6️⃣امام جواد(علیه السلام) فرمودند : «مَنْ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِی بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ» ♦️کسی که قبر عمّه‌ ام [حضرت معصومه(س)] را در قم زیارت کند، بهشت برای او است.(۱) در زیارتنامه حضرت(سلام الله علیها) می خوانیم : «يا فاطِمَهُ(س)! اِشْفَعي لِي فِي الْجَنَّةِ، فَاِنَّ لَكِ عِنْدَ اللهِ شَأنَاً مِنَ الشَأنِ» ♦️اي فاطمه معصومه(س)! در مورد رفتن به بهشت مرا شفاعت كن، چرا كه در پيشگاه خداوند متعال، دارای مقام و منزلتی بس ارجمند هستید.(۲) 📚منابع : ۱)کامل الزیارات ابن قولویه قمّی، ص۳۲۵ ۲)مفاتیح الجنان محدّث قمی، ص۴۵۳ ╭────────────╮                ✍ کانال حرم

4️⃣امام صادق(علیه السلام) در طی روایتی فرمودند： «اِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ و اِنَّ لِلّرَسُولِ(ص) حَرَماً وَ هُوَ الْمَدينةُ وَ اِنَّ لِاَميرِالْمُؤْمِنِين(ع) حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ و اِنَّ لَنا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَةُ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ فِيهَا امْرَأَةٌ مِنْ أَوْلَادِي تُسَمَّى فَاطِمَةَ(س) فَمَنْ زَارَهَا وَ جَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» ♦️خدا را حرمی است و آن مكه است. رسول خدا(ص) را حرمی است و آن مدينه مي‌ باشد. برای امام علی(ع) حرمي است و آن كوفه است و براي ما اهل‌بيت(عليهم السلام) حرمی است و آن شهر قم است. و به زودی بانویی از فرزندان من در آن جا دفن می ‌شود، که نامش فاطمه(س) می ‌باشد. هر کس او را زیارت کند، بهشت برای او واجب است. راوی حدیث می گوید： «وَ كَانَ هَذَا الْكَلَامُ مِنْهُ قَبْلَ أَنْ يُولَدَ الْكَاظِمُ(ع)» ♦️امام صادق(علیه السلام) این فرمایش را زمانی بیان فرمودند، که امام موسی کاظم(ع) هنوز به دنیا نیامده بود.(۱) 📚منبع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۵۷، ص۲۱۷ ╭────────────╮                ✍ کانال

2️⃣امام ‌رضا(علیه السلام) به سعد اشعری فرمود： «يَا سَعْدُ، عِنْدَكُمْ قَبْرٌ مِنَّا» ♦️ای سعد! از ما نزد شما قبری است! سعد گفت : «فَدَتْكَ نَفْسِي تَقْصِدُ قَبْرَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ(ع)؟» ♦️پدر و مادرم به فدای تو باد! منظورتان فاطمه دختر موسی بن جعفر(ع) است؟ حضرت(ع) فرمود : «نَعَمْ! مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ» ♦️بله! کسی که با معرفت و شناخت ایشان را زیارت کند، پاداشش بهشت است.(۱) 📚منبع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۱۰۲، ص۲۶۶ ╭────────────╮                 ✍

الکافي , جلد۶ , صفحه۱۹ عنوان باب : الجزء السادس كِتَابُ اَلْعَقِيقَةِ بَابُ اَلْأَسْمَاءِ وَ اَلْكُنَى قائل : امام کاظم (علیه السلام) یا امام رضا (علیه السلام) عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ سُلَيْمَانَ اَلْجَعْفَرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: لاَ يَدْخُلُ اَلْفَقْرُ بَيْتاً فِيهِ اِسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِيٍّ أَوِ اَلْحَسَنِ أَوِ اَلْحُسَيْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اَللَّهِ أَوْ فَاطِمَةَ مِنَ اَلنِّسَاءِ . سليمان جعفرى گويد: از امام كاظم عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: خانه‌اى كه در آن نام محمّد، احمد، على، حسن، حسين، جعفر، طالب، عبد اللّه و فاطمه باشد، فقر و نادار وارد آن نمى‌شود.