🚩 نگاهی گذرا به #حوزه_علمیه_اصفهان/ بخش دوم 💠 نقش مهم ملاعبدالله شوشتری در گسترش حوزه علميه اصفهان 🔹 با استقرار سلطنت #شاه_عباس اول و اقدامات او عالمان شیعی نفوذ بیشتری پیدا کردند و حتی می­‌توان ادعا کرد که حوزه علمیه اصفهان در این دوره تأسیس شد. 🔹 یکی از عالمان بزرگی که حتی از او به عنوان پدر حوزه علمیه اصفهان یاد می­‌شود، ملاعبدالله #شوشتری است. وی که در نجف، نزد احمد بن محمد اردبیلی معروف به #مقدس_اردبیلی تحصیل کرده بود، حدود سال ۱۰۰۶ قمری از کربلا به اصفهان آمد و سپس به مشهد رفت و در آنجا ساکن شد؛ اما بنا به درخواست شاه عباس اول به اصفهان بازگشت. 🔹 شاه در اصفهان برای او مدرسه‌­ای ساخت و تدریس در آن را به او سپرد. وی در آن مدرسه به تدریس فقه و اصول و حدیث و رجال پرداخت و نقش مهمی در گسترش حوزه علمیه اصفهان داشت. 🔹 به گفته محمد تقی #مجلسی، تعداد محصلان علوم دینی در زمان ورود شوشتری به اصفهان پنجاه نفر و در زمان وفاتش(۱۰۲۱) نزدیک به هزار نفر بوده است. از شاگردان وی می‌­توان به ملا محمد تقی مجلسی (۱۰۷۰)، میرمصطفی تفرشی (صاحب نقد الرجال) و میرزا رفیع الدین محمد بن حیدر نائینی (صاحب شرح اصول کافی) اشاره کرد. 🔹 از دیگر اشخاص تأثیرگذار در شکل‌گیری حوزه اصفهان می‌­توان به بهاءالدین عاملی معروف به #شیخ_بهایی (۱۰۳۰) اشاره کرد. 🔹 وی شاگردان بسیاری را تربیت کرد که از آن جمله می­‌توان به محمد تقی مجلسی، صدر الدین شیرازی (۱۰۵۰)، ملامحسن فیض کاشانی (۱۰۹۱)، سید ماجد بحرانی (۱۰۲۸)، سید حسین مجتهد کرکی (۹۴۰)، جواد بن سعد بغدادی، ملاحسنعلی شوشتری (۱۰۷۵)، ملاصالح مازندرانی (۱۰۸۶) و رفیع الدین محمد نائینی(۱۰۸۰) اشاره کرد. 🔹 از دیگر دانشمندانی که در این دوره در حوزه اصفهان به تحصیل و تدریس اشتغال داشتند، می­‌توان به لطف الله بن عبدالکریم میسی( ۱۰۳۲)، زين الدين بن محمد بن حسن جبعی، نواده شهید ثانی (۱۰۶۳)، میرداماد( ۱۰۴۰)، میرفندرسکی(۱۰۵۰)، ملارجبعلی تبریزی (۱۰۸۰)، آقاحسین خوانساری (۱۰۹۹) و پسرش آقاجمال خوانساری (۱۱۲۵)، علامه محمد باقر مجلسی (۱۱۱۰) و میر محمد اسماعيل حسینی خاتون آبادی (۱۱۱۶) اشاره کرد. 🔹 در این دوره حوزه علمیه اصفهان مهمترین حوزه علمی شیعیان شد و علمای بزرگ در بلاد مختلف بر آمده از این حوزه بودند. 🔹 عالمانی هم که خود در این شهر تحصیل نکرده بودند، نظر علمای اصفهان را در موارد خاص جویا می­‌شدند؛ برای مثال محمد امین #استر_آبادی مؤسس #مكتب_اخباری کتاب #فوائد_المدنیه خود را برای اظهار نظر به اصفهان فرستاد. او همچنین پیش از مهاجرت به مکه معظمه و ابداع شیوه اخباری­گری به اصفهان آمده و با #میرفندرسکی مباحثه­ای داشته است. 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=3857 🆔 @asbaat_ir

🚩 نگاهی گذرا به #حوزه_علمیه_اصفهان/ بخش هشتم 💠 جریان‌ها و ویژگی‌های #مکتب_فلسفی_اصفهان/ قسمت سوم 🔰 جریان‌های فلسفی اصفهان در دوران #صفویه 🔹 در اصفهانِ دوران صفویه با شش جریان فلسفی شاخص روبرو هستیم: 1️⃣ مدرسه فلسفی #میرداماد (حکمت یمانی): 🔹 اندیشه­‌های فلسفی وی به برخی از شاگردان او منتقل شد و آنان به دیدگاه‌­های او پایبند ماندند. البته #ملاصدرا نیز خود از شاگردان مکتب فلسفی میرداماد بود؛ اما با تأسیس مکتب و مشرب فلسفی جدیدی راه خود را از استادش جدا کرد. 🔹 در نهایت مکتب فلسفی میرداماد به جز در بین چند تن از شاگردان او تداوم تاریخی نیافت. از میان شاگردان میرداماد می­‌توان به سید احمد بن زین العابدین علوی و قطب­ الدین محمد اشکوری، معروف به شریف لاهیجی و ملا شمسای گیلانی اشاره کرد. این افراد نیز دارای تأليفانی بوده‌­اند که در این زمینه می­‌توان به کتب تراجم، رجال و منابع کتاب‌شناسی مراجعه کرد. 2️⃣ مدرسه فلسفی #شیخ_بهایی (حکمت ایمانی): 🔹 شیخ بهاء­الدين محمد عاملی (۱۰۳۰) هر چند مانند دو فیلسوف هم­ عصرش فیلسوف به شمار نمی­‌رود و اثر فلسفی مشهوری از او مانند آنان در دست نیست؛ اما از مجموعه آراء و اندیشه­‌های او در ضمن آثاری مانند اربعين حديثا، کشکول، کلیات اشعار و نیز رسائل مفرده مانند رساله در وحدت وجود و رساله در ابطال جزء لايتجزا، می‌توان به مشی حکمی- عرفانی او پی برد. شیخ از جمیع اسلاف خود در تحقق بخشیدن به اندیشه وحدت معرفت و در بسط و گسترش آثار وجدانی گوی سبقت را ربوده است. 🔹 وی شاگردان بسیاری را تربیت نمود که از جمله آنان می­‌توان به ملامحمدتقی مجلسی، ملاصدرا، نظام­ الدين ساوجی، میرزا رفيعا نائینی، ملا صالح مازندرانی و ادهم خلخالی اشاره کرد. 3️⃣ مدرسه فلسفی #میرفندرسکی (حکمت تطبیقی): 🔹 میر ابوالقاسم میرفندرسکی(۱۰۵۰) در اصفهان به چند نسل از شاگردان فلسفه و کلام تدریس می­‌کرد. با این حال شخصیت و مشی فکری وی هنوز هم در هاله­‌ای از ابهام باقی مانده است. 🔹 وی به ترجمه متن­‌های #سانسکریت به فارسی همت کرد و شاهزاده داراشکوه به واسطه همین اقدام وی معروف شد. گفته شده که میرفندرسکی #مشایی بوده و شاگردان وی نیز بیشتر به این مکتب فلسفی متمایل بوده‌­اند. 🔹 از میان شاگردان وی می­‌توان به ملا رجبعلی تبریزی (۱۰۸۰)، آقاحسین خوانساری (۱۰۹۸)، ملامحمدباقر سبزواری (۱۰۹۰)، میرزا رفيعا نائینی (۱۰۸۲)، ملا محمد کاظم طالقانی (۱۰۹۴)، عطاءالله رودسری (۱۰۸۰) و میرزا ابوجعفر کافی اشاره کرد. از هر کدام از این افراد آثار زیادی باقی مانده است. ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=3974 🆔 @asbaat_ir