‍🎙 حجت الاسلام معاونیان 🎵‌ ماجرای پیرمرد کارگری که ... ◾️ 🌿 ◾️ 🌿 ◾️ 🌿 ◾️

✨﷽✨ 💠ملاقات با ملک الموت چگونه است؟💠 ✍یکی از حالات میّت، چه مؤمن و چه کافر، روبرو شدن با فرشته مرگ است. اما این ملاقات به صورت یکسان صورت نمی‌گیرد. کافر ملک الموت را به صورت مرد سیاهی که موهایش سیخ شده و با بویی بسیار بد و با لباس‌هایی تیره می‌بیند، در حالی‌که از دهان و بینی او آتش و دود بیرون می‌آید به گونه‌ای که حضرت ابراهیم(ع) با دیدن این حالت فرشته مرگ (که به درخواست خود ایشان این جریان اتفاق افتاد) به او گفت: «اگر گناهکار فقط همین صحنه را ببیند برای جزای اعمالش کافی است». اما انسان مؤمن ملک الموت را به شکل جوان زیبارویی که لباس‌های زیبا پوشیده و هیئت زیبایی دارد می‌بیند، در حالی‌که بویی خوش از او به مشامش می‌رسد. این منظره آن‌قدر خوش آیند مؤمن است که حضرت ابراهیم به فرشته مرگ گفت: «اگر مؤمن فقط این چهره نیکوی تو را به عنوان پاداش نیکی‌هایش ببیند، برایش کافی است». 📚 ابن ابی جمهور، محمد بن زین الدین، محقق و مصحح: عراقی، مجتبی، ج ۱، ص۲۴۷ ‌‌‌‌

〽️آیا مي دانید نقش نگین انگشتری امام حسین علیه السلام چه بود ❓ ♻️روایت است که در دست امام صادق علیه السّلام انگشتر جدّش حسین بن علی علیه السّلام بود و بر نگین آن نوشته بود: «لا إلهَ إلاّ الله، عُدَّةُ لِلِقاءِ الله» ♻️ائمه علیهم السّلام هر کدام شعار و جمله ای را بر نگین انگشتر خود حک می کردند. نقش نگین انگشتر سیدالشهداء علیه السّلام عبارت بود از «اِنَّ اللهَ بالغُ اَمرِهِ» و به نقلی دو انگشتر داشتند. بر نگین یکی «لا إلهَ إلاّ الله، عُدَّةُ لِلِقاءِ الله» و بر دیگری «اِنَّ اللهَ بالغُ اَمرِهِ» بود.(1) ♻️هر دو تعبیر، گویای روح شهادت طلب آن حضرت و مقام رضا و تسلیم او به دیدار خدا و پروردگار است. روایت است که در دست امام صادق علیه السّلام انگشتر جدّش حسین بن علی علیه السّلام بود و بر نگین آن نوشته بود: «لا إلهَ إلاّ الله، عُدَّةُ لِلِقاءِ الله»(2) و این نیز که توحید، سرمایه لقای الهی است، نشان دهنده روح خداجویی و شهادت طلبی اوست♻️ ✍پی نوشت: 1- سفینه البحار،ج1،ص377. 2 - امالی صدوق،ص124.

✨﷽✨ 💠ملاقات با ملک الموت چگونه است؟💠 ✍یکی از حالات میّت، چه مؤمن و چه کافر، روبرو شدن با فرشته مرگ است. اما این ملاقات به صورت یکسان صورت نمی‌گیرد. کافر ملک الموت را به صورت مرد سیاهی که موهایش سیخ شده و با بویی بسیار بد و با لباس‌هایی تیره می‌بیند، در حالی‌که از دهان و بینی او آتش و دود بیرون می‌آید به گونه‌ای که حضرت ابراهیم(ع) با دیدن این حالت فرشته مرگ (که به درخواست خود ایشان این جریان اتفاق افتاد) به او گفت: «اگر گناهکار فقط همین صحنه را ببیند برای جزای اعمالش کافی است». اما انسان مؤمن ملک الموت را به شکل جوان زیبارویی که لباس‌های زیبا پوشیده و هیئت زیبایی دارد می‌بیند، در حالی‌که بویی خوش از او به مشامش می‌رسد. این منظره آن‌قدر خوش آیند مؤمن است که حضرت ابراهیم به فرشته مرگ گفت: «اگر مؤمن فقط این چهره نیکوی تو را به عنوان پاداش نیکی‌هایش ببیند، برایش کافی است». 📚 ابن ابی جمهور، محمد بن زین الدین، محقق و مصحح: عراقی، مجتبی، ج ۱، ص۲۴۷ ‌‌‌‌

😡👊 قبائلی از شام که به فعل کثیف پدرانشان در واقعه عاشورا افتخار می کنند مرحوم کراجکی(م499 هجری) در کتاب « التعجّب من أغلاط العامة في مسألة الإمامة» می نویسد: تعجب از عدّه ای است که به کارهایی که پدرانشان با حسین بن علی علیه السلام انجام دادند، شاد شدند و آنها را به واسطه کار و اثری که در قتل آن حضرت داشتند، بزرگ داشتند و به آن افتخار کردند، و به همین جهت در سرزمین شام به این القاب مشهور و شناخته شدند. این عده عبارتند از: 1)«و أمّا بنو السراويل: فأولاد الذي سلب سراويل الحسين عليه السّلام» بنو سراويل: اولاد كسى بودند كه پيراهن حسين بن علی علیه السلام را روز عاشورا از تن مباركش در آورد و برد. 2)«و أمّا بنو السرج: فأولاد الذين أسرجت خيله لدوس جسد الحسين عليه السّلام، و وصل بعض هذه الخيل إلى مصر، فقلعت نعالها من حوافرها و سمّرت على‏ أبواب الدور ليتبرّك بها، و جرت بذلك السنّة عندهم حتّى صاروا يتعمّدون عمل نظيرها على أبواب دور أكثرهم» بنو سرج: اولاد کسی هستند که اسبانش را زين کرد تا جسد حسين بن علی علیه السلام را لگدمال کند. بعضي از اين اسب ها به مصر رسید، پس نعل آن اسب ها را جدا کردند و از باب تبرّک بر سر خانه هایشان آويختند، و اين کار نزدشان رسم و سنّت گشت. 3)«و أمّا بنو سنان: فأولاد الذي حمل الرمح الذي على سنانه رأس الحسين عليه السّلام» بَنُو سِنان: اولاد کسی هستند که نيزه ‏اى را حمل می کرد كه سر حسين بن علی علیه السلام بر آن بود. 4)«و أمّا بنو المكبّري: فأولاد الذي كان يكبّر خلف رأس الحسين عليه السّلام» بنو المُكَبِّرِى: اولاد کسی هستند که پشت سر بریده حسین بن علی علیه السلام تکبیر می گفت. 5)«و أمّا بنو الطشتي: فأولاد الذي حمل الطشت الذي ترك فيه رأس الحسين عليه السّلام، و هم بدمشق معروفون» بَنُو الطَّشتى: اولاد کسی هستند كه سر حسین بن علی علیه السلام را در طشت حمل می کرد، و آنان در دمشق معروفند. 6)«و أمّا بنو القضيبي: فأولاد الذي أحضر القضيب إلى يزيد لعنه اللّه لنكت ثنايا الحسين عليه السّلام» بَنُو القَضِيبى: اولاد كسی هستند كه برای یزید ملعون، آن تکه چوب را آورد و یزید ملعون با آن چوب، به دندان های حسین بن علی علیه السلام می زد. 7)«و أمّا بنو الدرجي: فأولاد الذي ترك الرأس في درج جيرون‏ بنو الدَّرَجى: اولاد كسى كه سر حسین بن علی علیه السلام را بر پله‏ هاى باب جيرون(در دمشق) نهاد. (التعجّب من أغلاط العامة في مسألة الإمامة، ص116-117) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

👌🗣 نماز بسیار ساده برای اوّل هر ماه (برای روز اوّل صفر) مرحوم سید بن طاوس می گوید: به ما روایت رسیده است که نماز اوّل هر ماه دو رکعت است، در رکعت اول یک بار سوره حمد و یک بار سوره توحید، و در رکعت دوم یک بار سوره حمد و یک بار سوره قدر. (مستدرك ‏الوسائل، ج6 ، ص349) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🌚 نحوست ماه صفر مرحوم علامه مجلسی در زادالمعاد می نویسد: این ماه صفر، مشهور به نحوست است، و این دو وجه می تواند داشت: اوّل آنکه موافق قول علمای شیعه، وفات حضرت رسالت پناه در این ماه واقع شده است، دوم آنکه در سه ماه متوالی که اشهر حرم اند، چون عرب قتال نمی کرده اند و در این ماه شروع به قتال می کرده اند، لهذا نحس شمرده اند. و در احادیث شیعه ندیده ام چیزی که دلالت بر نحوست کند، و در روایات غیر معتبره وارد شده است. (زادالمعاد، ص397) مرحوم میرزا جوادآغا ملکی تبریزی در المراقبات می نویسد: معروف است كه ماه صفر به خصوص چهار شنبه آخر آن نحس می باشد، اما در اين مورد روايتى نداريم. شايد اين نحوست به دلیل رحلت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در اين ماه و نيز اين سخن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باشد كه فرمود: «مَن بَشَّرَنِي بِخُرُوجِ صَفَر بَشَّرتُهُ بِالجَنَّةِ»«كسى كه مرا به تمام شدن ماه صفر مژده بدهد، او را به بهشت بشارت می دهم» كه به اين ترتيب می توان اين مطلب را ثابت كرد. (المراقبات، ص37) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🌚🌝⚡️ مقابله با نحوست ماه صفر یا نحوست روزها مرحوم محدّث قمی در موضوع برطرف کردن نحوست ماه صفر چنین می گوید: «بدان كه ماه صفر، معروف به نحوست است، و براى رفع نحوست هيچ چيز بهتر از تصدّق و ادعيه و استعاذات وارده نيست.» (مفاتیح الجنان، اعمال ماه صفر) راه های مقابله با نحوست ایّام عبارتند از: 1)صدقه دادن عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ حِينَ يُصْبِحُ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُ نَحْسَ ذَلِكَ الْيَوْمِ. (الكافي، ج 4، ص6) حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرکس هنگامیکه صبح می کند، صدقه بدهد، خداوند نحسی آن روز را از وی برمی دارد. عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَمَّنْ رَوَاهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي علیه السلام: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَدْفَعَ اللَّهُ عَنْهُ نَحْسَ يَوْمِهِ فَلْيَفْتَتِحْ يَوْمَهُ بِصَدَقَةٍ يُذْهِبُ اللَّهُ بِهَا عَنْهُ نَحْسَ يَوْمِهِ، وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُذْهِبَ اللَّهُ عَنْهُ نَحْسَ لَيْلَتِهِ فَلْيَفْتَتِحْ لَيْلَتَهُ بِصَدَقَةٍ يَدْفَعُ اللَّهُ عَنْهُ نَحْسَ لَيْلَتِهِ. (الكافي، ج 4، ص6- 7) حضرت صادق از پدر گرامی خویش علیهماالسلام از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل می کند که فرمود: هرکس دوست دارد خداوند نحسی روزش را از وی بردارد، روزش را با دادن صدقه آغاز نماید، زیرا خداوند به واسطه صدقه، نحسی آن روز را از وی برمی دارد. و هرکس دوست دارد خداوند نحسی شبش را از وی بردارد، شبش را با دادن صدقه آغاز نماید، زیرا خداوند به واسطه صدقه، نحسی آن شب را از وی برمی دارد. 2)روزه و انجام عبادت الهی عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ علیه السلام قال: إنَّ فِي كُلِّ شَهْرٍ مِنَ الشُّهُورِ الْعَرَبِيَّةِ يَوْمُ نَحْسٍ، لَا يَصْلُحُ ارْتِكَابُ شَيْ‏ءٍ مِنَ الْأَعْمَالِ فِيهِ سِوَى الْخَلْوَةِ وَ الْعِبَادَةِ وَ الصَّوْمِ. (بحارالأنوار، ج59،ص54 به نقل از مکارم الاخلاق) حضرت عسکری علیه السلام فرمود: در هر ماه از ماه های عربی، یک روز نحس وجود دارد. در این روز جز خلوت گزیدن و عبادت و روزه، انجام کاری صلاح نیست. 3)خواندن دعا و تعویذات سفارش شده در بعضی از روایاتی که در موضوع ادعیه سرّ می باشد، خداوند عزّوجلّ می فرماید: ای محمّد، هرکس از امّت تو در یک روز نحس خواست که توجّهی به خداوند نماید، و از نحوست آن روز می ترسید، چنین عمل کند: سوره فاتحه، سوره فلق، سوره ناس، آیة الکرسی، سوره قدر و آخر سوره آل عمران را بخواند، و سپس اینچنین دعا کند: «اللَّهُمَّ بِكَ يَصُولُ الصَّائِلُ، وَ بِقُدْرَتِكَ يَطُولُ الطَّائِلُ، وَ لَا حَوْلَ لِكُلِّ ذِي حَوْلٍ إِلَّا بِكَ، وَ لَا قُوَّةَ يَمْتَازُ بِهَا ذُو قُوَّةٍ إِلَّا مِنْكَ، أَسْأَلُكَ بِصَفْوَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ بَرِيَّتِكَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ وَ عِتْرَتِهِ وَ سُلَالَتِهِ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، صَلِّ عَلَيْهِمْ وَ اكْفِنِي شَرَّ هَذَا الْيَوْمِ وَ ضَرَّهُ، وَ ارْزُقْنِي خَيْرَهُ وَأَمْنَهُ، وَ اقْضِ لِي فِي مُتَصَرَّفَاتِي بِحُسْنِ الْعَاقِبَةِ وَ بُلُوغِ الْمَحَبَّةِ، وَ الظَّفَرِ بِالْأُمْنِيَّةِ، وَ كِفَايَةِ الطَّاغِيَةِ الْغَوِيَّةِ وَ كُلِّ ذِي قُدْرَةٍ لِي عَلَى أَذِيَّةٍ  حَتَّى أَكُونَ فِي جُنَّةٍ، وَ عِصْمَةٍ مِنْ كُلِّ بَلَاءٍ وَ نِقْمَةٍ، وَ أَبْدِلْنِي مِنَ الْمَخَاوِفِ فِيهِ أَمْناً، وَ مِنَ الْعَوَائِقِ فِيهِ يُسْراً حَتَّى لَا يَصُدَّنِي صَادٌّ عَنِ الْمُرَادِ، وَ لَا يَحُلَّ بِي طَارِقٌ مِنْ أَذَى الْعِبَادِ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ الْأُمُورُ إِلَيْكَ تَصِيرُ، يَا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ، وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» پس اگر چنین بگوید، از بدی و نحوست آن روز ان شاءالله در امان خواهد بود.‏ (مستدرك‏ الوسائل، ج 8، ص142- 143) مرحوم محدّث قمی در مفاتیح الجنان می نویسد: اگر كسى  می خواهد از بلاهاى نازله در ماه صفر محفوظ بماند، همانگونه که محدّث فيض و غيره فرموده اند در هر روز ده مرتبه این ذکر را بخواند: «يَا شَدِيدَ الْقُوَى، وَ يَا شَدِيدَ الْمِحَالِ، يَا عَزِيزُ يَا عَزِيزُ يَا عَزِيزُ، ذَلَّتْ بِعَظَمَتِكَ جَمِيعُ خَلْقِكَ، فَاكْفِنِي شَرَّ خَلْقِكَ، يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ، فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ». (مفاتیح الجنان، اعمال ماه صفر) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

✅  به دستور بزرگان، به هنگام زلزله، بمباران و خطرات زمینی و آسمانی دعای احتجاب را بخوانید تا حفظ شوید «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مَنِ‏ احْتَجَبَ‏ بِشُعَاعِ نُورِهِ عَنْ نَوَاظِرِ خَلْقِهِ، يَا مَنْ تَسَرْبَلَ بِالْجَلَالِ وَ الْعَظَمَةِ، وَ اشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ فِي قُدْسِهِ، يَا مَنْ تَعَالَى بِالْجَلَالِ وَ الْكِبْرِيَاءِ فِي تَفَرُّدِ مَجْدِهِ، يَا مَنِ انْقَادَتِ الْأُمُورُ بِأَزِمَّتِهَا طَوْعاً لِأَمْرِهِ، يَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ مُجِيبَاتٍ لِدَعْوَتِهِ، يَا مَنْ زَيَّنَ السَّمَاءَ بِالنُّجُومِ الطَّالِعَةِ وَ جَعَلَهَا هَادِيَةً لِخَلْقِهِ، يَا مَنْ أَنَارَ الْقَمَرَ الْمُنِيرَ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ، يَا مَنْ أَنَارَ الشَّمْسَ الْمُنِيرَةَ وَ جَعَلَهَا مَعَاشاً لِخَلْقِهِ، وَ جَعَلَهَا مُفَرِّقَةً بَيْنَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ بِعَظَمَتِهِ. يَا مَنِ اسْتَوْجَبَ الشُّكْرَ بِنَشْرِ سَحَائِبِ نِعَمِهِ، أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ، وَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، وَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوْ أَثْبَتَّهُ فِي قُلُوبِ الصَّافِّينَ الْحَافِّينَ حَوْلَ عَرْشِكَ، فَتَرَاجَعَتِ الْقُلُوبُ إِلَى الصُّدُورِ عَنِ الْبَيَانِ بِإِخْلَاصِ الْوَحْدَانِيَّةِ وَ تَحْقِيقِ الْفَرْدَانِيَّةِ، مُقِرَّةً لَكَ بِالْمَعْبُودِيَّةِ، وَ إِنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، وَ أَسْأَلُكَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِي تَجَلَّيْتَ بِهَا لِلْكَلِيمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِيمِ، فَلَمَّا بَدَا شُعَاعُ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهَاءِ الْعَظَمَةِ خَرَّتِ الْجِبَالُ مُتَدَكْدِكَةً لِعَظَمَتِكَ وَ جَلَالِكَ وَ هَيْبَتِكَ، وَ خَوْفاً مِنْ سَطْوَتِكَ، رَاهِبَةً مِنْكَ، فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، وَ أَسْأَلُكَ بِالاسْمِ الَّذِي فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَظِيمِ جُفُونِ عُيُونِ النَّاظِرِينَ، الَّذِي بِهِ تَدْبِيرُ حِكْمَتِكَ وَ شَوَاهِدُ حُجَجِ أَنْبِيَائِكَ، يَعْرِفُونَكَ بِفِطَنِ الْقُلُوبِ وَ أَنْتَ فِي غَوَامِضِ مُسَرَّاتِ سَرِيرَاتِ الْغُيُوبِ. أَسْأَلُكَ بِعِزَّةِ ذَلِكَ الِاسْمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَصْرِفَ عَنِّي وَ عَنْ أَهْلِ حُزَانَتِي وَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَمِيعَ الْآفَاتِ وَ الْعَاهَاتِ وَ الْأَعْرَاضِ وَ الْأَمْرَاضِ وَ الْخَطَايَا وَ الذُّنُوبِ وَ الشَّكِّ وَ الشِّرْكِ وَ الْكُفْرِ وَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الْغَضَبِ وَ الْعُسْرِ وَ الضِّيقِ وَ فَسَادِ الضَّمِيرِ وَ حُلُولِ النَّقِمَةِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ غَلَبَةِ الرِّجَالِ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ، لَطِيفٌ لِمَا تَشَاءُ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم‏». (مهج الدعوات، ص76-77) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

💎دستورالعمل رفع بحران ها و مشکلات اجتماعی از بزرگان مکتب تشیّع نقل شده است که اگر این آیه از سوره دخان، در یک مجلس، به تعداد 40 هزار مرتبه خوانده شود، خداوند متعال آن بحران و مشکل اجتماعی را رفع می فرماید: رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

💎دستورالعمل رفع بحران ها و مشکلات اجتماعی از بزرگان مکتب تشیّع نقل شده است که اگر این آیه از سوره دخان، در یک مجلس، به تعداد 40 هزار مرتبه خوانده شود، خداوند متعال آن بحران و مشکل اجتماعی را رفع می فرماید: رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🌑😥🌑 روز اول ماه صفر، روز ورود سر مقدّس سیدالشهدا علیه السلام به دمشق مرحوم شیخ ابراهیم کفعمی در «مصباح» ، و مرحوم شیخ بهایی در «توضیح المقاصد» می نویسند: روز اول ماه صفر ، روزی است که سر حضرت سیّدالشهدا علیه السلام به دمشق وارد شد، و بنی امیّة، آن روز را عید قرار دادند. (المصباح‏ للكفعمي، ص510/ توضیح المقاصد، ص5) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»