eitaa logo
آرشیو مطالب(سخنرانی)
2.2هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
2.1هزار ویدیو
67 فایل
💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ 💠 https://eitaa.com/joinchat/2017460411C29baaffe93 تعرفه وتبلیغات👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼 @kianatv ─┅═ ༅✤ ⃟ ⃟ ‌✤༅═┅─ #کانال_آرشیو_مطالب_سخنرانی #احادیث_روایات_صوت_متن_سخنرانی @archive_mataleb_sokhanrani
مشاهده در ایتا
دانلود
✍حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها: کسی که عبادت خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، خداوند بلند مرتبه، برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد. 📚 بحار الأنوار، ج67، ص249.
🌱 عن فاطمةَ الزهراء علیهاالسلام: إذا سُئِلَتْ: أیُّ شیء خیرٌ للمرأة؟ قالت: «أَنْ لا تَری رَجُلاً، وَلا یَراها رَجُلٌ» از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها سؤال شد: چه صفتی برای یک زن از هر چیز دیگری بهتر است؟ فرمود: آنکه (تا می‌تواند به گونه‌ای زندگی کند که) نه مردی را ببیند و نه مرد نامحرمی او را ببیند. 📚 مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۱۱۹ ــــــ__ـــــ__ــــــ__ـــــ__ــــــ__ـــــ__ــــــ__ـــــ__ـــــ
✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 درباره دعا کردن (2) س: لطفاً این آیه را توضیح دهید: «اُدعُوا رَبَّکُم تَضَرُّعاً وَ خُفیَۀً اِنَّه لا یُحِبُّ المُعتَدین». ج: یکی از وظائفی که خدای متعال به ما محوّل فرموده، دعا کردن است و از خدا چیز خواستن. اصل دعا واجب است و نمی شود انسان هیچ دعایی نکند. در این صورت گناه کرده است. اگر برای انجام این واجب یک بار دعا کند، کافی است. همان دعایی که در نماز است، کافی است. سرّ دعا کردن این است که ما مملوک بودن و فقیر بودن خود را در برابر خدای بی نیاز اظهار کنیم. انسان فراموش می کند. از آنجا که خدا به او همه چیز داده است، فکر می کند از خود اوست و کم کم به اینجا می رسد که می گوید: «أنَا رَبُّكُمُ الْأعْلَى»؛ لذا خدا فرموده: «دعا کن و بگو که تو داری و من ندارم.» اقرار به فقر و نداریِ خود و اعتراف به غنی و بی نیازی پروردگار متعال اساس عمده ی باور به خدای واقعی و خودِ واقعی است. دعا چنین اثری دارد. اگر داری، باید دعا کنی و اگر نداری، باز هم باید دعا کنی. هر چه داری، باید دعا کنی؛ چون از آنجا که انسان دارد، خیال می کند مال خود اوست و آن را از دست نمی دهد؛ اما ناگهان از او می گیرند؛ بنابراین باید بگوییم: «من ندارم و تو همه چیز داری و اگر من دارم، تو داده ای.» این یادتان نرود. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت
انحرافات کوچک به کجا خواهد انجامید و راه درمان آن چیست؟ 🌷 امام خامنه ای: فرض بفرمائيد كه يك رونده اى در راهى دارد حركت مى كند، غفلت مى كند، يك زاويه ى پنج درجه اى، ده درجه اى به وجود مى آيد. انسان هيچ متوجه نيست. پنج درجه زاويه، چيزى نيست كه انسان را به خودش متوجه كند. بعد هرچه كه در اين جهت حركت مى كند، هى فاصله ى او با همين پنج درجه- اگر اين پنج درجه به ده درجه و پنجاه درجه هم نرسد، همين طور پنج درجه باشد- و شكاف بين او با اين خط صحيحى كه بايد از آن حركت مى كرد، بيشتر مى شود. يك وقت انسان به خود مى آيد، مى بيند اى بابا، چه فاصله ى عميقى به وجود آمده. اينكه مى گويند ، براى همين است. يعنى لحظه به لحظه خود را پائيدن، خود را مواظبت كردن؛ انسان حواسش جمع باشد كه چه كار دارد مى كند. (17/ 01/ 1389) ✍️ شرح: یعنی انجام و ترک در زندگی فردی و اجتماعی پند 271
✅ در تورات و انجیل، پیامبر اسلام و پیروان او با کدام صفات سیاسی توصیف شده بودند؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: محمد، فرستاده‌ی خدا و کسانی که همراه و تابع او هستند، در مقابل کفّار، سرسخت و بی‌رحم، و بین خودشان، مهربانند. آنها اهل نمازند و آنها را در حال رکوع و سجده می‌بینی، در حالی که از طریق اطاعت از دستورات واجب و حرامِ خدا، دنبال به دست آوردن احسان ویژه‌ی خدا و رضایت او هستند. نشانه‌ی بندگی آنها در صورتشان از اثر سجده پیداست. این ویژگی‌ها توصیف همراهان محمد در است. اما توصیف آنها در چنین است: آنها مانند کشتزاری هستند که جوانه‌ی گیاهانش را از دل خاک بیرون آورده، بعد آن را رشد داده و در نتیجه ریشه‌ی آن محکم شده و بر ساقه‌ی خود استوار ایستاده؛ طوری که رشد و استواری‌اش کشاورزان را شگفت‌زده می‌کند. خدا همراهان محمد را این گونه رشد داده و ایمانشان را محکم می‌کند تا به وسیله‌ی آنان، کافران را به خشم آورد. او به این دسته از همراهان محمد که مسلمان شده و به دستورات واجب و حرامش عمل کرده‌اند، وعده‌ی آمرزش و پاداشی بزرگ داده است. 📕مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سيماهُمْ في‌ وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى‌ عَلى‌ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظيماً (فتح، 29) آیه شماره 627
✅ عاقبت کسانی که قیامت را قبول ندارند، چه خواهد شد؟ 🌹سخن خدا در قرآن: ای پیامبر! شک نکن که خدا منکران قیامت را لعنت کرده و برایشان در جهنّم، آتشی برافروخته آماده خواهد کرد. آنها تا ابد در آن آتش، ماندگار خواهند بود؛ در حالی که نه دوستی پیدا خواهند کرد که کمکشان کند و نه پشتیبانی که نجاتشان دهد. در آن روز، صورت‌هایشان در آتش جهنم چنان می‌سوزد که کاملاً تغییر می‌کند و با حسرت فریاد می‌زنند: «ای کاش در دنیا از دستورات واجب و حرامِ خدا و همچنین دستورات واجب و حرام پیامبر خدا اطاعت کرده بودیم.» آنها همچنین به خدا التماس خواهند کرد: «ای مولای ما! ما در دنیا از دستورات رؤسا و بزرگانمان اطاعت کردیم؛ بنابراین آنها بودند که ما را به بیراهه کشاندند. ای مولای ما! از این عذاب، دو برابر به آنها بده و آنها را کامل لعنت کن که از رحمت تو هیچ بهره‌ای نبرند.» 📕 إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكافِرينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعيراً (64) خالِدينَ فيها أَبَداً لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصيراً (65) يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يا لَيْتَنا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولاَ (66) وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبيلاَ (67) رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً كَبيراً (احزاب، 68) آیه شماره 628
✅ فراتر از واجبات فقهی؟ 🌹 سماعه می گويد: از امام صادق ع پرسيدم: عدّه اى مال اضافى دارند و برادران دينى آنها در احتياج شديد زندگى مى كنند و زكات واجب هم شامل آنها نمى شود. آيا جايز است كه آنها سير باشند و برادرانشان گرسنه؟ زيرا زندگى در اين زمانه سخت شده است؟ امام فرمود: مسلمان برادر مسلمان است. هم به او ظلم نمى كند و هم او را رها نمی کند و هم محرومش نمى سازد. پس مسلمانان بايد براى رفع مشكل او تلاش كنند و به او كمك کنند و با حاجتمندان مواسات نمايند و مهربانى از جانب شما باشد. شما بر آن چه خدا امر فرموده كه «رحماء بینهم» به یکديگر مهربانی می كنید. 📕 عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع قُلْتُ قَوْمٌ عِنْدَهُمْ فُضُولٌ وَ بِإِخْوَانِهِمْ حَاجَةٌ شَدِیدَةٌ وَ لَیْسَ تَسَعُهُمُ الزَّکَاةُ أَ یَسَعُهُمْ أَنْ یَشْبَعُوا وَ یَجُوعَ إِخْوَانُهُمْ فَإِنَّ الزَّمَانَ شَدِیدٌ فَقَالَ ع الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ لَا یَظْلِمُهُ وَ لَا یَخْذُلُهُ وَ لَا یَحْرِمُهُ فَیَحِقُّ عَلَی الْمُسْلِمِینَ الِاجْتِهَادُ فِیهِ وَ التَّوَاصُلُ وَ التَّعَاوُنُ عَلَیْهِ وَ الْمُوَاسَاةُ لِأَهْلِ الْحَاجَةِ وَ الْعَطْفُ مِنْکُمْ تَکُونُونَ عَلَی مَا أَمَرَ اللَّهُ فِیهِمْ رُحَمَاءَ بَیْنَکُمْ مُتَرَاحِمِینَ. 📚 وسائل الشیعة ح 21831
🌷 داستان کوتاه (129) ✅ معنی رأی دادن لشکر علی (ع) در جنگ جمل پیروز شد و جنگ خاتمه یافت. یکی از اصحاب حضرت که در جنگ شرکت داشت، گفت: دوست داشتم برادرم در این جا بود و می دید چگونه خداوند شما را بر دشمن پیروز نمود. او نیز خوشحال می شد و به اجر و پاداش می رسید. امام (ع) فرمود: آیا قلب و فکر برادرت با ما بود؟ گفت: آري! امام (ع) فرمود: بنابراین او نیز در این جنگ همراه ما بوده است. نه تنها او بلکه آنها که در صلب پدران و در رحم مادرانشان هستند، و بعد از این به دنیا می آیند، اگر در این نبرد با ما هم فکر و هم عقیده باشند، همگی با ما هستند و دین به وسیله آنان نیرو می گیرد. ✍️ نکته: هر کس به کارهای خوب دیگران راضی باشد، در پاداش آن شریک است و هر کس به دیگران راضی باشد، در آن شریک است. هر کس به یک فرد رأی دهد، یعنی راضی به کارهای اوست. پس در کارهای خوبش شریک است و هر کس به یک رأی بدهد، یعنی راضی به گناهان اوست. پس در گناهان او شریک است. 📚 داستانهای بحار الانوار، ج 4، ص 39 باکمی ویرایش
✅ از علی آموز ... (113) 🔸 عاقل چه نشانه ای دارد؟ 🌷 امام علی (ع): عاقل کسی است که بر شهوتهای نفسش غلبه کند و آخرتش را به دنیا نفروشد. 📖 الْعَاقِلُ مَنْ غَلَبَ هَوَاهُ وَ لَمْ يَبِعْ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ 📚 تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص: 54
✅ آیا فردی کافی است یا جمعی هم لازم است؟ 🌷امام خامنه ای: ما یک فردی داریم، که هر کسی خود را تحت مراقبت دائم داشته باشد. کامل این است که انسان به طور دائم خود را تحت مراقبت داشته باشد؛ مثل کسی که در یک محوطه ی پوشیده از خارهای دامنگیر دارد حرکت میکند - این مثال، هم در روایات هست، هم در کلمات بزرگان هست - باید دائم حواسش باشد؛ یعنی زیر پایش را نگاه کند. اگر غفلت کنید، خار دامن شما را می گیرد، لباس شما را پاره می کند، پای شما را مجروح خواهد کرد. را تشبیه کرده اند به حرکت در خارستان. خب، این فردی است و لازم است؛ راه دستیابی به فوز و فلاح هم فقط همین است. اگر کسی بخواهد به فلاح برسد، به فوز برسد، به نجات ابدی برسد، بایستی داشته باشد. هر مقدار این حالت بیشتر بود، فوز و فلاح بیشتر است. یک جمعی هم داریم. جمعی این است که جمعها مراقب خودشان باشند. جمع به حیث جمع، مراقب خودشان باشند. بیمراقبتی جمعها نسبت به مجموعه ی خودشان، موجب میشود که حتّی آدمهائی هم که در بین آن جمعها فردی دارند، با حرکت عمومىِ آن جمعها بغلتند و به جائی بروند که نمیخواهند. در طول این سی سال، ما از این ناحیه ضربه خورده ایم. یکی از جاهائی که ضعف نشان داده ایم، همین بوده. در دهه های قبل، یک جریانی در کشور وجود داشت به نام جریان چپ. آنها شعارهای خوبی هم میدادند، اما خودشان را مراقبت نکردند و جمعی به خرج ندادند. در میانشان آدمهائی بودند که فردی هم داشتند، اما نداشتن جمعی، کار آنها را به جائی رساند که فتنه گرِ ضد امام حسین و ضد اسلام و ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند! آنها نیامدند شعار ضد امام و ضد انقلاب بدهند، اما شعاردهنده ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند؛ این خیلی خطر بزرگی است. آنها غلتیدند. بنابراین جمعی لازم است. (8/3/1390) ✍️ شرح: یعنی انجام و ترک در زندگی فردی و اجتماعی پند 272
🔰 درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 اله یعنی چه؟ هوی پرستی چیست؟ راه مبارزه با هوی پرستی کدام است؟ 📖 خدای متعال راضی نیست که نفس امّاره به سوء در روی زمین خدایی کند و فرمان در دست او باشد و هر فرمانی هم که صادر کرد، انسان بگوید: «چشم!» خدا این را دوست ندارد؛ چون یک خدا بیشتر نداریم؛ لذا در روایت آمده که امام صادق علیه السلام فرمودند: «هوی‌پرستی، مبغوض‌ترین معبود است.» بت‌پرستی از هوی‌پرستی سبک‌تر است؛ چون هوی‌پرستی همیشه هست؛ نسبت به همه چیز هست؛ در هر مکانی هست. اما بت در همه جا نیست؛ اما هوای نفس، همه جا هست و همه جا را خراب می‌کند. منظور از «اله» یعنی . اگر انسان به حرف او گوش بدهد، مبغوض‌ترین موجودی است که انسان به حرفش گوش داده و خطر ایجاد می‌شود. هوی‌پرستی است؛ لذا باید شروع کرد کم کم از هوی‌پرستی جدا شویم؛ ان شاء الله. اگر نشویم، خطر پیش می‌آید و آبروی ما می‌رود؛ سلامت ما به خطر می‌افتد؛ گمراه می‌شویم؛ نمی‌توانیم خدمت کنیم و برای زندگی خودمان لنگ می‌مانیم. همه‌ی این‌ها جزء عذاب‌هایی است که بر انجام مترتب می‌شود. بنابراین تا دیر نشده، باید بسم الله را بگوییم ... را انجام دهیم و را ترک و از هوی‌پرستی‌های اجتناب کنیم تا کم کم به جای اینکه نفس امّاره را با فرمان او تقویت کنیم، با او تضعیفش کنیم؛ ان شاء الله؛ تا به جایی برسد که دیگر جرأت دعوت به نداشته باشد و جرأت دعوت به ترک نداشته باشد. تا آنجا باید برویم که عبد خدا شویم؛ همان گونه که عیسی مسیح فرمود: «إِنّى عَبْدُ الله»: یعنی بنده‌ی‌ خدا؛ نه بنده‌ی هوی؛ نه بنده‌ی شیاطین؛ بلکه بنده‌ی خدا. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت
✅ داستان کوتاه (273) 🔸 داستانی از بهشت (بر اساس آیات 51 تا 72 سوره صافات) 🌹 در بهشت، یکی از بهشتیان به یاد رفیقش می افتد و می‌گوید: «من در دنیا رفیقی داشتم که از من می‌پرسید واقعاً تو از کسانی هستی که قیامت را قبول دارند؟ واقعاً آیا ما بعد از اینکه مردیم و مشتی خاک و استخوان شدیم، دوباره زنده شده و به خاطر گناهانمان مجازات می‌شویم؟» او در ادامه از بهشتیان می‌پرسد: «آیا شما از آن رفیق من خبری دارید؟» آنگاه از بالا به جهنّم نگاه می‌کند و آن رفیقش را در وسط آتش می‌بیند و با تعجّب به او می‌گوید: «به خدا قسم نزدیک بود با آن عقیده و آن حرف‌هایت مرا هم به سقوط بکشانی و اگر لطف مولایم خدا نبود، بدون شک من هم از احضار شدگانِ در جهنّم بودم.» بعد، از شدّت خوشحالی از اینکه به جهنّم نیفتاده و بهشتی شده، از بقیه‌ی بهشتیان می‌پرسد: «پس ما دیگر نمی‌میریم؟ جز همان بار اوّل که در دنیا مردیم؟ عذاب هم اصلاً نمی‌شویم؟» قطعاً پیروزی بزرگ، همین است. پس همه‌ی کسانی که اهل عملند، باید از طریق انجام دستورات و خدا فقط برای چنین پیروزی‌ای کار کنند. واقعاً آیا برای پذیرایی شدن، این بهشت با این همه نعمت بهتر است یا درخت زقّوم جهنّم؟ همان درختی که ما آن را برای عذاب کافرانی گذاشته‌ایم که با کفر و تمرّدشان از دستورات و در حق ما ظلم کرده‌اند؟ زقّوم درختی است که در قعر جهنّم می‌روید. شکوفه‌هایش انگار شبیه سرهای شیاطین است. بنابراین کافرانی که با کفر و تمرّدشان از دستورات و ما، در حق ما ظلم کرده‌اند، از شدّت گرسنگی، از درخت زقّوم در قعر جهنّم قطعاً خواهند خورد و شکم‌هایشان را از میوه‌ی آن پر خواهند کرد. بعد از خوردن میوه‌ی درخت زقّوم، روی آن، چرکابه‌ای جوشان برای نوشیدنشان آماده است و بعد از نوشیدن آن، قطعاً دوباره به آتش برگردانده می‌شوند. چون آنها در دنیا فهمیده بودند که پدرانشان منحرفند و بعد از آن بود که بدون تعقّل و بی‌درنگ دنبال آنها راه می‌افتادند؛ در حالی که بیشتر گذشتگانِ آنها منحرف بودند و ما در بین آنها پیامبرانی که به آنها هشدارِ چنین روزی را بدهند، یقیناً فرستاده بودیم.