دلم کودکی‌ام را می‌خواهد دلم تنگ است برای روزهایی که غُصه مشق‌های ننوشته‌ام را می‌خوردم و حسرت عروسک‌های پشت ویترین دلم تنگ است برای غُصه‌هایی که شب در آغوش مادر می‌خزیدم و صبح فراموش می‌کردم… ‌

پاییز ؛ الفبای عاشقانه است که به شکل ترانه جای برگ از درختان می‌ریزد و در سمفونی باد تانگو می‌رقصد پاییز ؛ شاهرگ آسمان است که از درد دلتنگی ورم کرده است پاییز ؛ خوشۀ بارانی‌ست که از چتر خدا می‌چکد پاییز ؛ نسخۀ اصلی نقاشی خداست که چون گنج پاشیده شده بر موزۀ زمین. مسیحای فصل‌هاست که روح مردۀ آدمی را زنده می‌کند زیبا نبود اگر پاییز فقط در یک فصل خلاصه می‌شد پاییز پدر فصل هاست تمام هم بشود دورادور حواسش به قلب‌های مجروح و تَرَک‌خورده است - جلال چراغی

بگذار مهربانی‌ات مثل باران باشد که اهمیت نمی‌دهد بر چه کسی می‌بارد 🌧'

ما هيچ تر از هیچ پِیِ هیچ دویدیم؛ جز هیچ در این هیچ دگر هیچ ندیدیم!

گاهی فاصله‌ها مثلِ فاصله ما آدما تا مــ🌚ــاهِ تو آسمونه به ظاهـر نزدیک دیده میشه ولی وقتی می‌خواییم بهش برسیم، هرچقدر هم که تلاش کنیم بی‌فایدست ...

_

دلیل تنهایی خیلیامون اینه که دنبال محبت و وفاداری مثل دهه شصت میگردیم نیست؛))))

_

چگونه می‌شود به شاخه‌ی شکسته فهماند که باد عذرخواهی کرده است؟ تو بگو چگونه؟ محمود درویش

_

‌‹ سبز سازم خار اگر در زیر پا باشد مرا.. ›