"والفجر-۱؛ آتش به جای خون" به قلم گلعلی بابایی عزیزان همراه، دو روز دیگر سالروز عملیات والفجر-۱ است که در شامگاه ۲۱ فروردین ۱۳۶۲ در منطقه فکه شمالی برگزار شد. به همین مناسبت مطالبی را در سه بخش تقدیمتان می نمایم. ارادتمندتان- گ بابایی. "بخش اول؛ توقیف در قرارگاه" به دلیل بروز اختلاف نظر تخصصی میان ارتش و سپاه در مورد انتخاب منطقه‌ی عملیاتی والفجر مقدماتی و غالب شدن نظر فرماندهی کل سپاه، بلافاصله پس از ناکامی در این عملیات، فرماندهی نیروی زمینی ارتش، طرح انجام عملیات در محور جَبَل فوقی و جبال حَمرِین را مطرح کرد. ارتش قبلاً هم این منطقه را در جریان عملیات والفجر مقدماتی به عنوان جایگزین منطقه‌ی فکّه ـ چزابه پیشنهاد کرده بود. لذا، وقتی عملیات والفجر مقدماتی با «عدم‌الفتح» مواجه شد، فرماندهی نیروی زمینی ارتش ابتکار عمل را در دست گرفت و طرح موردنظر خود را ارائه کرد. فرماندهان سپاه هم که به لحاظ عدم موفقیت در عملیات قبل دچار انفعال شده بودند،‌ با وجود مخالفت‌شان با این طرح، بنا به دستور فرماندهی کل سپاه، هیچ واکنشی از خود نشان ندادند. مسأله‌ی بسیار مهم هنگام مطرح شدن این طرح، که با میدان‌داری فرماندهان نیروی زمینی ارتش همراه بود، انتخاب عنوان کلّی «آتش به جای خون» برای این مانور بود که با واکنش اعتراض‌آمیز برخی فرماندهان عملیاتی سپاه، از جمله محمّدابراهیم همّت روبه‌رو شد و برخی دیگر نیز، به دلیل شرایط خاص، سکوت کردند. محسن رضایی‌؛ فرمانده‌ کل وقت سپاه، که خود در آن جلسه‌ی چالش‌برانگیز حضور داشت، درباره‌ی این واقعه و تبعات آن برای بعضی ازفرماندهان، گفته است: «... فکر کنم قبل از عملیات والفجر‌‌ـ‌1 بود، درست یادم نیست، دیدم حاج همّت آمد و به من گفت: من می‌خواهم با شما صحبتی بکنم. گفتم: بفرمایید. گفت: این فلشی که می‌خواهیم از این‌جا بزنیم اشکال دارد. از صحبت‌هایش فهمیدم فقط حرف خودش نیست. داشت جمع‌بندی حرف‌های دیگران[مشخصاً مسؤولین رده‌های اطلاعات و عملیات سپاه 11 قدر] را به من منتقل می‌کرد. گذاشتم تمام موارد را بگوید. گفتم: درست. قبول. ولی بگو خودشان بیایند و با زبان خودشان بگویند. جلسه[ای با حضور فرمانده نیروی زمینی ارتش و فرماندهان تابعه‌ی این نیرو] گذاشتیم. در جلسه، خطاب به حاج‌همّت و دستیارانش گفتم: حرف‌تان را صریح بزنید. بحث هم البته هست. آن وقت اگر حرف‌هاتان معقول بود همان را عمل می‌کنیم. حاج‌همّت تقریباً غیرتی شده بود. جوش هم آورده بود. با این‌که حرفش را کاملاً قبول داشتم، ولی برخوردش با مانور طراحی شده توسط ارتش با عنوان «آتش به جای خون» برخورد شکننده‌یی بود. شرایط ارتش و سپاه خیلی خاص بود و او[هم، در آن جلسه‌ی مشترک ارتش و سپاه، بی‌پرده‌پوشی] تمام حرف‌های دلش را زده بود. حرف‌هایش؛ خب نیش هم داشت. چون احتمال می‌دادم انعکاس این صحبت‌های همّت مسأله‌ساز بشود، به او گفتم: حاجی! گفت: بله؟ گفتم: دوست ندارم این را بگویم، اما می‌گویم. گفت: بگوشم. گفتم: باید چهل و هشت ساعت همین‌جا بمانی و تکان هم نخوری. نگاهم کرد و گفت: یعنی زندان دیگر؟ گفتم: هرطور دوست داری فکر کن. گفت: به چه جرمی؟ گفتم: جرمش را من معلوم می‌کنم. گفت: حرف‌هایی که گفتم حق نبود؟ گفتم: این‌که بود یا نبود، برخوردت[در این جلسه با ارتش] اصلاً خوب نبود. البته استدلالش منطقی بود. شاید خیلی‌ها هم به او حق می‌دادند. ولی آن نحوه برخوردش را، به مصلحت نمی‌دانستم. وقتی توقیف‌اش در قرارگاه را به او ابلاغ کردم، هیچ به روی خودش نیاورد. فکر کنم رفت توی یکی از سنگرهای قرارگاه، مشغول نماز و دعا شد. بعد هم که مدّت توقیف‌اش به آخر رسید و از قرارگاه رفت، کوچک‌ترین نشانه‌یی یا حرفی یا حکایتی از آن برخوردم با او را، نه شنیدم، نه دیدم. چند بار حتّی امتحانش کردم که ببینم از من ناراحت‌ست یا نه؛ دیدم نه......ادامه دارد.

"والفجر-۱؛ آتش به جای خون" قسمت دوم؛ همچنان بدون آتش؛ به قلم گلعلی بابایی حقیقت مطلب این بود که غیر از همّت، برخی دیگر از فرماندهان نیز دیدگاهشان این بود که اگر «استراتژی مبتنی بر نیروی انسانی»،‌ جای خود را به «استراتژی مبتنی بر تجهیزات و ابزار» بدهد، این به مثابه رویکرد مجدّد، به همان دیدگاه شکست خورده در مقطع اوّل جنگ است. یعنی دوران انجام عملیات ناموفق کلاسیک طی پاییز و زمستان 1359. ولی این فرماندهان ترجیح دادند تا در جلسه سکوت کنند. براساس طرح مانور «آتش به جای خون»، بایستی تمام آتش‌ها، از جمله تیربارها، سلاح‌های سنگین، توپ‌های 23 میلی‌متری و تفنگ‌های 57 میلی‌متری، تیر مستقیم تانک، تفنگ‌های 106 در دو سه نقطه از خط دشمن، به گونه‌ای تنظیم و متمرکز شوند که در وهله‌ی اوّل، تمام کمین‌های دشمن را منهدم کنند و سپس، آتش روی خط اجرا شود، تا نیروهای مستقر در خط اوّل دشمن، کمترین تحرکی از خود نشان ندهند. در پناه این آتش سنگین، نیروهای تخریب خودی، میادین مین را باز می‌کنند و با رسیدن نیروهای تک‌ور به خط‌ اوّل، باید آتش پر حجم توپخانه روی آن نقطه اجرا شود، تا خط‌های بعدی دشمن نیز، قدرت واکنش نداشته باشند. پس از آن‌که با این تدابیر، راه‌کار باز شد، رخنه‌ی به دست آمده، به جناحین و عمق موا ضع دشمن گسترش داده شود و نیروها به سوی اهداف عمقی عملیات پیشروی کنند. این رویکرد جدید، در شرایطی بود که همواره جبهه‌ی خودی با کمبود مهمّات توپخانه روبه‌رو بود و دشمن حداقل ده برابر، به لحاظ آتش پشتیبانی نسبت به ایران، دارای برتری بود. از این نظر، تفوق آتش سلاح سنگین خودی به آتش دشمن، یک امر ناشدنی به نظر می‌رسید. پشتوانه‌ی نظری این طرح، تجربیات جنگ جهانی اوّل و دوّم بود، ولی چند و چون اجرایی کردن این ایده‌ی آکادمیک نظامی به طور کامل روشن نبود. برای تمرین چنین مانوری که سابقه‌ی قبلی نداشت، زمین مشابهی انتخاب شد و برابر طرح موردنظر، مانور آزمایشی صورت گرفت و در آن، از مهمّات جنگی نیز استفاده شد، که تلفاتی نیز به همراه داشت. در چارچوب مانور «آتش به جای خون»، اقدام دیگری که نیروهای پیاده مؤظف به انجام آن می‌‌شدند، ایجاد سر و صدا به جای رعایت حداکثر سکوت بود! یعنی نیروهای بسیجی که در عملیات قبلی با رعایت سکوت، درگیر شده و به گشودن معابر می‌پرداختند، این‌‌بار می‌بایست با ایجاد سر و صدا، بخش تکمیلی اجرای آتش را عملی می‌‌ساختند تا نیروهای پیاده مستقر در خط دشمن دچار رعب و وحشت شوند. هم‌چنین درباره‌ی نحوه‌ی اجرای مانور و دست‌یابی به هدف‌های موردنظر بحث‌هایی صورت گرفت و سرانجام، تقسیم‌بندی و تعیین خط حدّ بین دو قرارگاه عملیاتی کربلا و نجف انجام شد. از پاسگاه زُبِیدات تا شیار بَجلیِه به قرارگاه عملیاتی کربلا و از شیار بَجلیِه تا پیچ انگیزه(یا نهرِ دُویرِج) به قرارگاه عملیاتی نجف واگذار شد. در واقع، شیار بَجلیِه، خط حدّ دو قرارگاه بود. مانور عملیات، باید طی دو مرحله انجام می‌گرفت: مرحله‌ي نخست، تصرّف ارتفاعات سرکوب و استقرار روی آن ها و مرحله‌ی دوّم، اشغال جَبَلِ فوقی بود. با انجام این مراحل، دشمن به‌طور کامل از روی ارتفاعات، به دشت عقب‌نشینی می‌کرد. زمان عملیات، شب بیست و یکم فروردین انتخاب شد که در آن شب نور ماه وجود نداشت و تاریکی کامل بر صحنه، آوردگاه حاکم بود. به محض آغاز عملیات، همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد، موانع انبوه سپاه چهارم نیروی زمینی دشمن و حضور وسیع یگان‌های کماندویی و مکانیزه‌ی عراق در منطقه، دست‌یابی به اهداف را دشوار ساخته بود. امّا رزمندگان، این‌‌بار نیز با تمام قدرت به دشمن حمله کردند. این رزمندگان اینگونه توجیه شده بودند که به محض نزدیک شدن به مواضع دشمن، توپخانه های خودی با انبوهی از گلوله های آتشین خود، سنگرها و نیروهای دشمن را قلع و قمع خواهند کرد. اما.... این روایت همچنان ادامه دارد... @armangerai

☑️خطبۀ شعبانیه رسول الله در بشارت ماه رمضان 🍀 حضرت امام رضاعلیه السّلام از پدر گرامی خود و او از پدران بزرگوارش، و آنان هم از امیرالمؤمنین علی علیه السّلام نقل کرده‌اند که یکی از روزهای آخر ماه شعبان و در آستانۀ ماه رمضان پیامبر خدا، خطاب به ما، خطبۀ مهمی خواندند و فرمودند: 🍀 «اى مردم! همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روى آورده است؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه‌هاست و روزهایش برترین روزها، شب‌هایش برترین شب‌ها و ساعاتش برترین ساعات است. 🍀 ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده‌اید. 🍀 نفَس‌هایتان در آن، تسبیح است، خوابتان در آن، عبادت، عملتان در آن، پذیرفته و دعایتان در آن، مورد اجابت است. 🍀 پس با نیّت‌هاى راست و دل‌هاى پاک، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه‌دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش، توفیقتان دهد، چرا که بدبخت، کسى است که در این ماه بزرگ، از آمرزش الهى محروم بماند. 🍀 با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید. به نیازمندان و بینوایانتان صدقه دهید. 🍀 به بزرگان خود احترام و بر کوچک‌هایتان ترحّم و به بستگانتان نیکى کنید. 🍀 زبانتان را نگه دارید، چشم‌هایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، بپوشانید. 🍀 گوش‌هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست، فرو بندید. 🍀 به یتیمان مردم محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند. 🍀 از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید. 🍀 در هنگام نمازها، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید، که آن هنگام (وقت نماز)، برترینِ ساعت‌هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى‌نگرد و هر گاه با او مناجات کنند، پاسخشان مى‌دهد و چون او را صدا بزنند، جوابشان مى‌گوید و چون او را بخوانند، اجابتشان مى‌کند. 🍀 اى مردم! جان‌هاى شما در گرو کارهاى شماست، پس با آمرزش خواهىِ خود، آنها را آزاد سازید. 🍀 و پشت‌هاى شما از بار گناهانتان سنگین است، پس با طول دادن سجده‌‌هاى خود، آنها را سبک کنید، و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود، سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمى‌کند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب] می‌ایستند، آنان را با آتش، هراسان نمی‌سازد. 🍀 اى مردم! هر که از شما در این ماه، روزه دارى را افطار دهد، پاداش او براى آن، نزد خدا، آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست». 🍀 پس گفتند: اى پیامبر خدا! همه‌ی ما توانایى این کار را نداریم! 🍀 پیامبر صلى الله علیه و آله و سلّم فرمودند: 🍀 «خود را از آتش نگه دارید، هر چند با یک دانه خرما؛ خود را از آتش نگه دارید؛ هر چند با یک جرعه آب. 🍀 اى مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه، نیکو سازد، براى او وسیلۀ عبور از صراط خواهد بود، در آن روز که گام‌ها بر صراط مى‌لغزد. 🍀 و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت. 🍀 و هر کس در این ماه، شرّ خود را [از دیگران] باز دارد، خداوند در روز دیدارش، غضب خویش را از او باز خواهد داشت. 🍀 و هر که در این ماه، یتیمى را گرامى بدارد، در روز دیدار، خداوند گرامى‌اش خواهد داشت. 🍀 و هر که در آن به خویشاوند خود نیکى کند، در روز دیدار، خداوند با رحمتش به او نیکى خواهد کرد. و هر کس در آن از خویشان خود ببُرد، خداوند در روز دیدار، رحمتش را از او قطع خواهد نمود. 🍀 و هر کس در آن، نماز مستحبّى بخواند، براى او دورى از آتش، نوشته می‌شود. و هر کس واجبى را در آن ادا کند، پاداش کسى را دارد که هفتاد واجب را در ماه‌هاى دیگر، ادا کرده است. 🍀 و هر کس در آن بر من زیاد صلوات فرستد، خداوند در روزى که وزنۀ اعمال، سبک مى‌شود، وزنۀ اعمال او را بیفزاید. 🍀 و هر کس در آن، آیه‌اى از قرآن تلاوت کند، پاداش کسى را دارد که در ماه‌هاى دیگر، ختم قرآن کرده است. 🍀 اى مردم! در این ماه، درهاى بهشت بازند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نبندد. 🍀 و درهاى دوزخ بسته‌اند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نگشاید. 🍀 و شیطان‌ها در بندند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما مسلّط نسازد.» #مراقبات_ماه_رمضان @armangerai

◾️روزه به معنی محروم کردن خود از همه چیز به طور مطلق نیست، بلکه تنها امساک از مفطرات، آن هم از اذان صبح تا اذان مغرب است. در همین فاصله هم خیلی کارها، مثل خوابیدن، روزه را باطل نمی‎کند. دوست اهل بیت علیهم السّلام در دنیا صائم است؛ یعنی یک مقدار لبِ خواسته‎هایش را تو می‎گذارد، لبِ قبایش را تو می‎گذارد که به زمین نکشد و گرد و خاک نکند، یعنی بیش از نیاز واقعی‌اش در دنیا نمی‎خواهد، نه این‎ که مطلقاً از دنیا استفاده نکند. اگر این روزه‎ی مَجاز را مراعات کند، به حقیقت روزه یعنی به امیرالمؤمنین علیه السّلام راه پیدا می‎کند. همه‎ی اعمال عبادی که انجام می‎دهیم، در آغاز راه مَجاز است، ولی اگر حقّش را ادا کنیم، از حقیقت سر در می‎آورد؛ روزه به علی علیه السّلام می‎رسد و نماز به پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم. رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در رابطه با آیه‎ی اِستَعینُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلوةِ: از صبر (روزه) و نماز استعانت بجوئید، فرمودند: یا عَلی أنتَ الصَّومُ وَ أنَا الصَّلوةُ: ای علی تو روزه‎ای و من نمازم. ▪️مرحوم حاج میرزا اسماعیل دولابی▪️

📣📣بیست و هشتمین شماره مجله دانشجویی آرمانگرا منتشر شد... پرونده ویژه : 🖋روایت کرونا 🖋 ♦️در این شماره می خوانید حتما : ✅ گفتگویی منتشر نشده با یکی از شهدای سلامت بیمارستان یک ماه قبل از شهادت ✅ گفتگوهایی ویژه با استاد دکتر ایزدی - استاد دکتر قزوینی و پرستار مدافع سلامت صفرطرقی در باره جهاد سلامت ✅ تاثیر کرونا بر جنبه های مختلف جامعه ✅ آمار های دقیقی از فعالیت یک ساله بیمارستان بقیه الله (عج) در کرونا ✅ گزارشی از فعالیت های دانشجویی در دوران کرونا و طنزهای کرونایی و خواندنی های دیگر محل توزیع : همکف بیمارستان بقیه الله -باشگاه آموزش بیمار 🇮🇷آرمانگرا | بسیج دانشجویی دانشگاه بقیه الله (عج)

✳️ سالم و بیمار در کلاس امتحان نشسته‌اند 📌 سلامت و بيماری #امتحان است، منتها ما عادت كرديم بيماری را ابتلا می‌دانيم ولی سلامت را ابتلا نمی‌دانيم در حالی که برابر آيات قرآن كريم او كه در بيمارستان بستری است، مبتلا به مرض است و او كه بیمار نیست، مبتلا به سلامت است؛ مبتلا يعنی ممتحن. 🔹 خداوند در سوره‌ی مباركه‌ی فجر فرمود: «فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ٭ وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ ٭ كَلاَّ»* اين «كَلاَّ» نفی هر دو است. فرمود ما بعضی را سالم قرار می‌دهيم یعنی او مبتلا به سلامت است و در كلاس امتحان نشسته است. يا مالی به او می‌دهيم، قدرت و منزلتی به او می‌دهيم، هر چه را خدا به ما داد آزمون است و هر چه را به ما نداد باز هم آزمون است. تا يكی را به #شكر بيازمايد و يكی را به #صبر. * «آرى ، آدمى این‌گونه است که وقتى پروردگارش او را مى‌آزماید بدین طریق که عزیزش مى‌دارد و نعمتش مى‌بخشد، مى‌گوید: پروردگارم مرا عزیز داشته و انجام هر کارى را بر من روا دانسته است. و امّا وقتى او را مى‌آزماید بدین طریق که روزى را بر او تنگ مى‌گیرد، مى‌گوید : پروردگارم مرا خوار شمرده است. نه، چنین نیست...» (۱۵، ۱۶ و ۱۷ سوره‌ی مبارکه‌ی‌ فجر) 👤 #آیت_الله_جوادی_آملی 📚 #تفسير_سوره_قمر

☑️بس رهزنت هست در هر كمينى. دل را به ياد دلدار يك جهت كن تا از محبين باشى . ▪️مناجات محبين امام زين العابدين و سيد الساجدين (علیه السلام ) را فراموش مكن : «بسم الله الرحمن الرحيم الهى من ذالذى ذاق حلاوة محبتك فرام منك بدلا... ▪️نماز گزار هربار با آفريدگارش گفتگو مى كند و جسته جسته بدان جا مى رسد كه هميشه و همواره خودش را در پيشگاه او مى بيند، هيچگاه خودش را فراموش نمى كند، پيوسته كشيك خويش مى كشد تا درست گفتار و نيكو كردار و پاكيزه رفتار باشد و مى بايد كه با انجام دادن اين آيين و روش بسيار سودمند، ارزشمند و گرانبها، دارد خودش را راست و درست مى سازد. ◾️پندهای حکیمانه در آثار علامه حسن زاده◾️

🌺ای کریم خاندان اهل بیت آفتاب آسمان اهل بیت 🌺اولین فرزند زهرا و علی شادی و لبخند زهرا و علی 🌺مطلع اشعار دیوان دلم شاه بیتی در گلستان دلم 🌺مهربانی و کرامت سائلت اهل دنیا تا قیامت سائلت 🌺هرکسی یکبار مهمانت شود میشود حاضر که قربانت شود 🌺 ای دلم آبادی چشمان تو ای همه دارایی ام از آن تو 🌺 حاتم طایی گدای دست تو چشم دارد بر عطای دست تو 🌺بسکه از جود و کرم آکنده ای مانده ام تو خالقی یا بنده ای! 🌺ما گدای خانه ی لطفت شدیم حلقه ای زنجیری از زلفت شدیم 🌺ای خداوند کرم - بانی جود لطف و رحمت از شما آمد وجود 🌺سینه ام از مهر تو سرشار شد نان و آبم را بده افطار شد 🌺روزه و نان و نمک هستی حسن حسرت اهل فلک هستی حسن