برای امام زمانم چه کنم؟ آخر الزمان خوش آمدید!!!! #امام_زمان عج #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #سلام_فرمانده

برای امام زمانم چه کنم ؟ قافله سالار داره میاد خداکنه برگرده😭 میگن علمدار داره میاد خداکنه برگرده😭 عمه ی سادات داره میاد خداکنه برگرده😭 قبله ی حاجات داره میاد خداکنه برگرده😭 خدا کنه که رقیش نباشه😭 خداکنه کسی تشنش نباشه😭 خداکنه برگرده رباب😭 کاشکی باشه مشکها پرآب😭 #محرم #امام_حسین

برای امام زمانم چه کنم؟ استوری بسیار زیبا بخاطر تو یا بقیه الله ویژه 📣📢 پیشنهاد دانلود و نشر #امام_زمان عج #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

🔸شکر اغازی براتمام نعمت 🔹حجت الاسلام والمسلمین پناهیان

⬛️نشان شیعه بودن‏ : قال الصادق ( علیه السلام ) : من لم یأت قبر الحسین ( علیه السلام ) و هو یزعم انه لنا شیعة حتى یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة امام صادق ( علیه السلام ) فرمود : کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود . منبع : کتاب کامل الزیارات ، ص 193، بحار الانوار، ج 98 ص4

🌷 راهکار حفظ خانواده در #آخرالزمان 🌺 استاد #عالی

" یاس میگوید حسین . . ! #محسن‌مشکینی

بگو چه گذشت دوم محرم الحرام ورود امام حسین علیه السلام به کربلا بنابر مشهور در این روز در سال ۶۱ ه‍ آقا و مولایمان حضرت اباعبدالله‌الحسین سیدالشهدا (علیه السلام) با اهل بیت و اصحابشان وارد سرزمین کربلا شدند. 📓 ارشاد: ج 2 ص 84 🦓در آنجا اسب حضرت حرکت نکرد. امام علیه السلام پرسیدند: نام این زمین چیست؟ گفتند: «غاضریه». نام دیگرش را پرسیدند، گفتند: «شاطئى‌الفرات». فرمودند: اسم دیگر هم دارد؟ گفتند: «کربلا» هم مى‌گویند. 😭در این هنگام حضرت آهى از دل کشیدند و گریه شدیدى نمودند و فرمودند: «اللهم انى اعوذ بک من الکرب و البلاء. به خدا قسم زمین کربلا همین است. بخدا اینجا مردان ما را مى‌کشند! بخدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیرى مى‌برند! بخدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده مى‌شود. اى جوانمردان، فرود آیید که محل قبرهاى ما اینجاست ...» 📓از مدینه تا مدینه : ص 326. فیض العلام : ص 142. #محرم #امام_حسین ‌

╭🏴╮ ╰⇢⇢✨﷽✨❝╮ ✍ـᝰོ​#کربلا از آغاز تا پایان🏴 #قسمت_اول📝 🔍این قسمت : شیعیان کوفه و دعوت از امام حسین(علیه‌السّلام)💚 شهر مکه هیچ‌گاه به عنوان یک شهر شیعی سابقه ای نداشته است. آنچه در این وقت نسبت به امام حسین (ع) وجود داشت، تنها یک احساس عاطفی بود. بنابراین امام نمی‌توانست چشم امیدی به این شهر داشته باشد. آنچه اهمیت داشت شهرهای عراق، به ویژه کوفه و بصره بود. یک سوم مردم کوفه شیعه بودند. شماری شیعه نیز در بصره زندگی می‌کردند. بنابراین مهم کوفه بود، شهری که این زمان نعمان بن بشیر بن سعد، یک انصاری زاده عثمانی بر آن حکمرانی می‌کرد. ♦️از سوی دیگر، شیعیان کوفه، سالها در انتظار مرگ معاویه بودند و اکنون تنها یک راه در پیش داشتند و آن دعوت از امام حسین(ع) بود. شیعیان کوفه که خبر عدم بیعت امام حسین(ع) با یزید را شنیده و آماده براى مبارزه شده بودند، تصمیم گرفتند تا امام را به کوفه بیاورند، اجتمعت الشیعة فى منزل سلیمان بن صُرَد و تذاکرو أمر الحسین و مسیره الى مکّة، قالوا: نکتب الیه یأتینا الکوفة.(35) آنان در منزل سلیمان اجتماع کردند و از کار حسین و آمدنش به مکه آگاه شدند و گفتند: به او نامه می‌نویسم تا به کوفه بیاید. پس از آن نامه‌نگارى آغاز شد. سلیمان که مردى با تجربه بود، نپذیرفت تا به تنهایى نامه بنویسد؛ بلکه از همه خواست تا به طور مستقل نامه‌نگارى کنند. این امر طبیعتا همه آنها را درگیر ماجرا می‌کرد. طبق تصریح همه مورخان، کوفیان نامه‌هاى فراوانى به امام حسین(ع) نوشتند. هر گروهى نامه‌ای را می‌نوشتند و دسته‌جمعى آن را امضا کرده، براى امام می‌فرستادند. در میان این افراد، افزون بر بزرگان شیعه، برخى از اشراف فرصت طلب هم مشارکت داشتند که از آن جمله می‌توان به شَبَث بن ربعى، حجّار بن اَبْجر عِجلى و عمرو بن حَجّاج و عده‌ای دیگر(36) اشاره کرد که پس از آشکار شدن نشانه‌های فروشدن جنبش شیعی، در کربلا حاضر شده و در رأس سپاه کوفه بر ضد امام حسین(ع) جنگیدند. این چند نفر با هم یک نامه نوشتند(37) که این نشان از هماهنگى آنان در یک توطئه دارد. ادامه در پست بعدی ⏬⏬⏬⏬

. محتواى این نامه ها تقریبا یکنواخت بود و مطالب مهم آنها، همانى است که در نامه سلیمان بن صرد آمده است: سپاس خداى را که دشمن جبّار تو را شکست؛ کسى که بر این امّت شورید؛ اموال آن را غصب کرد و بدون رضایت بر آن حاکم شد؛ پس از آن بهترین ها را کشت و بدترین ها را برجاى گذاشت و مال خدا را میان ثروتمندان بگرداند؛ دور باد همان‌گونه که ثمود؛ اما اکنون: لیس علینا إمام، فأقدِم علینا، لعلّ الله یَجمعنا بک على الحقّ.(38) اکنون امامى نداریم، بیا، شاید خداوند همه ما را زیر سایه رهبرى تو بر راه حق وحدت بخشد. پس از آن که شمار نامه ها به حدّی رسید که نشان می‌داد حدود دوازده هزار نفر آماده حضور امام در کوفه هستند، امام حسین(ع) که تا این زمان سکوت کرده بود، اقدام به دادن پاسخ کرد. این پاسخ، همراه با یک اقدام عملى براى سنجش وضعیت کوفه و گرفتن درصد اطمینان به کوفیان صورت گرفت. در این نامه امام محتوای نامه‌هاى متعدد کوفیان را با این عبارت بیان فرمودند که: و مقالة جلّکم: انّه لیس علینا إمام، قأقبل لعلّ الله أنْ یجمعنا بک على الهُدى و الحقّ. بر این اساس، من، برادرم، عموزاده ام و فرد مورد اعتماد از اهل بیتم را می‌فرستم. به او گفته‌ام تا از حال و کار و عقیده شما مرا آگاه سازد. اگر او به من نوشت که آراى شما همان است که در نامه‌هایتان آمده، نزد شما خواهم آمد. سپس امام افزودند: فلعمرى ما الإمام إلاّ الحاکم بالکتاب، القائم بالقسط، الدائن بدین الحق، الحابس نفسه على ذات اللّه و السّلام.(39) امام، امام نیست مگر آن که به کتاب خدا عمل کند، عدالت را اجرا کند، باور به دین حق داشته باشد و خود را وقف خداوند کند. #محرم #امام_حسین ‌

" نماهنگ؛ حال ِ خوب. . ! #کربلایی‌محمدحسین‌پویانفر