🌷اولین روضه فاطمیه بعد از شهادت سردار... حاج محمود کریمی 🔸تنهامسیری شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/63963136Ca672116ed5

📌 بی‌بند و باری؛ موضوعی سیاسی و امنیتی، نه فرهنگی 🔻مردم اصلی ما همان کسانی هستند که به بی‌عدالتی معترض هستند! 🔻چرا در غرب جوانان را وادار به بی‌بند و باری می‌کنند؟ #تصویری @Panahian_ir

📌علت رنج‌های شهید معصومی؛ دانشمند نخبه 🔻ریشۀ نارضایتی اصلی جامعه، همان اموری است که باعث رنج یک دانشمند نخبۀ ازخودگذشته می‌شود ▪️چهلم شهدای حادثۀ تروریستی شاه‌چراغ(ع) گرامی باد #تصویری #شاهچراغ @Panahian_ir

وقتی فرزند دوم بدنیا می آید تاج پادشاهی از سر فرزند اول گویی برداشته می شود، نباید طوری رفتار کرد که فرزند اول نوزاد را رقیب خودش بداند تمام توجه برای فرزند اول باید باشه نوزاد چند روزه بیشتر از 30سانتی متر رانمیبیند متاسفانه مهمان ها می آیند و دور نوزاد جمع می شوند شکلک درمی آورند درحالی که او اصلاً آنها را نمی بیند. به فرزند اول توجه کنید #تربیت_فرزند @asraredarun

تا این جا در مورد نقش خانواده صحبت کردیم حالا می رویم سر موضوع این که در خانواده با کودکمان چه کار کنیم و وارد بحث روش ها می شویم. در این جا در سه زمینه صحبت خواهیم کرد: 1. تولید: چه کار کنیم که کودک تفکر و درک و ذهنیت تولید پیدا کند؟ یکی از مسائلی که امروزه با آن درگیر هستیم این است که نسل های جدید و به خصوص کودکان امروز درک عظمت ندارند. ما بسیار محدود نگاه می کنیم چون همیشه سرمان پایین است و همیشه گرفتار روزمرگی های زندگی هستیم. بچه های ما در بازی هایشان درک عظمت ندارند بلکه درک ندرت و محدودیت دارند. 🔸به یاد دارید در یکی از جلسات گفتم که واژه ی «اتاق من» را بردارید. این واژه درک عظمت را از کودک می گیرد.«برو تو اتاق خودت، سلول خودت و با همین مقدار اسباب بازی که داری بازی کن». این حالت حقارت ایجاد می کند نه عظمت. بچه ها باید زیاد به طبیعت بروند، کوه و دشت بروند و در بازی هایشان عظمت را تجربه کنند. ما خرید اسباب بازی درک محدودیت را به کودک القاء می کنیم. 🔸 وقتی یک بسته لگو برای کودک می خریم و جلوی او می گذاریم درک او فقط در حد همان چند عدد لگو شکل می گیرد. به همین دلیل من طرح اتاق ساختنی ها را مطرح کردم که وقتی کودک وارد آن می شود با حجم نامحدودی آجره و اسباب بازی روبه رو شود. اولین بار هم در بم با سه پسربچه ی شیطون این طرح را پیاده کردم. هرچی این سه تا برای خودشون لگوها رو جدا کردند من باز هم برایشان ریختم، دوباره برای خودشان برمی داشتند، اونقدر لگو ریختم که دیدند دیگه نمیشه و همه روبا هم قاطی کردند. این کار درک عظمت به کودک می دهد. اصل در اتاق ساختنی ها این است که قطعه های خانه سازی تمام نشود و مربی مدام آن ها را شارژ کند. باید فراوانی باشد تا کودک درک ندرت پیدا نکند بلکه درک عظمت پیدا کند و بداند که هیچ چیز تمام نمی شود. ما دائماً نگاه ندرت داریم.

خانه تان طوری باشد که محیطی دوستانه و امن برای اکتشاف بچه ها باشد. شنیدن همیشگی اصطلاحاتی مثل ” بهش دست نزن” و ” ازش دور شو” می تواند باعث از بین رفتن استقلال شود. هر چه قدر خانه ی شما برای بازی و اکتشاف بچه ها امن تر باشد کمتر نه می گویید. و هر چه قدر کمتر به او نه بگویید به طور چشمگیری کشمکش های بین شما و او کاهش می یابد. کودکی که در خانه آزاد است کمتر لجبازی میکند و همکاری بهتری با والدینش خواهد داشت!

زندگی عمر کردن نیست بلکه رشد کردن است🌱 عمر کردن کاری است که از همه حیوانات بر می آید اما رشد کردن🌱 هدف والای انسان است که عده معدودی می توانند ادعایش را داشته باشند🌴 ♦️عمرتان قرین رشد باد و رشدتان رو به هدف والای انسانی!

امروز با فردی که در حال عبور در پیاده رو بود برخورد کردم اووه! معذرت میخوام. من هم معذرت میخوام. دقت نکردم ... ما خیلی مؤدب بودیم من و این غریبه خداحافظی کردیم و به راهمان ادامه دادیم کمی بعد از آنروز، در حال پختن شام بودم فرزندم خیلی آرام کنارم ایستاد همین که برگشتم به او خوردم و تقریبا انداختمش با اخم گفتم: " اه ! از سر راه برو کنار – چرا تو دست و پامی" قلب کوچکش شکست و رفت نفهمیدم که چقدر تند حرف زدم وقتی توی رختخوابم بیدار بودم صدای درونم گفت: وقتی با یک غریبه برخورد میکنی، آداب معمول را رعایت میکنی اما با بچه ای که دوستش داری بد رفتار میکنی... در خانه با آنهایی که دوستشان داری چطور رفتار می کنی؟! آیا میدانستید که اگر فردا نباشيد شرکتی که در آن کار میکنید به آسانی درظرف یک روز برای شما جانشینی می آورد؟ اما خانواده ای که به جا میگذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد کرد. و به این فکر کنید که ما گاهی خود را وقف کارها و سرگرمی های متفاوتی می کنیم به جای خانواده مان ..... چه سرمایه گذاری ناعادلانه ای

مراقب القابی که به بچه ها میدیم باشیم حتی نوع نگاه ما به بچه ها روی شخصیت اونها تاثیر داره. ادیسون میگوید: موفقیت من دودلیل مهم است یکی پشتکار فراوانی که داشتم ودیگری مادرم که همیشه با شوق تمام مرا نابغه خطاب می کرد. طوری که باورم شد نابغه هستم و به این جایی که هستم رسیدم

به کودکتان کمک کنید تا احساساتش را درک کند. زمانی که کودک احساس درستی داشته باشد رفتار درستی از خود نشان خواهد داد واین امر میسر نمی شود جز با پذیرفتن عواطف و احساسات کودک. انکار مداوم عواطف احساسات کودک موجب سردرگمی و خشم او می شود. 🔻کودک: مامان خیلی گرمم هست 🔻مادر: نه هوا سرده گرمکن ات رو در نیار 🔻کودک: ولی من خیلی گرممه 🔻مادر: گفتم که هوا سرده گرمکن ات رو در نیار. ❗️کودک: مادر من خسته ام ❗️مادر: نه خسته نیستی تازه از خواب بیدار شدی ❗️کودک: (بلندتر) اما من خسته ام ❗️مادر: نه تو خسته نیستی فقط کمی خواب آلودی. بیا لباساتو بپوش ❗️کودک: (با شیون) نه من خسته ام همانطور که می‌بینید نه تنها تمام گفتگو هایمان منجر به بحث و جدل شد بلکه مدام به کودک آموختیم که به جای اعتماد به احساساتش به من اعتماد کند.

شاید تعجب کنید اگر بگویم مغز ما با همه پیچیدگیش قادر نیست جملات منفی را از مثبت تفکیک کند: به جمله ً منفی ً زیر توجه کنید: " لطفا به فیل قرمز فکر نکنید " ذهن شما اکنون به چه چیزی فکر می کند؟ بدون شک ذهن شما اکنون در حال فکر کردن به فیل قرمز است. به نظر شما اگر به کودکی گفته شود دست مرا ول نکن، به پریز برق دست نزن، امروز با بچه ها در مهد دعوا نکن، چه پیغامی در مغز او مخابره میشود؟ همه این جملات در ذهن او مثبت برداشت شده و گویی که به او دستور داده اید که این کار را انجام دهد، در واقع در فرمان دادن باید به کودک گفته شود چه کاری باید انجام دهد نه اینکه چه کاری نباید انجام دهد. بنابراین با کودک خود اینگونه سخن بگویید: - به جای مخالفت نکن ؛ بگو کاری که گفتم را انجام بده - به جای فحش نده ؛ بگو حرف خوب بزن - به جای دستم را ول نکن؛ بگو دستم را محکم بگیر - به جای ندو ؛ بگو آرام راه برو