eitaa logo
هیات مجازی انصار الحجه ارواحنا فداه ✅
1.2هزار دنبال‌کننده
33.5هزار عکس
33.5هزار ویدیو
749 فایل
『°•بِسمِ‌رَّبِ‌ الحجه. اینجا مهدیه مجازی دوستان و خادمین امام الحجه علیه السلام است. ألَـلّـھم‌ْ؏َـجِـٰل‌ّلِوَلِیٰــــك‌ألٰـفَـٖࢪجّ🌱. برای ارتباط با ما :👇👇👇👇👇 @Ahmadqasemi34
مشاهده در ایتا
دانلود
بالا بردن اجر وپاداش معنوی گاهی گرفتاریها به خاطر آنست که خداوند انسان‌‌های مؤمن را گرفتار می‌‌سازد تا او صبر بر بلاها کند و درجات معنوی او را بالا ببرد. در روایتی که از عبدالرحمن در این زمینه وارد شده است چنین آمده: «عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ ذُکِرَ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) الْبَلَاءُ وَ مَا یَخُصُّ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْمُؤْمِنَ فَقَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَشَدُّ النَّاسِ بَلَاءً فِی الدُّنْیَا فَقَالَ النَّبِیُّونَ ثُمَّ الْأَمْثَلُ فَالْأَمْثَلُ وَ یُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ بَعْدُ عَلَى قَدْرِ إِیمَانِهِ وَ حُسْنِ أَعْمَالِهِ فَمَنْ صَحَّ إِیمَانُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ اشْتَدَّ بَلاؤُهُ وَ مَنْ سَخُفَ إِیمَانُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلَاؤُهُ»؛ «عبدالرحمن ابن حجاج می‌‌گوید: خدمت امام صادق(ع) سخن از بلا و آنچه خدای عزّوجل مؤمن را به آن مخصوص می‌‌دارد به میان آمد، حضرت فرمود: از رسول خدا‌(صلی الله علیه وآله) پرسیدند: در دنیا بلای کدام کس سخت تر است؟ فرمود: پیغمبران، سپس هر که به آنها شبیه‌‌تر است(اوصیا) به ترتیب و بعد از آن مؤمن به ‌‌اندازه ایمان و نیکی کردارش گرفتار شود، پس هر که ایمانش درست و کردارش نیکو باشد گرفتاریش سخت است و هر که ایمانش سست و عملش ضعیف باشد گرفتاریش اندکست». ‌در روایت دیگر می‌خوانیم «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُ بِمَنْزِلَهِ کِفَّهِ الْمِیزَانِ کُلَّمَا زِیدَ فِی إِیمَانِهِ زِیدَ فِی بَلَائِه»؛ ازامام صادق(ع) روایت نموده‌‌اند که فرمود: مؤمن مانند کفه ترازو است، که هر چه بر ایمانش بیفزاید، بر بلایش افزوده شود. امام صادق(ع) فرمود: همانا خداوند دوستان خود را به مصیبتها و پیش آمدها گرفتار می‌‌کند تا بدان جهت، بدون داشتن گناه، به آنها اجر و ثواب عنایت فرماید. در حدیث دیگر از پیامبر اسلام(ص) چنین نقل شده است: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیَکُونُ لَهُ الدَّرَجَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَا یَبْلُغُهَا بِعَمَلِهِ یُبْتَلَى بِبَلَاءٍ فِی جِسْمِهِ فَیَبْلُغُهَا بِذَلِکَ»؛ «برای مرد در نزد خداوند درجه و مقام است که به وسیله عمل خود نمی‌‌تواند به آن برسد(عملش قاصر است پس) خداوند بدن او را گرفتار بلا(مصائب،امراض و...) می‌‌گرداند، به این وسیله به آن مقام نائل می‌‌گردد». به همین مضمون از امام صادق(ع) هم روایت شده است که فرمود: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ إِنَّ فِی الْجَنَّهِ مَنْزِلَهً لَا یَبْلُغُهَا عَبْدٌ إِلَّا بِالِابْتِلَاءِ فِی جَسَدِهِ». حال با توجه به آنچه بیان شد لازم است شما راجع به زندگی انسان‌‌های خوب و آبرومند نزد خدا، مانند پیامبران وامامان وسایر بندگان مؤمن توجه و فکر نمائید؛ گرفتاریی که برای آنها در دنیا پیشامد نموده است برای هرکسی دیگر اگر پیش بیاید تحملش شاید بسیار مشکل و سخت باشد. در زندگی ائمه(ع) توجه کنید، آنها چقدر گرفتاری داشتند. مخصوصا به حادثه کربلا توجه کنید چه مصیبت عظیمی بر این خاندان رخ داد، ولی با همه آن مصائب که در کربلا رخ داد. قهرمان صبر کربلا یعنی حضرت زنیب(س) نه تنها اعتراض نکرد بلکه فرمود «ما رأیت إلا جمیلا»؛ «از خدا به جز خوبی چیزی ندیدم». حتی در شب بعد از شهادت برادران و یارانش، نماز نافله شب را هم ترک نکرد. حال شما خود فکر کنید شاید گرفتاری‌‌های شما آزمایش الهی باشد، شاید هم جهات دیگر داشته باشد و اصولا بر اساس برخی روایات؛ خداوند گاهی خیر بنده‌‌اش را در گرفتاری‌‌های دنیا می‌‌بیند و حکمتش اقتضا می‌‌کند که او را گرفتار سازد. در نتیجه مؤمن هیچ گاه از رحمت خدا نا امید نمی‌‌شود و نیز هیچگاه زندگی را برای خود تلخ نمی‌‌بیند، بلکه راضی به رضای خداست. دنیا؛ دار امتحان است و گرفتاریها و تلخی‌های آن برای مؤمن وسیله آمرزش گناهان و یا وسیله رسیدن به درجات عالی معنوی است. ایشان هم نا امید نباشد، خستگی وبی صبری را از خود دور کند، تمام کار‌ها را به خدا بسپارد و با توکل بر خدا، با جدیت و تلاش، برای رفع گرفتاریها زندگی دنیا را در محور خدائی آن دنبال کند. سعی کند زیاد دعا کند، قرآن بخواند، واجبات الهی را انجام بدهد و محرّمات را ترک کند و از آزار رساندن به دیگران و خوردن مال حرام خود داری کند، إن شاءالله خداوند گرفتاری‌ها را رفع می‌کند و همه چیز در موقع خودش درست خواهد شد.
شکایت از خدا رُوِيَ عَن جابِرِالجُعْفي عَنِ الباقِرِ (ع) قالَ: قالَ رَسُولُ الله (ص): يَاْتي عَلَي الناسِ زَمانٌ يَشْکُونَ فيهِ رَبَّهُمْ قُلْتُ: وَ کَيْفَ يَشْکُونَ فيهِ رَبَّهُمْ قالَ (ع): يَقُولُ الرَّجُلُ وَ اللهِ ما رَبِحْتُ شَيْئاً مُنْذُ کَذا وَ کَذا ولاآکُلُ وَ لااَشْرَبُ اِلامِنْ رَأِْس مالِي، وَيْحَکَ وَ هَلْ اَصْلُ مالِکَ وَ ذِرْوَتُهُ اِلاّ مِنْ رَبِّکَ[1] ترجمه حدیث: جابر جعفی از امام محمد باقر(ع)نقل می‌کند که فرمودند: حضرت رسول خدا (ص) فرمودند: زماني مي‌آيد که مردم در آن زمان از پروردگار خود شکايت مي‌کنند. جابر مي پرسد: مردم چگونه از پروردگار خود شکايت مي‌کنند؟! حضرت فرمود: شخصي مي‌گويد: به خدا قسم! مدتي است که سود نبرده ام و نمي‌خورم و نمي‌آشامم مگر اينکه اين خوردن و آشاميدن من از سرمايه‌ام مي‌باشد. واي بر تو! آيا سرمايه و توشه‌اي که جمع کرده‌اي، همگي از پروردگار تو نیست؟!  شرح: در اين روايت جابر تعجّب کرده و حيرت مي‌کند و از حضرت سؤال مي‌کند: چطور مي شود اينها از خداوند شکايت مي‌کنند؟ البته شکايت يک وقت اين طور است که تو اين کار را کردي، متن اين شکايت است ولي يک وقت چيزهايي مطرح مي‌شود که بطور مستقيم شکايت نيست ولي در ارتباط با خداوند است. اينکه سود نبرده‌ام و دارم از سرمايه مي‌خورم، واقعا شايد هم درست است و دروغ نمي‌گويد، ولي سرمايه‌­ات را از کجا آوردي؟ و اينکه از آن مي‌خوري، مگر جز اين است که آن را خداوند به تو عطا فرمود؟!  انسان در تمامي حالات بايد شاکر خداوند باشد و بداند همين حرفهاي او شکايت از خداوند بزرگ است. اين ناسپاسي باعث مي‌شود که گره و مشکل به کار او افتاده و به چه کنم چه کنم،گرفتار مي‌شود. از پيامبراکرم (ص) مي پرسيدند: حالتان چطور است؟ در جواب مي‌فرمودند: الحَمدُلله عَلي کُلِّ حال، ستايش مخصوص خداوند است در همه حالات. شکر و سپاس قلبی عملي و زباني باعث مي‌شود تا خداوند مشکلات انسان را برطرف کند و هرلحظه به روزي­‌ها و نعمت­هايش اضافه کند. درقرآن سوره مبارکه ابراهيم آيه 7 مي‌فرمايد: «لَئِن شَکَرتُم لَأَزيدَنَّکُم» اگر شکرگزاري کنيد، نعمت شما را افزون می‌کنم. [۱] وسائل‌الشیعه، جلد ۱۷، باب ۵۳، صفحه * پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)
همیشه رنج کشیدن مخلوقات نشان از بی رحمی خالق نیست، بلکه ممکن است از جهل مخلوق نشأت گرفته باشد. بگذارید یک مثالی بزنم. ممکن است حال ما مثل حال کودکی است که پدر و مادرش پای او را گرفته اند تا به آمپول بزنند و فرزند با چشمان گریان به آنها التماس می کند. امیدی جز ایشان ندارد، و همان هایی که تکیه گاه او هستند به التماس های او توجه نمی کنند. به خودش حق می دهد که از دست ایشان ناراحت باشد، در حالی که این نارضایتی از جهل او نشأت گرفته است. پدر و مادر نیز با اشکی در چشم پای او را گرفته اند. یعنی مصلحتی مهم تر موجب شده است تا این درد کودک را نادیده بگیرند. براستی آیا واقعا این امر غیر منطقی و غیر ممکن است که آنچه را که خوش نداریم برای ما مصلحت داشته، و چیزی را که می پسندیم برایمان مضر باشد؟ خداوند دیگر شفاف تر از این بگوید: «عَسى‏ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون‏؛ چه بسا چيزى را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است. و يا چيزى را دوست داشته باشيد، حال آنكه شرِّ شما در آن است. و خدا مى‏داند، و شما نمى‏دانيد».(بقره:216) خب ما چرا از این زاویه به این مسئله نگاه نمی کنیم؟ چه ضرورتی دارد آن را زورگویی معنا کنیم؟ اگر خدا در قیامت حکمتش را نشان داد چه حرفی داریم؟
نکته دوم: جهان منظم و به دور از هرج و مرج در گرو این است که قوانین ثابت و منظمی در جهان حاکم باشند، و همچنین تکامل انسان در گرو این است که انسان اختیار داشته باشد. اگر این نظم طبیعت، و اختیار انسان نباشد اصلا آفرینش انسان معنا ندارد. تمامی مشکلاتی که گریبان ما را گرفته اند نشأت گرفته از همین امر است، یا از قوانین ثابت جهان است، و یا از سوء اختیار انسان ها، خب از خدا چه توقعی داریم؟ که دائما انسان ها را مجبور به خوش رفتاری کرده، و قوانین را جهت رفاه مردم نقض کند؟ مثلا نیروی جاذبه که لازمه زندگی انسان است همه جا حاکم باشد اما هر کجا که پای انسان در بلندی لغزید، یا هواپیمایی موتورش آسیب دید این قانون از کار بیفتد! جهان مادی به خاطر تاثیرگذاری قوانین ماد بر یکدیگر تحمل و ظرفیت اینکه عدالت کامل در آن محقق شود را ندارد، به همین خاطر پیامبر(ص) فرموده اند: «جعل اللهُ الرحمةَ مائةَ جُزءٍ، فأمسك عنده تسعةً وتسعين جزءً، وأنزل في الأرضِ جزءًا واحدًا؛ رحمت خدا 100 جزء است که فقط یک جزء آن در دنیا نازل شده است».  بنابراین 99 جزء آن را در جهان آخرت خواهیم دید. چون این دنیا کشش و ظرفیت بیش از این مقدار را ندارد. برای دیدن آن 99 جزء هم نیت قربت لازم نیست، نیت قربت در مورد عبادات است، نه آسیب ها. در مورد آسیب هایی که ما می بینیم، و یا اموالمان را که مثلا دزد می برد ما عوض می گیریم، اصلا کاری نکرده ایم که قصد قربت لازم باشد، بلکه چیزی را از دست داده ایم
نکته سوم: طبق آنچه که از نقش قوانین طبیعی و لزوم اختیار انسان ها گذشت روشن میشود اتفاقا اصلا انسان نباید مثل مرده ای روی سنگ غسالخانه باشد، نباید آنچه که به صورت طبیعی در زندگی مان اتفاق می افتد را رضایت و اراده قطعی خدا معنا کرده و از تغییر آن روی گردان باشیم، یلکه بالعکس، خدا از ما جنگندگی می خواهد، از ما تلاش برای تغییر می خواهد، خودش هم چنین فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم‏؛ خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر آنکه آنچه که مربوط به خودشان است را تغییر دهندم(رعد:11) بنابراین نباید تسلیم ببودن در برابر طبیعت و تسلیم بودن در برابر ظالمین را تسلیم بودن در برابر خدا معنا می کنیم. خداوند انسان را برای رشد آفریده و هر کجا که استجابت دعا با رشد انسان در تعارض باشد، دعا را مستجاب نخواهد کرد. مثلا مشکل آلودگی هوا موجب بیماری های قلبی و تنفسی می شود، خب اگر خدا تمام بیماران را با دعا شفا دهد آیا انسان ها به حل این مشکل فکر خواهند کرد؟ یا خود انسان ها آمده اند با آداب و رسوم غلط، ازدواج را دشوار کرده اند، خب اگر هزینه این عروسی ها از طریق معجزه آسا تأمین شود، بشر آیا به فکر اصلاح آنها خواهد افتاد؟
امام زمان علیه السلام به یاد ما هستند یه بنده خدایی که از خوبان هم بود یه مدتی حاجتی داشت و برای آن مدتی به امام زمان عج توسل کرده بود حاجتش براورده نشده بود… وقتی به حاجتش نرسید به امام زمان گله کرد که یا صاحب الزمان گویا شما هم به ما توجه نداری!! چون از خوبان بود در یک حالتی حالا یاخواب یا بیداری امام زمان عج بهش فرموده بود:«فلانی تو نبودی بچه بودی از یه بلندی افتادی ما گرفتیمت..تو نبودی فلان حادثه برات پیش اومد ما ردش کردیم..تو نبودی ما فلان تصمیم را دردلت انداختیم.. حضرت حجت عج شروع کردند دانه دانه کارهایی که برای او انجام داده بودند را برشمردند تا او آگاه شود.. این فرد یک مرتبه دید واقعا همینطوره. از بچگی تاحال بسیاری از کارها و اتفاقات خود به خود درست شده.. پشت پرده رو خبر نداشته که دست مهربان چه کسی کمکش می کرده فقط می دیده کار درست شده.. یک مرتبه گفت: آقا ممنون بیش از این نگو شرمندم نکن..یاصاحب الزمان من داشتم از شما گله می کردم که شما بیاد مانیستید اما شما دائم بیاد ما هستید.اگر دستت بالا سر ما نباشه که بیچاره ایم.. گاهی اوقات چقدر بی معرفتیه!! از همون اول گناه می کنیم هرکاری دلمون خواست می کنیم با گناهامون ناراحتشون می کنیم علت هزارسال تنهایی و غربتشون هم خودمون هستیم. تنهایی و غربتی که خودمان طاقت یک روزش هم نداریم.مثلا شیعه هم هستیم و برای فرج و ظهورشون قدمی هم بر نمی داریم. بااین حال این امام مهربان از همون بچگی حواسشون به ماست. بیش از پدر و مادر. اگر محبت والدین غریزی است محبت او الهی است.اگر از پشت پرده ی دونه دونه موفقیت ها و دفع خطرات زندگی مون خبر داشتیم می فهمیدیم همه از برکت وجود مقدس و دعای اوست. این بزرگوار که از پدر ومادر بسیار به ما نزدیک تر و دلسوزتر هستند اینگونه با ما رفتار می کنند و ما صدها چیز را که امام زمان عج بهمون عنایت می کند، نمی بینیم و یک چیز را که به ما نمیدن که به صلاحمونه و اگر بدونیم چرا نمیدن ممنون شون می شیم از امام زمان نازنینمون گله و شکایت می کنیم.  
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ، ارْجِعي‏ إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً ، فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي ، وَ ادْخُلي‏ جَنَّتي»   بندگانی هستند که خدا از آن‌ها راضی و آن‌ها هم از خدا راضی هستند. خوشا به حال این‌ها که مقام رضا و تسلیم دارند. حال ما از مقام رضا و تسلیم گذشتیم، اما من از همه شما تقاضا دارم از خدا گله نکنید، زیرا این در پیش اهل دل کفر است. این در پیش آقا امام زمان خیلی مبغوض است. موجب می‌شود دعا مستجاب نشود و موجب می‌شود اهل‌بیت شفاعت برای حوائج و روز قیامتمان نکنند.   بعضی اوقات چهار یا پنج مرتبه به مشهد می‌رود و چیزی می‌خواهد که صلاح او نیست که به او بدهند، البته آقا امام رضا می‌دهد اما این چیزی که این می‌خواهد صلاح نیست و چیز دیگری می‌دهد و ناگهان این با امام رضا قهر می‌کند و به مشهد نمی‌رود. این کفر و بدبختی و نکبت است. لذا من امروز از همه شما تقاضا دارم از خدا راضی باشید. آیت الله مظاهری
4.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بدون وضو نخوابید 🔹آیت‌الله جاودان👆 ✨ شهید والا مقام سید رفیع رفیعی : ✅ سعی می کرد هیچ نماز شبی از ایشان قضا نشود ✅ می‌فرمود : برای پرواز، پر لازم است و نماز شب پرِ پرواز است ✅ اگر انسان جایگاه و عظمت نماز شب را درک کند و بفهمد چه معجون انسان سازی است ، چهار دست و پا به دنبال آن مي رود.
6.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴 سخنان دکتر احمدی‌نژاد در خصوص کسانی که پرچم پیغمبر را دست می گیرند اما سر می‌بُرند و ظلم می‌کنند!
🔵 تأیید حرف احمدی‌نژاد | اسرائیل در ایران، یک مجموعه نفوذی دارد؛ نه یک نفر! ◻️ تیر ۱۴۰۰ | محمود احمدی‌نژاد در پاسخ به پرسشی در مورد نفوذ و دخالت اسرائیل در انفجار تاسیسات هسته‌ای نطنز: فقط نطنز نبوده، ترور دانشمندان هسته‌ای و سرقت اسناد سرّی ايران هم بوده. مشخص است كه يک مجموعه نفوذی وجود دارد، نه یک نفر. ◻️ آذر ۱۴۰۲ | ناصر ابوشریف (نماینده جنبش جهاد اسلامی فلسطین): در عملیات طوفان‌الاقصی، مقاومت موفق شد سرورهای اطلاعاتی اسرائیل را به داخل غزه بیاورد که در این سرورها نام بسیاری از جاسوسان رژیم صهیونیستی، حتی جاسوس‌های داخل جمهوری اسلامی ایران وجود داشت.