دردِ بى درمان شنيدى؟ حالِ من يعنى همين! بى تو بودن درد دارد می‌زند من را زمين

💕پدرم همیشه بهم میگفت: دو چیز باعث می‌شود به جای اینکه خودت حرکت کنی، فقط شاهد حرکت کردن دیگران باشی. حسادت و خود برتربینی بهم می‌گفت این دو اگر در وجودت باشد هیچوقت نمی‌توانی حرکت کردن و موفقیت دیگران را ببینی پس برای همین شروع می‌کنی به ضربه زدن به دیگران. خودت باش خودت حرکت کن

قدیما خوب فهمیده بودن از زندگی چی میخوام یه خونه با بخاری وفرش قرمز که از سرمای زمستون و برف پناه ببرید در آغوشش❤️ خونه قدیما مدرن نبود ولی تا دلت بخواد گرما داشت صفا داشت .... محبت داشت... ومهربونی

در بازی زندگی یاد میگیری: اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه ...مثل آویختن به طنابی پوسیدست..‌ یاد میگیری: نزدیکترین ها به تو ...گاهی میتوانند دورترین ها باشند... یاد میگیری : دیوار خوب است... سایه درخت مطلوب است... اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست .

رفاقت مثل یه درخت میمونه ارزشش به قد بلند نیست بلکه به ریشه هاشه که چقدر عمق داره... سلامتی ریشه دارا .

ســـلامتیہ اونـــایـــی که دهانشــون پـــر حــــرفہ... ولـــی اونــــقـــد مودبــــن ڪہ با دهـان پــــر حـــرف نمیـــزنن.. فقـــط سڪوتـــــ می کنن... .

آدمای ضعیف: انتقام میگیرن ! آدمای قوی: میبخشن ! آدمای باهوش: نادیده میگیرن ! آدم های بیشعور: دنبال نقطه ضعف میگردن ! .

حسود نباش حسادت مثل آتیش  می مونه تمام خوبیات ُ حسادت می سوزونه حسود همیشه غمگین حسود همیشه تنهاس ولی یه بچه ی خوب بیزاره از حسادت با هرکی مهربونه اون می کنه رفاقت

خوشبختۍ زمانیست ڪہ وجودت بہ دیگران آرامش میدهد هرزمان احساس ڪردۍ دیگران درڪنارت آرامش دارند بدان ڪہ خوشبختۍ چون خودت آرامۍ ڪہ میتوانۍ دیڪَران را آرام ڪنۍ💕 ​​​​#کانال_رسمی_عجایب_جهان👇 💟🇯‌🇴‌🇮‌🇳👇 cнαɴεℓ☞ @Ajaieb_Jahan

زندگی معلم بزرگی است… زندگی می آموزد که شتاب نکن زندگی می آموزد چیزهایی که میخواهی به آنها برسی وقتی دریافتشان میکنی میبینی آنقدر هم که فکر می کرده ای مهم نبوده شاید هم اصلا مهم نبوده شاید موجب اندوهت نیز شده است زندگی می آموزد از دست دادن آنقدر هم که فکر می کنی سخت نیست زندگی می آموزد همه لحظات تبدیل به خاطراتی شیرین می شوند بعدا که می گذری و تو در آن لحظه بی تابی می کردی و این را نمیدانستی زندگی زیباست ...

‎‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ حال دنيا را چو پرسيدم من از فرزانه ای؟ گفت: يا آب است؛ يا خاک است يا پروانه ای! گفتمش احوال عمرم را بگو؛ اين عمر چيست؟ گفت يا برق است؛ يا باد است؛ يا افسانه ای! گفتمش اينها که ميبينی؛ چرا دل بسته اند؟ گفت يا خوابند؛ يا مستند؛ يا ديوانه ای! گفتمش احوال جانم را پس از مردن بگو؟ گفت يا باغ است؛ يا نار است؛ يا ويرانه ای! .