📘#داستان‌های‌بحارالانوار 💠دعای پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله با عده ای از بیابان عبور می‌کردند. در اثنای راه به شترچرانی رسیدند. حضرت کسی را فرستادند تا مقداری شیر از او بگیرد. 🔹شترچران گفت: شیری که در پستان شتران است برای صبحانه قبیله است و آنچه در ظرف دوشیده‌ام برای شام آنهاست. با این بهانه به حضرت شیر نداد. پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله او را دعا کردند و فرمودند: " خدایا! مال و فرزندان او را زیاد کن! " 🔹سپس از آن محل گذشتند و به گوسفند چرانی رسیدند. پیامبر کسی را فرستادند تا از او شیر بخواهد. چوپان گوسفندها را دوشید و با آن شیری که در آن ظرف حاضر داشت همه را در ظرف فرستاده پیامبر صلی الله علیه و آله ریخت و یک گوسفند نیز برای حضرت فرستاد و عرض کرد: - فعلا همین مقدار آماده است، اگر اجازه دهید بیش از این تهیه و تقدیم کنم؟ 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره او نیز دعا کردند، و فرمودند: "خدایا! به اندازه نیاز او روزی عنایت فرما!" 🔹یکی از اصحاب عرض کرد: - یا رسول الله! آن کس که به شما شیر نداد درباره او دعایی نمودید که همه ما آن دعا را دوست داریم و درباره کسی که به شما شیر داد دعایی فرمودید که هیچ یک از ما آن دعا را دوست نداریم! 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: "مال کمی که نیاز زندگی را برطرف می‌سازد، بهتر از ثروت بسیاری است که آدمی را غافل نماید." 🔹سپس آن حضرت این دعا را نیز کردند: - "خدایا به محمد و اولاد او به اندازه کافی روزی لطف فرما!" 📚 بحار: ج ۷۲، ص ۱۱

📘#داستان‌های‌بحارالانوار 💠 آیا قلب برادرت با ما بود؟ 🔹اولین جنگی که در دوران زمامداری امیر المؤمنین علی علیه السلام اتفاق افتاد، جنگ جمل بود. لشکر حضرت علی علیه السلام در این نبرد پیروز شد و جنگ خاتمه یافت، یکی از اصحاب حضرت که در جنگ شرکت داشت، گفت: دوست داشتم برادرم در این جا بود و می‌دید چگونه خداوند شما را بر دشمن پیروز نمود؛ او نیز خوشحال می‌شد و به اجر و پاداش نایل می‌گشت. 🔹امام علیه السلام فرمودند: آیا قلب و فکر برادرت با ما بود؟ گفت: آری! امام علیه السلام فرمودند: بنابراین او نیز در این جنگ همراه ما بوده است. آنگاه افزودند: نه تنها ایشان بلکه آنها که در صلب پدران و در رحم مادرانشان هستند، اگر در این نبرد با ما #هم_فکر و #هم_عقیده باشند، همگی با ما هستند که به زودی پا به جهان گذاشته و ایمان و دین به وسیله آنان نیرو می‌گیرد. 📚 بحارالانوار، ج ۳۲، ص ۲۴۵ و ج ۱۰۰، ص ۹۶.