eitaa logo
آوای دل
198 دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
714 ویدیو
13 فایل
بی دوست شبی نیست که دیوانه نباشیم مستیم اگر ساکن میخانه نباشیم سرگشتۀ محضیم و در این وادیِ حیرت عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم
مشاهده در ایتا
دانلود
ز هر جا و محفل یاد تو را می کنم به یاد تو چو بادکنک دل هوا می کنم تو نیستی لیک هر لحظه با منی من همه ی لحظه ها ترا صدا می کنم هواخوای تو جز من کیست جانان من من به جان و دلم هر دم ترا نوا می کنم آوای مرا همه عشاق دل آشنایی می کنند من ز دل و دلبری مشتاقانه ترا فریاد می کنم دگر بس نیست این همه ناز و غمشه ات من سروشانه در دلم ترا فریاد می کنم سروش .ش بیا هم نوای دلم شو حبیب دل تنگ من شو بیا........
جای تمام کافه‌های دنج، ای کاش با هم زیارتنامه می‌خواندیم مشهد...
من ابر شدم گریه شدم شانه شدی تو؟! یک شانه ی بی منت و مردانه شدی تو؟! آشفتگیِ خاطرِ من هیچ، اقلاً... گیسوی پریشانِ مرا شانه شدی تو؟! مجنون نشدی، هرچه که لیلا شدم از عشق آواره یِ شهرِ تو شدم خانه شدی تو؟! حوایِ تو بودم نشدی آدم من، حیف!!! از شوق شدم بلبل تو، دانه شدی تو؟! تاریک شدی، نور شدم هر شبِ ابری... شمعت شدم و ماهِ تو، دیوانه شدی تو؟! من شانه شدم تا تو بباری غم خود را آن وقت که من گریه شدم شانه شدی تو؟! 🍃💕💕🍃 ❤🌹
بیدار می‌ شویم از این خوابِ هولناک؛ یک صبح جمعه با نَفَسِ آشنای تو | | ♥
با من چه خواهد کرد غم، وقتی تو باشی باران چه خواهد کرد با دیوار ِ کاشی گفتم ببینم روی ماهت را نشد که؛ دست از سر ِ ما بر نمی‌دارد حواشی چیزی به فروردین ِ چشمانت نمانده‌است دل را چراغانی ، غزل را آب‌پاشی ... داری دلم را می‌سپاری دست تقدیر داری کویرِ سینه‌ام را می‌خراشی تا هرچه پشتِ خیس ِ چشمت می‌نشینم حتی اگر از سنگ سختم می‌تراشی! حالا مرا گم کن میان کوچه‌هایت دیگر چه فرقی ، خواه باشی یا نباشی
جان ظهر های رمضان ذکر حسین می گیریم بردن نام وقت می چسبد 🍃
هر چند که سرگرم به نام و نانیم ما با تو هنوز بر سر پیمانیم شاید که کمی عوض شده دنیامان اما به هوای فرجت می مانیم
قبل از اینکه صحبت کنید کلمات را از سه دروازه عبور دهید
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
انسان بی شباهت به «آب» نیست؛ اگر بخواهد زنده باشد و زندگی ببخشد، باید جریان داشته باشد؛ باید پیه برخورد با سنگ ها و سختی ها را به تنش بمالد؛ باید شجاعت چشیدن گرم و سرد روزگار را داشته باشد؛ تا باران شود و بر جهان ببارد… وگرنه کسی که تحمل سختی ها را نداشته باشد، همچون آب ساکنی است که صدایش به کسی آرامش نمی دهد؛ با دیگران که کنار نمی آید هیچ، خودش را هم نمی تواند نجات دهد...! مرداب می‌شود و می‌گندد… لاادری
دریا باش تا هر کسی لایق توست با تو آرام گیرد، و هر کس لایقت نیست در تو غرق شود…! ❖