آیا کودکان شما درهنگام بازی با یکدیگر دعوا می کنند؟ معمولاً کودکان در هنگام بازی با یکدیگر دعوا می کنند و حتی ممکن است که دعوای بین آن ها بالا بگیرد. اغلب والدین سریع وارد میدان می‌شوند و اجازه نمی‌دهند که کودکان مسائل را خودشان حل کنند، در این شرایط والدین باید راه های مناسب برای برخورد با کودکان خود را بشناسند. در بعضی مواقع والدین نباید در امور مربوط به فرزندانشان و روابط آن ها با خواهر برادرها دخالت کنند. @asraredarun

ویژگی والدین خوب👇 ۱. شما یک جبهه‌ی متحد هستید! قاعده‌ی طلایی در همکاری والدین خوب داشتن یک جبهه‌ی واحد در برابر کودکان‌تان است، فرقی نمی‌کند که به نظم، تغذیه، یا زمان خواب مربوط باشد. اگر یکی از والدین، حتی به ندرت، دیگری را با اجازه دادن یک ساعت وقت اضافی رایانه با گفتن «هیس، به پدرت نگو» خراب کند، می‌تواند هر تصمیم دونفری را که تاکنون گرفته‌اید به باد دهد. اگر هر دو می‌خواهید موضع قبلی‌تان را عوض کنید، اشکالی ندارد. فقط با هم این کار را انجام دهید. ۲. شما از هم پشتیبانی می‌کنید. توافق والدین روی هر تصمیمی مهم‌ترین چیز است، بله، ولی به همین جا ختم نمی‌شود. اگر همسرتان همیشه تنها کسی است که برنامه‌ها و تصمیمات‌ مشترک‌تان را اجرا می‌کند، برای کودکان‌تان یک طرفه به نظر می‌رسد. هر دو باید در نقش مجری مشارکت کنید، یا با هم انجام دهید یا به نوبت. ۳. شما با انجام کار به روشی دیگر موافقت می‌کنید. همیشه شما چگونگی مراقبت از کودکتان را از نزدیک و چشم به چشم نمی‌بینید. با این وجود هرگاه تصمیم می‌گیرید در مورد نحوه ی مراقبت از او مصالحه کنید، فقط اطمینان حاصل ‌کنید هر دو به یک راه‌حل رسیده‌اید که می‌توانید با آن کنار بیایید. برای بعضی‌ از تیم های والدین، همیشه این کار را کسی انجام می‌دهد که بهترین و قوی‌ترین اقدام را احساس می‌کند (به عنوان مثال، همسرتان ممکن است بگوید، «نمی‌دانم که درست است، ولی حس‌ام می‌گوید درست است- ممکن است اجازه بدهی به این روش انجام بدم») برای بعضی دیگر، فقط باید مرور شود آخرین بار چه کسی آن مراقبت را انجام داده است و حالا فقط باید جاها عوض شود. @anvar_elahi

بچه‌های کند دست پرورده والدینی هستند که همیشه عجله دارند گاه بدون آن که بدانیم به فرزندمان اضطراب و استرس وارد می کنیم و در انتها از بیقراری او متعجب می شویم : ◻️ « زود باش كار دارم»، ◻️ «زود بگو باید برم» ◻️ «بدو دیرم شده» و...استرس را در جان كودك می نشاند. این وظیفه والدين است كه زمان را طوری تنظیم كنید كه مجبور به عجله كردن نباشند . @anvar_elahi

به کودک نگویید: پاشو بریم ما رفتیم تو همینجا تنها بمون جا می‌مونی باید بیای (بغلش نکنید با زور) زود باش یالا باید بریم باااید بیای، سریع بهش دروغ نگویید (مثلا الکی نگید میریم پارک) ✅ مثلاً وقتی آخر مهمونی به بچه‌تون گفتید که وقت رفتنه و اون گفت ما هنوز بازیمون تموم نشده. بهش بگین: باشه تا ۱۰ دقیقه دیگه؛ وقتی که عقربه بزرگ ساعت به عدد ۸ رسید میریم. #مهمانی @anvar_elahi

فرزندتان را در مهمانیها به نمايش نگذاريد. او را مجبور نكنيد برای دیگران شعر بخواند،قرآن بخواند،انگلیسی صحبت کند. اين كار باعث خجالتی شدن فرزندتان میشود و یا انتظار خواهد داشت در هر جمع فقط به او توجه کنند @anvar_elahi

#فرزندانه چرا بچه ها نق می زنند؟ معمولا موقع برخورد با بچه غر غرو واکنش شدید نشون می دیم. مثلا : بسه دیگه غر نزن یا اینکه بدون هیچ حرفی خواسته بچه را برآورده می کنیم و با عصبانیت جلوش می ذاریم که نشون بدیم چقدر از غر زدن بچه عصبانی هستیم. یکی از دلایل اصلی غر زدن بچه ها احساس درماندگی انهاست. وقتی کودکان به چیزی نیاز دارند یا کمک می خواهند غر غر می کنند. گاهی حتی این غر زدن به گریه تبدیل می‌شود تا به شما بفهمانند که دیگه نمی تونم مثل یه آدم بزرگ رفتار کنم. لطفا مثل یه بچه ازم مراقب کنید . وقتی بچه ها استرس دارند گرسنه یا خسته هستند یا در موقعیتی قرار گرفتن که تغییری در روال روزمره زندگی آن ها ایجاد شده صدای شیرین آنها تبدیل می شود به صدای بلند و لجبازی . اول علت غر غر کردن را جستجو کنید و بعد درصدد جستجوی راه حل باشید. عصبانیت مشکلی را حل نمی کند. @anvar_elahi

❌ به زور از بچه‌ها سلام نگیرید 🔸معمولا بچه‌ها موقع ورود به یه محیط جدید احساس غریبی می‌کنن، توی روزهای نوروز که بچه‌ها با آدم‌های جدید آشنا میشن، انتظار نداشته باشین سریع با بقیه گرم بگیرن. @anvar_elahi

#تربیت_فرزند پرخاشگری کودک نشانه مداخله بیش از اندازه والدین در حیطه شخصی او به بهانه نظم، نظافت، تربیت وآموزش است. درحالی که نیازهای اساسی اوتوسط والدین پاسخ داده نشده است @asraredarun

راه های برخورد با دعوای کودکان مهم ترین کار این است که آرامش خود را حفظ کنید و بدانید که این دعوا جدی نیست، بنابراین بهتر است که شما در این موارد دخالت نکرده و اجازه دهید که خود آن ها موضوعات را حل کنند، گاهی اوقات نیز این دعواها تنها برای جلب توجه والدین است. با رعایت این نکات می‌توانید تنش‌ها را کاهش دهید. والدین باید الگویی برای فرزندانشان باشند و مهارت حل مسئله را به آن ها آموزش دهند. ( به طور مثال والدین نباید رفتارهای پرخاشگرانه نشان دهند.) والدین باید به کودکان خود یاد بدهند که نیازها و مشکلات خود را بدون خشم و دعوا بیان کنند. بهتر است که از ابزار و وسایل جذاب و سرگرم کننده برای آموزش حل مسئله استفاده شود. ( به طور مثال آموزش می تواند از طریق یک بازی یا نمایش عروسکی انجام شود.) عدالت باید بین فرزندان برقرار شود، تا هیچ یک احساس حسادت پیدا نکنند. هیچ گاه فرزندان خود را مورد سرزنش و قضاوت قرار ندهید. والدین می توانند به جای اینکه نکات را به کودکان بگویند، در مورد آن ها از فرزندشان سوال کنند بپرسند. این کار باعث می شود که کودکان اشتباهات خود را بشناسند و از والدین خود معذرت خواهی کنند.

با كودك حسود چه كنيم؟ -مالكيت كودك را محترم بداريد. - به او بياموزيد او خوب و دوست داشتني است. - با رفتارتان نشان دهيد بي قيد و شرط او را دوست ميداريد و او شخص اول زندگي شماست. -مقايسه نكنيد. - به بقيه كودكان در حضور او توجه ويژه نشان ندهيد. - احساسات فرزندتان را تاييد كنيد. - به او برچسب حسود بودن نزنيد. -نظم و يكدستي را در تربيت فرزندتان حاكم كنيد. - در حد توانايي ماليتان خواسته هاي بي ضرر فرزندتان را اجابت كنيد.

علل لجبازی در کودکان لجبازی جزئی از مراحل طبیعی رشد کودک است و از 2سالگی آغاز شده و کم و بیش تا هفت سالگی ادامه دارد. لجبازی بچه‌ها در این سن برای ثابت کردن خود و نشان دادن استقلال شان است و اگر زیادی فرزندتان را سرکوب کنید، در نهایت کودکی منفعل و ناتوان پرورش می‌دهید. بنابراین به جای مقابله با لجبازی بچه‌ها و نشان دادن راه درست هر چیز، سعی کنید تهدید را به فرصت تبدیل کرده و به ایجاد احساس کفایت و شایستگی در فرزندتان کمک کنید. برای این کار: با او درگیر نشوید و اجازه دهید کارها را به روش خودش انجام دهد و بعد نواقص روش او را برطرف کنید تا دفعه بعد، کارش را درست انجام دهد.