❓در عقبات قیامت از چه چیزی هایی سوال می شود؟ ✍️ به اقتضاي بعضي از اخبار، در عقبات قيامت از هفت چيز سؤال مي‌کنند: 1⃣ در عقبه اول از ايمان خالص سؤال مي‌کنند، يعني توحيد پروردگار که اعتقاد به لا اله الا اللّه از روي اخلاص است. 2⃣ در عقبه دوم از نماز که عمود دين است سؤال مي‌کنند. 3⃣ در عقبه سوم از زکات و خمس سؤال مي‌کنند که از مهم‌ترين واجبات الهيّه‌اند. 4⃣ در عقبه چهارم از روزه سوال مي كنند. 5⃣ در عقبه پنجم از حج بيت اللّه سوال مي كنند. 6⃣ در عقبه ششم از طهارت ثلاث (سه گانه) وضو ، غسل و تيمّم سوال مي كنند. 7⃣ در عقبه هفتم كه شديد تر از تمام عقبات است، از مظالم مردم سوال مي كنند و حق تعالي قسم ياد كرده كه از ظلم هيچ ظالمي نگذرد مگر كه حق مظلوم را از ظالم بستاند. 📚 تفسير اثنا عشري، ج‏14، ص 222. http://eitaa.com/joinchat/2697003010C86ca0b02c5

❓منظور از «عقبه‌ها» و «گردنه‌های دشوار» در قیامت چیست؟ ✍ واژه «گردنه»، به معنای راهی تنگ میان دو کوه است که عبور از آن دشوار است و در عربی از آن به «عقبه» تعبیر می‌شود. در روایات از واژه‌ی «عقبه» برای بیان گذرگاه‌های دشوار قیامت استفاده شده است. ✅ بر اساس تجسم اعمال می‌توان گفت تکالیف الهی در دنیا به شکل عقبه و گردنه در قیامت تجسم می‌یابند و خود را نشان می‌دهند و انسان باید در هر عقبه ای پاسخگوی اعمال خود باشد. بنابر روایات، منظور از عقبه و گردنه، همان مراحل و منازل سخت و دشواری است که همه‌ی انسان‌ها باید در آخرت از آنها عبور کنند که در برخی از روایات از آنها به توقفگاه‌های بسیار هولناک تعبیر شده ‌است. به عنوان نمونه امام علی(ع) می فرماید: 🌷 خداوند شما را رحمت کند، آماده کوچ (از اين جهان) شويد، چرا که نداى رحيل در ميان شما داده شده است و علاقه و تکيه خود را بر دنيا کم کنيد با تهيّه زاد و توشه از اعمال صالحى که در قدرت داريد (به سوى آخرت) باز گرديد زيرا گردنه سخت و منزلگاههاى مخوف و هولناکى در پيش داريد که بايد در آنها وارد شويد و نزد هر يک توقّف کنيد (و پاسخگوى اعمال خود باشيد.) 🌹 « تَجَهَّزُوا، رَحِمَکُمُ اللّهُ، فَقَدْ نُودِيَ فِيکُمْ بِالرَّحِيلِ، وَ أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْيَا وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِکُمْ مِنَ الزَّادِ فَإِنَّ أَمَامَکُمْ عَقَبَةً کَئُوداً وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً، لاَبُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَيْهَا، وَ الْوُقُوفِ عِنْدَهَا». (1) ✅ تعبیر از این مراحل به گردنه صعب العبور، اشاره به این است که عبور و گذر از آنها دشوار است و نیاز به وسایل دارد و گرنه انسان در پرتگاه سقوط قرار خواهد گرفت. آنچه می‌تواند گذر از این گردنه‌‌های سخت را آسان کند، رعایت تقوا، احترام به ارزش‌های اسلامی، محبت راستین به پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) و پیروی از دستورات آنها است. (۱) نهج البلاغه، خطبه ۲۰۴، http://eitaa.com/joinchat/2697003010C86ca0b02c5

🍂🍂🍂 #مادر 🙏متن خیلی زیباست👇👇👇 به جز من، همه خواهرانم پسوند بس داشتند. ماه بس، گل بس، دختر بس، قز بس … در چهره رنگ پریده مادر، بیم و امید را میشد دید! اضطراب و ترس را بیشتر… و پدر که مهربان بود و صبوری داشت و کم طاقت می شد… مادر نذر کرده بود و از درویش دوره گرد دعا گرفته بود! شاید این بار… دیگر دلم نمی خواست به پدر بگویند «ریشت را آب برد»! یا زن عمو با خنده معنی داری بگوید «نافش را روی پای حسنو ببرید» دلم نمی خواست بیش از این مادر مقصر شود… دلم برای همه مان می سوخت برای مادر بیشتر. 💠 به یاد دخترانی که خون بس شدند! ناز دخترانی که برای نجات پدر، برادر، عمو و بستگان و تیره و طایفه، به اجبار به عقد ناشناسی در آمدند! دخترانی که ابزار و وسیله صلح قبائل می شدند و در غربت چه حرف ها که نمی شنیدند و چه زجرها که نمی کشیدند و برخی از آنها چه مظلومانه که نمردند به یاد دخترانی که به طوایف دیگر شوهر داده شدند و دیگر کسی آنها را ندید و از سرنوشت آنها اطلاعی نیافت به یاد مادرانی که در ایل ودر بین راه و در هنگام کوچ زاییدند و مردند به یاد مادران جوانی که تسلیم آل شدند 💠 به یاد مادرانی که سالی یکبار نوزادی را به دنیا می آوردند ، از مرخصی زایمان، از پزشک و ماما، از کارت بهداشت و مرکز بهداشت و نوبت های ماهیانه، از زایشگاه و پزشک خانوادگی، از قطره آهن و رژیم غذایی ویژه خبری نبود… حتی در روز زایمان مشک می زدند و نان می پختند و در راه آب آوردن از چشمه با درد زایمان روبرو می شدند و یکه و تنها، قهرمانانه دوام می آوردند و با نوزاد به چادر بر می گشتند 💠 در شب های سرد و تاریک زمستان، مادر بزرگ های قهرمان با دست های پرچین و چروک خود معجزه ها می کردند! شجاعت، زرنگی، ایمان و توکل آنها کارآمدتر از بسیاری از داروها و امکانات این روزها بود! آوای گلوله و شیهه اسب، نویدی از حضور میهمان کوچولو در بُنکو می داد و پدر که در بیرون چادر منتظر بود، شادمانه گوسفندی را سر می برید. اما امان از وقتی که آل می آمد و بسیاری از نوعروسان مادران جوان را می برد! پدربزرگ ها هرچه به آسمان تیر می انداختند فایده ای نداشت! هرچه مادربزرگ ها صورت و دست و پاهای زائو را با ذغال سیاه می کردند بی فایده بود! از قیچی و کارد و تیشه نیز کاری بر نمی آمد. به یاد مادران جوانی که تسلیم آل می شدند به یاد مادرانی که سینه هایشان سرشار از مهر و عاطفه بود و به فرزندانشان شیر شهامت و صداقت می دادند. به یاد مادرانی که همزمان سه طفل همراهشان بود، یکی در دست و دیگری در کول و سومی در شکم. 💠 به یاد مادرانی که سینه هایشان بوی هِل و میخک می داد و بدون حضور آنها بچه ها خوابشان نمی برد! به یاد مادرانی که اسب سواران و تیراندازان کم نظیری بودند! به یاد مادرانی که در مسیر کوچ با راهزن و گرگ درگیر می شدند و قهرمانانه از جان و مال خویش دفاع می کردند. به یاد مادرانی که صبحگاهان زودتر از بانگ خروس بیدار می شدند… به یاد مادرانی که همواره مشغول بودند و وقت کم می آوردند… به یاد مادرانی که دست تنها، چادر را بار می کردند و چادر می زدند… 💠 به یاد مادرانی که همچنان صدای لالایی آنها از دره ها و کوه ها به گوش می رسد، به یاد مادرانی که صدای کِل های زیبایشان هنوز در گوشهایمان است…! به یاد مادرانی که صدای خواندن و مشک زدنهایشان هنوز از یوردها می آید، به یاد مادرانی که بوی نان داغ و آغوز و دوغ و کنگر ماست با آنها معنی داشت…! به یاد مادرانی که مرگ ناگهانی همسران آنها خللی در اراده شان ایجاد نکرد، سوختند و ساختند تا فرزندان خود را بزرگ کنند. به یاد مادرانی که سیاه گیس رفتند و به یاد مادرانی که گیس سفید تیره و طایفه بودند، به یاد مادرانی که به قول خودشان فقط یک کلاه از مردان کمتر داشتند… به یاد مادرانی که هم آشپز بودند و هم خیاط، هم بافنده و هم چوپان، هم پزشک و هم ماما… 💠 به یاد مادرانی که از شوهران خود فقط محبت می خواستند، به یاد مادرانی که به شوهر و فرزندان خود عشق می ورزیدند، با عشق به آنها زندگی می کردند و با عشق به آنها مردند، به یاد مادرانی که کم لطفی ها و بی انصافی های شوهرانشان را تحمل کردند و خم به ابرو نیاوردند…! به یاد مادرانی که سال ها از داشتن لباس نو محروم بودند تا شاید پسران و دختران جوانشان لباس نو داشته باشند به یاد مادرانی که درو کردند و خوشه چیدند تا شاید بخشی از نان سال خانواده تهیه گردد، به یاد مادرانی که دستهایشان مانند دست های پدرها خشن و محکم بود، به یاد مادرانی که جاجیم ها و گلیم ها و قالیچه های رنگارنگ می بافتند. -------'--------- محمد بهمن بیگی کتاب:  ایل من بخارای من کلک خیال @atvar12

📌 #مهربانی_خدازیاده بنابر نقل جابربن عبدالله انصاری: یکی از مسلمانان -در مسیر بازگشت از غزوة الرقاع- جوجه پرنده ای را گرفت تا بخورد. ناگهان مادر آن جوجه آمد و با بی تابیِ قابل توجهی، روبروی آن شخص قرار گرفت. مسلمانان از این اتفاق متعجب بودند که #پیامبر اکرم(ص) فرمود: تعجبی ندارد، چون جوجه اش را گرفته اید و به جهت محبتی که به او دارد، آمده تا از او حمایت کند. سپس پیامبر اکرم(ص)فرمود: «به خدا قسم، محبت و مهربانی پروردگار نسبت به شما، از محبت این پرنده به جوجه اش شدیدتر است.» 📚واقدی، المغازی، ج1، ص398. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri

☀️روزی رسول الله(ص) مشاهده کرد که خدمتکار منزل دخترش در حال استراحت و دخترش مشغول کار است. رسول خدا(ص) علت آنرا از دخترش پرسید. حضرت #زهرا(س) پاسخ داد: «کار منزل را #عادلانه تقسیم کردم. یک روز من کار میکنم و روز دیگر بر عهده خادم است.» 📚ابن مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی طالب و ما نزل من القرآن فی علی(ع)، ص200. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri

و تمام دنیا در یک نظر. @atvar12

🍂🍂🍂 #جمعه #تامل #عبرت صدای مردگان را نمی‌شنوی؟!! @atvar12

🍂🍂🍂 شب جمعه و یاد حسین☝️☝️😭😭 @atvar12

🍃🍃🍃 #نرم_افزار مهدی موعود @atvar12