لانه‌ی جاسوسی مجازی بسیار شیاد است و دام و دانه دارد مکـری برای دزدی از هــر خانه دارد دیوی که بیرون کردی‌اش از کشور آنروز امــــــــروز در اینستــاگرامـــت لانه دارد دیوی که هر آن می‌کُشد نسل بشر را از بوی این خون نعـره‌ی مستانه دارد ضحاک بی‌رحم است او، با هر رسانه مــــــار سیــاه فتنـــه روی شانه دارد در کارزار فتنه‌هــــــا الحمدلله ایران ما یک رهبر فرزانه دارد خورشید تابان است و می‌بخشد بصیرت دور و بــرش یــک آسمـــــان پروانه دارد بیگانه تر از دشمنان کشـــور ماست هرکس که چشم یاری از بیگانه دارد احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei

دانش آموزان ایران... دانش آموزان ایران، نوجوان‌های وطن عاشقــــانِ سربلندْ از امتحان‌های وطن چشــم‌هاتان را به روی واقعیـــــت وا کنید خوابْ،نابودیست اکنون،دیده‌بان‌های وطن هر نفس جان‌های خود را خوب عطر‌آگین کنید از شمیــــــمِ لاله‌هایِ بوستان‌های وطن شعله خواهد زد به پوشالِ تنِ اهریمنان غـرشِ فریــادتـــان، آتشفشان‌های وطن تن به تن وقتی شکوه عشق را باور کنید می‌شویـد آرش بــرای داستان‌های وطن آرمان را دشمن ما کشت اما غافـل است جوشد اینک خونِ خیلِ آرمان‌های وطن عشقِ ما جمهــوریِ اسلامـیِ ایـرانِ ماست فاش می‌گویم؛ فدایش باد جان‌های وطن احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei

#بشنوید صوت بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران ملّت ایران در این قضیّه [شهادت حاج قاسم سلیمانی] خود را نشان داد، باطن خود را نشان داد، قاعده و زیربنای فکری خود را ملّت ایران نشان داد؛ احساسات صادقانه‌ی خود را ملّت ایران نشان داد؛ این فریاد انتقامی که از مردم شنیده شد در سرتاسر کشور، در واقع این فریاد انتقام، سوخت حقیقی موشکهایی بود که پایگاه آمریکایی را زیر و رو کرد. رهبر انقلاب ۹۸/۱۰/۲۷ https://farsi.khamenei.ir/audio-content?id=44734 @farhangchb

خروش انقلابی... ایران در این مکتب همیشه درس آموخت از زخــم‌هـا گنجینه‌ای در سینـــه اندوخت جانِ وطــــــن، فریاد زد مانایی‌اش را هرگاه بر جسمِ شهیدانش کفن دوخت ما با شهادت زنده می‌گردیم، یک عمر از کشتن ما اهرمــن درسی نیاموخت؟ آتـــش بیـافتـد بر تمــــام دودمــــانـــــــــش هرکس در این خاک مقدس شعله افروخت شــور و خــروش مــردم آگاه ایــــران آماده سازد بهر موشک‌هایمان سوخت احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei

اللهم الرزقنا توفیق شهادة فی سبیلک

🥀صلی‌الله‌علیکِ‌یا‌فاطمه‌المعصومه🥀 دوید هــم به پا و هم به دل پی برادرش نبود و بود صورتش به هر نفس برابرش چه سال‌ها که مانده تا بنای این حرم ولی حرم شده برای عشــــــــق او دل مطهرش دلش حرم برای او شد و درون صحن‌ها پرنده‌های هر دعـــــای او شده کبوترش شکست با رضارضا همیشه قلب عاشقش نگفت جز فــــراق او حدیث دیده‌ی ترش چه خاطرات زخم‌خورده‌ای که از جدایی‌اش نوشته است در تمـــــــام صفحه‌های دفترش شبیه زینـــــــب آمده به سوی کربلای او عمل کند مگر به آن سفارشی که مادرش... به سوی مشهدالرضا، نگاه عا‌شقانه‌اش پر از درود می‌شود سلام‌هـــای آخرش میان کربلای حضرت رضـــا که مشهد است به گوش می‌رسد طنین یا رضای خواهرش چقدر زینبی ست او، چقدر کربلایی‌اند شمیم روضه‌هــای گرد روضه‌ی منورش احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei

🔸 شکست با «رضارضا» همیشه قلب عاشقش در سالروز وفات شهادت‌گونه حضرت فاطمه معصومه(س)، سروده‌ای از احمد رفیعی وردنجانی، شاعر آیینی چهارمحال‌وبختیاری تقدیم مخاطبان ایکنا می‌شود. خوانش شعر 👇 https://shahrekord.iqna.ir/fa/news/4097046/ @shahrekordiqna

مراسم عزاداری شام عروج ملکوتی حضرت فاطمه ی معصومه (س) و گرامیداشت یاد شهدای عزیز حادثه ی تروریستی آستان مقدس حضرت احمدبن موسی شاهچراغ (ع) وشهدای مظلوم حافظ امنیت ایران عزیز باحضور مداحان و شعرای آیینی شهرستان بن امشب به همراه نماز مغرب و عشاء در مسجدالمهدی شهر وردنجان امنای مسجدالمهدی مجمع الذاکرین وشعرای آیینی شهرستان بن

دیروز رفراندوم بود... باران رسید و کشوری حاجت روا شد درهای رحمــــت باز سوی خلق وا شد گرد و غبــار هر خیابان شستشو شد هر کوی و برزن باز لبریز از صفا شد هرقطره‌ای می‌گفت از خاکی مقــــدس خاکی که دلهامان به عشقش مبتلا شد با یک حضور سبـــزْ، مانند همیشه از فتنه‌پردازان صف مردم جدا شد رفراندومی که یک نفر دم می‌زد از آن دیروز در ایــــــران اسلامــی به پا شد جمهوری اسلامی ایران به جا ماند بدخواهِ این نام مقــدس کله پا شد هر یاوه‌ای گفتند بدخواهان ایران با این حضورِ مقتــدر، بادِ هوا شد هر جا دهانی باز شد در یاوه‌گویی با مشت این مردم دوباره آشنا شد هرگز نخواهد شد به فوتِ خصمْ خاموش آن شعلــه‌ای که روشــــــن از نور خدا شد احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei

صلی‌الله علیک یا فاطمه‌ی معصومه عمری غزل می‌گفت با اشک روانش می‌گفت در هر بیـت، از آرام جانش هر بیتِ نابی را که می‌جوشید از دل می‌خواند در تنهـایی‌اش از دیدگانش هرقطرهْ شعرش بود دریایی که می‌گفت از حرف‌هایِ مانده در بُغـــــــــضِ بیانش شعرش گواهی بود از شاعر که می‌سوخت در حسرتِ خورشیـــــدْ قلــــــــبِ آسمانش شاعر در این وادی گُلِ کم کرده‌ای داشت می‌جُست در هر حال و هر منزل، نشانش دلداده بود و هیچ جز دلبر نمی‌دید محوِ خراسانْ بود سرتاسرْ جهانش هر واژه‌یِ شاعر فقط نامِ رضا بود هر بیت شرح غصــه‌های بیکرانش در بیت‌بیت شعرهایش لمس می‌کرد روی بــرادر را به دســــــت مهربانش از حضرت معصومه شعرم، عشق آموخت شاعـــر که نه، عاشـــــق شدم در آستانش احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei

از حضرت معصومه شعرم، عشق آموخت شاعـــر که نه، عاشـــــق شدم در آستانش احمدرفیعی وردنجانی @asharahmadrafiei