💥آنانکه هنگام یاری رهبر خود در خواب باشند با لگد دشمن بیدار خواهند شد... _______________ #نهج‌البلاغه 🌺 فَمَنْ تَرَكَهُ رَغْبَةً عَنْهُ أَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ وَ شَمِلَهُ الْبَلَاءُ وَ دُيِّثَ بِالصَّغَارِ وَ الْقَمَاءَةِ وَ ضُرِبَ عَلَى قَلْبِهِ بِالْإِسْهَابِ وَ أُدِيلَ الْحَقُّ مِنْهُ بِتَضْيِيعِ الْجِهَادِ 👈كسى كه به جهاد بى ميلى كرده و آن را فرو گذارد، خداوند جامه خوارى و رداى بلا و گرفتارى بر او بپوشاند و به خوارى و فرومايگى درافتد و بر دلش ‍ پرده هاى گمراهى زده شود و به سبب فرو گذاشتن جهاد، حق از او روى گردان شود و به باطل درافتد.

#نهـج‌البـلاغـه ▫️حَسَدُ الصَّدِيقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ 🟠«حسادت (به دوست) دليل بيمارى دوستى است» ✍روشن است دوستى وقتى سالم و خالى از غل و غش است كه انسان آنچه را براى خود مى خواهد براى دوستش نيز بخواهد و آنچه را براى خويش ناخوش دارد براى دوستش نيز ناخوش دارد و در بعضى از روايات آمده كه حد اقل مودت و دوستى همين است. با اين حال چگونه ممكن است دوستى با حسد جمع شود. حسد به معناى انتظار زوال نعمت از ديگرى است و تفاوت آن با رقابت و تنافس اين است كه حسود، خواهان زوال نعمت از ديگرى است; ولى در رقابت، تنافس و غبطه، شخص سعى مى كند خود را به پاى ديگرى برساند بى آنكه بخواهد چيزى از او كاسته شود. دوست واقعى كسى است كه خواهان پيشرفت و ترقى دوست خود باشد، هرچند تلاش كند خودش نيز به پيشرفت و ترقى برسد،بنابراين آن كس كه چنين نيست دوست واقعى نيست و يا به بيان امام(عليه السلام) دوستى او گرفتار بيمارى است. 📘#حکمت_218

#نهـج‌البـلاغـه ▫️وَأَنْ تَخُوضُوا الْغَمَرَاتِ إِلَى الْحَقِّ 🟠و بايد در ميان امواج مشکل ها و شدايد براى حق و به سوى حق فرو رويد. ✍اشاره به اينکه در مقام دفاع از کشور اسلام فداکارى لازم است، فداکارى تا سرحد جان و اين يکى از حقوق زمامدار بر فرماندهان لشکر و فرد فرد آنهاست.تاريخ اسلام پر است از جلوه هاى ايثار و فداکارى و خوض غمرات براى رسيدن به حق. براى نمونه: تاريخ طبرى در حوادث سنه 37 آورده است: در ميدان جنگ صفين عمّار بيرون آمد و در برابر مردم قرار گرفت و عرضه داشت: خداوندا تو مى دانى اگر من بدانم که رضاى تو در اين است که خودم را در دريا پرتاب کنم چنين مى کنم و من به خوبى مى دانم که امروز هيچ عملى تو را از پيکار با اين فاسقان خشنودتر نمى سازد و اگر مى دانستم عملى تو را خشنودتر از اين مى سازد انجام مى دادم. 📘#نامه_50

#نهـج‌البـلاغـه ▫️فَاللهَ اللهَ مَعْشَرَ الْعِبَادِ! وَ أَنْتُمْ سَالِمُونَ فِي الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ، وَ فِي الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّيقِ.... 🟠خدا را، خدا را، اى بندگان خدا! اکنون که سالم و تندرست هستيد پيش از آنکه بيمار شويد و اکنون که در حال وسعت قرار داريد پيش از آنکه در تنگناى زندگى قرار گيريد، فرصت را غنيمت بشمريد و کوشش کنيد گردن خود را از زير بار مسئوليتها رها سازيد پيش از آنکه درهاى رهايى به روى شما بسته شود. ✍در اينجا امیرالمومنین علیه‌السلام به دو نعمت بزرگ الهى اشاره مى کند که يکى سلامت و تندرستى و ديگر فراهم بودن امکانات که سبب مى شود انسان توانايى بر اقدام به هر کارى داشته باشد. آرى به همگان هشدار مى دهد که از اين فرصتها استفاده کنند و خود را از زير بار مسئوليت رها سازند. عبارت «فَاسْعَوْا فِي فَکَاکِ رِقَابِکُمْ» اشاره به اين است که ذمّه همه انسانها مشغول به تکاليفى است که تا آن را انجام ندهند آزاد نمى شوند. در زمانهاى گذشته در ميان بعضى از اقوام چنين معمول بود که اگر بدهکارى توان پرداخت بدهى هاى خود را نداشت طلبکار شخص بدهکار را به بردگى مى گرفت و تا بدهى خود را نمى پرداخت آزاد نمى شد و طوق بندگى او را در گردن داشت.فقره «قَبْلِ أَنْ تُغْلَقَ رَهَائِنُهَا» نيز اشاره اى به اين است که هرگاه شخص بدهکار در اداى بدهى خود کوتاهى کند چيزى را که به گروگان نزد طلبکار گذاشته است به ملک او در مى آيد امام(عليه السلام) مى فرمايد: ديون الهى خود را که همان انجام فرامانها و واجبات است ادا کنيد تا گروگان آنها که خود شما هستيد رهايى يابد. 📘#خطبه_183

#نهـج‌البـلاغـه ▫️الْغِنَى فِي الْغُرْبَةِ وَطَنٌ; وَالْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَةٌ 🟠بى نيازى در غربت وطن است و نيازمندى در وطن غربت. ✍وطن جايى است كه انسان در آنجا متولد شده و چشم به روى خويشاوندان و بستگان و نزديكان گشوده و مورد علاقه آنها قرار گرفته و در هر گوشه و كنار، آشنايى دارد و غربت جايى است كه انسان نه آشنايى دارد و نه دوست مهربانى و نه يار و مددكارى. امام مى فرمايد: شخص غنى هر جا برود به موجب غنايش پيوندهاى محبت را با اين و آن برقرار مى سازد و به سبب بذل و بخشش ياران و مددكارانى پيدا مى كند; ولى شخص فقير حتى در وطن خويش دوستان و بستگان را از دست مى دهد و گاه به صورت موجودى فراموش شده در مى آيد.پيام امام در اين سخن اين است كه مؤمنان بايد بكوشند و بى نياز شوند و به هنگام غنا و بى نيازى از مال و ثروت خويش براى جلب و جذب قلوب و كمك به نيازمندان استفاده كنند، از عواقب فقر بترسند، چرا كه فقر مايه ذلت و گاه مطابق بعضى از روايات سبب كفر مى شود. البته اين فقر با فقرى كه در روايات از آن تعريف شده تفاوت آشكارى دارد; فقر ممدوح به معناى «ساده زيستن» و يا «فقر الى الله» است. 📚 #حکمت_۵۶

عبادتهاى بى حاصل #نهـج‌البـلاغـه ▫️كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ، وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ؛ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ. 🟠 بسا روزه دارى كه بهره اى جز گرسنگى و تشنگى از روزه دارى خود ندارد، و بسا شب زنده دارى كه از شب زنده دارى چيزى جز رنج و بى خوابى به دست نياورد خوشا خواب زيركان، و افطارشان. ✍همان گونه که اشاره شد عبادات، ظاهرى دارد و باطنى یا صورتى و سیرتى; صورت عبادات افعالى است که در ظاهر باید انجام شود; ولى باطن آنها فلسفه هاى تربیتى است که نتیجه آن قرب الى الله است. براى رسیدن به این نتایج قناعت به شکل عبادات کافى نیست بلکه توجه به آداب آن نیز لازم است. مثلاً در نماز اگر حضور قلب نباشد و انسان اذکار و افعال آن را در حالى بجا آورد که فکر او مشغول برنامه هاى دنیاى مادى اوست به یقین از نتایج تربیتى آن که باز داشتن از گناه و قرب الى الله و شستشوى دل از زنگار گناه است محروم خواهد ماند. 📘#حکمت_145

امروز شبیه‌ترین دوران به دوران کدام معصوم است؟ ⁉️ چرا این روزگار، روزگار #نهج‌البلاغه است؟ 🔰 برشی از سخنرانی #حجت‌‌_الاسلام_راجی در دوره آموزش منبر شب‌های قدر

سفارش اکيد امام عليه السلام درباره قاتلش! #نهـج‌البـلاغـه ▫️يَا بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، لَا أُلْفِيَنَّكُمْ تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِينَ خَوْضاً، تَقُولُونَ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ [قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ]؛ أَلَا لَا تَقْتُلُنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي، انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ؛ وَ لَا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) يَقُولُ: إِيَّاكُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْكَلْبِ الْعَقُور. 🔹اى فرزندان عبد المطلّب: مبادا پس از من دست به خون مسلمين فرو بريد [و دست به كشتار بزنيد] و بگوييد، امير مؤمنان كشته شد، بدانيد جز كشنده من كسى ديگر نبايد كشته شود. درست بنگريد اگر من از ضربت او مردم، او را تنها يك ضربت بزنيد، و دست و پا و ديگر اعضاى او را مبريد، من از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شنيدم كه فرمود: «بپرهيزيد از بريدن اعضاى مرده، هر چند سگ ديوانه باشد». 📘#نامه_47

🔰#نهج‌البلاغه حکمت ۱ | فتنه ▫️کنْ فِي الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لا ظَهْرٌ فَيُرْکَبَ، وَ لا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ. ▪️امام (ع) فرمود: در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش؛ نه پشت او قوى شده که سوارش شوند نه پستانى دارد که بدوشند! 🔸شرح و تفسیر حکمت ۱ 🔹امام (عليه السلام) در اين حکمت پرمعنا مى فرمايد: «در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش؛ نه پشت او قوى شده که سوارش شوند نه پستانى دارد که بدوشند»؛ (قَالَ (عليه السلام): کُنْ فِي الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لا ظَهْرٌ فَيُرْکَبَ، وَلا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ). 🔹براى روشن شدن محتواى اين کلامِ بسيار پرمعنا لازم است ابتدا دو واژه «فتنه» و «ابن لبون» تفسير شود: 🔹«فتنه» از ماده «فتن» (بر وزن متن) در اصل به معناى قرار دادن طلا در کوره است تا خالص از ناخالص جدا شود سپس به معناى هرگونه آزمايش و امتحان و بلا و عذاب و حتى شرک و بت پرستى و آشوب هاى اجتماعى آمده است و در اين جا منظور همان آشوب هاى اجتماعى است. 🔹«لبون» به شترى گفته مى شود که به دليل زائيدن مکرر، پيوسته در پستانش شير است (لبون به معناى شيردار است از ماده لبن) و ابن لبون به بچه نر چنين شترى گفته مى شود که دو سال آن تمام شده و وارد سال سوم شده است؛ نه قوت و قدرت چندانى دارد که بتوان بر پشت او سوار شد و نه پستان پرشيرى (زيرا هم کم سن و سال است و هم نر) و در نتيجه هيچ گونه استفاده اى از آن در آن سن و سال نمى توان کرد. از اين جا روشن مى شود که هدف امام (عليه السلام) اين است که انسان به هنگام شورش هاى اهل باطل و فتنه هاى ناشى از خصومت آن ها با يکديگر نبايد آلت دست اين و آن شود؛ بايد خود را دور نگه دارد و به هيچ يک از دو طرف که هر دو اهل باطل اند کمک نکند. 🔹در اين گونه موارد معمولاً هرکدام از طرفين به سراغ افراد بانفوذ و باشخصيت مى روند تا از نفوذ و قدرت آن ها براى کوبيدن حريف استفاده کنند. در اين هنگام بايد اين افراد بلکه تمام افراد، خواه ضعيف باشند يا قوى نهايت مراقبت را به خرج دهند که در دام فتنه گران و غوغاسالاران نيفتند. مبادا دين و يا دنياى آن ها آسيب ببيند و همان گونه که در سند اين گفتار حکيمانه آمد در بعضى از روايات جمله «و لا وَبَر فَيُسْلَب» نيز به آن افزوده شده است يعنى شتر دو ساله پشمى هم ندارد که آن را بچينند و از آن استفاده کنند...

وقتی خدا مراقبت باشه🍃 #نهـج‌البـلاغـه ▫️وَأَلْجِئْ نَفْسَکَ فِي أُمُورِکَ کُلِّهَا إِلَى إِلَهِکَ، فَإِنَّکَ تُلْجِئُهَا إِلَى کَهْف حَرِيز وَمَانِع عَزِيز 🌱در تمام کارهايت خود را به خدا بسپار که اگر چنين کنى خود را به پناهگاهى مطمئن و نيرومند سپرده اى 📘#نامه_31