برای من، یکی از قشنگترین آیههای قرآن که دربارهی شدت دلسوزی و مهربونی پیامبر عزیزمون صحبت کرده، آیه ۶ سوره مبارکه کهفه اونجایی که میگه:
« فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفسَکَ عَلی آثارِهِم إن لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الحَدیثِ اَسَفاً».
نزدیک است که اگر امت تو به این سخن (قرآن) ایمان نیاورند جان عزیزت را از شدت حزن و تأسف بر آنان هلاک سازی!
بیگمان پیامبری از میان خودتان نزد شما آمده است
که هر رنجی ببرید بر او گران است، بسیار خواستار شماست و با مؤمنان مهربانی بخشاینده است..
- سورهتوبه،آیه ۱۲۸
سپاس مخصوصِ خداست، که نه بر امتهای گذشته و زمانهای سپری شده، بلکه بر ما به وجود محمد صلاللهعلیهوآله منّت نهاد؛
اللهم فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمّد اَمینك عَلیٰ وحیِك و نجیبِك من خلقك و صَفیِّك مِن عبادك، اِمامِ الرَّحمَة و قائِدِ الخَیر و مِفتاحِ البَرَکَة..
- صحیفه سجادیه
خدایا شیرینی آمرزش را به من بچشان ومرا رها شدهٔ بخشش و آزادشدهٔ رحمتت قرار بده.
_صحیفهٔ سجادیه
کسی که
نیکوکاری اش او را شادمان کند
و بدی اش وی را بدحال گرداند،
چنین کسی مومن است.
_امام صادق (ع)