یه وقتهایی میخوام دنیا رو نجات بدم؛
یه وقتهایی حوصله نجات دادن خودم رو هم ندارم.
یه وقتهایی همه رو میخندونم؛
یه وقتهایی هم میشم برج زهرمار.
یه وقتهایی سطحی می شم یه وقتهایی عمیق.
یه وقت هایی به حدی مهربونم که اگه هر کاریم باهام کنی میبخشم.
یه وقت هاییم به حدی عصبیم انگشتت بهم بخوره آباواجدادتو میارم جلو چشمت.
یه وقت هایی کلی خوش و بش میکنم و همه رو میخندونم.
یه وقت هاییم اینقدر طعنه و تیکه بارت میکنم زار زدنتو ببینم.
این منم.
هر ثانیه در حال تغییر !
میشه بدون توهین، اظهار مخالفت کرد
میشه بدون تحقیر، ابراز وجود کرد
میشه بدون تخریب، جایگاه پیدا کرد
میشه بدون حسادت، به دست آورد
بفهمید اینو !
منی که امتحان دارم و از همه جا پیشنهاد فیلم میباره و منو هی قلقلک میده برم ببینم
این زندگیه آخه؟
تهش قراره بمیریم؟!
پس بیا نترسیم، به تهِ هیچی فک نکنیم. ریسک کنیم، وقتی ناراحتیم گریه کنیم، قهقهه بزنیم، موزیکامونو گوش بدیم، جریمه بشیم، بخوریم زمین، زیر بارون خیسِ خیس بشیم، شب گردی کنیم، تو خیابونا بدوییم، بخندیم !
لعنتی بیا تا هستیم دیوونگی کنیم و نترسیم !
هر کجا فهمیدی
در موردت حرفای بیخود میزنن و قضاوتت
میکنن، به جای عصبانی شدن، برای
رنجی که اونا میکشن، آرزوی بهبودی کن !
خیلی از اونا دنبال خوشبختی خودشون
نیستن ! فقط میخوان با دیدن رنج دیگران
کمی کمتر رنج ببرن !