🖼 #عکس_نوشته
▪️داغ پهلوی شکسته زهرا تا ابد در دل ما خواهد ماند... پرچم عزای مادر برافراشته است تا منتقمش بیاید و مرهمی بر دل شیعیان باشد...
🌻|↫#حضرت_زهرا #امام_زمان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
لحظه شهادت بی‌بی دو عالم خانم فاطمه زهرا با هوش مصنوعی😭
اۍ انسان؛ یادت باشد؛اگر وارد دوزخ شدۍ،از تلخۍ عذاببه خدا شکایت نکن.این همان..شــیرینۍگناهیست که دردنیا ازآن لذت‌میبردۍ..!!
شکوه نمودن از خداوند متعال، از گناهانی است که موجب محروم شدن انسان از روزی میشود. شکوه از خداوند این است که این گونه بگوید: «إِنَّمَا الشَّكْوَى أَنْ يَقُولَ قَدِ ابْتُلِيتُ بِمَا لَمْ يُبْتَلَ بِهِ أَحَدٌ»،
أَنْ يَقُولَ: اگر انسانی بگوید: «لَقَدْ أَصَابَنِي مَا لَمْ يُصِبْ أَحَداً» آن اندازه که به من گرفتاری و مصیبت رسیده به هیچ‌کس نرسیده‌است؛ یعنی درحقیقت این شکایت از خداوند و راضی نبودن به قضا و قدر الهی است، راضی نبودن به قضا و قدر الهی هم درحقیقت راضی نبودن به تقسیم خدا و حکمت اوست؛ لذا شکایت بردن پیش خدا و سخن گفتن با وی و او را فاعل ما یشاء دانستن به این که اگر اراده کند و مصلحت بداند مشکل ما را حل نماید عیبی ندارد، اما از همه اینها زشت‌تر این است که انسان شکایت خدا را پیش بنده‌اش ببرد. خداوند از بنده‌اش شکایت و گله نمی‌کند، پس چرا بنده‌اش بنده‌اش شکایت وی را پیش بندگان دیگرش می‌برد؟ زیرا رابطه‌ی انسان با خداوند، رابطه‌ی متقابلی است، انسان از خداوند شکایت می‌کند، ولی خداوند از انسان شکایت نمی‌کند؛ در روایتی این‌گونه دارد:
عَنْ رسولِ اللّهِ| «أوحَى اللّهُ إلى أخِي العُزَيرِ، يا عُزَيرُ، إن أصابَتكَ مُصِيبَةٌ فلا تَشْكُني إلى خَلقِي، فقد أصابَني مِنكَ مَصائبُ كَثيرَةٌ و لَم أشكُكَ إلى مَلائكَتي. يا عُزَيرُ! اِعصِني بقَدرِ طاقَتِكَ عَلى عَذابي» ، پيامبر خدا| فرمود: خداوند به برادرم عُزَير وحى فرمود كه: اى عُزَير! اگر مصیبتی به تو رسد، از من نزد آفريدگانم شكايت مكن؛ زيرا كه از جانب تو مصيبت‌هاى زیادى به من رسيده و من نزد فرشتگانم از تو شكايت نکرده‌ام. اى عُزَير! به اندازه تاب و توانت بر عذاب من، مرا نافرمانی كن.
لازم به ذکر است: منظور از مصیبت‌هایی که از انسان به خداوند متعال می‌رسد همان گناهان و مصیبت‌هایی است که انسان مرتکب میشود و نیز حرف‌هایی که زده یا رفتاری که انجام داده در حقیقت خداوند را ناراحت کرده و این گونه مصیبت به خداوند رسانده است.
لذا فرموده‌اند: شکایت از خداوند نکنید، بلکه شکایت را به‌پیش خداوند ببرید.
گاهی از اوقات سخنانی را بر زبان جاری و با قسم جلاله الله ضمیمه می‌کنیم، بزرگان می‌گویند: این‌گونه سخن گفتن خود شکایت از خداوند متعال است، مثلاً شخصی می‌گوید: «وَاللهِ مَا شِئت کَذا وَکَذا»، قسم می‌خورد که من هیچ سود و بهره‌ای نبرده‌ام.
گاهی از اوقات در خانواده مشکلی پیش میآید، حال می‌خواهد این مشکل، اقتصادی باشد، مالی باشد، فرهنگی باشد و یا هر چیز دیگری، می‌گوییم: خدایا! ما اصلا در زندگی بهره‌ای نداشته‌ایم و هر چه بوده گرفتاری، بلا و مصیبت بوده‌است. پیامبر اکرم| در همین زمینه فرمود: «يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يَشْكُونَ فِيهِ رَبَّهُمْ. قُلْتُ: وَكَيْفَ يَشْكُونَ فِيهِ رَبَّهُمْ؟ قَالَ: يَقُولُ الرَّجُلُ: وَاللَّهِ! مَا رَبِحْتُ شَيْئاً مُنْذُ كَذَا وَكَذَا، وَ لَا آكُلُ، وَلَا أَشْرَبُ إِلَّا مِنْ رَأْسِ مَالِي، وَيْحَكَ! وَهَلْ أَصْلُ مَالِكَ وَذِرْوَتُهُ إِلَّا مِنْ رَبِّكَ»[9] ، جابر از امام باقر× روایت می‌کند که پیامبر| فرمود: زمانى بر مردم فرا مى‌رسد كه در آن از پروردگارشان شكايت مى‌كنند.
عرض كردم: چگونه از پروردگارشان شكايت مى‌كنند؟
فرمود، مرد مى‌گويد: «به خدا سوگند! از فلان زمان تاکنون هيچ استفاده و سودی عايدم نشده است، و آب و خوراكم را از اصل سرمايه‌ام تهيّه مى‌كنم». واى بر تو! مگر اصل سرمايه‌ات و فزونى آن جز از پروردگار تو است؟!
به عبارتی دیگر پیامبر| فرمود: این انسان می‌گوید: هرچه کردم از خودم گذاشته‌ام، و اصلاً توجهی به این مطلب ندارد که اصل سرمایه‌اش و حتی خود او نیز از خداوندی است که شکایتش را می‌کند.
نکته: این‌گونه سخن گفتن برگرفته از فرهنگ قارونی است که قرآن هم بدان اشاره کرده و می‌فرماید: {قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِندِي}، (قارون) گفت: «هر چه به دست آورده‌ام به علم خودم بوده‌است!». این فرهنگ(قارونی) در روایات و قرآن کریم مورد مذمت و سرزنش واقع‌شده است. سخن امیرمؤمنان علی× در این حکمت که می‌فرماید: اگر زبان به شکایت گشودی تن به ذلت دادی! بدین جهت است که در روایات هم وارد شده که می‌فرمایند: کسی که از مشکلات دنیایی خود و از خدای خود گله و شکایت می‌کند «أبغَضِ الخَلقِ إلَى اللّهِ»، مبغوض‌ترین مخلوق در درگاه الهی است.
شاکیان از خداوند مبغوض‌ترین خلق در نزد او هستند
در این‌باره از امام صادق× در روایتی این‌گونه منقول است: عن الامام الصادق× ـ و قد سُئلَ عن أبغَضِ الخَلقِ إلَى اللّهِ:ِ قَالَ×: «مَنْ يَتَّهِمُ اللَّهَ، قُلْتُ: أَحَدٌ يَتَّهِمُ اللَّهَ؟! قَالَ×: نَعَمْ، مَنِ اسْتَخَارَ اللَّهَ فَجَاءَتْهُ الْخِيَرَةُ بِمَا يَكْرَهُ فَيَسْخَطُ فَذَلِكَ يَتَّهِمُ اللَّهَ.
قُلْتُ: وَ مَنْ؟ قَالَ×: يَشْكُو اللَّهَ، قُلْتُ: وَ أَحَدٌ يَشْكُوهُ؟!
قَالَ×: نَعَمْ، مَنْ إِذَا ابْتُلِيَ شَكَا بِأَكْثَرَ مِمَّا أَصَابَهُ. قُلْتُ: وَ مَنْ؟ قَالَ×: إِذَا أُعْطِيَ لَمْ يَشْكُرْ، وَ إِذَا ابْتُلِيَ لَمْ يَصْبِر»[11] ، از امام× سؤال شد: مبغوض‌ترین خلق خداوند کیست؟ امام× فرمود: کسی که خداوند را متهم می‌کند، تهمت به خدا می‌زند. سائل می‌گوید: عرض كردم: مگر كسى خدا را هم مُتّهم مى‌كند؟ امام× فرمود: آرى! کسی که استخاره می‌کند و خداوند خير او را در چيزى قرار می‌دهد كه وى آن را ناخوش مى‌دارد و در نتیجه، ناراحت میشود. چنين كسى خداوند را در موضع اتهام قرار داده‌است. سائل گوید: عرض كردم بعد از این چه کسی مبغوض‌ترین خلق خدا است. امام× فرمود: کسی که از خدا شکایت می‌کند، سائل گوید: عرض كردم: مگر كسى از خدا هم شِكوه مى‌كند؟ امام× فرمود: آرى، كسى كه هرگاه گرفتار شود، بیش از حدّ گرفتارى خود شكايت كند. سائل گوید: گفتم بعد از این چه کسی مبغوض‌تر است؟ حضرت فرمود: کسی که نعمتی به او برسد، اما شکر خدای را انجام ندهد، یا اگر مبتلا و گرفتار شد صبر نکند.
نکته: حسب آنچه که تا به‌حال گفته‌ایم، انسان حق دارد پیش خدا شکایت کند، اما حق ندارد پیش خلق خدا شکایت کند، به تعبیری دیگر مطابق آنچه برداشت کرده‌ایم، انسان اجازه ندارد زبان شکایت خود را پیش خلق خدا داشته باشد، بلکه انسان همیشه باید زبان شکرش باز بوده و شاکر باشد؛ زیرا نعمتی که خداوند به انسان عنایت می‌کند از باب تفضل است نه از باب استحقاق، مانند ثواب که از باب استحقاق نیست، بلکه از باب تفضل است. آن عقاب است که از باب استحقاق می‌باشد زیرا زمانی‌که انسان عمل بدی انجام داد، خداوند او را به اندازه‌ای که استحقاق دارد عذاب می‌کند و نه بیشتر، که اگر خداوند وی را بیشتر عذاب کند با عدلش سازگاری ندارد. نعمتی هم که خداوند به انسان عنایت می‌کند از باب تفضل است همان‌گونه که ثواب اعمال هم از باب تفضل است، انسان به‌جهت خواندن نمازها مستحق ثواب نیست، بلکه خداوند از باب تفضل است که به وی ثواب می‌دهد، لذا گفته‌اند: انسان حق ندارد شکایت پیش خلق خدا ببرد، اما شکایت بردن پیش خود خداوند اشکال ندارد، زیرا گاهی
از اوقات انسان درد دل و عقده‌ای دارد و دنبال کسی می‌گردد که در دل خود را برای او بازگو کند، و از آن‌جا که رابطه‌ی ما با خداوند عزّوجلّ مانند رابطه‌ی ابراهیم پیامبر با خداوند نیست، و مانند رابطه‌ی پیامبر و علی‘ با خدا نیست، بلکه رابطه‌ای عادی است و به‌گونه‌ای نیست که همه درددل خود را بتواند با خداوند در میان بگذارد و احساس آرامش کند، به مرحله‌ای نرسیده که وقتی یا الله گفت قلبش اطمینان پیدا کند لذا دنبال کسی می‌گردد که راحت بتواند درد دل کند، به‌گونه‌ای که وقتی درددل می‌کند راحت میشود.
سؤال: آیا این همان شکوه ناپسند و مذموم است که از آن نهی شده‌ایم یا نه؟ آیا انسان در سختی‌ها، تنگناها و گرفتاری‌های مالی حق دارد که درددل و شکوه و گلایه کند؟
جواز شکایت در تنگدستی‌ها هم به سوی خداوند است، نه شکایت از خداوند.
امیرمؤمنان على× در این‌باره می‌فرماید: «إِذَا ضَاقَ الْمُسْلِمُ فَلَا يَشْكُوَنَّ رَبَّهُ عَزَّ وَجَلَّ وَلْيَشْتَكِ إِلَى رَبِّهِ الَّذِي بِيَدِهِ مَقَالِيدُ الْأُمُورِ وَتَدْبِيرُهَا» ، زمانی‌که فرد مسلمان در تنگنا و سختى قرار گرفت، هرگز نبايد از خدای خود شكايت كند، بلكه بايد به درگاه پروردگار خويش، كه زمام و تدبير امور به دست اوست، شكايت برد.
نکته مهم: نکته‌ای که بایستی در اینجا متذکر شویم و در برخی روایات نیز به آن تصریح شده این است که گاهی از اوقات انسان‌ها به خاطر برخی دلتنگی‌ها، از سختی‌ها و مشکلاتی که برایشان بوجود میآید برای بعضی از برادران دینی و مؤمن خود بازگو می‌کنند.
سوال: آیا این عمل(بازگو نمودن مشکلات پیش برادر مؤمن) مخالف دستورات اسلامی بوده و منافات با صبر، شکر و قدرشناسی دارد یا خیر؟
در پاسخ باید گفت: حسب آنچه از دستورات اسلامی بر میآید، اگر این عمل انسان از روی دلتنگی باشد و آن را نزد برادر مومن و مورد اطمینان خود بازگو کند تا هم از جهت احساسی و روانی تخلیه شود و هم امید به حل مشکلش به دست برادر مؤمن خود را داشته باشد از باب اینکه «الْمُؤْمِنَ أَخُ الْمُؤْمِن»، انسان مؤمن برادر مؤمن است و یکی از حقوق مؤمن بر مؤمن هم این است که اگر سِرّی به انسان گفت، باید آن را حفظ کرده و از فاش کردن اسرار وی خودداری کند، ایراد و منافاتی ندارد، زیرا شکایت و شکوه کردن عندالضروره پیش انسان مؤمن درحقیقت شکایت پیش خداوند بردن است، به تعبیری، می‌گویند: خداوند او را فرستاده تا انسان با او درددل کند.
امام صادق× در روایتی فرمود: «مَنْ شَكَا إِلَى أَخِيهِ فَقَدْ شَكَا إِلَى اللَّهِ، وَمَنْ شَكَا إِلَى غَيْرِ أَخِيهِ فَقَدْ شَكَا اللَّهَ»[14] ، فرمود: هر کس که حاجت و شکایتش را پیش مؤمنی ببرد و نقل کند مثل این است که شکایت و گرفتاری خود را پیش خداوند برده‌است، اما اگر حاجت خود را پیش انسان کافری ببرد و نقل کند مثل این است که از خداوند شکایت کرده است.
که مشکلات انسان را حل کند؛ حال انسان با این عمل(بازگو کردن مشکلات خود پیش شخص کافر) مشکل خود را پیش کسی می‌برد که خدای او را قبول ندارد؛
تفاوت این دو تعبیر در اين است كه انسان در اولی گرفتارى خود را در پيش‌گاه خدا شرح مى‌دهد و از او تقاضای حل مشكل مى‌كند كه امرى بسيار پسندیده است، ولى در دومى از خداوند شكايت و گله مى‌كند كه چرا چنين نكرد و چنان نكرد، و اين امرى بسيار زشت و ناپسند است كه انسان از پروردگارى كه اين همه نعمت به او عنایت کرده، شكايت كند. واضح و روشن است كسى كه نزد برادر ايمانى خود مى‌رود و از گرفتارى‌ها و مشكلات خويش سخن مى‌گويد، هرگز از تعبيراتى كه دليل بر ناشكرى و ناسپاسى باشد به‌كار نمى‌برد، بلكه هدفش اين است كه با طرح مشكل خود از او كمك بطلبد، پناه بردن برادران ايمانى به يكديگر در مشكلات هم كار خلافى نيست، بلكه مفهوم تعاون و همكارى همين است كه هر كس در مشكلات به يارى برادر ديگر خود برخیزد. امروز برادری از آن برادر دیگر كمك مى‌طلبد، و فردا به عکس. البته بازگو كردن گرفتارى‌ها و مشكلات ممكن است براى كمك طلبیدن نباشد، بلكه به عنوان درد دل کردن و براى كسب آرامش باشد، اما تعبير به «حاجة» نشان مى‌دهد كه منظور امام× بازگو كردن براى حل مشكل است.
در داستان یعقوب و يوسف پیامبر‘ مى‌خوانيم كه قرآن کریم به سخن یعقوب× با فرزندانش اشاره کرده و می‌فرماید: {قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}[16] ، یعقوب× گفت: «من غم و اندوهم را تنها به خدا مى‌گويم (و شكايت نزد او مى‌برم)!». اين آيه شریفه نشان مى‌دهد كه واژه‌ی «شكايت» در ادبیات عرب به معناى ابراز ناراحتى و گله نيست، زیرا یعقوب پیامبر× هرگز در برابر خداوند گله نكرد، بلكه مشكلات و گرفتارى‌هاى خود را بازگو نمود؛ لذا به‌دنبال آن مى‌گويد: {وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ}[17] ، من از خدا چيزهايى مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد. به همين دليل بود که خداوند دعاى او را مستجاب كرد و طولی نكشيد كه حاجت او برآورده شد و دوران فراق او پايان يافت.
ولى اگر انسان مؤمنى حاجت خود را نزد دشمنان اسلام بازگو كند و يا درد دل نمايد، قطعاً كلمات را به‌كار مى‌برد كه خوشايند نيست، گذشته از این سبب خوشحالی دشمن مى‌شود، و چه بسا که دشمن سنگدل لب به ملامت او بگشايد و مشكلاتش را ناشى از مسلمان بودن او بداند. لذا به همين دليل است که امام× مى‌فرمايد: چنين كسى گويا شكايت خدا را نزد آن فرد بى‌ايمان كرده است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
▪️🖤#وصیت_مادر_شهیدم قسمت • سیزدهم ✔️
به همسرش وصیت نمود
که او را از روی لباس غسل دهد.
حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب سلام‌الله‌علیه نیز
چنین فرمود...
📚 غسّلتها في قميصها
••••
⚫️ اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ⚫️
| #وصیتنامه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
▪️🖤#وصیت_مادر_شهیدم قسمت • چهاردهم ✔️
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
این وصیت فاطمه (علیها السلام)است؛
دختر رسول خدا صلی الله علیه واله...
علی‌جان ( علیه السلام) تو را به خدا سپردم
سلام مرا تا روز قیامت
به فرزندانم برسان...
📚 أقرأ على ولدي السلام إلى يوم القيامة
••••
⚫️ اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ⚫️
| #وصیتنامه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
▪️🖤#وصیت_مادر_شهیدم قسمت • پانزدهم ✔️
مرا شباهنگام
غسل داده، کفن کرده
و دفن کن
و ابابکر و عمر را نگذار
تا در تشییع من حضور یابند
📚 حنّطني و كفّني و ادفنّي ليلا
••••
⚫️ اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ⚫️
| #وصیتنامه
قال الصادق (علیه السلام):
🔹كَانَ أَبِي عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: مَا مِنْ شَيْءٍ أَفْسَدَ لِلْقَلْبِ مِنْ خَطِيئَةٍ إِنَّ اَلْقَلْبَ لَيُوَاقِعُ اَلْخَطِيئَةَ فَمَا تَزَالُ بِهِ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَيْهِ فَيُصَيِّرَ أَعْلاَهُ أَسْفَلَهُ .
🔸امام صادق (علیه السلام): پدرم علیه السلام همواره می‌فرمود: چيزى بيشتر از گناه دل انسان را فاسد نمی‌كند، همانا قلبی که با گناه مشغول شود، گناه از آن دست بر نمى‌دارد تا بر آن چيره شود و زير و رويش نماید.
📚 الکافی (باب ایمان و کفر)
جلد ۲ صفحه ۲۶۸
⬅️ با نشر این حدیث در ثواب آن شریک هستید.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬استاد فاطمی‌نیا :
🔷جوانان تو را بخدا با آدم نا اهل رفیق نشید!
این‌هایی که قرص روانگردان و مواد مخدر پخش میکنن مهدور الدم‌اند.
♻️#انتشارش_با_شما👇🏻
🟢 اثر صلوات بر حضرت زهرا سلام الله علیها
🔴 یکی از اختصاصات حضرت زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها اثر خاصی است که خداوند در صلوات بر آن بانوی مکرمه قرار داده است.
🔵 پیامبر گرامی اسلام در ضمن فرمایشی نورانی به آن حضرت فرمودند:
🔺 «يَا فَاطِمَةُ مَنْ صَلَّى عَلَيْكِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ أَلْحَقَهُ بِي حَيْثُ كُنْتُ مِنَ الْجَنَّةِ»؛
🔹 «ای فاطمه! هر کس بر تو صلوات بفرستد، خداوند گناهانش را بخشیده و او را به من ملحق می‌کند، هر کجا از بهشت که باشم».
❤️ توبه برای آمادگی ظهور
✍️العبد محمدتقی بهجت:
♦️ اگر ظهور حضرت حجت نزدیک باشد، باید هرکس خودرا برای آن روز مهیا سازد،
♦️ازجمله اینکه از گناهان توبه کند.
♦️همین توبه باعث میشود که اینهمه بلاهایی که برسر شیعه آمده است؛ که واقعا بی‌سابقه است، و بلاهای دیگری که تا قبل از ظهور آن حضرت میآید، از سر شیعه رفع و دفع گردد
------------------
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📚 به گناه عادت کردم،راه حلش چیه؟
🎙 حجت الاسلام و المسلمین #رفیعی
------------------
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
▪️آخرین جملات وصیتنامه حضرت زهرا سلام الله علیها:
... وَ غَسِّلْنِي وَ كَفِّنِّي بِاللَّيْلِ وَ صَلِّ عَلَيَّ وَ ادْفِنِّي بِاللَّيْلِ وَ لَا تُعْلِمْ أَحَداً وَ أَسْتَوْدِعُكَ اللَّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَى وُلْدِيَ السَّلَامَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
🏴 علی جان!
مرا شبانه غسل و کفن کن و بر من نماز بخوان و شبانه دفنم کن.
و احدی را باخبر نساز.
تو را به خدا می‌سپارم،
و سلام بر همه فرزندانم تا روز قیامت.
📚 بحارالأنوار، ج۴۳، ص۲۱۴.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🖤روز بیست‌و‌‌چهارم چلّه حدیث کساء به نیت فرج (دوشنبه)
📎لینک متن و صوت حدیث کساء با صدای مداحان مختلف
👈 عضویّت در اِلتجا 👉
@Elteja
▪️علی علیه‌السلام خورشید را دفن کرد
و دنیا تا امروز شب است...
#دلنوشته_مهدوی
#گرافیک_مهدوی
#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها
👈 عضویّت در اِلتجا 👉
@Elteja
سوره نوح هفتاد و یکمین سوره قرآن است که 28 آیه دارد و در مکه نازل شده است.
رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم در فضیلت این سوره فرموده اند: هر کس سوره نوح را قرائت کند از مؤمنانی است که دعای حضرت نوح علیه السلام شامل حال او می شود.(1) و دعا چنین است: «پروردگارا! بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنی که در سرایم درآید و بر مردان و زنان باایمان ببخشای و بر هلاکت ستمگران بیفزای» (2)
از امام جعفر صادق علیه السلام نیز نقل شده است: هر کس که به خدا ایمان دارد و کتابش را قرائت می کند قرائت سوره نوح را رها نکند. هر بنده ای که با امید به پاداش الهی و شکیبایی در راه خدا سوره نوح را در نمازهای واجب و مستحب خود بخواند خداوند او را در خانه های نیکوکاران مسکن دهد و سه بهشت از بهشت هایش را به کرامت خود به او عطا می کند و با تعدادی زیادی از حوریان بهشتی تزویج نماید. (3)
آثار و برکات سوره نوح
1) رهایی از اسارت
در خواص و آثار این سوره مبارکه از امام صادق علیه السلام روایت است: هر کس سوره نوح را قرائت نماید اگر در بند و اسارت یا زندان باشد راه برون شدنش آسان می شود و اگر برای سفر باشد در گشایش و بهره وری برای او باز می شود تا اینکه به خانه اش بازگردد.(4)
2) بهبود وضعیت مالی
امام جواد علیه السلام نیز به یکی از یارانشان فرمودند تا برای رفع بدی حال و سختی وضعیت مالی بر قرائت این سوره مداومت نماید. (5)
3) برآورده شدن حاجات
از مرحوم کفعمی در مصباح نقل شده است هر کس که بر قرائت سوره نوح مداومت ورزد و شب و روز آن را بخواند و انگاه در پی حاجتی روان شود حاجتش برآورده می شود.(6)
امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند: هر کس بر قرائت سوره نوح مداومت کند پیش از مردن جایگاه خود را در بهشت خواهد دید و اگر هنگام طلب حاجتی خوانده شود به اذن خداوند حاجتش برآورده می شود.(7)