📚 کتاب « پاوه سرخ » قصه فرماندهان 👇👇👇

📗 کتاب زیبای نسخه pdf : « #پاوه_سرخ » #قصه_فرماندهان_۶ ( براساس زندگی شهید❤️ مصطفی چمران ) نویسنده: داوود بختیاری دانشجو ✅ بمناسبت ایام شکست عائله #پاوه توسط دکتر چمران و یارانش

⚘﷽⚘ا 🌓 #شب_قدر جبهه ها 🎤 روایت شهید دکتر مصطفی چمران از اوضاع و شرایط بحرانی و حساس محاصره #پاوه در تابستان 58

📷 شهید اصغر وصالی؛؛ فرمانده پاکباخته و همرزم دکتر چمران در جریان محاصره پاوه) در آغوش شهید چمران --- در فردای ختم غائله خطرناک پاوه و شکست و فرار ضدانقلابیون

🎞 دیدار شهید اصغر وصالی با دکتر مصطفی چمران // در جریان جنگ پاوه و رویارویی به گروهک های ضدانقلاب و تجربه طلب 🎥 #فیلم_چ

💠 نبردهای کردستان- اوایل انقلاب 🎥 فیلم مستند 🎤 مصاحبه با شهید ناصر کاظمی، سردار گمنام سپاه اسلام در دورانی که اغلب مناطق کردستان در دست گروهک های تجزیه طلب بود و عنقریب گمان می رفت دیار کردنشین غرب کشور توسط مزدوران وابسته به بیگانه از خاک ایران جدا شود!!!! 🌷 خون پاک چنین دلاورمردانی بود که نگذاشت ذره ای از خاک پاک میهن به دست بیگانگان بیافتد....

«خونِ خود را بر زمین می‌ریزم تا شاید کسی به هوش بیاید، تا مگر وجدانی بیدار شود، ولی افسوس! که منافعِ مادی و حبِ حیات همه را به زنجیر کشیده است‌» شهید مصطفی چمران

🗓 24 مرداد 1364 - حمله هواپيماهاي عراق به جزيره نفتي خارك ☀️در تابستان سال 1364، در پی تهديدات عراق براي حمله مجدد به شهرها و اماكن غيرنظامي ایران، وزير اطلاعات عراق تهديد كرد كه کشورش حملات خود عليه كشتيراني در خليج فارس را تشديد خواهد كرد، تا بدين وسيله ايران را وادار به نشستن بر سر ميز مذاكره كند. همچنين وزير نفت عراق نيز گفت عراق به نفتكش‏هايي كه به بنادر ايران نزديك شوند حمله خواهد كرد زيرا اين بنادر شاهرگ اقتصادي ايران كه ماشين جنگي اين كشور را تغذيه مي‏كنند، مي‏باشد. 🔥 به دنبال اين تهديدات، عراق سرانجام در 24 مرداد 1364، پايانه‏ هاي نفتي ايران در جزيره خارك را مورد حمله قرار داد كه اين اقدام عراق به منزله بنيان نهادن گسترش دامنه جنگ ارزيابي شد. همزمان با حمله عراق به پايانه‏ هاي نفت ايران در جزيره خارك، حملات هوايي عراق عليه مردم غيرنظامي نیز شهرها ادامه يافت.

شهيد علی رمضان ‏پور (1358ش)  شهيد علي رمضان‏پور در ۲۵ تيرماه ۱۳۴۰ش در جواديه تهران ديده به جهان گشود. پنج ساله بود كه خانواده از تهران به كرج نقل مكان كردند و در خيابان زرندي چهارصد دستگاه ساكن شدند. علي، دوران ابتدايي را در مدرسه فاتح (شهيد مصطفي خميني جهانشهر) گذراند و اول راهنمايي بود كه خانواده‏اش به باغستان نقل مكان كردند. دوران راهنمايي را در مدرسه راهنمايي ترقي در گوهردشت طي كرد. علي‏رغم اين‏كه از هوش سرشاري برخوردار بود و در مدرسه شاگرد ممتازي بود، اما به‏دليل فقر مالي خانواده مجبور شد مدرسه را رها كند و براي كمك در امرار معاش خانواده در يك آهنگري مشغول به كار شد. بعد از سه سال شاگردي چون بازار كار آهنگري مناسب نبود ، علي به تهران رفت و نزد دايي اش در خيابان ترقي مشغول به كار پرس‏كاري شود. بعد از آن بود كه علي براي تحصيل خواهرش اهميت بسياري قائل شد و هميشه به پدر و مادرش سفارش مي‏كرد كه بگذارند خواهرش درس بخواند. يك سال از اشتغال او در پرس‏كاري مي‏گذشت كه جرقه‏هاي انقلاب شعله‏ور شد. خانواده علي از طريق دايي‏اش خبردار شدند كه علي در راهپيمايي‏ها و درگيري‏ها شركت مي‏كند؛ وقتي خانواده خطرات اين كار را به علي هشدار مي‏دادند و سعي مي‏كردند او را از شركت در اين‏گونه مراسم منصرف كنند، علي در جواب مي‏گفت: «ما همه بايد به امام كمك كنيم، دست به دست هم بديم و حكومت طاغوت را نابود و حكومت اسلامي برپا كنيم.» پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي، دشواري‏هاي پس از انقلاب پيش آمد. دوازدهم ارديبهشت‏ماه ۱۳۵۸ش زماني که استاد مطهري توسط ضد انقلابيون به شهادت رسيد، علي آن‏قدر بي‏تابي كرد كه در بستر بيماري افتاد و يك هفته در خانه مادربزرگش بستري شد. بعد از آن، يك روز علي به خانه آمد و گفت كه در پادگان ولي‏عصر (عج) عشرت‏آباد تهران به عضويت سپاه درآمده است. علي بعد از گذراندن دوره آموزشي سپاه با وظيفه حفاظت از راه‏آهن تهران، مشغول خدمت به انقلاب و نظام اسلامي مي‏گردد. چندي بعد، علي به‏همراه تعدادي از پاسداران انقلاب اسلامي براي مقابله با غائله ضد انقلاب به فرماندهي شهيد دکتر مصطفي چمران عازم کردستان مي‏شود. يك هفته پس از رفتن علي، خبرهاي ضد و نقيضي از كردستان به گوش مي‏رسد؛ بعضي از اطرافيان، پدر و مادر علي را سرزنش مي‏كنند كه چرا اجازه داده‏اند پسرشان به چنين معركه خطرناكي وارد شود. اخبار راديو و تلوزيون و روزنامه‏ها نيز خبر از درگيري‏هاي شديد در شهرهاي كردستان نظير سنندج، مهاباد، سقز، پاوه و... مي‏دهد تا اين‏كه چندي بعد، از طرف پادگان ولي‏عصر (عج) به خانواده رمضان‏پور اطلاع داده شد که علي در تاريخ بيست و ششم مردادماه ۱۳۵۸ هجري شمسي در غائله پاوه در كنار سردار سپاه اسلام شهيد دكتر چمران و ديگر پاسداران مدافع كيان اسلام و مسلمين و امت مظلوم كُرد در آن سرزمين به شهادت رسيده و در همان خاك آرميده است. آري! در عصر فراموشي‏ها و غفلت‏ها نيز مي‏توان قوه جاذبه خاك را وانهاد و پاي در حريم دلداگي‏ها گذارد تا آنجا كه بهار در سادگي و ايستادگي درختان باغ عشق تنفس مي‏‏كند و نسيم باد از فراسوي خلود و جاودانگي مشام جان حق‏جويان را معطر مي‏سازد، بتوان در وانفساي معشيت و معصيت، دل بر كوي دلبختگان سپرد. شهيد علي رمضان‏پور در نخستين ماه‏هاي تلؤلؤ پرشكوه انقلاب اسلامي، پاي در ركاب امام عصر خويش، با شتابي شگفت خود را به كاروان عاشوراي ۶۱ هجري رسانده و سه دهه پيش همراه با ۲۵ سرو به خون نشسته، در كنج غربت در خاك خاطره‏انگيز پاوه، همه دلداگان را به تأمل واداشته است كه گر مرد رهي ميان خون بايد رفت... «مي‏خواهم عرض كنم شهداي كردستان و خانواده‏هاي اين شهيدان خصوصياتي دارند كه در ديگر استان‏ها كم‏تر ديده مي‏شود و غالباً ديده نمي‏شود. اين خصوصيات يكي اين است كه شهيدان اين خطه مظلومانه‏تر و غريبانه‏تر به شهادت رسيدند و خانواده‏هاي آن‏ها صبر دشوارتري کردند.» (قسمتي از فرمايشات مقام معظم رهبري در ديدار خانواده‏هاي شهدا و ايثارگران كردستان ۲۲ ارديبهشت‏ماه ۱۳۸۸ش) تازه های تقویم

علمدارایثا، جهاد وشهادت استان البرز پاسدارشهید علی رمضانپور شهادت ۱۳۵۸/۵/۲۶ غائله کردستان -پاوه