رسول گرامی اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرمود: «مَنْ اصْبح لا یَهْتمُّ بِامورُ الْمسلمینَ فَلیْس منهم و من سَمِعَ رَجلاً یُنادی یا لَلْمسلمینَ فَلم یُجبه فلیْسَ بِمًسلمٍ؛   کسی که در هر صبحگاه به امور مسلمین همّت نگمارد و دراندیشه کارهای آنان نباشد از آنها نیست، و کسی که بشنود مردی فریاد می‌زند و کمک می‌طلبد و به او کمک نکند مسلمان نیست.»

از احادیث استفاده می‌شود که هر کس امکانات خداداده را در رفع حوایج برادران دینی به کار نگیرد قهراً آن را در خدمت گناه و دشمنان خدا قرار خواهد داد. امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «مَنْ بَخِل بِمَعُونةِ اخیِه الْمسلِم و الْقیام لهُ فی حاجَتِهِ (الّا) ابْتُلِیَ بِمَعُونةٍ مَنْ یَاَثَمُ علیهِ و لا یُوجَرُ؛   کسی که در کمک کردن به برادر مسلمانش بخل ورزد و از اقدام در انجام حاجتش کوتاهی کند ناچار می‌شود به کسی کمک کند که با این امکانات علیه خود او اقدام کرده و در این راه هیچ اجر و پاداشی نخواهد برد.» در روایت دیگری ابی بصیر از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: هر یک از شیعیان ما که نزد یکی از برادران دینی خود برود و از او کمک بخواهد و او با اینکه می‌تواند وی را یاری دهد کوتاهی کند خدای متعال او را گرفتار می‌کند که حاجت دشمنان ما را برآورد تا بدین وسیله خداوند در روز قیامت او را عذاب کند

در روایت دیگری امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «مامِنْ مؤمن یَخْذُل اخاهُ و هو یقْدرُ علی نصْرتِه الّا خَذَلهُ الله فی الدُّنیا و الْاخرةِ. »؛ هر مؤمنی که برادر دینی خود را یاری ندهد با اینکه قدرت این کار را دارد خداوند او را به حال خود واگذارد و در دنیا و آخرت خوار و ذلیلش کند.»

در روایت دیگر آمده است کسی که از برآوردن حاجت برادر دینی خود دریغ ورزد به خدا و رسول خیانت کرده و اهل جهنم است. امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: هر مؤمنی که دست رد بر سینه برادر نیازمندش بزند با اینکه می‌تواند از پیش خود یا دیگران نیاز او را برآورد خداوند روز قیامت او را با روی سیاه و چشم کبود و دست‌های به گردن بسته وامی دارد و سپس گفته می‌شود این است آن خیانت‌کاری که به خدا و پیامبرش خیانت کرده. آنگاه دستور داده می‌شود که وی را به دوزخ ببرند

امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «مَنْ کانَتْ لهُ دارٌ فَاحْتاجَ مؤمنٌ الی سُکْناها فَمنعَهُ ایاها قالَ اللهُ عزَّوجلَّ یا مَلائِکتی ابَخِلَ عَبْدی علی عبدی بِسُکنی الدّار الدُّنیا و عزَّتی و جلالی لا یسْکُنُ جَنانی ابداً؛   کسی که خانه‌ای دارد و مؤمنی به اقامت در آن نیازمند باشد با این حال او را از اقامت در آن خانه محروم کند خدای عزّوجلّ به فرشتگانش خطاب می‌کند: ای فرشتگان من! چرا این بنده از واگذاردن خانه‌اش به بنده دیگرم بخل ورزید؟ به عزّت و جلالم سوگند که او هرگز ساکن بهشت من نخواهد شد.» این روایات و نمونه‌های فراوانی از این قبیل، بیان کننده آن است که اگر کسی بتواند نیاز برادر ایمانی خود را برآورد و کوتاهی کند مورد غضب خداوند متعال قرار خواهد گرفت و ذلّت و خواری دنیا و آخرت را برای خویش آماده ساخته است؛ از این رو هر کس می‌تواند در خدمت برادران دینی خود باشد باید مضایقه نکند و اگر کسی به او روی آورد با روی باز از او استقبال نماید و آن را نعمتی از نعمت‌های پروردگار بداند، زیرا از نعمت‌های بزرگ خداوند حاجت‌ها و تقاضاهای بندگان خدا است که به انسان اعطا می‌شود. و خوشا به حال آنان که در خانه خویش را به روی مردم باز گذارند و بدا به حال کسانی که به آستانه خود کسی را راه ندهند. امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «انَّ الرَّجل لَیَسْالُنی الْحاجةَ فَاُبادرُ بِقَضائِها مَخافةَ انْ یَسْتَغْنی عَنْها فلا یَجِدُ لها موْقعاً اذا جائتْهُ؛  کسی که برای حاجتی نزد من می‌آید از ترس اینکه نکند حاجت او از طریق دیگری برآورده شود زودتر اقدام می‌کنم و نیاز وی را برمی‌آورم تا این توفیق نصیب من گردد.»

رسول خدا صلى اللّه علیه و آله: «اِنَّ اللّهَ تَعالى یَقُولُ: حَقَّت مَحبَّتى لِلَّذینَ یَتَزاوَرُونَ مِن اَجلى وَحقَّت مَحَبَّتى لِلَّذینَ یَتَناصَرُونَ مِن اَجلى وَحَقَّت مَحَبَّتى لِلَّذینَ یَتَحابُّونَ مِن اَجلى وَ حَقَّت مَحَبَّتى لِلَّذینَ یَتَباذَلُونَ مِن اَجلى». (محجة البیضاء، ج 3، ص 286) خداوند متعال مى‏فرماید: کسانى که به خاطر من از یکدیگر دید و بازدید مى‏کنند (به زیارت یکدیگر مى‏روند) و کسانى که به خاطر من یکدیگر را یارى مى‏کنند و کسانى که به خاطر من یکدیگر را دوست مى‏دارند و به یکدیگر محبّت مى‏کنند و کسانى که به خاطر من به یکدیگر بخشش مى‏کنند، مستحقّ محبّت من هستند. * رسول خدا صلى اللّه علیه و آله: «مَثَلُ اَلاَخَوَینِ اِذا التَقَیا مَثَلُ الیَدَینِ تَغسِلُ اِحدیهُمَا الاُخرى وَ مَاالتَقَى المُؤمِنانِ قَطُّ اِلاّ اَفادَ اللّهُ اَحدَهُمَا مِن صاحِبِهِ خَیراً». (محجة البیضاء، ج 3، ص 285) مَثَلِ دو برادر دینى که یکدیگر را ملاقات مى‏کنند مانند دو دستى است که یکى دیگرى را مى‏شوید، و وقتى دو مؤمن با یکدیگر ملاقات مى‏کنند خداوند از یکى به دیگرى خیر مى‏رساند.

امام صادق علیه السلام: «مَن زارَ اَخاهُ فِى اللّهِ جَلَّ وَ عَزَّ قالَ اللّهُ جَلَّ وَ عَزَّ اِیّاىَ ذُرتَ وَثَوابُکَ‏عَلَىَّ وَلَستُ اَرضى لَکَ ثَواباً دُونَ الجَنَّةِ». (اصول کافى، ج 2، ص 176) هر که به خاطر خداى عزّ و جلّ با برادر دینی (منظور برادران ایمانی و مومن است) خود دیدار کند. خداوند عزّ و جلّ فرماید: تو در حقیقت مرا دیدار کردى و پاداش تو بر عهده من است. و من به پاداش کمتر از بهشت براى تو راضى نمى‏شوم.

اهميّت ديدار مؤمن 1. از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر كس براى ديدن برادر مؤمن خود به خانه او برود، خداوند متعال خطاب به او مى‌گويد: تو مهمان من هستى وبه زيارت من آمده‌اى وحقّ ميهمانى تو بر من آن است كه چون برادر مؤمن خود را دوست داشتى بهشت را بر تو واجب كنم».[1] 2. از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خداوند متعال براى مؤمنى كه به قصد ديدار برادر مؤمن خود بيرون رود، به فرشته‌اى مأموريّت مى‌دهد كه يك بالش را بر زمين بگذارد وبا بال ديگرش سايه‌اى بر سرش بيفكند. وهنگامى كه وارد خانه آن مؤمن شود، خداوند جبّار ندا مى‌كند: اى بنده‌اى كه حقّ مرا بزرگ شمردى واز آثار پيامبر من پيروى كردى، بر من لازم است كه تو را تعظيم وتكريم كنم. از من درخواست كن تا به تو عطا كنم ومرا بخوان تا دعايت ر اجابت نمايم. اگر بخواهى ساكت باش تا من (بدون درخواست تو) ابتدا به رحمت كنم. هنگامى كه از خانه مؤمن بازگردد همان فرشته او را بدرقه مى‌كند وبال خودرابرسراومى‌گيرد تا به خانه‌اش بازگردد. سپس خداوند متعال خطاب به وى مى‌گويد: اى بنده من، حقّ مرا بزرگ شمردى، لازم است تو را گرامى بدارم. بهشت را بر تو واجب كرده ومقام شفاعت بندگانم را به تو عطا كردم».[2] 3. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس قادر نباشد بر ما احسان كند بر صالحان وشيعيان ما احسان كند، تا ثواب احسان بر ما در نامه اعمالش نوشته شود. وهر كس قدرت بر زيارت ما نداشته باشد به ديدار صالحان از شيعيان ما برود، تا ثواب ديدن ما براى او نوشته شود».[3] پاداش ديدار مؤمن 1. در رواياتى معتبر مى‌خوانيم كه امام باقر وامام صادق عليهما السلام فرمودند: «هر كس به خاطر رضاى خدا به ديدن برادر مؤمن خود برود، خداوند متعال به هفتاد هزار فرشته مأموريّت دهد تا هنگام بازگشت به خانه‌اش به وى گويند: خوشا به حال تو، بهشت گوارايت باد».[4] 2. در حديثى معتبر مى‌خوانيم كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود: «جبرئيل به من گفت:خداوندفرشته‌اى رابه زمين فرستاد،آن ملك به مردى رسيدكه بردر خانه‌اى ايستاده بود واز صاحب خانه اجازه مى‌گرفت تا وارد خانه شود. ملك پرسيد: با صاحب اين خانه چه كار دارى؟ گفت: برادر مسلمان من است، براى رضاى خدا به ديدنش آمده‌ام. فرشته پرسيد: هيچ انگيزه ديگرى جز ديدار او ندارى؟ گفت : نه. ملك گفت: من رسول پروردگار به سوى تو هستم. خداوند تو را سلام مى‌رساند ومى‌گويد: بهشت را بر تو واجب كردم. خداوند فرمايد: هر مسلمانى كه به ديدن مسلمان رود، گويا به زيارت من آمده وثوابش بهشت است».[5] 3. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «ديدار برادر مؤمن به قصد قربت، بهتر از آزاد كردن ده برده است. وهر كس بنده مؤمنى را آزاد كند، خداوند متعال در مقابل هر عضوى از اعضاى آن برده، عضوى از اعضاى او را از آتش جهنّم آزاد مى‌كند».[6] 4. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه امام صادق عليه السلام به داوود بن سرحان فرمود : «به شيعيانم از سوى من سلام برسان وبگو: خداوند رحمت كند بنده‌اى را كه با ديگرى بنشيند واز احاديث ما ياد كند كه نفر سوم آنها فرشته‌اى است كه از براى آنها استغفار مى‌كند».[7] 5. از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «خوشا به حال آنان كه به خاطر رضاى خدا با يكديگر دوستى كنند، زيرا خداوند متعال در بهشت ستونى از ياقوت سرخ خلق كرده كه بر آن ستون هفتاد هزار قصر است ودر هر قصرى هفتاد هزار غرفه كه خداوند آنها را براى كسانى كه با يكديگر دوستى كرده وبراى رضاى خدا به ديدار يكديگر مى‌روند آفريده است».[8] آثار ديدار مؤمن 1. در روايتى مى‌خوانيم كه امام صادق عليه السلام به داوود بن سرحان فرمود: «با همنشينى وگفت‌وگو، مذهب ودين ما برايتان زنده مى‌شود. بهترين مردم بعد از ما كسى است كه ما را ياد كند ودر مورد احاديث ما گفت‌وگو كند».[9] 2. از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «در خانه‌هاى يكديگر به ديدن هم برويد كه دين ما به اين كار زنده مى‌ماند. خداوند رحمت كند كسى كه مذهب ما را زنده نگه مى‌دارد».[10] عيادت بيماران اعلان بيمارى واجازه ملاقات 1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسى كه بيمار شود سزاوار است به برادران مؤمن خويش اعلان كند تا به عيادت او آيند، چرا كه عيادت‌كنندگان ثواب مى‌برند وبيمار نيز به سبب خبردار كردن آنها ثواب مى‌بَرد؛ با اين كار ده حسنه برايش نوشته وده گناه از نامه اعمالش محو وده درجه بر درجاتش افزوده مى‌شود».[11] 2. در حديثى صحيح ومعتبر مى‌خوانيم كه امام کاظم عليه السلام فرمود: «شخص بيمار به مردم اجازه دهد كه به عيادت او بيايند (وبراى او دعا كنند)، زيرا هيچ‌كس نيست مگر اينكه دعايى مستجاب دارد».[12]

آداب عيادت از بيمار 1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «در درد (بيمارى‌هاى) چشم عيادت نيست. ودر روزهاى نخست بايد سه روز پى در پى به عيادت بيمار رفت، پس از آن يك روز در ميان واگر بيمارى طولانى شد عيادت (پى در پى) لازم نيست».[13] 2. در حديثى ديگر فرمود: «هنگامى كه به عيادت بيمار مى‌رويد (هديه‌اى مانند) سيب، يا بِه، يا ترنج، يا بوى خوش، يا عود همراه خود ببريد كه بيمار با آن آرامش مى‌يابد».[14] 3. در روايتى ديگر فرمود: «عيادت كامل آن است كه به هنگام دعا كردن براى بيمار، دست بر دستش بگذارى وزود از نزد او برخيزى كه عيادت احمقان (كه بسيار مزاحم بيمار مى‌شوند) براى بيمار از تحمّل درد دشوارتر است».[15] 4. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «عيادت‌كننده‌اى كه زودتر برخيزد ثوابش بيشتر است، مگر آنكه بيمار تقاضاى نشستن او را كند».[16] 5. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسى كه به عيادت برادر مؤمن خود مى‌رود از بيمار بخواهد كه براى او دعا كند كه دعاى او مانند دعاى فرشتگان است».[17] پاداش عيادت از بيمار 1. در حديثى معتبر مى‌خوانيم كه امام صادق عليه السلام فرمود: «هر كس به عيادت بيمار مسلمانى برود، در آن روز هفتاد هزار فرشته بر او صلوات مى‌فرستند، اگر صبح باشد تا شام واگر شام باشد تا صبح».[18] 2. در حديثى ديگر فرمود: «هر كس از بيمارى عيادت كند، هفتاد هزار ملك او را مشايعت كرده وتا به خانه برگردد برايش استغفار مى‌كنند».[19] 3. از حضرت باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس به عيادت مؤمنى برود در رحمت الهى فرو رود، هنگامى كه نزد او بنشيند رحمت خداوند او را احاطه كند وهنگامى كه بازگردد خداوند متعال به هفتاد هزار فرشته مأموريّت مى‌دهد كه براى او طلب آمرزش كرده وبر وى رحمت فرستند وبه او بگويند : خوشا به حال تو! بهشت گوارايت باد تا روز ديگر در چنين وقتى. وخداوند مكانى از بهشت را به او عطا مى‌كند كه سواركار چهل سال در آن بتازد (تا به انتهاى آن برسد)».[20] 4. از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر مؤمنى كه به عيادت بيمار مؤمنى رود، خداوند متعال به فرشته‌اى مأموريّت مى‌دهد كه در قبر به ديدار وى رود وتا قيامت برايش استغفار كند».[21] 5. در حديثى ديگر فرمود: «هر كس از بيمار عيادت كند، خداوند هفتاد هزار ملك را مأمور مى‌سازد كه همواره به خانه او رفت وآمد كرده ودر آن خانه تا قيامت، تسبيح وتكبير وتهليل وتقديس الهى به جا آورند ونصف ثواب فرشتگان براى او باشد».[22] [1] . همان، ص 177، ح 6. [2] . كافى، ج 2، ص 178، ح 12. [3] . ثواب الأعمال، ص 124. [4] . كافى، ج 2، ص 175، باب زيارة الإخوان، ح 1. [5] . كافى، ج 2، ص 176، ح 2. [6] . همان، ص 178، ح 13. [7] . بشارة المصطفى، ص 110؛ بحارالأنوار، ج 1، ص 200، ح 8. [8] . خصال، ج 2، ص 435، ح 12؛ بحارالأنوار، ج 18، ص 83، ح 1. [9] . بحارالأنوار، ج 74، ص 354، ح 31. [10] . خصال، ج 1، ص 74، ح 72؛ بحارالأنوار، ج 2، ص 144، ح 6. [11] . كافى، ج 3، ص 117، ح 1. [12] . همان، ح 2. [13] . كافى، ج 3، ص 117، ح 1. [14] . كافى، ج 3، ص 118، ح 3؛ مكارم الأخلاق، ص 361. [15] . كافى، ج 3، ص 118، ح 4؛ مكارم الأخلاق، ص 360. [16] . كافى، ج 3، ص 118، ح 6؛ مكارم الأخلاق، ص 360. [17] . مكارم الأخلاق، ص 361. [18] . كافى، ج 3، ص 121، ح 8. [19] . كافى، ج 3، ص 120، ح 2. [20] . همان، ح 3. [21] . همان، ح 4. [22] . همان، ح 5.

♦️نمیدونم این خبر چقدر صحت داره .. ولی .. مدیرکل سابق سازمان امنیت عمومی لبنان: سخنرانی سید حسن نصرالله در روز شنبه آتشین خواهد بود! 🔹«این سخنرانی فردا ساعت 16:30 (به وقت ایران) آغاز می شود».

✨ ختم بسیار مجرب جهت وسعت امر معیشت ✅ نقل شده است قرائت این چهار سوره قرآن به صورت روزانه جهت وسعت امر معیشت از مجربات یقینیه است. 1⃣ سوره ذاریات 2⃣ سوره طلاق 3⃣ سوره مزمل 4⃣ سوره انشراح 🔺 لازم به ذکر است قرائت روزانه این ۴ سوره حدود ۱۰ دقیقه زمان می‌برد و همگی از سوره های نسبتا کوتاه هستند که مجموعا ۷ صفحه از قرآن را شامل می‌شوند : 🔹 سوره ذاریات ( ۳ صفحه قرآن ) 🔹 سوره طلاق ( ۲ صفحه قرآن ) 🔹 سوره مزمل و انشراح ( ۲ صفحه قرآن) 📚 کتاب هزار و یک ختم ص ۷۷ ختم ۹۴

💠امام زمـان علیه‌السلام بالای عالَـم نشستـه‌اند و لحظــه به لحظـه نگـران اعمـال و اخـلاق و خیالات و افکـار و نیــات ما هستند. نیتـی از ذهــن ما نمی‌گذرد مگر اینکه ایشان خبر دارند؛ از ریشــۀ آن هم خبر دارند. 💠من مردان بزرگـی دیدم که از خیــالات من خبر داشتند، اما از ریشـه‌اش خبــر نداشتنـد؛ امـام_زمـان از ریشه‌اش هم خبـر دارد. 💠تدین یعنی همین؛ اینکه من بدانم که ایشــان به عنوان نماینـده ی خــدا از همــه چیز مـن خبــر دارد. ✍آیت الله جاودان #غفلت_از_امام #معرفت_امام #امام_زمان