‏وحين تضحك شيئاً ما يعود إلى صدري مثل ذلك السلام الذي يعود الى المدينة، بعد هُدنة الحرب. «و وقتی می‌خندی، چیزی به سینه‌ام برمی‌گردد مثل آن آرامشی که بعد از آتش بَس جنگ به شهر باز می‌گردد.»

ای ساربان آهسته ران، کز دیده دریا میرود از شهر زهرا نیمه شب، فرزند زهرا میرود منزل به منزل کاروان، گردیده در صحرا روان با ناله و آه و فغان، تنهای تنها میرود ای آسمان ، اختر فشان، بنگر برای بذل جان ماه بنی هاشم روان، با ماه لیلا میرود زینب شده محمل نشین، با ناله های آتشین منزل به منزل ، کو به کو، صحرا به صحرا میرود... | غلامرضا سازگار |

افراشت به کوی عشق، پرچم، عباس در عشق، فشرده پایِ محکم، عباس بی آب، از او گلشنِ دین شد سیراب بی دست، گرفت دستِ عالَم، عباس #محرم

حال خود گفتی: بگو، بسیار و اندک هرچه هست صبر اندک را بگویم، یا غم بسیار را؟   | هلالی جغتایی |

کنار اشک دریا روضه‌ی ماست غمش امروز و فردا روضه‌ی ماست قیامت هم، دو تا دست بریده به روی دست زهرا روضه‌ی ماست #محرم |میثم مومنی نژاد|

جنونی بالحسین:))

https://eitaa.com/abotorab_278/4382 روضه ایه برای خودش.. _

چرا دلتنگی و شب گریه هایم را نمی بینی از این دوری ببین دارد به کوری می کشد کارم!

به جزئیات اهمیت نمی‌دهید، نمی‌شود برایتان مرد.

هم قامت «عدل» را خمیدند آن‌روز هم قلب «معاد» را دریدند آن‌روز «توحید» و «نبوت» و «امامت» را نیز با خنجر کُند، سر بریدند آن‌روز |محمد حسین شهیدی|

#محرم _