🌷💐🌾🍄🍁 تو هیچی نیستی چشمشان که به مهدی افتاد، از خوشحالی بال درآوردند. دوره‌اش کردند و شروع کردند به شعار دادن: «فرمانده آزاده، آماده‌ایم آماده!» هر کسی هم که دستش به مهدی می‌رسید، امان نمی‌داد؛ شروع می‌کرد به بوسیدن. مخمصه‌ای بود برای خودش. خلاصه به هر سختی‌ای که بود از چنگ بچه‌های بسیجی خلاص شد، اما به جای اینکه از این همه ابراز محبت خوشحال باشد، با چشمانی پر از اشک به خودش نهیب می‌زد: «مهدی! خیال نکنی کسی شدی که اینا این‌قدر بهت اهمیت می‌دن، تو هیچی نیستی؛ تو خاک پای این بسیجی‌هایی...». شهید مهدی زین‌الدین کتــاب 14 سردار، ص30-29 🍄🍄🍄🌾🍄🍄🍄 امــام صـادق (علـــيه الســلام) در آسمان دو فرشته بر بندگان گماشته شده‌اند. پس هر كس براى خدا تواضع كند، او را بالا برند و هر كس تكبر ورزد او را پَست گردانند. الکـــــــــــــــــــــــــافی، ج2، ص122 واحد فرهنگی دفتر امام جمعه @kiasar_mosalla 🌷💐🌾🌷💐🌾🌷

سلام عیلکم بسم الله الرحمن الرحیم سالروز شهادت گونه بزرگ بانوی اسلام را به محضر امام زمان علیه السلام و به شیفتگان آن حضرت تسلیت می گویم شرح کوتاه بر نغمه روزانه ( ۱۰ ) ✅ : در دعای روز دهم ماه در خواست از خداوند داریم ۱ - االلهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوكّلین علیكَ ۲- واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْكَ ۳ - واجْعلنی فیهِ من المقربین الیک ✅ : بإحْسانِكَ یاغایَةَ الطّالِبین... ۱ : خدایا قرار بده مرا در این روز از متوكلان بدرگاهت ۲ : و مقرر كن در آن از كامروایان حضرتت ۳ : و مقرر فرما در آن از مقربان درگاهت ✅ : به احسانت اى نهایت همت جویندگان... قسمت اول شرح کوتاه ۱ - االلهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوكّلین علیكَ خدا، تكيه گاه مؤمن خدا، هستى مطلق و قدرت تامه هستى است و هر توانايى، از توان او سرچشمه گرفته است. پس مؤمن، بر او تكيه دارد و توكّلش بر اوست. خداوند، تنها پشتوانه اى است كه زايل شدنى نيست. تنها تكيه گاهى است كه اطمينان بخش است. تنها مرجع وملجأ وپناهگاهى است كه هم قدرت وعلم دارد، هم رؤوف و مهربان است و هم بنده نواز و كريم. حال كه چنين است، در مشكلات، چرا خدا را تكيه گاه نيروبخش دل و جانمان قرار ندهيم و چرا استمداد از او نجوييم؟ هركه به غير خدا دل بندد و تكيه كند باخته است، چرا كه جز خدا همه چيز نابود شدنى است، و «تنها خداست كه مى ماند»! آنكه «بت» مى پرستد، روزى خواهد ديد كه: «اِنَّ القُوَّةَ لِلّهِ جَميعاً». آنكه به قدرت هاى بزرگ دلبسته است، روزى خواهد يافت كه: «كُلُّ شَى ءٍ هالِكٌ إلاّ وَجهَهُ» آنكه گرفتار يأس و دلخستگى و سستى است، روزى آگاه و پشيمان مى شود كه چرا تكيه گاه و اميدى چون «خدا» را فراموش كرده است؟ در قرآن فراوان مى خوانيم: «وَ عَلى اللّه ِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنُونَ». مؤمنان، بايد تنها بر خدا توكّل كنند و تنها تكيه گاهشان «او» باشد. ما كه ادعاى ايمان داريم، به همان دليل درپى اتّكال و اتّكاء به اوييم و از اين رو از ذات بى همتايش مى خواهيم ما را از توكّل كنندگان بر او قرار دهد. ✅ آيين رستگارى ۲- واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْكَ فائز کیست ؟ كسى است كه به آرزوى والاى خويش، به هدف مقدّس و آرمان پاكش مى رسد. «فوز»، آن است كه بذر وجودى انسان، از مرحله كالى و خامى بگذرد، برسد و پخته شود و كمال يابد. ✅ : اميرمؤمنان عليه السلام، با شهادتش به عشق و آرزويش رسيد و در محراب شهادت، نداىِ «فُزتُ وَرَبِّ الكَعبَة» سرداد. ✅ : حسين عليه السلام و ياران شهيدش در قربانگاه عشق، رستگار شدند و به فوز الهى و فيض ابدى رسيدند و چهارده قرن است كه حسرتِ آن رستگارى بزرگ را بر دل شهادت طلبان گذاشته اند، كه همواره آرزو مى كنند كاش در «كربلا» بودند و همراه آن فائزان، به فوز و فيض مى رسيدند و دعاى «يالَيتَنا كُنّا مَعَكُم فَنَفُوزَ مَعَكُم...» برلب داشته و دارند. ✅ : چه كسى نزد خدا، به جايگاه رفيع فوز و رستگارى مى رسد؟ آنکه از همه تعلقات رسته و از همه بندها گسسته باشد... ۳ - واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیك ✅ : چگونه مى توان به خدا نزديك شد؟ خدا پاك است و آستانش آستانه طهارت است، و ذاتش، منزّه و مبرّا از هر عيب و كاستى. او جميل است و جمال را دوست مى دارد. او كمال محض است و موجود متكامل را مى پذيرد. به كمال قرب حق، جز با طاعت و تقوا نمى توان دست يافت. انبيا كه حجت هاى آشكار الهى اند، مبعوث برآنند كه «بندگان» را به «مولى» نزديك سازند. آيات الهى و امامان معصوم و اولياى خدا، همه «راهنماى قرب»اند، همه قبله نماى تقرّب و وصل اند. بيچاره آنانكه با صدها چراغ، باز هم بيراهه مى روند! به قول صائب تبريزى: غفلت نگر كه پشت به محراب كرده ايم در كشورى كه قبله نما موج مى زند آنكه از خدا مى خواهد تا مقرّب درگاهش شود، بايد با «عبادت» و «تهجّد» و انجام فرايض و نوافل، به آن مرتبه برسد، نه با غفلت و سستى و تن پرورى و پُرخوابى. رسول خدا صلى الله عليه و آله را خدا فرمان مى دهد تا شب ها به «تهجّد» و شب زنده دارى بپردازد، شايد به آن «مقام محمود» نائل آيد بايد از شيطان دور شد تا به خدا نزديك گشت. بايد از گناه و رذايل فاصله گرفت، تا فاصله با آفريدگار كم شود. بايد با سجود و ركوع، انس با خدا داشت، تا پذيرفته درگاه شد. آنكه «قرب» مى خواهد، بايد «تقرّب» هم بجويد. و آنكه «رسيدن» را مى طلبد، بايد «گام طلب» هم بردارد، با عبادت و تهجّد، با تقوا و ترك معصيت. امام صادق عليه السلام فرمود: يك بنده مؤمن، درحالتِ سجود، از هرحالت ديگر به خدا نزديك تر است. ج ۴ ص ۳۸۲ و على عليه السلام فرمود: «لايُقَرِّبُ مِنَ اللّه ِ سُبحانَهُ اِلاّ كَثرَةُ السُّجُودِ وَ الرُّكُوعِ» نزدیک خداوند سبحان نمی شود مگر با کثرت سجود و رکوع . همان ادامه دارد حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۴ اردیبهشت ۹۹

قسمت دوم ✅ : شرح کوتاه بر نغمه روزانه توضیحی خلاصه از دعای دهم ماه مبارک رمضان از خدا، توفيق «توكّل» و «فوز» و «قرب» طلبيديم. براى برآمدن اين حاجت، او را به «احسان»ش سوگند مى دهيم و احسانش را شفيع اجابتش مى سازيم.میگوئیم ✅ : بإحْسانِكَ یاغایَةَ الطّالِبین او كه همواره به بندگانش نيكى كرده و همه را روزى خور خود و مهمان خوان نعمت بى كرانش ساخته و همه دلهاى حق جو را شيفته خويش ساخته، مى تواند با برآوردنِ اين دعا، احسانى ديگر و منّتى ديگر نهد و نعمتى ديگر عطا كند. او را همه دلهاى پاك و همه كمال طلبان و حق خواهان مى جويند. مگر نه اينكه او كمال كامل و جمال مطلق و ذات بى مثال و بى نياز است؟ مگرنه اينكه همه درپى وجود برتر و «هستى فناناپذير»ند؟ پس همه هستى، كاروانى درپى اوست. «كُلٌّ اِلَيهِ راجِعُون!» و همه، به هر زبانى او را مى خوانند. حتى آنانكه به شرك و بيراهه افتاده اند، درپى او بوده اند كه فريب نفس خورده اند و شيطان، آنان را به اشتباه افكنده و «صنم» را به جاى «صمد» گرفته اند و «صيد حرم» را در پاى «بت» قربانى كرده اند. به هر حال، خدا، غايت طالبان و مقصود و مقصد جويندگان است. به تعبير معلم عرفان، حضرت امام خمينى (قدس سرّه): اين شيفتگان كه در صراطند همه جوينده چشمه حياتند همه حق مى طلبند و خود ندانند آن را در آب، به دنبال فراتند همه نه تنها بشر، بلكه همه كائنات، درپى اويند و همه هستى، تسبيح گوى آن خالقند: «اِنْ مِن شَيئٍ اِلاّ يُسَبِّحُ بِحَمدِهِ». و بر سفره وجود، هر كه بهره اى از هستى دارد، او را مى طلبد، او «غايه الطالبين» است. باز به قول امام عارفان، حضرت خمينى(رضوان اللّه عليه): هر ذرّه در اين مزرعه، مهمان تواست هر ريش دلى به حق پريشان تو است كس را نتوان يافت كه جوياى تو نيست جوينده هرچه هست، خواهان تو است دیوان امام ص ۲۳۹ از اين خدا مى خواهيم كه ما را از مقرّبان و رستگاران و متوكّلان قرار دهد، كه اهل احسان است و ما به كرم و احسانش، اميدواريم. ادامه دارد حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۵ اردیبهشت ۹۹

قسمت سوم : بررسی واژگان دعای روز دهم ماه مبارک رمضان ۱ : اللهم : خدایا....فیه...من...واو.. ّ ۲ : واجْعلنی : قرار بِدِه - مرا فعل ، فاعل ، مفعول ۳ : المُتوكّلین : یعنی تکیه گاه مومن یا تمام امورات زندگی را واگذار کنیم به خدا - اسم فاعل در نصب و جر از باب تفعل - تِوَکُّل - تَوَکَّلَ - یَتَوَکَّلُ - تَوَکَّلَاً علیک : جار و مجرور متعلق متوکلین ۴ : الفائِزین : یعنی رستگاران از فازَ یَفُوزُ فَوزاً مصدر فائز فوز است ۵ : لَدَیْكَ - یعنی نزد خودت - لَدَیْ ظرف ، مضاف ، مضاف الیه ۶ : ِ من المُقَرّبینَ یعنی نزدیکان - قَرَّبَ ، ۷ : یُقَرِّب ، تَقْریباً در حال نصب و جری می باشد و مفعول اجعلنی ۸ : اِلَیک : یعنی بسوی تو - جار و مجرور متعلق به واجْعَلْنی ۹ : بِاِحْسانِکَ یعنی به نیکی هایت - جار ، مجرور اِحسان از باب اِفْعال - اَحْسَنَ ، یُحْسِنُ اِحساناً ۹ : یاغایَةَ یعنی ای منتهی ای نهایت - یاء حرف ندا غایتَ منادی منصوب است ۱۰ : الطّالِبین. یعنی در خواست کنندگان الف و لام موصول طالبین اسم فاعل - جمع ادامه دارد حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۵ اردیبهشت ۹۹

قسمت چهارم حُسنِ ختام نوشتار خودم را در این لحظات عرفانی دم دمای غروب آفتاب با دهان روزه ختم می کنیم به محضر همسر با وفای پیغمبر . عزیزان دلها را روانه میکنیم در قبرستان حُجُون محضر بزرگ بانوی اسلام حضرت خدیجه سلام الله علیها ، همه با هم زمزمه میکنیم السَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة ِ اَلسَّلام ُعَلَیک یا رسول الله آجرک الله فی مصیبه ام المومنین ، اَلسَّلام ُعَلَیک یا فاطمه الزهرا آجرک الله فی مصیبه امک ✅ : صدا زد اسماء ، هر دختری، شبی که خونه ی شوهر میره محتاج مادره،من نیستم شب عروسی فاطمه ام رو ببینم،جای من براش مادری کن .پنج سال ازین وصیت به اسما گذشت، شب زفاف فاطمه و علی که رسید ،پیغمبر  فرمود همه برن ‌همه رفتن،آمد به دیدن این زن و شوهر، دید اسما کنار زهرا ایستاده اسما مگه نگفتم همه برن،عرضه داشت  یا رسول الله ،وصیت خدیجه بود اینجا بمونم کنار فاطمه تا نام خدیجه اومد بازم پیغمبر  گریه کرد، اسما رو دعا کرد . اسما هم رفت با علی و فاطمه خلوت کرد پیغمبر ،گفت علی دستتو بده، زهرا جان تو هم دستتو بده بابا جان ،دست زهرا رو گذاشت تو دست علی ؛ نگفت این دختر منه،  فرمود : "هذه ودیعه الله و ودیعه الرسوله" علی این امانت خداست . (فهمیدی چی میخوام بگم) خود پیغمبر فرمود هر امانتی دو شرط داره، اول اینکه امانت رو از هر کی گرفتی به همون برگردونی، اما شرط دوم امانت اینه اگه امانتو سالم گرفتی ، سالمم پس بدی . (کجا رفت دلت ؟) علی امانت و از پیغمبر گرفته بود، به خود پیغمبرم امانتو داد . دل شب امانتو گرفته بود ،دل شبم امانت و برگرداند، اما شرط دوم نمی دونم با دل علی چه کرد این امانتی که تحویل گرفته بود دیگه پهلو شکسته نبود ... صورتش کبود نبود ... سینه اش سوراخ نشده بود ... اما امانتی که شب دفن به پیغمبر داد ،یه جای سالم تو بدنش نبود ...یا زهرا ...بگوئیم یا زهرا اینجا هرچند اذیت شدی و مورد شکنجه قرار گرفتی اما دلها بسوزد برای غریب کربلا السلام علیک یا اباعبدالله ...وقتی که حسین یکه و تنها قرار گرفت ۳۰هزار دشمن چپ ، راست بر بدن عزیز زهرا تاختند یکی شمشیر میزنه یکی سنگ میزنه ، آخرالامر حسین نقش بر زمین شد شمر روی سینه حسین نشست خنجر از میان کشید روی حنجر حسین گذاشت ....حسین جان هر که غمت را خرید عشرت عالَم فروخت بی خبران غمت با خبر از عالمند . حسین جان خاک سر کوی تو زنده کند مرده را زانکه شهیدان تو جمله مسیحادمند و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۵ اردیبهشت ۹۸

سلام عیلکم بسم الله الرحمن الرحیم شرح کوتاه بر نغمه روزانه ( ۱۱ ) ✅ : در دعای روز یازدهم ماه سه در خواست از خداوند داریم ۱ : اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ ۲ : وَکَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ ۳ : وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ ✅ : بِعَوْنِکَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین ۱ : اى خدا، در این روز، احسان و نیکویى را محبوب من ۲ : و فسق و معاصى را ناپسند من، قرار ده ۳ : و در این روز، خشم و آتش قهرت را بر من حرام گردان به یارى خود، اى فریادرس فریاد خواهان. شرح کوتاه قسمت اول ۱ : اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ خدایا، کاری کن که خوبی ها را دوست داشته باشم علاقه و عشق به چيزى، انسان را نستوه مى كند. اگر نيكى، محبوب ما شود، ديگر نيازى به تحريك و انگيزش خارجى نيست، احتياجى به ايجاد انگيزه نيست. خود آن حبّ و علاقه، ما را به طرف احسان مى كشد. طورى كه اگر نيكى نكنيم، ناراحتيم. عشق به يك عمل نمى گذارد انسان از آن خسته شود. مهمّ آن است كه به اين «مرحله» برسيم. در اين صورت، سرزدن «حسنات» از ما، مؤنه و زحمتى ندارد. عمل صالح و احسان، ثمره اى است كه از درخت «حبّ» مى رويد و «حبّ احسان» بذرى است كه تلاش دائمى در جهت «نيكوكارى» را مى روياند ۲ : وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ خدایا، من را طوری قرار ده که از فسق و معصیت بیزار شوم و از گناه کردن بدم بیاید. «فسق» و حريم گناه فسق، در لغت، بمعناى بيرون آمدن هسته از پوسته و قشر است. وقتى هسته اى را بكارند، پس از مدّتى كه پوسته ظاهرى اش پاره و شكافته شود و جوانه بزند، اين را «فسق» گويند. امّا كاربرد فسق در مورد گناهان به اين معنى است كه مسلمان خداشناس، در حريمى از مقرّرات و «بايد»ها و «نبايد»ها به سر مى برد و قوانينى بر زندگى و رفتار مؤمن حاكم است. اين دستورها و قوانين، همچون پوسته اى او را محدود مى كند، در حصارى محكم نگه داشته است. فرمان ها و نهى هاى الهى، يك حفاظ براى انسان است. مرزهاى حفاظتى و دايره هاى كنترل است. آن كس كه گناه مى كند، پا را از اين دايره بيرون گذاشته است. معصيت، چه به صورت ترك فرمان، يا ارتكاب يك نهى، خروج از محدوده مجاز و ورود به قلمروِ «ورود ممنوع» است، نوعى دريدن پرده حفاظتى و ترك حريم و هتك قانون و قدم گذاشتن در منطقه خطر است. اين است كه به گنهكارى كه به حريم قانون تجاوز مى كند و عصيان از او سر مى زند، «فاسق» گفته مى شود و به اين تعدّى، «فِسق». می گویند ✅ : مطلوب آن است كه گناه و عصيان و فسق، در نظر انسان «قبيح» و «مكروه» و «منفور» باشد و طبع سالم آدمى، آن را نپذيرد. اگر به اين مرحله رسيديم كه واقعاً نافرمانى و فسوق و معصيت را «زشت» دانستيم، بسيارى از مسائل حلّ است و نيازى به بسيارى از كنترل ها نيست. يك مأمور باطنى و نيروى قلبى، پيوسته ما را از ورود در «منطقه ممنوعه» گناه، باز مى دارد و از طرف ديگر نيروى «احسان طلبى» و عشق به نيكى بطور مداوم، مشوّقى براى پرداختن به حسنات و صالحات است. اگر معصیت، در نگاه انسان، امر ناخوشایندی نباشد، اجتناب از آن سخت است؛ کسی که از معصیت لذت می برد، به سختی باید ترک کند، اما اگر از آن بدش آمد، ترک معصیت آسان است. ادامه دارد...ـ حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۶ اردیبهشت ۹۹

قسمت دوم شرح کوتاه بر نغمه روزانه (۱۱) «دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان» مفهوم نیران: ۳ : وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ خدایا، غضب و آتش خودت را بر من حرام کن، مراد از ( نیران) آتش جهنم و آتش‌های دیگر است. از سوره «الرحمن» به خوبی فهمیده می‌شود که، تنها عذاب قیامت ؛ جهنم نیست « یَطُوفُونَ بَیْنَها وَ بَیْنَ حَمیمٍ آن؛ الرحمن ؛آیه 44» آنان در میان آتش و آب جوشان رفت و آمد مىکنند. هم جهنم است، هم آب جوشان ؛ در همین آخرت هم غیر از آتش جهنم و آب جوشان که هر دو جسمانی هستند، آتش دیگری هم داریم « نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَة، الَّتی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ همزه آیه6- 7» آتش برافروخته خدا که به دل می نشیند و خیلی سخت است، در همین دنیا نیز انواع آتش ها ما را احاطه کرده، مثلاً، تمام معاصی و ظلم به دیگران آتش است، که مامتوجه نیستیم. ✅ : بِعَوْنِکَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین خدایا، همه این دعا ها را از تو خواستم، ولی تا خودت کمک نکنی من نمی توانم به این امور متخلق شوم، بدون یاری تو این مسائل محقق نمی شوند. ای فریاد رس فریادرسان. خصوصیات رهبران هر جامعه ای رسیدگی به فریاد محتاجان است ، « إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ إِرَاقَةَ الدِّمَاءِ وَ إِطْعَامَ الطَّعَامِ وَ إِغَاثَةَ اللَّهْفَان؛ المحاسن، ج2، ص: 388» دستگیری از مصیب زدگان و این فریادرسی در درجه اعلایش، در ذات احدیت استعشق به «احسان» و نفرت از «عصيان» نکته مشترک بین احسان و عصیان✅ نيكى و بدى، هر دو از انسان سر مى زند و «احسان» و «عصيان» كار انسانهاى نيك و بد است. پرداختن به احسان و اجتناب از عصيان، وقتى ارزش دارد كه به صورت يك ملكه و خصلت ذاتى و سجيّه اخلاقى درآيد، نه مقطعى و نه لحظه اى. و اين در صورتى است كه ريشه در قلب انسان داشته باشد. ✅ : مَخلَصِ کلام فرازهاى دعاى امروز در ارتباط با يكديگر است. عشق به احسان، بطور طبيعى نفرت از گناه را هم به همراه دارد. زشت دانستن فسوق و عصيان، انسان را از افتادن در سخط و خشم الهى باز خواهد داشت...ادامه دارد حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۶ اردیبهشت ۹۹

قسمت سوم بررسی نکات لغوی و ادبی کلمات دعای روز یازدهم ۱ : حَبِّبْ : دوست دارم کن - فعل امر ، فاعل از حُبّ که مصدر است مشتق شده است ۲ : اِلیَّ : بسوی من - جار و مجرور متعلق به حَبِّبْ ۳ : الاحسان : خوش رفتاری ، نیکویی ، خوبی ها از باب اِفعال ..نکته ادبی بحث آن گفته قبلا گفته شد ۴ : کَرِّه : مورد تنفرم قرار دِه ، یا بد بدارم ، - فعل امر حاضر فاعل درش مستتر است از مصدر اکراه گرفته شده از باب اِفعال از کَرِّهَ ، یُکَرِّهُ اِکراهاً ۵ : الفسوق یعنی كسانى كه به مقتضاى مفهوم فسق از حوزه اطاعت خداوند بیرون رفته‌اند چه سرنوشتى غیر از خسران، مى‌توانند داشته باشند. بر وزن فُعُول صفت مشبهه از فِسق که مصدر است گرفته شده است ۶ : عِصیان یعنی گناهکار - فسوق ، عصیان مفعول برای کَرِّه و اسم ذات است ۷ : حَرِّم : یعنی حرام گردان - فعل ، فاعل - مصدر آن حرم است از باب تفعیل ۸ : سَخَط : یعنی خشم گرفتن اسم مصدر است ۹ : نیران یعنی آتش بر افروخته. ۱۰ : عَوْن یعنی کمک کردن - مصدر است ۱۱ : غیاث یعنی فریاد رس مصدر منادی منصوب ۱۲ : مستغیثین : فریاد کنندگان - فاعل از با استفعال است . حوزه علمیه قم : مالک رجبی دارابی ۱۶ اردیبهشت ۹۹

ســؤال حدود یک‌سال است که ازدواج کرده‌ام و در شهری غیر از شهر محل تولدم زندگی می‌کنم. آیا در مسافرت به شهر خودم و میهمان شدن در خانۀ پدر می‌توانم روزه بگیرم؟ آیت الله شبیری زنجانی جــواب اگر عرف آن جا را دیگر محل زندگی شما نمی‌داند، یعنی از زندگی در آن جا منقطع و کنده شده‌اید، بدون قصد اقامت ده روز، نمازتان شکسته است و روزۀ شما صحیح نیست.

سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم شرح کوتاه بر نغمه روزانه ( ۱۲ ) در دعای روز دوازدهم چهار در خواست از خداوند داریم ۱ : اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ ۲ : واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والكَفافِ ۳ : واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصاف ِ ۴ : وامِنّی فیهِ من كلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِكَ ✅ : یا عِصْمَةَ الخائِفین ۱ : اى خدا، در این روز مرا به زیور ستر و عفت نفس آراسته کن، ۲ : به جامه‌ی قناعت و کفاف بپوشان ۳ : به کار عدل و انصاف بدار ۴ : و از هر چه ترسانم مرا ایمن ساز، ✅ : به نگهبانى خود، اى نگهدار و عصمت بخش خدا ترسان عالم. شرح کوتاه قسمت اول ۱ : اللَّهُمَّ زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ خدایا، در ماه رمضان مرا با دو چیز زینت ده یکی: ستر و دیگری؛ عفاف؛ ستر یعنی؛ عیب‌های من پوشیده باشد و یا این‌که علاوه‌بر این، عیب‌های دیگران را هم، من بپوشانم، اگر عیب‌های دیگران را بپوشانم، خدا نیز که ستار العیوب است، عیوب مرا خواهد پوشاند. عفاف پاکی باطنی خود شخص است، اما «ستر»، پوشش بر اشکالات و عیب هاست. خدایا مرا با عفاف زینت بخش تا عیوبی نداشته باشم و اگر هم عیب‌هایی دارم پوشیده باشد. ۲ : وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکَفَافِ خدایا؛ مرا در پوشش خودت قرار ده، با پوشش قناعت و کفاف ؛ چون بسیاری از گناهان از طمع بوجود می‌آید ✅ : تفاوت قناعت و ولع: «قناعت»، نقطه مقابل «حرص و ولع» است که مفهوم آن را به قرینه مقابلش میتوان شناخت. «حرص»، یک نوع تضادّ میان روح و جسم از نظر اشباع نیازهاى مادّى است، و «حریص»، به کسى می گویند که به اندازه کافى جسم او در برابر نیازهاى مادّى اشباع شده، اما روح او همچنان فقیر و گرسنه است، پس بدون دلیل، در پى ثروت‌اندوزى بیشتر، انحصارطلبى احمقانه تر، و حتّى در پى غصب سهم و حقّ دیگران است. حریص گاهى چنان به مرحله‌های بحرانى حرص می رسد که در این راه، تمام خواب، استراحت و حتّى اخلاق و ایمان خود را از دست می دهد تا درآمد مادّى بیشترى از هر طریق که میسّر شود، به دست آورد و سرانجام به موجودى ناتوان و بی اراده، که همه چیز خود را از دست داده، تبدیل شود، در حالى که وی هنوز از نظر روحى اشباع نشده است، زیرا، آن چه را یافته است، از نظر اشباع روحى، سرابى بیش نبوده است. ولى «قانع»، کسى است که در میان جسم و روح او هماهنگى برقرار شده، و هنگامى که به مقدار کفایت و نیاز بیابد، روح و جسم او اشباع می گردد، پس بی جهت حرص نمی زند و به حقوق کسى تجاوز نمیکند. در حقیقت «قناعت»، یک نوع بی نیازى روحى و برخوردارى از سرمایه اعتماد به نفس و قدرت‌هاى اخلاقى است. ۳ : وَاحْمِلْنِی فِیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ خدایا مرا اهل عدل و انصاف قرار ده . قانون عدل و انصاف یکی از قواعد فقهی می‌باشد که روایات ما هم بر آن تاکید دارند. «عدل»، همان قانونى است که تمام نظام هستى بر محور آن مىگردد. و به معنى واقعى کلمه، آن است که هر چیزى در جاى خود باشد؛ بنابراین، هرگونه انحراف، افراط، تفریط، تجاوز از حد تجاوز به حقوق دیگران، بر خلاف اصل «عدل» است. ۴ : وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کُلِّ مَا أَخَافُ خدایا؛ از هرچیزی که از آن می‌ترسم در امانم بدار . در دنیا حوادث طبیعی فراوانی هستند مثل؛ زلزله ها ، و بلایایی زمینی ، در قیامت نیز که «فزع اکبر» است و خلق اولین و آخرین هستند نیز، بلایایی فراوانی است که از خدا می خواهیم ما را از آن بلایا هم محفوظ دارد. ✅ : بِعِصْمَتِکَ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِین به عصمت خودت؛ به حفظ خودت ؛ به نگهبانی خودت قسم که مرا از امور مورد ترس نگهداری کن و دعاهای امروز را در حق من مستجاب کن. ادامه دارد حوزه علمیه قم مالک رجبی دارابی ۱۷ اردیبهشت ۹۹

🔻نتیجه تحقیقات مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی؛ ⏱ نمازگزاران ۸ دقیقه از اول اذان صبح صبر کنند مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی برای موضوع فجر صادق و وقت نماز صبح با حضور کارشناسان خود تحقیق میدانی را انجام داده و به این نتیجه رسیده است که نمازگزاران برای اقامه نماز صبح باید ۸ دقیقه از اول اذان صبح صبر نمایند و سپس نماز خود را بخوانند. hawzahnews.com/news/899214