eitaa logo
هیات مجازی انصار الحجه ارواحنا فداه ✅
1.2هزار دنبال‌کننده
33.6هزار عکس
33.7هزار ویدیو
749 فایل
『°•بِسمِ‌رَّبِ‌ الحجه. اینجا مهدیه مجازی دوستان و خادمین امام الحجه علیه السلام است. ألَـلّـھم‌ْ؏َـجِـٰل‌ّلِوَلِیٰــــك‌ألٰـفَـٖࢪجّ🌱. برای ارتباط با ما :👇👇👇👇👇 @Ahmadqasemi34
مشاهده در ایتا
دانلود
*وضو درمانی*💫🌺💫 👈وضو ؛ راهی برای رفع انرژیِ منفی 👉 هروقت که سردرد دارید ... عصبی هستید و یا احساس میکنید که روحتان سنگین شده وضو بگیرید لطفاً متن زیر را بادقت بخونید وضو گرفتن فلسفه ی خاصی برای خودش دارد و تعریفی از دنیای تو در توی ماست. با اینکار شما انرژی منفی رو دفع میکنید ... به چه صورت ؟؟؟ آب یکی از پاک ترین و مقدس ترین منابع موجود روی کره خاکیست که با استفاده از آن شما دفع انرژی منفی میکنید و انرژی  مثبت و پاکی آب رو به درون وجودتان منتقل میکنید ... کف دستان شما چاکراست هنگام شستن دست انرژی منفی رو تخلیه میکنید بعد نوبت به شستن صورت میرسد . بالای پیشانی شما یک چاکرای دیگر است که شما با ریختن آب از بالای صورت به سمت پائین تخلیه انرژی منفی میکنید ، نوبت شستن دستها میرسد آقایان روی آرنج چاکرا دارند و خانومها پشت آرنج که شما با شستن آن به صورت وارونه یعنی ریختن آب از بالای آرنج به سمت پایین دفع انرژی منفی میکنید نوبت به شستن چاکرای هفت که همان مسح سر است میرسد و باز همان عمل برعکس . یعنی از سمت فرق سر به پایین ... اگر دقت کرده باشید هنگام وضو گرفتن تنها جایی که از پایین به بالا شسته میشود مسح پاست . شما از نقطه ی انگشت شست پا دست خود را به سمت بالا میکشید . چرا ؟؟؟ ... تنها جاییکه انرژی مثبت به بدن برمیگردانید مسح پا میباشد  .در تمام مراحل وضو گرفتن با هفت چاکرای بدن سر و کار داریم در تمام مراحل از تمام چاکراها به وسیله ی آب که منبع پاکی و قداسته انرژی های منفی بدن رو به سمت خارج دفع کرده و در ... مرحله ی آخر وضو گرفتن انرژی مثبت رو وارد بدن میکنیم  وضو گرفتن علاوه بر اینکه یکی از راه های دفع انرژی منفی و جذب انرژی مثبت است باعث آرامش انسان هم میشود ... مثلا هروقت که سردرد دارید ... عصبی هستید و یا احساس میکنید که روحتان سنگین شده وضو بگیرید .  اینکار به شما آرامش میدهد.
💥 هدیه سوره قدر در شب جمعه به امام زمان 🔵 آیت الله سید علی قاضی (ره): 🔴 شب جمعه صد مرتبه سوره قدر را بخوانید و به امام زمان علیه السلام هدیه کنید.که این عمل در صفا و جلاء دادن قلب اثر بسیار زیادی دارد.
‌♨️الان با امام زمان نباشی وقت ظهور مقابل او خواهی بود! 💠 «...وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ» و با صادقان باشید [صادقانی كه كامل‌ترینشان پیامبران و اهل بیت رسول بزرگوار اسلام هستند.] (توبه، ۱۱۹) ⭕️ خب این «با صادقان بودن» چطور باید باشه؟ فرمودند: «مِن جهادِ عدوّه» یعنی با دشمنان خدا باید پیکار کنید! 🔷آقا من منتظر امام زمان هستم! خب چیکار می‌کنید؟ هیچی، نشستیم دعا می‌کنیم ان‌شاءالله آقا بیاد دشمنان رو نابود کنه! 🔷خب او بیاد دشمنان رو نابود کنه، او نابود کرده پس تو چی؟ تو کجا با امام زمان بودی؟ 🔷 می‌گه آقا وقتی ظهور کرد با او خواهیم بود! خیر، اگر الان با امام زمان نباشی وقتی ظهور کرد در برابر او خواهی بود! 🔷مردم کوفه رو فراموش کردیم؟ موقعی که امام حسین (ع) حضرت مسلم رو که پسرعموی او و فردی محدث، دانشمند و فرمانده بود به‌عنوان نماینده فرستاد اما مردم پشتش رو خالی کردند، گفتند حالا کار سخته، ابن‌زیاد قدرتش زیاده، از شام داره لشکر میاد، پس چکار کنیم؟ ما که نمی‌تونیم پیروز بشیم، مسلم هم که نمی‌تونه! صبر کنیم تا آقا خودش بیاد! 🔷 مسلم شهید شد، یک ماه بعد امام آمد، همون‌هایی که پشت مسلم رو خالی کردند و گفتند صبر می‌کنیم تا آقا خودش بیاد، همونا در کربلا در برابر امام ایستادند! ✍استاد عینی‌زاده موحد 📚 برگرفته از کتاب «دکترین انتظار و مبانی قرآنی آن» 📖 صفحات ۶۰ و ۶۱ =صَــــدَقِہ جاریِہ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄  
8.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 چرا تصمیم نمیگیریم جز ۳۱۳ نفر یار امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) باشیم؟!... 🎙
روايتي از پيامبر گرامي«صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله‌وسلّم» اختصاص داشت که در آن مي فرمايند:   «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ أَنْبَتَ اللَّهُ تَعَالَى لِطَائِفَةٍ مِنْ أُمَّتِي أَجْنِحَةً فَيَطِيرُونَ‏ مِنْ قُبُورِهِمْ إِلَى الْجِنَانِ يَسْرَحُونَ فِيهَا وَ يَتَنَعَّمُونَ كَيْفَ شَاءُوا فَتَقُولُ لَهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَلْ رَأَيْتُمُ الْحِسَابَ فَيَقُولُونَ مَا رَأَيْنَا حِسَاباً فَيَقُولُونَ هَلْ جُزْتُمُ الصِّرَاطَ فَيَقُولُونَ مَا رَأَيْنَا صِرَاطاً فَيَقُولُونَ هَلْ رَأَيْتُمْ جَهَنَّمَ فَيَقُولُونَ مَا رَأَيْنَا شَيْئاً فَتَقُولُ الْمَلَائِكَةُ مِنْ أُمَّةِ مَنْ أَنْتُمْ فَيَقُولُونَ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص فَيَقُولُونَ نَشَدْنَاكُمُ اللَّهَ حَدِّثُونَا مَا كَانَتْ أَعْمَالُكُمْ فِي الدُّنْيَا فَيَقُولُونَ خَصْلَتَانِ كَانَتَا فِينَا فَبَلَّغَنَا اللَّهُ هَذِهِ الدَّرَجَةَ بِفَضْلِ رَحْمَتِهِ فَيَقُولُونَ وَ مَا هُمَا فَيَقُولُونَ كُنَّا إِذَا خَلَوْنَا نَسْتَحِي أَنْ نَعْصِيَهُ وَ نَرْضَى بِالْيَسِيرِ مِمَّا قُسِمَ لَنَا فَتَقُولُ الْمَلَائِكَةُ حَقٌّ لَكُمْ هَذَا»[1]؛ وقتی قیامت می‌شود، خداوند متعال به طائفه‌ای از امّت من، دو بال عطا مي‌فرمايد و به‌وسیلۀ آن دو بال، به سرعت، از قبرهای خود به سوی بهشت پرواز می‌کنند. در بهشت جای می‌گیرند و هر نعمتي که بخواهند، برخوردار می‌گردند.   ملائکه از آنها سؤال می‌کنند که شما محاسبۀ اعمال و صراط و جهنّم را ديديد؟ يعني مواقف قيامت را چگونه گذراندید که به بهشت رسیدید؟ آنان پاسخ می‌دهند: ما چيزي نديديم. منظور اينکه، از ما حسابي نخواستند و بدون بازجويي آمديم.   ملائكه مي‌گويند: شما چه طايفه‏اي هستيد؟ از امت كدام پيغمبريد؟ آنها پاسخ مي‌دهند: ما از امت محمد«صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله‌وسلّم» هستيم. ملائکه می‌پرسند: در دنیا چه کردید که به این مقام رسیدید؟   آنها می‌گويند: ما دو خصلت داشتيم و خداوند به فضل و رحمت خود، ما را به اين مرتبه رسانيد. خصلت اوّل اینکه: ما در خلوت، مرتکب گناه نمی‌شدیم، یعنی خلوت و جلوت برای ما تفاوت نداشت و همان‌طور که در بین مردم مراقب بودیم معصیت نکنیم، در خلوت و در نهان نیز گناه نمی‌کردیم.   دوم: توانسته بودیم مقام تسلیم و رضا به دست آوریم؛ یعنی به آنچه قسمت ما شده بود، راضی بودیم. ملائکه به آنها می‌گویند: حق شماست که به چنین مقامی دست یافته‌اید.
در حديثي از امام صادق«سلام‌الله‌علیه» آمده است: خداوند تعالي مي‌فرمايد: بندۀ مؤمن خود را از حالتي به حالت ديگر درنمي‌آورم، مگر آنکه حالت جديد را برايش برتر قرار مي‌دهم. پس بايد به تقدير من راضي و بر بلا صبور باشد و شکر نعمت من را به‌جا آورد. در اين‌صورت، اي محمّد، نام او را در شمار «صدّيقين» نزد خودم خواهم نوشت.
راوي مي‌گويد: از امام صادق«سلام‌الله‌علیه» سؤال کردم: مؤمن چگونه شناخته مي‌شود؟ يعني ويژگي او چيست؟ امام«سلام‌الله‌علیه» فرمودند: تسليم در برابر خداست و در غم و شادي، در سختي و آساني، راضي به رضاي اوست
در حديثي به روايت اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌علیه» مي‌فرمايند: «فِي‏ كُلِ‏ قَضَاءِ اللَّهِ‏ خِيَرَةٌ لِلْمُؤْمِن»‏در هر قضاى خداوند، برای مؤمن، خير و نيکي وجود دارد. البته ظاهر برخي وقايع، تلخ و سخت است، امّا باز هم همان تلخي و سختي به نفع بندگان و به مصلحت آنها خواهد بود. به قول قرآن شريف: «وَ عَسي‏ أَنْ‏ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسي أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون» امام سجّاد«سلام‌الله‌علیه» مي‌فرمايند: کسي که به مقدّر الهي، چه مورد علاقۀ او و چه مورد نفرت او باشد، راضي گردد، خداوند سبحان از بين آنچه او دوست دارد يا دوست ندارد، تنها چيزي که برايش بهتر است را مقدّر مي‌فرمايد.
قرآن کریم در آيه‌اي می‌فرماید: «أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ»  مردان خدا، اولیای خدا، آنان‌اند که تسلیم و رضا را باور کرده‌اند و در اثر این باور، غم گذشته را نمی‌خورند و نسبت به آینده نگرانی ندارند. امام صادق«سلام‌الله‌علیه» مي‌فرمايند: رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» هيچ‌گاه نفرمودند: اي کاش فلان امر، اين چنين نشده بود.
اگر انسان به برابر مقدّرات الهي، راضي باشد، به مقام‌هاي والايي در دنيا و آخرت دست مي‌يابد و پاداش فراواني خواهد برد، امّا چنانچه نسبت به تقديرش ناراضي باشد، اوّلاً نارضايتي او نوعي ناسپاسي از خداوند است و به‌تعبير امام صادق«سلام‌الله‌علیه» خداوند سبحان را در تقدير خود مورد اتّهام و بدبيني قرار داده است: «مَنْ‏ لَمْ‏ يَرْضَ‏ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اتَّهَمَ‏ اللَّهَ‏ تَعَالَى فِي قَضَائِهِ»
اعتراض به تقدیرات خداوند و عدم رضایت از صفاتی است که با توحید و ایمان منافات و ناسازگاری دارد انسان عاجز و ذلیل که از اسرار قضا و قدر ناآگاه و از حکمت ها و مصالح امور غافل است چگونه می تواند بر افعال خداوند خالق و عالم و حکیم و خبیر خرده بگیرد و از آن ناراضی باشد. P}ما بنده ایم و عاجز او حاکم است و قادر{E}گر می کشد به زورم ور می کشد به زاری{P در اخبار قدسی آمده است: «منم خدایی که به جز من خدایی نیست. پس هر که صبر نکند بر بلای من و راضی نشود به قضای من و شکر نکند نعمت های مرا، خدایی دیگر به جز من پیدا کند». موسی بن عمران(ع) عرض کرد پروردگارا! چه کسی در نزد تو محبوب تر است؟ فرمود: کسی که هرگاه من محبوبش را از او بگیرم، تسلیم باشد. عرض کرد: سخط و ناخشنودی تو بر چه کسی است؟ فرمود: کسی که در امری از من طلب خیر کند و چون در مورد او حکمی کند به آن راضی نباشد. اگر کسی بداند که عالم و هر چه در آن است آفریده حضرت آفریدگار است و براساس حکمت و خیر و نظامی آفریده شده که از آن بهتر و بالاتر تصور نمی گردد و هر که خدا را به خدایی و عالم بودن و حکیم و خبیر و لطیف بودن و خود را به بندگی و ضعف و عجز و نادانی شناخته باشد می داند که نارضایی واعتراض در امور نهایت جهل و جرأت او بر مولا شمرده می شود. کسی که از مقدرات الهی راضی و به آنچه خداوند به او داده راضی و خشنود است همواره در لذت و شادی و سرور است. چون فقر و غنا، راحت و رنج: بقا و فنا عزت و ذلت، بیماری و سلامتی همه را کار خداوند می داند و هیچ کدام در نزد او بر دیگری ترجیح ندارد. مقام رضا و خشنودی بالاترین مقامات معنوی و روحانی و از صفات مقربان درگاه خداوند است. پیامبر بزرگ اسلام(ص) در روایتی می فرماید: در روز قیامت گروهی از امت من از قبرهای خود با بال و پر کرامت مستقیما به سوی بهشت پرواز می کنند و در آنجا به گونه ای که دوست دارند در راحتی و خوشی به سر می برند. فرشتگان از آنها می پرسند: آیا شما موقف حساب را دیدید؟ می گویند از ما بازخواست نکردند. باز فرشتگان می گویند: آیا از پل صراط گذشتید و جهنم را دیدید؟ می گویند: ما هیچ چیز ندیدیم. می پرسند: شما چه طایفه ای هستید؟ می گویند: ما از امت محمد(ص) هستیم.