عشق الهی به این گونه است که خود را به کل جهان آفرینش تحمیل می نماید. به تک تک اجزاء موجود در خلقت. اثر این عشق را در پدیده ای  که به گونه ای آشکارتر از همه پدیده هاست و به روشنی می توان حس کرد، در عنصر مادر می توان دید. مهربان ترین عشقی که در آفرینش بی همتاست. مادری که از لحظه وضع حمل تصمیم می گیرد، وجودش را برای خوشبختی فرزندش با او تقسیم کند. به راستی اگر مادر به دنبال خوشبختی فرزندش نبود پس چه انگیزه ای برای حیات می تواند داشته باشد؟ این همان نفوذ عشقی است که پلیدی را به نیکی و زشتی را به زیبایی تبدیل می کند. یک پرنده که مدت ها عاشقانه بال هایش را روی جوجه هایش می گستراند و به آنها غذا می دهد، چه انگیزه ای دارد؟ حتی یک مار با چه انگیزه ای تمام حواسش را به بچه های کوچکش می دوزد؟ عشق خود را به طور گسترده بر کره خاکی ما می پاشاند و هر آنچه و هر آنکس  که لایق و تشنه اش باشد، سهم خویش را از آن بر می گیرد. به زبانی دیگر می خواهم بگویم هر آن چیز و هر کس که به حقیقت ایمان دارد و به  آیندگان خویش عشق می ورزد از این عشق کل و فراگیر بهره می گیرد. عشق خود را حتی در دوستی هم نشان می دهد. شخصی را که به او دست می دهی و به خانه ات دعوت می کنی و از بهترین موجودی در منزلت برایش سرو می کنی و تو از خوردن او لذت می بری، نمادی از همان عشق افشان بر زمین است که نصیبت شده است. این همان عشق الهی است که روح ها را به هم پیوند می دهد. همان عنصری است که به ادامه بقا و تکامل معنی و مفهوم می دهد. آن عشق الهی پاشیده بر کره خاکی خود را بر درختان و گیاهان هم تحمیل می کند. چگونه؟ با نور خورشید و گرما. به گونه ای این عشق گرم و نورانی از کانال هایی خود را به شکوفه می رساند. به گل ها و سپس میوه ها و به این گونه خورشید عشق خود را با طبیعت تقسیم می کند. این یک مراسله عاشقانه است. عشق، خود را بر مواد کانی هم تحمیل می کند و به گونه ای هیچ چیز را در زمین بی نصیب نمی گذارد. پس از توضیح عشق پاک الهی، حالا می رسیم به عشق شیطانی. مگر عشق شیطانی هم وجود دارد؟ آری! با نظم و جایگاهی درست در تقابل با عشق خدایی.  عشق دیو صفتانه همان عشق به خود است. فقط (من). (من) در مرکز کائنات قرار دارد. اما این پدیده عشق نامیده نمی شود، بلکه نامش تنفر است. عشقی است که بیرون از دایره (من) خود دیگری را در بر نمی گیرد. فقط (من)! (من) ای که نمی خواهد هیچ چیزش را با خارج از خودش تقسیم کند. خیر، نیکی و همیاری زمانی تعریف و ارزش واقعی دارد که هدفش (من) باشد و لا غیر! در ژرفای این (من) حس قوی تسلط بر دیگران قرار دارد. همه را صاحب شوم. همه دور این هسته (من) بچرخند و مرا چون خدا پرستش کنند. برای همین است که جهنمیان به جای پرستش خداوند، از همدیگر بت ساخته و پرستش می کنند. فرقی ندارد، خدایشان بالاتر باشد یا پایین تر، کوچکتر باشد یا بزرگتر، بلکه به قدرت آن بستگی دارد. مهم اینست که درجه تنفر آن خدا بالاتر و سوزش خشمش بیشتر باشد. در آنجا هر کس که درجه تنفرش بیشتر است به دنبال او می دوند و او زیر دستان را چون برده های نکپت می نگرد، در غیر این صورت نامش جهنم نیست. آری جهنم تشکیل شده است از خدایان دزدی که سهم و دست مایه هر که را یکجا بلعیده و سرانجام با تبسمی مسخ آنها را از خود دور می کنند. اینست عشق بین دزدان. سرزمین حیوانات وحشی، مارهای سمی، گرگان، یوزپلنگان درنده، ببرها و سگان وحشی. سرزمین پرندگان شومی که در اطاقک های تاریک فردیت آنها در پروازند. فقط یک صدا در آنجا می شنوی و آن همان است که پیغمبران در کتب خویش، در وصف صدای شیطان آورده اند: " اجّی، مجّی، لاترجّی!   

💠دعای هر روز ماه صفر ✅در مفاتیح الجنان آمده است که اگر کسی خواهد که محفوظ ماند از بلاهای نازله در این ماه در هر روز ده مرتبه این دعا را بخواند 🔹يا شَدِيدَ الْقُوىٰ وَ يَا شَدِيدَ الْمِحالِ، يَا عَزِيزُ يَا عَزِيزُ يَا عَزِيزُ، ذَلَّتْ بِعَظَمَتِكَ جَمِيعُ خَلْقِكَ فَاكْفِنِى شَرَّ خَلْقِكَ، يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، يَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذٰلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ @ahlolbait

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔹 باید بدانیم که تمام نتیجه و تمام سعادت در این است که ما موفق باشیم که عزم ثابتِ مستمر بر ترک معصیت، در اعتقادیات و در عملیات داشته باشیم. 🔹 باید همین را هم از خدا و از مقربین خدا و از انبیا و اوصیا و وصیّ وقت [امام زمان علیه‌السلام] بخواهیم [که] از خدا بخواهند که ما موفق باشیم به اینکه در هر آن، هرجا باشیم، فقط و فقط رضای خدا را در نظر داشته باشیم. بخواهد، حرکت کنیم؛ بخواهد، ساکن باشیم. نباید آنی غفلت از همین یک کلمه داشته باشیم. تمام تشریفات [از] اول دین تا آخر دین، برای همین بندگی خداست. 🔹 باید بدانیم [که] مطلب فقط یکی است، آن چیست؟ بندگی خدا. بندگی خدا، در طاعتِ خداست [و] طاعت خدا در [گرو] ترک معصیتِ خدا است؛ هم در اعتقاد و هم در عمل. 🔴 تمام تشریفات [از] اول دین تا آخر دین، برای همین بندگی خداست.

🚫 کار امروز را به فردا مسپار! ✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خوب است انسان کار امروز را به فردا، بلکه کار هیچ‌ساعتی را به ساعت دیگر احاله نکند، مگر از روی عذر، وگرنه نمی‌داند که بعد از این ساعت چطور می‌شود. 📚 در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۳۵

#مکتب_امام 🔹هیچ پیامبری نداریم که با ظالم ساخته باشد

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ▫️ بُکاء بر مصائب اهل‌البیت علیهم‌السلام و به‌خصوص سیدالشهدا علیه‌السلام شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبّی افضل از آن نیست! «بکاء مِن خَشیَةِ الله: گریه از ترس خداوند»، هم همین جور است، شاید افضل از آن نباشد! 📚 نکته‌های ناب، ص٦٣ 🔹 شهادت حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله؛ ١١ق. (تعطیل) 🔹 شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام؛ ۵٠ق.شهادت حضرت امام رضا علیه السلام تسلیت باد.

#ویژه_نامه "امام الرئوف" 🔸 گزیده بیانات حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری؛ درباره #امام_رضا علیه السلام 🔺 @avaymarefat

سوره حجّ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌ سورهٔ حجّ با مطلعی آغاز میشود که به حق، از متأثرکننده‌ترین و کوبنده‌ترین آیات قرآن است. وقتی این آیات نازل شد و پیامبر(ص) آنها را برای مسلمانان خواند، شوری در ایشان افتاد و فریاد گریه و شیون برخواست: َیا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‌ءٌ عَظِيمٌ‌ يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ... سپس به خلقت انسان از خاک و نطفه و علقه و مضغه اشاره میکند و روزگار پیری انسان را به او یادآور میشود، روزیکه از قدرت فهم و درک او‌ کاسته میگردد. سپس قیامت انسان و لزوم پاسخگویی به آنچه کرده را یادآوری میکند. سپس به دشمنانی که ایمان مردم را هدف گرفته‌اند و با ژست‌های علمی و روشنفکری، در دین خدا شبهه میافکنند تا به خیال خود، آنرا سست نشان دهند، وَعید خواری در دنیا و آخرت داده است. برای آنها هم که در دین خود سست‌اند و دینداری‌شان ادعایی و فقط در حرف است، و در دین، بدنبال دنیایند، خط و نشان کشیده و آنها را خسرالدنیا و الآخره دانسته. و توجّه داده که امید بستن به غیر خدا بی‌فایده بلکه ذوضرر است. در برابر، مؤمنین را وعدهٔ نصرت داده و آنهایی را که از نصرت شدن مؤمنان خشمگین میشوند، به طعنه گفته: از خشم بمیرید! سپس به تفاوتهای ادیان از جمله اسلام و مسیحیت و یهودیت و صابئیت و دین زرتشت اشاره میکند و تلویحاً آن اختلافها را به جعل الهی میداند اما حوزهٔ اختلاف را مربوط به مناسک میداند نه غایت مناسک که یاد خداست. یعنی، یاد و تعظیم خدا و تسلیم در برابر او، نقطهٔ مشترک و هدف تربیتی تمام ادیان الهی است. سپس اشاره میکند که تمام هستی، در برابر حضرت حق تسلیم و در سجود است؛ افسوس که برخی آدمیانِ چموش از زیادی اختیاری که به بنی‌آدم داده شده، سوء استفاده کرده و خود را از فیض این سجدهٔ فراگیر محروم ساخته‌اند. سپس بیان میدارد که تخاصم میان اهل ایمان و اهل کفر تا ابد هست و با قیام قیامت، هر طایفه به عاقبتش میرسد و کافران در عذاب و مؤمنان در رحمتِ محض واقع میشوند. سپس به ادامهٔ سیر بهشتیان در بهشت و تعالی ابدی آنها در قالب صراط حمید اشاره میکند. بخش دوم سوره که وجه تسمیهٔ آنست راجع به حجّ است. تذکّر میدهد که کعبه و مسجدالحرام که کعبه را چون نگینی در برگرفته، متعلّق به خاندانِ قریش نیست و مِلک خداست. خداوند این خانه را بنا نهاده تا تمام مردم از اقصی‌نقاط گیتی بسویش بشتابند و از منافع معنوی سرشارِ این حضور در قالب حجّ و عمره بهره‌مند گردند. تجدید بنای این بیتِ عتیق(کهنه) هم برای همین بوده و برای همین خداوند خلیلش ابراهیم را مأمور تعمیر و تطهیر آن مکان و آماده‌سازی‌اش برای نمازگزاران و طواف کنندگان نموده. سپس به مناسک حجّ از جمله مراسم قربانی و تقصیر و تغسیل روز دهم ذی‌حجّه و وقوف در أیّام معدودات یعنی آنروز و دو روز بعدش در درّهٔ منا اشاره میکند و توصیه میکند که حاجیان این ایّام را به ذکر خدا سر کنند نه صحبت‌های متفرقه و توصیه میکند که اعمال حجّ را خالصانه بجا آورند و شعائر الهی‌ را با حفظ حضور قلب حین إتیانش، تعظیم نمایند که تقوی حقیقتش همین است. سپس میگوید هر ملّتی مناسکی دارد تا ضمن آن به خداوند تقرّب بجوید، اینها هم مناسک شماست؛ پس با تواضع آنها را بجا آورید و روح تسلیم را در خود زنده کنید و عاشق پروردگار شوید که عاشقان(مُخبتین) را بشارت‌هاست. آنها که وقتی یاد خدا میکنند سر از پا نمیشناسند و به وجد میآیند، آنها که اهل نماز و نیازند و از صبر مدد میگیرند. سپس تذکّر میدهد که خون و گوشت قربانی به خدا نمیرسد بلکه تقوای شماست که او خریدار آنست یعنی روح اعمال که تعظیمِ خداست را بدقّت مراقبت کنید، چون اَعمال بی‌روح، بی‌ارزش است. بخش بعدی سوره اجازهٔ دفاع مسلحانه به مسلمین میدهد و یازده‌ماه پس از هجرت نازل شده. اجازهٔ دفاع به این دلیل است که ظالمانه و پیوسته به آنها تعدّی میشده. پس، اکنون دست به اسلحه ببرند و مجاهده کنند و از خود دفاع نمایند؛ خدا هم کمکشان میکند. سپس اشاره میکند که اگر خدا به مؤمنینِ ادیان، اجازهٔ دفاع نمیداد تمام کنیسه‌ها و کلیساها و‌ مساجد ویران شده بود. جاهایی که خدا دوستشان دارد چون یاد خدا در آنها می‌شود. سپس مدح میکند مؤمنین را که بمحض اینکه در زمین قدرت بدست میآورند، بساط عبادت حق و عدالت برای خلق را گسترش میدهند و به نیکی دعوت میکنند و از بدی نهی مینمایند. در بخش بعدی، ذکری از انبیاءست و اینکه جملگی تکذیب شدند و مکذّبان، جملگی هلاک گشتند. تکذیب‌گرانِ تو‌ نیز صبور باشند! هلاکِ ایشان هم خواهد رسید؛ شاید فردا. فردا پیش خدا، هزارسال بعدِ شماست. ادامه👇👇

سپس میگوید هر پیامبری آمد و هرطرحی برای هدایت مردمش ریخت، شیطان به مخالفت برخواست و سنگ انداخت. امّا به‌تدریج دین خدا حاکم و کید شیطان باطل گشت. در این بین منافقانِ ضعیف‌النفس و جبّارانِ اسیر نفس، باختند و مؤمنانی که دلشان به نور علمِ خدا روشن گشته بود، نجات یافتند. تا بوده چنین بوده، تا باد چنین بادا! رگ رگ است این آب شیرین آب شور؛ در خلائق میرود تا نفخ صور. سپس به اهمیت هجرت در راه خدا اشاره میکند و مهاجر را چون شهید و از روزی کریم بهره‌مندش میداند. سپس آیاتی راجع به عجائب خلقت هست و در پایان میگوید بجای جرّ و بحث بر سر مناسک، به آنها عمل کنید. سپس شرک را مساوی نکبت و ضعف و بدبختی میداند و مشرکان و آنچه به آن پناه میبرند را ضعیف‌تر از مگس عنوان میکند و افسوس میخورد بر بنی‌آدم که خدا را نشناخت و به قدرت خدا ملتجی نگشت. در پایان، مؤمنان را وصیت میکند به بندگی در قالب رکوع و سجود و عبادتِ بسیار و خدمت خالصانه به خلق؛ باشد که رستگار شوند. و نیز وصیت میکند به تلاش بسیار در راه خدا و اعتصام به قدرت خدایی که بهترین مولا برای مؤمنان و بهترین دوست برای آنهاست. ثواب‌الاعمال از امام صادق(ع) روایت میکند که هرکس هر سه روز یکبار سورهٔ حج را بخواند در همان سال به زیارت خانهٔ خدا خواهد رفت. مستدرک از رسول خدا(ص) روایت میکند که قرائت کنندهٔ سورهٔ حج، در ثوابِ همهٔ کسانی که حج به جا میآورند شریک است. *** @avaymarefat

🌺. الإمام الرِّضا علیه السلام :لا یَعدَمُ المرءُ دائرةَ السّوءِ مَعَ نَکثِ الصَّفقةِ. امام رضا علیه السلام فرمودند: آدم پيمان شكن از پيشامد بد در امان نيست . 🌹. الإمام الرّضا علیه السلام :یا عبدَالعظیمِ، أبلِغ عنّی أولیائی السّلامَ، و مُرهُم بالسُّکوتِ و ترکِ الجِدالِ فیما لا یَعنیهِم. امام رضا علیه السلام فرمودند: اى عبدالعظيم ! دوستان مرا سلام برسان و به کم سخنی فراخوانشان و بگو در امورى كه به آنها مربوط نمى شود مجادله نكنند. 🌸. الإمامُ‌الرِّضا علیه السلام : إِنَ‏ امْرَأَةً سَأَلَتْ‏ أَبَا جَعْفَر علیه السلام فَقَالَتْ: أَصْلَحَكَ اللَّهُ، إِنِّي مُتَبَتِّلَةٌ، فَقَالَ لَهَا: وَ مَا التَّبَتُّلُ عِنْدَكِ؟ قَالَتْ: لَا أُرِيدُ التَّزْوِيجَ أَبَداً، قَالَ: وَ لِمَ؟ قَالَتْ: أَلْتَمِسُ فِي ذَلِكَ الْفَضْلَ، فَقَالَ: انْصَرِفِي فَلَوْ كَانَ فِي ذَلِكَ فَضْلٌ لَكَانَتْ فَاطِمَةُ علیه السلام أَحَقَّ بِهِ مِنْك.‏ امام رضا علیه السلام : زني به امام‌باقر علیه السلام عرض كرد: خدايت نيكو گرداند، من زني تارك دنيا هستم. حضرت فرمود: منظورت از ترك دنيا چيست؟ عرض كرد: نمي‌خواهم هرگز ازدواج كنم. حضرت پرسيد: چرا؟ عرض كرد: دنبال كسب فضيلت هستم. حضرت فرمود: دست بردار، اگر در اين كار فضيلتي بود فاطمه علیه السلام از تو سزاوارتر به آن بود. 💐. الإمامُ الرّضا علیه السلام : إِنَ‏ لِكُلِ‏ إِمَامٍ‏ عَهْداً فِي عُنُقِ أَوْلِيَائِهِ وَ شِيعَتِهِ، وَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ وَ حُسْنِ الْأَدَاءِ زِيَارَةَ قُبُورِهِم‏. امام رضا علیه السلام : هر امامي به گردن دوستان و شيعيان خود عهدي دارد كه با زيارت قبور آنان، وفاي به اين عهد كامل مي‌گردد و به جا گزارده مي‌شود. *از نرم افزار احادیث معنوی 👉 @avaymarefat

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: انسان اگر هر یک از مشاهد مشرفه را طواف کند، همۀ مشاهد را در همه‌جا زیارت کرده است و برای او مفید است. آن‌ها «أَحْیاءٌ عِندَ رَبِهِمْ یُرْزَقُونَ» (زنده‌اند‌ و نزد خدا روزی‌ داده می‌شوند؛ آل عمران، ١۶٩) هستند و با دیگران قابل‌ قیاس نیستند. هرجا هستیم، می‌توانیم به هرکدام از آن‌ها متوسل شویم. 📚 رحمت واسعه، ص٢٢٢(مجموعه فرمایشات حضرت آیت‌الله بهجت پیرامون حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام و اصحاب و یاران آن حضرت) 🌐@gharar_a

🔴 هدیه ارزشمند رهبرمعظم انقلاب به افشین علا ♦️افشین علا یکی از شاعران اصلاح‌طلب کشور،‌ روز ۲۶ مردادماه سال جاری، قصیده‌ای را در نقد و مذمت حاکمان سازشکار عرب سروده بود که مورد تمجید رهبرمعظم انقلاب قرار گرفته است. ایشان در پیام خود به علا فرمودند که «شعری که خطاب به حاکمان عرب سرودید، بسیار بجا و به موقع بود. دست شما درد نکند.» به تازگی انگشتری از سوی ایشان به عنوان صله برای این شاعر ارسال شده است. متن شعر افشین علا بدین شرح است: به حاکمان عرب شیری که برازنده فخر است و مباهات سید حسن است آیا یا شیخ امارات؟ این داده چو قواده به عشرتکده، رونق آن گشته ولی قائد احرار به شامات آن پخته سخن گوید با تکیه به قرآن این خام ولی چون شتران، حامل تورات آن لرزه درافکنده به ارکان تل آویو این با تن لرزان شده پنهان به عمارات ای شیخ! کنی تکیه به قومی که خداوند از دوستی‌اش کرده تو را نهی به آیات؟ این نهی، ندیدی و نخواندی تو به قرآن؟ یا خوانده‌ای از وحی، فقط لفظ و عبارات؟ هش دار و بپرهیز، از این غده ی بدخیم جز ننگ چه بخشید مناخیم به سادات؟ سید حسن از چیست که بی سلطنت و کاخ خورشید عرب گشته و حکام چو ذرات زیر قدمش له شده است ارتش صهیون با آن همه جنگنده و آلات و مهمات آیا نکنی شرم ز لبنان و فلسطین؟ آیا نشنیدی تو ز آیات و روایات؟ ایران چه بدی کرد به اعراب و به اسلام؟ کز کینه او کور شدی، کور به کرات! بحرین و عراق و یمن و شام چرا سوخت؟ در آتش بدخواهی‌ات ای شیخک بدذات! آیا نرهاندند نوامیس عرب را سید حسن و قاسم و یاران ز بلیات؟ خنجر زدی از پشت به اعراب و نشستی با مرتکب آن همه کشتار و جنایات با قاتل کودک کش صبرا و شتیلا با جانی نفرین شده در ارض و سماوات یکباره عقال از سر بی عقل بیفکن خو کن چو جهودان به عرق چین و کراوات بیهوده مکش فیل دبی را به رخ ای شاه! وقتی که ز سرباز یمن هم شده‌ای مات حیثیت خود دادی چون با ثمن بخس حقانیت فارس شد از خبث تو اثبات شاهان عرب، طایفه ی لوط و ثمودند هم بنده ی عزی و منات و هبل و لات خون عرب است آیا ای مردنمایان! این ننگ که بر دامن تان مانده ز عادات؟ هم قدس ز کف داده و هم مکه و یثرب جز غرب ندارید دگر قبله حاجات در عقد تل آویو در آیید از این پس بودید چو یک عمر، عیالات ایالات ای قوم عرب! غیرت اجدادی تان کو؟ بودند نیاکان شما اهل فتوحات تکرار مبادا شود اندوه فلسطین تا چند برد غرب، از این منطقه، سوغات؟ دزد است در این قافله، تا چند تغافل؟ موش است در این مزرعه، تا چند مماشات؟ تند است چرا این همه توفان تجاوز؟ کند است چرا این همه شمشیر مجازات؟ خواند همه را قدس به یاری، ز چه خوابید؟ اقلیم عرب گشته چرا خانه ی اموات؟ با این همه، ای غرب! بپرهیز که دارد این بادیه، بس خار مغیلان و نخیلات دل خوش مکن ای خصم به ویرانی بیروت مکرون! مکن از مکر، گذر سوی خرابات لبنان نکند روی خود از پارس به پاریس چون دیده از او خیر فراوان، ز تو آفات سوزنده قانا شده دلسوز شهیدان! غارتگر شبعا شده همدرد جراحات! ای ننگ به هر کس که شود خام تو ای خصم ای وای به شیخی که کند با تو ملاقات قوم عرب و اهل خلیج کهن فارس هیهات که ذلت بپذیرد ز تو، هیهات آینده از آن یمن و غزه و قدس است ای غرب به هش باش! رسد روز مکافات... 🌍 @avaymarefat