🔻ویزاستن، ویزاییدن: محروم کردن 🔻ویزاسته: محروم 🔻ویزایش، ویزایندگی: محرومیّت 🔻ویزاینده: محروم‌کننده @arayehha پارسی‌انجمن 🔻

🔻واژه‌گُزینی پارسی انجمن 🔻 @arayehha

دوم اسفند ماه زادروز «اسماعیل فصیح» داستان نویس و مترجم زادروز :    ۲  اسفند ۱۳۱۳ _ تهران درگذشت: ۲۵   تیر  ۱۳۸۸ _ تهران @arayehha

‍ ‍ ‍ ۲ اسفند زادروز اسماعیل فصیح (زاده ۲ اسفند ۱۳۱۳ تهران -- درگذشته  ۲۵ تیر ۱۳۸۸ تهران) داستان‌نویس و مترجم او در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، آثارش جزو پرفروش‌ترین نویسندگان معاصر بود که رمان‌های شراب خام، داستان جاوید، ثریا در اغما و درد سیاوش از مهم‌ترین نوشته‌های او بود. سبک‌ ساده و طنزآلود فصیح سبب شده که آثاری گیرا، پرکشش و عموماً پرمخاطب خلق کند. او از نخستین نویسندگان ایرانی است که طبقه متوسط شهری و مناسبات شهری را وارد رمان فارسی کردند. همچنین از نخستین نویسندگانی است که ـ در کتاب زمستان ۶۲ ـ به‌مسئله جنگ ایران و عراق پرداختند. به‌گفته خودش «جلال آریان» در داستان «درد سیاوش»، شباهتی تمام با نویسنده دارد، چرا که در زندگی واقعی نویسنده هم آنابل کمبل، اولین همسر فصیح، سر زا رفت. عشق او به آنابل و جوان‌مرگی همسرش تأثیری عمیق بر او و نوشته‌هایش گذاشت. آثار وی به‌گفته خودش از احمد محمود، محمدعلی جمال‌زاده و بزرگ علوی تاثیر پذیرفته است و همچنین علاقه زیادی به آثار صادق چوبک، فروغ فرخزاد و ارنست همینگوی داشت. کتاب‌شناسی رمان: شراب خام (۱۳۴۷) دل کور (۱۳۵۱) داستان جاوید (۱۳۵۹) ثریا در اغما (۱۳۶۳) ترجمه انگلیسی در لندن (۱۹۸۵) ترجمه عربی در قاهره (۱۹۹۷) درد سیاووش (۱۳۶۴) زمستان ۶۲ (۱۳۶۶) ترجمه آلمانی (۱۹۸۸)، شهباز و جغدان (۱۳۶۹) فرار فروهر (۱۳۷۲) باده کهن (۱۳۷۳) اسیر زمان (۱۳۷۳) پناه بر حافظ (۱۳۷۵) تشت خون (۱۳۷۶) بازگشت به درخونگاه (۱۳۷۷) کمدی تراژدی پارس (۱۳۷۷) لاله برافروخت (۱۳۷۷) نامه‌ای به دنیا (۱۳۷۹) در انتظار (۱۳۷۹) عشق و مرگ (۱۳۸۳) گردابی چنین حایل (۱۳۸۱) تلخکام (۱۳۸۶) مجموعه داستان: خاک آشنا (۱۳۴۹) دیدار در هند (۱۳۵۳) عقد و داستان‌های دیگر (۲۵۳۷=۱۳۵۷) گزیده داستان‌ها (۱۳۶۶) نمادهای دشت مشوش (۱۳۶۹) کشته عشق (۱۳۷۶) ترجمه: وضعیت آخر بازی‌ها، روان‌شناسی روابط انسانی اثر اریک برن ماندن در وضعیت آخر استادان داستان رستم‌نامه خودشناسی به روش یونگ تحلیل رفتار متقابل در روان‌درمانی شکسپیر، زندگی/ خلاصه کل آثار / هملت خواهر کوچیکه اثر ریموند چندلر مصاحبه: وی به گوشه‌گیری شهرت داشت اما در سالیان پایان زندگی گفت‌وگوی مفصلی با سعید کمالی دهقان انجام داد که در کتاب «دوازده به‌علاوه یک» که زمستان سال ۱۳۹۵ توسط نشر افق منتشر شد. این کتاب گفت‌وگوهای کمالی دهقان با دوازده نویسنده خارجی و یک نویسنده ایرانی "فصیح" است. کمالی دهقان نوشته: «وقتی قرار شد در نخستین روزهای سال ۱۳۸۶ در بیمارستان از فصیح مراقبت کنم، فکرش را هم نمی‌کردم که چیزهایی از زبانش بشنوم که سال‌ها منتظر شنیدنش بودم. ناگفته‌های فصیح از زندگی و آثارش را وقتی خودش شروع به‌تعریف کرد، اجازه گرفتم تا آنها را ضبط کنم.» @arayehha

   برای دوست داشتن وقت لازم است،    اما برای نفرت    گاهی فقط یک حادثه يا یک ثانیه کافی  است     #اسماعیل_فصیح     📖 دل کور @arayehha

‍ ۲ اسفند زادروز یداله طارمی (زاده ۲ اسفند ۱۳۱۱ شیراز – درگذشته ۱۹ تیر ۱۳۹۹ شیراز) شاعر بومی‌سرا او از دوران نوجوانی علاقه به سرودن شعر داشت و آن را ادامه داد که حاصلش سه جلد کتاب به نام‌های «نسیم دلگشا» و «بهار نارنج» و کتاب سوم «شمیم نسترن» همه به گویش شیرازی است. کتاب چهارم را به‌نام «بانوی عشق» که مجموعه‌ای از غزل‌های غیرشیرازی است، در سال ۱۳۹۰ به‌چاپ رساند. وی حضور پررنگی در محافل و انجمن‌های شیراز، به‌ویژه انجمن‌های ادبی حافظ، خانه فریدون، و یاران یکشنبه داشت و آثارش در روزنامه‌ها و مجلات استانی و ملی منتشر می‌شد. آنطور که خودش گفته بود، ابتدا به مکتب‌خانه رفت، اما هنگام باز شدن یک مدرسه در محله، به کلاس سوم ابتدایی وارد شد. سپس دوره اول متوسطه را گذراند و دیپلم گرفت. درسال ۱۳۴۰ با شرکت در دوره مکاتبه‌ای، فوق دیپلم مدیریت گرفت و سرانجام در سال ۱۳۵۷ در پست معاونت اداری اداره کشاورزی بازنشسته شد. آثار نسیم دلگشا، انتشارات نوید شیراز (۱۳۷۸) بهار نارنج: شعرهای عاشقانه شیرازی، انتشارات راشین (۱۳۸۳) کتاب صوتی بهار نارنج (با صدای شاعر): شعرهای عاشقانه شیرازی، انتشارات راشین (۱۳۸۳) شمیم نسترن: شعرهای عاشقانه شیرازی (۱۳۸۸) بانوی عشق: دفتری از غزل‌های عاشقانه (۱۳۹۲) سفرنامه کیش، یاران یکشنبه: دفتر دوم و سوم، صفحات ۳۱۷-۳۱۵ شعر شیرازی در گذشته و حال، یاران یکشنبه: دفتر چهارم، صفحات ۶۴-۶۰ اخوانیه، یاران یکشنبه: دفتر چهارم، صفحه ۱۷۰ در سوگ استاد حسن امداد، یاران یکشنبه: دفتر چهارم، صفحه ۱۹۶ برای زنده‌یاد صادق همایونی، یاران یکشنبه: دفتر چهارم، صفحه ۲۱۳. @arayehha

‍ ۲ اسفند سالروز درگذشت حیدر یغما (زاده ۲۰ دی ۱۳۰۲ نیشابور -- درگذشته ۲ اسفند ۱۳۶۶ نیشابور) شاعر او به‌سبب شغل خشمالی، به «شاعر خشتمال نیشابوری» مشهور شد که در کوره‌ پزخانه‌‌ای در نیشابور کار می‌کرد و با بی‌سوادی شعر می‌سرود و بسیاری از اشعارش دیدگاه او به‌جهان بود. وی را گاهی متهم می‌کردند که اشعار شعرای قدیم را پس و پیش می‌کند و به نام خودش می‌نویسد، اما بعضی شعرهای او را به‌نام خودشان می‌خواندند. او که نیاکانش اهل خور و بیابانک اصفهان بودند، دو نسل قبل‌تر به خراسان آمدند و در شمال نیشابور ساکن شدند. وی چون خانواده‌اش، تنگدست بودند، ناگزیر به کار کردن بود و از رفتن به‌مدرسه بازماند و تا میانسالی از خواندن و نوشتن بی‌بهره بود. اما با این‌که خواندن و نوشتن نمی‌دانست، از دوران کودکی دلبستگی فراوانی به شعر و شعرگویی داشت و اشعار فردوسی و سعدی و عطار و خیام را می‌خواند و به انجمنهایی می‌رفت که در آنجا با ادب‌پیشگان و شعر شناسان آشنایی پیدا کرد. آنان با شنیدن شعرهای او که برخاسته از ذوق او و پر از بیت‌های زیبا و پرمایه بود، او را به شعر سرایی دلگرم کرده و در این راه راهنمایی‌اش می‌کردند. وی تا میانسالی سواد نداشت و پس از فراگرفتن خواندن و نوشتن هم دست نوشته‌ای بسیار بد و پر از غلط‌های املایی داشت. وی چون از وزن و قافیه چیزی نمی‌دانست، شعرهایش دارای ایرادهای بسیاری بود. هر چند که شعرسرایان دانش‌آموخته هم از پاره‌ای از این ایرادها به دور نبوده‌اند. آرامگاه وی در شادیاخ، میان راه آرامگاه خیام و عطار است. @arayehha

🔊فایل صوتی عصر سه‌شنبه‌های بخارا بررسی و معرفی کتاب «جرعه‌های ساغر خیام» (رباعیات عمرخیام اثر فیتزجرالد و منابع اصلی فارسی آنها) نوشتۀ ادوارد هرون آلن، با ترجمۀ مصطفی حسینی سه‌شنبه یازدهم دی‌ماه ۱۴۰۳ باغ‌موزۀ نگارستان، تالار دکتر روح‌الامینی @arayehha

روزی شیخ‌الرئیس "ابوعلی سینا" وقتی از سفرش به جایی رسید، اسب را بر درختی بست و برایش کاه ریخت و سفره پیش خود نهاد تا چیزی بخورد. "روستایی" سوار بر الاغ آنجا رسید، از خرش فرود آمد و خر خود را در پهلوی اسب ابوعلی سینا بست تا در خوردن کاه شریک او شود و خود را به شیخ نهاد تا بر سفره نشیند. شیخ گفت: خر را پهلوی اسب من مبند که همین دم لگد زند و پایش بشکند. روستایی آن سخن را نشنیده گرفت، با شیخ به نان خوردن مشغول گشت، ناگاه اسب لگدی زد. روستایی گفت: اسب تو خر مرا لنگ کرد. "شیخ" ساکت شد و خود را لال ظاهر نمود. روستایی  او را کشان کشان نزد "قاضی" برد، قاضی از حال سوال کرد، شیخ هم چنان خاموش بود. قاضی به روستایی گفت: این مرد لال است. ‌‌روستایی گفت: این "لال" نیست بلکه خود را لال ظاهر ساخته تا اینکه تاوان خر مرا ندهد، پیش از این با من سخن گفته. قاضی پرسید: با تو سخن گفت؟ چه گفت؟ او جواب داد که: گفت خر را پهلوی اسب من نبند که لگد بزند و پایش بشکند. قاضی خندید و بر "دانش" شیخ آفرین گفت. "شیخ" پاسخی گفت که زان پس در زبان پارسی مثل گشت: جواب ابلهان خاموشی است @arayehha✨

منوچهر والی زاده صدای ماندگار دوبله‌ی ایران درگذشت 🖤 روحش شاد و یادش گرامی @arayehha

"چیزی میان جوشش و کوشش" شعر آمیخته‌ای از ظرفیت‌های جوششی و کوششی است. ساختار شعر و جنبه‌های فرمی و شکلی و برخی ویژگی‌های زبانی و ادبی آن با ممارست و کوشش و تمرین به دست می‌آید و حس و حال عمیق شاعرانه و بسیاری از کشف‌ها و نوآوری‌های مضمونی و ساحت‌های تخیل شاعرانه، زاییده‌ی جوشش است. جهان کیهانی شعر محصول کوشش است و آنِ "جان"ی شعر، بر آمده از جوشش. شاعران بزرگ آمیخته‌ای از این دوساحت را به مخاطبان عرضه کرده‌اند؛ هرچند برخی چون فردوسی بر ساحت کوششی و نظم‌گونه‌ی شعر متمرکزشده و مولوی، غرقه‌ی اقیانوس شور و جوشش درونی است و حافظ از این دو ساحت، در لباس معجونی شگفت‌انگیز بهره برده است. شاعران خراسانی و بازگشتی فارسی و شاعران یونان و روم و پیروان مکتب کلاسیسیم بیشتر به کوشش توجه داشته‌اند و در شعر عراقی و اصفهانی و هندی و در آثار بسیاری از پیروان نیما و در مکاتب رمانتیسیسم و سمبولیسم و سوررئالیسم، شاعران و منتقدان بیشتر بر زاویه‌ی جوشش و ناخودآگاه انسانی تمرکز کرده‌اند. ساحت جوششی شعر برآمده از نوع نگاه فلسفی _عرفانی شاعر به جهان و شوریدگی و جنون و عاشقی است؛ ویژگی‌ای که در بسیاری از اشعار معاصران سنتی‌سرا و زبان‌گرا یا شاعران محتوامحور روزگار ما دیده نمی‌شود. فیلم کوتاه بالا از حیدر یغما خشتمال نیشابوری(۱۳۰۲تا ۱۳۶۶) غزل‌سرای معاصر و نوع بیان و زندگی و صدای شورانگیزش، نشانه‌ای از برخی جنبه‌های شعر جوششی است که دیدنش به دوستان شاعر توصیه می‌شود؛ اگر تا کنون ندیده‌اند. #نقد_شعر #شعر_جوششی #شعر_کوششی @arayehha

لذت‌آموزی استادابوالحسن نجفی (۷ تیر ۱۳۰۸ – ۲ بهمن ۱۳۹۴)، زبان‌شناس و مترجم برجسته ایرانی Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌