@atna_ir☀️ دوره جامع تدریس مجازی #تاریخ_تطبیقی_اسلام جلسه پنجاه و هشتم(۴) ✍️سردمداران توابین از شیعیان ناب نبودند 🔶افرادی مثل سلیمان­ بن­ صرد ­خزاعی و رفاعة­بن­شداد از مدل شیعه­ های ناب نبودند. آنها نیازی ندیدند که از امام سجاد(ع) اجازه بگیرند و اصلا نمی­دانیم با حضرت آشنا شدند یا نه؟ این افراد اقدام کردند که فقط یزید را بزنند؛ اما حالا این سؤال مطرح است که اگر یزید یا مروان با قیام شما ساقط شد، چه کسی در رأس باشد؟! اگر قرار است امام سجاد(ع) بیاید، ابتدا می­بایست نزد حضرت رفته و می‌گفتند که ما نسبت به کوتاهی خودمان در جریان عاشورا پشیمان هستیم و سپس کسب اجازه می­کردند. 🔷اولین نامه­ای که به امام حسین(ع) نوشته شد، توسط اینها بود. افرادی مثل رِفاعه، مُسَیَّب­بن‌نَجَبه و سلیمان­بن­صرد ­خزاعی در خانه مختار جمع شده و به حضرت نامه نوشتند که ما شیعیان جمع شدیم و امیدواریم خدای متعال ما را بر حق تو جمع کند. اینها همان­هایی هستند که به امام حسن(ع) خرده می­گرفتند تا صلح را به‌هم بزند. وقتی امام حسن(ع) شهید شد، همین­ها خدمت امام حسین(ع) آمده و گفتند: مشکل این بود که برادر شما قول داده بود و شما قولی ندادید؛ شما شروع کن. حضرت فرمود: إنی علی العهد؛ یعنی من همان عهد را تا موقعی که معاویه زنده است، ادامه می‌دهم. این نشان می­دهد که اینها به امام حسین(ع) هم اعتراض داشتند. 🔶به‌محض اینکه معاویه مُرد و حضرت از مدینه به مکه رفت، اینها نامه نوشتند. ممکن است کسی بگوید پس از این نامه‌نگاری‌ها و این قضایا معلوم می­شود که امام حسین(ع) برای حکومت رفتند. پاسخ ما این است که خیر، این‌گونه نیست. آنها حضرت را برای حکومت حسینی دعوت نکردند؛ بلکه حضرت را برای حکومتی که علی(ع) را در مقابل معاویه می­دیدند دعوت کردند؛ لذا حضرت فرمودند: تا ببینیم چه می­شود. 🔷وقتی امام حسین(ع) به کربلا آمدند، اینها کجا بودند؟ ممکن است این‌گونه توجیه شود: پس از ضربه­ای که عبیدالله‌بن‌زیاد با شهادت مسلم به سازمان شیعه وارد کرد، شاید سلیمان و امثال او هم در این میان، دستگیر و زندانی شدند. ولی این توجیه قابل قبول نیست؛ چراکه خودشان بعد از واقعه عاشورا در تجمعشان گفتند: ما گناه کردیم که حسین(ع) را تنها گذاشتیم. این سخن آنها نشان می­دهد که دستگیر نشده بودند؛ چون اگر در زندان بودند، تقصیری نداشتند. از کلامشان معلوم می­شود که آنها در کوفه بودند و می­توانستند مثل حبیب‌بن‌مُظاهر و عابس‌بن‌ابی‌شَبیب شاکری خود را به اردوگاه امام حسین(ع) ملحق کنند. افرادی مثل حبیب هم با تأخیر به حضرت ملحق شدند؛ چون مدتی مخفی بودند و منتظر بودند تا وضعیت به‌گونه­ای شود که بتوانند خود را به امام(ع) برسانند. حضرت زینب(س) در روزهای آخر به امام حسین(ع) گفت: برای دشمن نیرو می­آید، ولی برای ما خبری نیست؟ حضرت فرمود: برای ما هم نیرو می‌آید که همان موقع، حبیب و عابس و مسلم‌ بن‌ عوسجه رسیدند. 🔶پس معلوم می­شود که امثال سلیمان‌ بن‌ صرد در زندان نبودند؛ لذا نمی‌توان آنها را جزء شیعیان ناب به حساب آورد. حال که شیعه ناب نبودند و از طرفی هم از کشته شدن نمی‌ترسیده و در قضیه جنگ صفین به علی(ع) می‌گفتند که حکمیت را به‌هم بزند، چطور شد که در این برهه تحریک شدند؟ این‌جا یک حلقه مفقوده است و یک جریانی بود که همه‌چیز را به‌هم ریخته و همه جریانات را تحریک می­کند. باید محور و فرد اصلی این جریان را پیدا کرد. 🔷حرکت توابین سال 65 شروع می‌شود. این افراد زمانی که به حضرت سیدالشهدا(ع) نامه می­نوشتند، در خانه مختار بودند، اما الآن که زمان قیام توابین است، در خانه مختار نیستند؛ بلکه در خانه سلیمان­ بن­ صرد ­خزاعی جمع شده‌اند. توابین مستقیم سمت شام می­روند، اما در این بین، مختار کجاست و چرا حرفی از او نیست؟ 🔶به هر حال، توابین شکست می­خورند و سلیمان کشته می­شود؛ اما رفاعه نجات یافته و سال 66 به مختار ملحق شده و با او هم کشته می­شود. 🔷جایی نقل نشده است که توابین سراغ امام سجاد(ع) رفته و از ایشان کسب تکلیف کنند؛ همچنان‌که بعدها رفاعه نیز برای این امر به مدینه نرفت، چون اساسا اعتقادی به ارتباط با امام(ع) نداشت؛ اما در مقابل، به مختار پیوست. حال سؤال پیش می‌آید که رفاعه در مختار چه دید که به او ملحق شد؟ 🔰کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) 🇮🇷آموزشهای تمدن ساز (#تاریخ_تطبیقی_اسلام روز های فرد در کانال اتنا) @atna_ir

@atna_ir☀️ دوره جامع تدریس مجازی #تاریخ_تطبیقی_اسلام جلسه پنجاه و هشتم(۵) ✍️امام معصوم به‌عنوان ولی و آمر یا به‌عنوان همراه و همفکر 🔶در اینجا باید روشن شود که مختار از نوع شیعه ناب مثل ابوسعید ­عقیصا بود یا از نوع سلیمان­ بن­ صرد­ خزاعی؟ اگر ثابت شود مختار از مدل شیعه ناب است، بایستی بدون اذن امام اقدام نمی­کرد؛ چون چنین شیعه­ای می­گوید: امام، ولی و حجت خداست و باید از او اجازه گرفت. 🔷در اوایل انقلاب اسلامی، دو تیپ مبارز وجود داشت که یکی اهل ولایت و تحت امر ولی بوده و موقع مبارزه، ابتدا کسب تکلیف می­کردند؛ اما یک تیپ هم اهل مبارزه بوده و از امام(ره) تعریف هم می­کردند، ولی ایشان را به این دلیل که مبارزه می­کند قبول داشتند؛ فلذا بعضی جاها مخالفت کردند. در زمان امام علی(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) هم یک‌سری از افراد این‌تیپی بودند. 🔶باید دید برخی افراد، امام سجاد(ع) را به عنوان اینکه با شام مخالف است قبول داشتند یا اینکه به‌عنوان امام قبول داشتند و چون امام(ع) مخالف شام است اینها هم مخالفند؟ سلیمان‌بن‌صرد خزاعی از دسته اول بود؛ یعنی چون امام سجاد(ع) مخالف شام بود، آن حضرت را می‌پذیرفتند والا با حضرت مخالفت می­کردند. در زمان حضرت علی(ع) هم عده­ای گفتند: چون علی(ع) مخالف عثمان است، پس بر حق است. در زمان امام حسن(ع) هم می­گفتند: اگر حضرت با معاویه جنگ کند، حق است والا مذل المؤمنین؛ و مؤمن کسی است که با معاویه بجنگد. وقتی این افراد، امام سجاد(ع) را امام ندانند – و لو با حضرت در یک زمینه­ای هم‌رأی هم باشند – خودشان ادعای اجتهاد می‌کنند؛ در حالی که اگر کسی به‌عنوان امام پذیرفته شد، هرچه بگوید باید پذیرفته شود. ابو­مسلم­ خراسانی برای امام صادق(ع) و عبدالله­ بن­ عبدالله­ بن­ جعفر نامه نوشت و همین‌طور برای عبدالله­ بن­ الحسن­ بن­ الحسن. عبدالله نامه را پیش امام صادق(ع) آورد و گفت: الحمدلله؛ فرج حاصل شد. سپس به حضرت گفت: ابومسلم می­گوید که فلان تعداد نیرو دارد. حضرت فرمودند که نامه را پاره کن. عبدالله گفت: آیا اشکالی دارد و شما – نعوذبالله – حسودی می­کنی؟ حضرت فرمود: خیر؛ شما پسرعموی من هستی؛ اگر تو رئیس بشوی بد نیست. عبدالله گفت: پس چرا مخالفید؟ امام(ع) فرمودند: آیا ابومسلم را می­شناسی؟ عبدالله پاسخ داد: خیر. امام(ع) فرمود: آیا ابومسلم تو را می­شناسد؟ عبدالله جواب داد: خیر. امام(ع) فرمود: اگر الآن فرمانده آنها باشی و پیشروی کنید، در یک نقطه‌ای ابومسلم می­گوید این راه غلط است و باید از آن راه دیگر رفت. در این اختلاف، چگونه عمل می­کنید؟ اگر در رأی خودت پافشاری کنی، تو را از بین می­برند و اگر از رأی او اطاعت کنی، او امام و تو مأموم خواهی بود. 🔷در یک حرکت، مهم این است که تحت‌الامرها شخص اصلی را آمر می­دانند یا همراه و همفکر؟ اگر آمر بدانند، صحیح است؛ اما اگر همراه و همفکر بدانند، به درد نمی­خورد؛ چون سر دوراهی موجب اختلاف می‌شود. این افراد، علی(ع) را که می‌فرمود عثمان خطا کرد، همراه و همفکر می­دانستند؛ اما سر دوراهی می­بینیم از همراهی علی(ع) جدا شدند و لذا سعی می­کنند حضرت را با شمشیر با خودشان همراه سازند. زورشان نمی‌رسد، لذا می‌گویند: یا مُذل المؤمنین! 🔰کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) 🇮🇷آموزشهای تمدن ساز (#تاریخ_تطبیقی_اسلام روز های فرد در کانال اتنا) @atna_ir

@atna_ir☀️ دوره جامع تدریس مجازی #تاریخ_تطبیقی_اسلام جلسه پنجاه و هشتم(۷) ✍️آیا امام سجاد(ع) برای تأیید حرکت مختار به او نامه نوشت؟ 🔶چنین چیزی نیست که امام سجاد(ع) برای مختار نامه بنویسد و حرکت او را تأیید کند یا دستوری برای حرکت به او داده باشد؛ چون این نامه‌نگاری‌ها اسناد محسوب شده و بعدا به دست طرف مقابل می­افتد و با توجه به اینکه قصر دارالاماره کوفه در نهایت به‌ دست عبدالملک مروان افتاد، اگر چنین نامه‌ای وجود داشت، آشکار می‌شد؛ اما می‌بینیم که خبری از نامه نیست. مگر اینکه گفته شود شاید مختار این نامه را آتش زده بود. ولی این هم صحیح به نظر نمی‌رسد؛ چراکه اگر نامه­ای از طرف امام(ع) به مختار رسیده بود، یک جریان قدرتی برای او بود. 🔰کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) 🇮🇷آموزشهای تمدن ساز (#تاریخ_تطبیقی_اسلام روز های فرد در کانال اتنا) @atna_ir

@atna_ir☀️ دوره جامع تدریس مجازی #تاریخ_تطبیقی_اسلام جلسه پنجاه و هشتم(۶) ✍️نقش ولایت الهی امام سجاد(ع) در جلوگیری از سقوط جامعه اسلامی 🔶برای فهم آن برهه از تاریخ، باید آدم‌شناس و نیروشناس دقیقی شویم. اگر این آدم‌شناسی انجام شود، خط تاریخ به دست می­آید که امام سجاد(ع) چه زحمتی کشید و توانست جامعه را از خطر نجات دهد. یک شورش توسط توابین، یک شورش توسط عبدالله‌بن‌زبیر و در شام هم به‌هم­ریختگی اوضاع؛ لذا خیلی راحت زمینه برای حمله روم فراهم بود. 🔷اعتقادم بر این است که گاهی جریانات به‌قدری پیچیده می‌شود که جز با ولایت و سلطه الهی قابل جمع نیست و برای افراد عادی قابل فهم نیست که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. ولایت الهی در این مواقع به کمک می‌آید و هیچ ظهور و بروزی هم از آن دیده نمی‌شود. 🔶از مردم سؤال می‌شود که امام سجاد(ع) در این مدت کجا بودند؟ می‌گویند در مدینه و منزلشان؛ اما انسان می­بیند جامعه اسلامی آن روز، به دست غرب(روم) نیفتاد و یهود موفق نشد؛ در حالی که در آن اوضاع آشفته و هرج‌ومرج، سقوط جامعه اسلامی و شهادت امام سجاد(ع) حتمی بود. 🔷بنابراین، امام سجاد(ع) جامعه را حفظ کرد. آیا حضرت سجاد(ع) افرادی داشتند؟ خیر، بلکه ولایت الهیه در این‌جاها کار کرده و این تضارب­ها و تعارض­ها توسط امام(ع) مدیریت می‌شود. 🔰کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) 🇮🇷آموزشهای تمدن ساز (#تاریخ_تطبیقی_اسلام روز های فرد در کانال اتنا) @atna_ir

پایان تدریس امروز فایل صوتی را گوش دهید و برای تدبر بیشتر متن نوشته ها را هم مطالعه فرمائید⬆️⬆️

تقویت #روحیه‌_انفاق یکی از کلیدی‌ترین راهکارها در مبارزه با فقر است. در جامعه‌ی اسلامی این روحیه باید به گونه‌ای رشد یابد که هرکس در اموال خود «حقی برای محرومان» قائل باشد: «باید کاری بشود که هرکس خودش را موظف بداند که انفاق کند. آن کسانی که بیشتر درآمد دارند، نسبت انفاق را بیشتر کنند. آن کسانی که کمتر درآمد دارند، باب را نبندند؛ به همان نسبت انفاق کنند... روح انفاق و نیکوکاری بایستی در جامعه توسعه پیدا کند و جزو ایمان مردم بشود و هرکس بنا را بر این بگذارد که در اموالش - «و فی اموالهم حقّ للسّائل و المحروم» - واقعاً برای محرومان حق قائل باشد... در جامعه‌ی اسلامی باید این را به عنوان یک فرهنگ دربیاوریم.» ۷۰/۱۲/۱۴ #فقرزدایی 🇮🇷 کانال اتنا (اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir