#اهل_بیت 💠 حدیث ثقلین یادگار ماندگار 🔻اين جزء يادگارهاي ماندگار دين خداست که «اِني تارِک فيکُم الثَقَلَين کِتاب الله و عِترتي اهل بيتي» چنين وسیله ای در اختيار ما گذاشته اند حداقل ما غافل نباشیم؛ تا آخرين مدارج توحيد هر دو ما را همراهي مي کنند. 🔸 چقدر ما ثروتمنديم! قرآن از طرفی، و از طرف دیگر الگوها و اسطوره هایي که به نام اهلبیت (علیهم السلام) براي ما قرار داده شده است. چقدر جاي رشد دارد! 🔹 همه امکاناتی که می توان به کسی بدهند تا به سرعت برق، در دنيا و آخرت به آخرین حد رشد برسد، همه آن امکانات را در اختیار شیعه گذاشته اند. شما نگاه کنید غیر شیعه اسطوره هایي براي خود قرار داده اند که از خدا و پيغمبر و مراتب معنوی بيگانه هستند! حال می خواهند چه کار کنند؟ اين اسطوره توي قبر و قيامت همراهش مي آيد؟ چطور مي خواهد با این الگوها در مسائل معنوی سیر کند؟! 🔸 ببينيد حقانیت شيعه چقدر واضح است! روشن است که براي اين رشد، اهل بيتِ کامل بايد کنار قرآن باشند و آن کسي که اين را ندارد چقدر عقب مي افتد! چقدر ارتباطش با قرآن، ناهماهنگ مي شود! اگر آنها مراتب اهل بيت را براي ائمه خود قائل بودند يک حرفي، ولي آنها خودشون هم ائمه ما را به بزرگي ستايش مي کنند و قائل هستند که ائمه خودشان حتي در توحيد مشکل داشته اند. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉 @nasery_ir ‌ ‌

#شیطان #ولایت 💠 ولایت حضرت علی سِرِّ خدا 🔻وقتي بنا شد حضرت آدم آفريده شود شيطان خيلي برايش عجيب بود! شيطان حرفي از عبادت و سجده برای خدا نداشت ولی پذیرش سجده بر آدم برایش سخت بود! تا ماجرا رسید به جريان غدير. 🔸 برخی هم حرفي از عبادت ندارند.[رجوع شود به شان نزول آیات اول سوره معارج] «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ‏ واقِع‏» اين‌ها فقط تحمل و پذیرش ولايت برايشان سخت است! ولایت آقا اميرالمومنين علیه السلام سِرّ خدا و سِرّ توحيد است و هرکسي رزقي دارد. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉 @nasery_ir ‌ ‌

قُل هُوَ اللهُ اَحَد 💎 بگو‌ قُل ! تا بیرون بریزد آنچه را که تاب نگهداریش نیست. بگو قُل تا هستی ات آغاز شود. بگو قُل ! بی پروا بگو ، تا آن بزرگی که بین تو و قلبت حائل است فضا را پُر کند و ظهور یابد. بگو قُل ! صد بار بگو ، سی بار بگو ، صد و سی بار بگو ، همواره بگو ، بگو و کلمات را زندگی بخش ، بگو و الفبا را ظهور دِه. بگو قُل ! زیرا قاف و لام از تو بزرگ تر است و در سینه ات نمی گنجد پس فریادش کن و عاشقانه آن را به دیگران بخش. بگو قُل ! که او همان خدای یکتاست ، فراتر از هر فرا ، بزرگ تر از هر بزرگ. بگو قُل ! قُل بگو ، و به قُل تشویق کن که این قُل جوشش است فوران کلمه عشق است آغاز یکتایی و اخلاص است. بگو قُل ! نه با لفظ و نه با حرف ، با وجودت بگو ، بگذار قُل از چشمانت بِتَراود از دستت بریزد و با قلبت بتپد. بگو قُل ! که این قُل تمام زندگی است. اشاره ای یگانه است و یگانه ای به اشاره. چنان بگو که "واو" ناپیدایش را فریاد کنی. بگو قُل ! قُل بگو ، تا ادراک ات را به زیر کشی و تَوهُّمِ فهم را به سُخریه گیری ، و این چنین از حیرتی بسیط لذت بری. بگو قُل ! مستانه بگو ، بی هوش بگو و پندارت را بِدَر ، که این گفتن بر قداست و عظمتِ قُل می افزاید و تو را در اسرار فرو میبرد. بگو قُل ! قُل بگو ، که هستی با قُل آغاز شد. باد با قُل به رقص آمد. آتش با قُل زبانه کشید. دریا با قُل جوشیدن گرفت و خاک با قُل روح را پذیرا شد. بگو قُل ! که "کُن فیکُون" بدون قُل هیچ است تا قُل نباشد هیچ "کُنی" ، "فیکُون" نپذیرد. بگو قُل ، قُل شو ، قُل باش و به قُل رو. بگو قُل ! قُل "هُوَ اللهُ اَحَد" که در آن ذات حق تعالی نشانه رفته است. 🌹@avaymarefat

* #قبض #بسط #سلوک 🔻قبض بيشتر دعاهاي مؤمن را به استجابت قرين ‏مي ‏كند؛ يعني معمولا قبض حال دعا در انسان ايجاد مي ‏كند و بسط حالتي است كه انسان، مشكلي نمي ‏بيند كه بخواهد چيز جديدي بخواهد. 🔸در موارد قرآني اگر نگاه شود اكثر انبيا در حين قبض، دعاهايشان ‏مستجاب مي ‏شده است. مانند حضرت زکریا که قرآن می فرماید: إذ نادي ربّه نداءًا خفيّا قال ربّ انّي وهن العظم منّي و اشتعل الرأس شيبًا و لم اكن بدعاءك ربّ شقيّا(مریم:4) حالت و سبک آيات‏ حاكي از اين است كه در حال نا اميدي و قبض و گرفتگي دعا مي ‏شده است. 🔹گرچه هركدام از قبض و بسط در جاي خودش بايد باشد؛ ولي اگر در مسير أنبيا و ائمه اطهار عليهم السلام و كمّلين از اوليا نگاه‏ شود، تا آخر قبض و بسط بوده است. 🔸در مسير به ندرت اتفاق مي ‏افتاده که افراد مانند بعضي از اوليا داراي بسط دائم بشوند. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉 @nasery_ir ‌ ‌

◾️در مجالس روضۀ اباعبدالله علیه‌السلام پای سماور می‌نشست و چای می‌داد اهمیت مجالس روضه حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در سیره و بیان آیت‌الله بهجت قدس‌سره پایبندی‌اش به روضه تعجب‌برانگیز بود. در حال مریضی هم اصرار داشت که این مجلس باید برقرار باشد. تا خودش به مجلس روضه نمی‌رفت، آرام نمی‌گرفت؛ مگر آنکه پسرش را به نیابت از خود می‌فرستاد. سال‌هایی که مجلس را در منزل برگزار می‌کرد، بسیاری از کارها را خودش انجام می‌داد و هنگام روضه، کنار در می‌نشست و به کسانی که وارد می‌شدند، احترام می‌گذاشت و جلوی پای کسانی که وارد مجلس می‌شدند، می‌ایستاد؛ چون به مجلس امام حسین علیه‌السلام مشرف می‌شدند، عزیز بودند. بر جزئیات کارها نیز نظارت می‌کرد؛ حتی بر چای‌دادن و خوش‌آمدگویی به عزاداران. این پیگیری و توجه و تواضع را از استادان بزرگ خود آموخته بود. می‌فرمود: استاد بزرگ ما، مرحوم غروی کمپانی که از لحاظ علمی در سطح بالایی بود، در مجالس روضۀ اباعبدالله علیه‌السلام پای سماور می‌نشست و چای می‌داد. 📚 برگرفته از کتاب رحمت واسعه، ص٢٢ مشاهده این مطلب و مطالب مشابه از طریق #لینک زیر:🔻 👆 http://bahjat.ir/fa/content/10481 ✅ @avaymarefat

◾️ خدا می‌داند آن‌ها چه می‌دیدند درجات و مقامات شهدای کربلا و اشتیاق آن‌ها برای شهادت، در بیان آیت‌الله بهجت قدس‌سره ✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام با اختیار خود، آن‌همه مصائب و شهادت و اسارت اهل‌وعیال خود را تحمل نمود؛ زیرا پیوسته و حتی در روز عاشورا بر آن حضرت عرضه می‌شد که یا نصر و پیروزی را انتخاب کنند یا لقاءالله‌ و معاهده و پیمانی را که با خدا بسته است‌؛ ولی ایشان با اختیار خود آن مقامات عالیه را انتخاب کردند. خدا می‌داند که آن‌ها چه می‌دیدند! حضرت قاسم علیه‌السلام راجع به مرگ می‌گوید: «اَحْلی مِنَ الْعَسَلِ» (شیرین‌تر از عسل است). آیا این تعبیر شوخی است؟! ما نمی‌توانیم درجات و مقامات آن‌ها را تعقل و درک کنیم که چه خبر بوده و چه درک می‌کردند و چه می‌دیدند، همین‌قدر نقل شده که امام‌ حسین علیه‌السلام مقامات اخروی آن‌ها را به آنان نشان داد. اینکه نقل شده عابس در روز عاشورا، در میدان جنگ در برابر دشمن لخت شد و زره را از تن درآورد، یک کار عادی و آسان نبود. خواست به دشمن بفهماند که ما از روی عقیده و مرام، راه شهادت را اختیار و انتخاب کرده‌ایم، نه از روی ناچاری و اجبار و تهدید و اکراه یا به ‌جهت شرم و حیا؛ بلکه این مرام ماست و شجاعانه و عاشقانه و داوطلبانه می‌جنگیم و کشته می‌شویم و باکی از شهادت نداریم و طرف مقابل، عمر سعد، بیچاره و دربند و اسیر مُلک «ری» است. حضرت ابوالفضل علیه‌السلام نیز با آن فداکاری‌هایش می‌خواست به آنان بفهماند که محبت خدا و محبت دوستان خدا چیز دیگری است که تحمل هرگونه دشواری و ناگواری و سختی در راه رسیدن به آن، سهل و آسان و شیرین است. 📚 برگرفته از کتاب رحمت واسعه، ص۵٩ @avaymarefat

📜 #ویژه_نامه #مصباح_الهدی 🔻بیانات حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری با موضوع امام حسین علیه السلام، عاشورا و اصحاب کربلا 🔺 @avaymarefat

📚 #معارف 🔹 جرعه های معرفت - شرح حدیث معصومین(ع) در کلام رهبر انقلاب 🔸 عواقب کوچک ‌شمردن گناه عن امیرالمؤمنین(ع) عن رسول‌الله(ص) انّه قال: انّ ابلیس رضی منکم بالمحقّرات، والذّنبُ الذی لا یُغفر قولُ الرّجل، لا اوخذُ بهذا الذّنب استصغاراً لهُ. (1) «امیرالمؤمنین(ع) از قول پیامبر اکرم(ص) نقل می‌کنند که فرمود: ابلیس از شما به گناهان کوچک راضی می‌شود؛ و گناهی که آمرزیده نمی‌شود این است که انسان بگوید به‌خاطر این گناه کوچک مؤاخذه نمی‌شوم و آن را کوچک بشمرد.» انّ ابلیس رضی منکم بالمحقّرات؛ [امیرالمؤمنین(ع) از قول پیامبر(ص) می‌فرماید:] ابلیس از شما به همین اندازه- ارتکاب گناهان کوچک- راضی می‌شود. البته این در مورد همه نیست؛ در مورد بسیاری، ابلیس به گناهان کوچک راضی نمی‌شود؛ آنها را به گناهان بزرگ وادار می‌کند، خیلی هم راحت از او اطاعت می‌کنند؛ لکن برای بسیاری از مؤمنین و کسانی که مواظبند گناه بزرگی انجام ندهند، ابلیس می‌گوید عیب ندارد، من به همان گناه کوچک [راضی هستم]؛ وسوسه می‌کند تا مؤمن را به گناه کوچک وادار کند. حالا نتیجه این چیست؟ آن لعین درگاه الهی کار خودش را دارد می‌کند؛ او در کار خودش خبره است، می‌داند که گناه کوچک وقتی متراکم شد، همان کاری را می‌کند که گناه بزرگ انجام می‌دهد و گاهی تراکم و پی‌درپی شدن و اصرار بر گناهان کوچک و صغائر و محقّرات، کاری با انسان می‌کند که برای انسان، گناه بزرگ هم آسان می‌شود؛ والعیاذ بالله. خیلی از کارها هست که اوّل اگر به یک مؤمنی عرضه کنند، از آن تحاشی (اجتناب) می‌کند، اما آرام‌آرام او را مأنوس می‌کنند با گناه کوچک، یواش‌یواش سرش به آن گرم می‌شود، کارش به‌جایی میرسد که همان گناه بزرگی را که روز اول حاضر نبود مرتکب بشود، به‌راحتی انجام می‌دهد. این‌جور نیست که به یک‌باره انسان از مرز ایمان و کفر بگذرد و وارد کفر بشود؛ نه، یواش‌یواش نزدیکش می‌کنند تا اینکه این‌جوری می‌شود؛ این در گناهان فردی و شخصی و در گناهان اجتماعی هم هست؛ این را هم توجه داشته باشید. ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/168732 🔻 @avaymarefat

* #امام_حسین ❓چگونه با حضرت اباعبدالله عليه السلام و جريان كربلا پيوند بخوريم؟ حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در جواب این سوال فرمودند: 🔻چيزي كه انسان را خيلي به خداي متعال نزديک مي‏ كند پیوند خوردن با جريان كربلاست. آنچه كه مانع انسان برای همه توفيقات است؛ در مورد توفیق پیوند خوردن با جریان کربلا هم مطرح است. 🔸طبيعتا جريان كربلا هم يكي از توفيقاتي است كه موانع طبيعي ‏مي ‏تواند داشته باشد. آن چه كه انسان را از توجه به قرآن، عبادات و عمل صالح دور مي‏ كند همان ها مانع استفاده از جريان كربلا هم است؛ مثل گناه یا تشتت که در اين زاويه هم ‏واقعا مانع می شوند؛ که باید از این موانع پرهیز کرد. 🔹ولي اگر خداي متعال به كسي توفيق داد كه «بخواهد» و اول در او «خواست» به سمت گره‏ خوردن با جريان كربلا حركت كند، چند کار است که بايد در طول مدت مراعات كند: 🔸 يكي مطالعه کردن در مورد جریان عاشورا و امام حسین علیه السلام و اصحاب ایشان است. سير جريان كربلا را بايد خواند و كاركرد و مطالعه كرد؛ گاهي این مطالعه حتي از خواندن زيارات اثرش بيشتر است. لازم است انسان نكات و دقائقي كه در جريان كربلا است با دقت مورد مطالعه قرار دهد. اين مطالعه‏ ای كه انسان در مورد زندگي‏ حضرات مي ‏كند، صرف يک مطالعه نيست؛ بلكه مطالبی که در این زمینه می خواند به جان انسان نقش مي ‏بندد. 🔹ديده شده کسانی که در زمينه يكي از الگوها و موضوعات كربلا مثلا حضرت ابالفضل عليه السلام كار علمی کرده تأثيرش در ظاهر و باطنش محسوس است. ادامه دارد...

ادامه مطلب قبل... 🔻در کنار مطالعه، توجهات، توسلات و روضه جاي خودش را دارد. طبيعي است كه گريه و توسل مداوم حال مي‏ خواهد و بايد انسان سوخته شود که این سوختگی بعد از مدتي حاصل مي ‏شود. 🔸گریه، كاري ‏نيست كه انسان به نفس خودش تحميل كند. اگر تحمیل شد دل را خسته مي ‏كند. در كل عبادات بايد انسان به اين سمت برود كه با نشاط عبادت را انجام دهد. 🔹در بخش توسلات خواندن زيارتنامه‏ حضرت اباعبدالله علیه السلام و توسل به ایشان و التزام به آن لازم است که باعث می شود آرام آرام پیوند با آقا برقرار شود. انسان اوقاتي را برای این بگذارد كه ملتزم به زيارت حضرت اباعبدالله عليه السلام باشد. اين غير از شرکت در روضه است. ادامه دارد...

ادامه مطلب قبل... 🔻در جريان روضه‏ ها گاهي صحنه ‏هائي پيش مي‏ آيد كه خيلي روح انسان را سبك مي ‏كند و ارتقاء مي‏ دهد. وقتي كه در جمع، مصائب حضرات گفته مي‏ شد خيلي بركات دارد. 🔸بايد گذشت از حرف هاي بعضي افراد نادان كه ‏مطرح مي ‏كنند گريه نمي‏ خواهد. ائمه راه را شفاف كرده اند و چقدر توصیه به این گریه نموده اند. اين تحركات باطني‏ گريه آور، مبتني است بر قواعدي محكم از اعتقادات و اين ها با هم در ارتباط هستند و انسان را نسبت به رسیدن به حقیقت كربلا محكم‏ مي‏ كند. 🔹اینکه بعضی مي‏ گويند بايد خنديد، اين ها صحيح نيست؛ همين روشي كه امام سجاد عليه السلام داشته ‏اند و القا كرده‏ اند، درست است. اگر انسان در اين زمينه به حالت بكاء برسد خيلي بركات نصيب انسان مي‏ شود و نفس زلال مي‏ شود و نبايد ديگر اين حال را رها كرد؛ 🔸منتهي يک اشتباهي كه در اين‏ زمينه گاهي پيش مي ‏آيد اين است كه ما اگر امشب يک ساعت گريه كرديم مي‏ خواهيم با همین یک ساعت گریه به اوج سعادت برسيم و هيچ ‏فكر شيطانی هم سراغ ما نيايد؛ درحالي كه اين طور نيست؛ اولا خيلي بايد گريه كرد و ثانيا شيطان هم به اين زودي دست بردار نيست. انسان بايد كار خودش ‏را بكند. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 👉 @avaymarefat