نوستالژی سیگاری 🗞 @Ancients ⏳

روزی ثروتمندی سبدی پر از غذاهای فاسد به فقیری داد. فقیر لبخندی زد و سبد را گرفته و از قصر بیرون رفت. فقیر همه آنها را دور ریخت و به جایش گلهایی زیبا وقشنگ در سبد گذاشت و بازگردانید. ثروتمند شگفت زده شد و گفت: چرا سبدی که پر از چیزهای کثیف بود، پر از گل زیبا کرده ای و نزدم آورده ای؟! فقیر گفت: هر کس آنچه در دل دارد می بخشد… 🗞 @Ancients ⏳

طبق افسانه های هندی، 1000 سال پیش، در معبد غارت شده سومانات، یک لینگا پیدا شد که بدون هیچ گونه تکیه گاهی روی پایه ای می چرخید. مردم باستان به خوبی از این فیزیک آگاه بودند 🗞 @Ancients ⏳

من عقیده ی خودم اینه که تاریخ یکبار در زمان های دور به تکامل رسیده اما به شکلی سنتی و این عصری که ما در ان هستیم همون علم رو داریم اما به صورت مدرن. موافقی؟ 🗞 @Ancients ⏳

کاشان، پناهی برای یهودیان اسپانیا 🔹کاشان با قدمت 8000 ساله که به نام‌های کاشو و کاشون هم شناخته می‌شود در استان اصفهان قرار دارد و در گذشته به آن کاسیان، کی آشیان، کاه فشان، چهل حصاران و قاسان هم می‌گفتند. 🔹از سفر به کاشان و سوغاتی‌های آن غافل نشوید؛ کاشو به گلاب، کلوچه، باقلوا، زیلو، عرقیات، گلیم و گوشت لوبیای خوشمزه‌اش معروف است. 🔹این شهر دارای 1700 اثر تاریخی است که 333 شمار از آن‌ها ثبت ملی هستند و میزبان یکی از باستانی‌ترین تمدن‌های جهان یعنی سیلک با 8000 سال است؛ این اثر تاریخی در یونسکو نیز به ثبت رسیده است. اما چرا این شهر پناهگاه یهودیان بوده است؟ 🔹کاشان در گذشته سکونتگاهی برای یهودیان بوده است. یهودیانی که غالبا از اسپانیا اخراج شده بودند و در این منطقه ساکن شدند؛ که با گذر زمان به اسلام روی آوردند. 🗞 @Ancients ⏳

با مطالعه نمونه های اسب و گورخر ایرانی از مکان‌های باستانی تپه حسنلو (عصر آهن و اشکانی)، تپه مهرعلی (مس سنگی)، شهر قومس (ساسانی)، تپه سگزآباد (عصر آهن)، روانسر (ساسانی) و تپه بلقیس (سلجوقی- ایلخانی تا صفوی) که قدمتی حدود هفت هزار تا چهارصد سال دارند. مشخص شد کهنیاکان اسب‌های اروپایی و آسیای مرکزی اسب‌های دوره ساسانی در ایران بوده‌اند، افزود: شباهت ژنتیک نمونه‌های اروپا و آسیای مرکزی مربوط به قرون هفتم تا نهم میلادی به نمونه‌های دوره ساسانی از قرن‌های چهارم و پنجم میلادی نشان می‌دهد که این اسب‌ها در جنگ‌های امپراتوری ساسانی با بیزانس، هپتالیان و بعدها توسط مسلمانان به جنوب اروپا و آسیای مرکزی وارد شده‌اند. 🗞 @Ancients ⏳

این دنیا به کوه می ماند، هر فریادی که بزنی، پژواک همان را میشنوی. اگر سخنی خیر از دهانت بر آید، سخنی خیر پژواک می یابد. اگر سخنی شر بر زبان برانی، همان شر به سراغت می آید. پس هر که درباره ات سخنی زشت بر زبان راند، تو درباره آن انسان سخن نیکو بگو. در پایان می بینی که همه چیز عوض شده. اگر دلت دگرگون شود، دنیا دگرگون میشود... 🗞 @Ancients ⏳

فارسی تنها زبانی است که برای این موجود یک اسم خاص دارد! 😎 در زبان انگلیسی به بوقلمون «ترکیه» میگویند در ترکیه به آن «مرغ هندی» در هند به آن «پرو» در عربی «مرغ یونانی» در یونان «مرغ فرانسوی» و در فرانسه به آن «مرغ هندی» میگویند! 🗞 @Ancients ⏳

در ۱۲ آبان ۱۳۰۹خورشیدی مجلس شورای ملی «قانون و نظامنامه حفظ آثار عتیقه، حفاری‌های باستان‌شناسی، حفظ آثار و امکنه تاریخی» را به تصویب رساند که مطابق آن «تمام آثار صنعتی، ابنیه و اماکنی که تا اختتام دوره‌ سلسله زندیه در مملکت ایران احداث شده، اعم از منقول و غیر منقول، با رعایت ماده سه این قانون، می‌توان جز آثار ملی ایران محسوب داشت و در تحت نظارت دولت می‌باشد» اما در نظامنامه برای ادامه فعالیت حفاری خارجیان در ایران محدودیتی ایجاد نشد و همچنان امتیازنامه‌های قابل تمدید به آن‌ها داده می‌شد و تنها ادامه عملیات حفاری‌ها با عنوان «زیر نظر دولت ایران» مشخص شده بود. 🗞 @Ancients ⏳

شغالی مرغ پيرزنی را دزديد پيرزن در عقب او نفرين کنان فرياد زد: «وای! مرغ دو منی (۶ کيلويی) مرا شغال برد.» شغال از اين مبالغه به شدت غضبناک شد و با نهايت تعجب و غضب به پيرزن دشنام داد. در اين ميان روباهي به شغال رسيد و گفت: «چرا اين قدر برافروخته ای؟» شغال جواب داد: ببين اين پيرزن چقدر دروغگو و بی انصاف است. مرغی را که يک چارک (۷۵۰ گرم) هم نمی شود، دو من می خواند ! روباه گفت: بده ببينم چقدر سنگين است؟» وقتي مرغ را گرفت، پا به فرار گذاشت و گفت: به پيرزن بگو مرغ را به پای من چهار من حساب کند!! حکایت خیلیاست... 🗞 @Ancients ⏳

چه رفتن ها که می ارزد به بودن های پوشالی چه آغوشی، چه امّیدی به این احساس تو خالی کبوتر با کبوتر مانده اما از سر اجبار در این دنیای تودرتو، تو دیگر از چه مینالی؟ یکی را دوستش داری که او دنبال غیر از توست کجا دیدی جهانی را به این شوریده احوالی؟ سیمین بهبهانی 🗞 @Ancients ⏳

یک نفر کارکن ، چهارده نفر بخور! طبق احصائیه ( آمار) سال 1262 خورشیدی در تهران تعداد افراد کار کن و مفید و خرج بیار 12 درصد و افراد غیر مفید و سربار 88 درصد معلوم شده بود. واقعیت هم همان بود که نوشته بودند تازه اگر کارآمدهایشان را هم بحساب آوریم کارهائی که انجام میدادند عمدتا از این قرار بود: لبوفروشی، آب زرشکی، گردو فروشی، سقائی، بساطی، معرکه گیری، پرده خوانی، روضه خوانی، مداحی، قبرکنی ، مرده شوئی، قمارخانه داری، شیره خانه داری، فالگیری، دعا نویسی، دلاکی، تونتابی، چارواداری( گوسفند چرانی)، حمالی، دلالی، آب حوض کشی، هیزم شکنی، دوره گردی، شاطری، سورچی گری، قهوه چی، خرس رقصانی و از این میان نیمی هم به شغلهای شریفی چون راهزنی و ولگردی و باج گیری و گدائی و مفت بری و شرخری و قلندری و درویشی مفتخر باشند. متخصصین هم آنهائی که دسته آفتابه ای لحیم کرده یا چاک قبائی را بهم آورده دوخته یا نعل اسب و الاغی ساخته و چهارپایه و کرسی درست کنند و بقیه نیز بقال و چقال و عطار و بزاز و رزاز و حلاج و سراج و کفاش و پینه دوز و امثال آن که سر هم را تراشیده و کار راه اندازی کنند و تنها کار کنشان کشاورزی و کشاورز آنهم به طریق ابتدائی یعنی با گاو آهن و بیل و اینکه هزار نفر باید کار یک تراکتور را بکنند. اما هر کاسب و هر مرد خانه باید جورکش تا چهارده نفر بیکاره و سربار را بکشد. طرف پدر شده بود محکوم شده بود و باید همه متعلقات از فرزند و عروس و داماد و نوه را نان بدهد. دختر حق داشت شب و روز تا هر وقت که دلش بخواهد با شوهر و بچه هایش بر سر سفره پدر بنشیند و داماد نیز توقع داشت چون دختر از آن خانواده گرفته تمام مخارجش را پدر زن بدبخت عهده دار شود و بهترین پذیرائی را ببیند و پسر نیز که بقول معروف حدش به شارع بوده با زن و فرزندان بر سر سفره پدر بنشیند و زیادتر از همه عزت و نوازش ببیند. سفره که گسترده میشد گاهی تمام دور سفره را خورنده در بر میگرفت و جا کم آمده و باید سفره دیگری کنار آن بگسترند. که اگر بر خلاف آن رفتار میشد پدر خانواده به نان کوری و چشم تنگی و کنسی و خساست متهم میگشت. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه اقداماتی از قبیل خیابان کشی و احداث خیابانهای جدید و میدان سازی و تعویض رو کار ساختمانها و دکاکین و تجدید رنگ و نقاشی در و پیکر مغازه ها و دستور میز و صندلی ساختن برای اماکن عمومی و سنگفرش خیابانها و جاده کشی و راه سازی و احداث خط آهن سراسری و ساختن مهمانخانه و هتلها و کارخانه ها و ایجاد ساختمانهای جدید دولتی و سرباز خانه و پست های دیده بانی در مرزها و ژاندارمری و شهربانی و غیره که نه تنها بیکاره ها با کار شدند بلکه چندان کسر کارگر بوجود آمد که آژانها و امنیه ها از سحر به بعد هر صبح دور کوچه ها براه افتاده و هرکس پا از خانه بیرون میگذاشت دستگیرش نموده به طرف کار میبردند، اگر چه طرف کاسب یا کارگر دیگران بوده باشد و تا میخواست ثابت کند لااقل چند روزی طول میکشید و به کاری مجبور شده بود و تا آنجا که از ممالک همجوار نیز کارگر آوردند... تهران در قرن سیزدهم جلد اول 🗞 @Ancients ⏳