من واسه خودم رفیق بودم، دشمن بودم، به خودم خوبی کردم، بدی کردم، خودم خودمو گم کردم، پیدا کردم !
پس اگه هیچ‌کس هم نباشه من برای خودم هستم !:)
هر چی به آدما بیشتر فرصت میدی که نشون بدن قضاوتت اشتباه بوده، مطمئن ترت می‌کنند !
لئوتولستوی‌به‌قلم‌آناکارنینا
آخرش بعد از یک ماه بَدبختی و درماندگی، بعد از این dépression سِمج که مرا فلج کرده بود، دارم کم کم خودم را نجات می‌دهم. اوضاع زمانه بدجوری در من اَثر می‌کند. بویِ بدبختی، همان ظلم و همان خفقان را در هوا می‌شنوم.
- شاهرخ مسکوب|روزها در راه
یاد اون حرف جناب‌خان تو خندوانه افتادم که میگفت :
رامبد این دل کجای آدمه؟ مثلا گردن آدم دیدی یه موقع میگیره؟ یه دیفلوفناکی، یه پیروکسیکامی یه‌چیزی میزنی ول میکنه!
یا مثلا سرت تیر میکشه، مثلا ژلوفن میخوری آروم میگیره!
این دل کجاس که بعضی وقتا یجوری میگیره که نه ژلوفن، نه پیروکسیکام، نه نوافن، نه رانیتیدین نمیتونه خوبش کنه؟(:
« وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ »
یه جا خدا میگه: یادت نره برای چیزایی که الان داری یه روزی دعا کردی و آرزشو داشتی!
اون از هر چیزی که بخوای بهت میده کافیه از ته ته قلبت بخوای :))
هر عملی نیرویی را تولید می‌کند که به همان شکل به ما باز می‌گردد، هرچه بکاریم همان را درو میکنیم.
و هنگامی که اعمالی را انتخاب کنیم که برای دیگران شادمانی و موفقیت می‌آورد، ثمره کارمای ما شادمانی و موفقیت خواهد بود .
هر کسی بد گفت از ما، ما نمی رنجیم از او
چند روزی روی خاکیم و دل آزاری بس است ..
ایرج طهماسب تو مهمونی میگفت:
آدمایی که دوستشون داریم سرمایه ما هستن، بهشون که فکر میکنیم قوی میشیم؛ حالا چه پیشمون باشن چه نباشن.