✨صور دوم و آغاز قیامت✨( ۱۸ )
🟢 اما در آخرین پیغام در بارهء مرگ و چشم برزخی و صور دوم و آغاز قیامت، ببینیم سرنوشت مومنین را 👇
🌹🌹يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
تو اى نفس مطمئن! ۲۷
🌹ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً. ۲۸
بسوى پروردگارت بازگرد در حالیکه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است.
🌹فَادْخُلِي فِي عِبَادِي.
پس در سلک بندگان (خالص) من در آى. ۲۹
🌹وَادْخُلِي جَنَّتِي.
و در بهشتم وارد شو. ۳۰ فجر.
تفسیر: دعوت مستقیم پروردگار، از نفوسى که در پرتو ایمان به حالت اطمینان و آرامش رسیده اند.
دعوتى که آمیخته با رضایت طرفین است.
و به دنبال آن، تاج افتخار عبودیت را بر سر او نهادن، و به لباس بندگى مفتخرش کردن، و در سلک خاصان درگاه، او را جاى دادن.
و سپس، دعوت از او براى ورود در بهشت، آن هم با تعبیر بهشت من.
به این معنی که میزبان این میهمانى، تنها و تنها ذات مقدس اوست، عجب دعوتى! عجب میزبانى! و عجب میهمانى!
👈 تعبیر به مُطْمَئِنَّة اشاره به آرامشى است که در پرتو ایمان پیدا و حاصل شده (أَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ).
چنین نفسى، هم اطمینان به وعده هاى الهى دارد، هم به راه و روشى که برگزیده، مطمئن است، هم در اقبال دنیا و هم در ادبار دنیا، در طوفانها، در حوادث و بلاها، و از همه بالاتر، در آن هول و وحشت و اضطراب عظیم قیامت نیز، آرام است. چنین نفسی همیشه آرام است.
چنین نفسی آنزمان که با مرگ و مبعوث شدن در قیامت، همه بسوی خدا باز می گردند، آرام و مسرور است چون هم او از خدا راضی است و هم خدا از او رضایت دارد.
✅ او از خدا راضی است (راضِیَه)، بخاطر اینکه تمام وعده هاى پاداش الهى را بیش از آنچه تصور مى توان کرد، قرین واقعیت مى بیند، و آنچنان فضل و رحمت خدا شامل حال او مى گردد که یک پارچه رضا و خشنودى مى شود، و خدا از او راضی است (مَرْضِیَة)، بخاطر اینکه ایمان و عمل صالح او مورد قبول و رضاى دوست واقع شده.
چنین بنده اى، حقیقت عبودیت را که گذشتن از همه چیز در طریق معبود است دریافته، و مسلماً جائى جز بهشت خدا براى او نیست.
و بهشت من که فقط یکبار در قرآن ذکر شده، اوج پاداش است که همان رضایت خداست.
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین.
🌺 در روایت مهمی از آقا امام صادق نقل شده یکى از یاران ایشان پرسید: آیا ممکن است مؤمن از قبض روحش ناراضى باشد؟!
فرمود: نه. بخدا سوگند هنگامیکه فرشتهء مرگ براى قبض روح مومن مى آید، او اظهار ناراحتى مى کند، فرشتهء مرگ مى گوید اى ولىّ خدا ناراحت نباش، سوگند به آن کسیکه محمد را مبعوث کرده، من بر تو از پدر مهربان ترم، درست چشم هایت را بگشا و ببین.
او نگاه مى کند، رسول خدا، امیر مؤمنان، فاطمهء زهرا، و امام حسن و امام حسین و امامان از ذریه او را مى بیند. فرشته به او مى گوید: نگاه کن این رسول خدا و امیر مؤمنان و فاطمه و حسن و حسین و امامان، دوستان تواند.
او چشمانش را باز مى کند و نگاه مى کند، ناگهان گوینده اى از سوى پروردگار بزرگ ندا مى دهد: یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ: اى کسیکه به محمد و خاندانش اطمینان داشتى! بسوى پروردگارت بازگرد، در حالیکه تو، به ولایت آنها راضى هستى، و او با ثوابش از تو خشنود است، داخل در میان بندگانم یعنى محمد و اهل بیتش شو و در بهشتم وارد شو.
در این هنگام چیزى براى انسان محبوب تر از آن نیست که هر چه زودتر روحش از تن جدا شود و به این منادى بپیوندد.
اصول کافى، ج ۳، حدیث ۲.
/اما مومن از منظر قرآن چه خصوصیاتی دارد؟
إن شاءالله از فردا می خوانیم/
✨توصیف مومن✨ ( ۱ )
🌹🌹لَّا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَن تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ.
افراد با ایمان نباید بجاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند. وهر که چنین کند، هیچ رابطه اى با خدا ندارد (و پیوند او به کلى از خدا گسسته مى شود). مگر اینکه از آنها تقیه کند (و بخاطر هدفهاى مهمترى کتمان نماید). خداوند شما را از (نافرمانى) خود، برحذر مى دارد و بازگشت (شما) بسوى خداست. ۲۸ آل عمران.
تفسیر: این آیه در واقع یک درس مهم سیاسى، اجتماعى به مومنان مى دهد که بیگانگان را هرگز بعنوان دوست و حامى و یار و یاور نپذیرند، و فریب سخنان جذاب و اظهار محبتهاى به ظاهر صمیمانهء آنها را نخورند، زیرا ضربه هاى سنگینى که در طول تاریخ بر افراد با ایمان و با هدف واقع شده، در بسیارى از موارد از همین رهگذر بوده است.
تاریخچهء استعمار نشان می دهد همیشه ظالمانِ استثمارگر در لباس دوستى و دلسوزى و عمران و آبادى ظاهر شده اند.
اصلا واژهء استعمار به معنى اقدام به عمران و آبادى است. آنها با نام عمران و آبادى وارد مى شوند و هنگامیکه جاى پاى خود را محکم کردند، بى رحمانه بر جامعه مى تازند و همه چیز را به یغما مى برند.
✅ جملهء مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِیْنَ، اشاره به این دارد که در زندگى اجتماعى، همه نیاز به دوستان و یاورانى دارند، در این شکی نیست، ولى افراد با ایمان باید دوستان خود را از میان افراد با ایمان انتخاب کنند، و جدا کردن ایمان و کفر در این آیه، اشاره به اینست که این دو، از یکدیگر بیگانه و آشتى ناپذیرند.
◾ جملهء فَلَیْسَ مِنَ اللّهِ فِى شَىْء، هم اشاره به اینست که اگر افرادى با دشمنان خدا پیوند دوستى و همکارى برقرار سازند، ارتباطشان با خداوند و با خدا پرستان گسسته مى شود.
✔ سپس بعنوان یک استثناء مى فرماید: مگر اینکه از آنها بپرهیزید و تقیه کنید.
تقیه اى که براى حفظ نیروها و جلوگیرى از هدر رفتن قوا و امکانات است و سرانجام با پیروزى بر دشمن همراه خواهد بود.
◾ که اگر مومنی برای خاطر پیوند و برقراری رابطه با آنان ابراز دوستی کند، دیگر در اینصورت به معنای تقیه نیست بلکه به معنای سازش است.
و در پایان آیه، هشدارى به همهء مومنین داده، مى فرماید: خداوند شما را از (نافرمانى) خود بر حذر مى دارد، و بازگشت (همهء شما) بسوى خداست.
این دو جمله، بر مسئلهء تحریم دوستى با دشمنان خدا تأکید مى کند.
از یک سو مى گوید از مجازات و خشم و غضب خداوند بپرهیزید، و از سوى دیگر مى فرماید اگر مخالفت کنید بازگشت همهء شما بسوى اوست و نتیجهء اعمال خود را خواهید گرفت.
✨ در توصیف مومن ✨ ( ۲ )
🌹🌹كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم ۚ مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ.
شما بهترین امتى بودیدکه به سود انسانها آفریده شده اید. (چرا که) امر به معروف و نهى از منکر مى کنید و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب، (به چنین برنامه و آیین درخشانى) ایمان مى آوردند، براى آنها بهتر بود. (ولى تنها) کمى از آنها با ایمانند. وبیشتر آنها فاسقند. ۱۱۰ آل عمران.
باز هم دعوت به حق و مبارزه با فساد.
تفسیر: در این آیه، مسلمانان واقعی بعنوان بهترین امتى معرفى شده اند که خداوند خلق فرموده که می توانند الگوی انسان کامل باشند برای امتهای دیگر.
دلیل بهترین بودن آنها، امر به معروف و نهى از منکر بیان شده و ایمان به خداوند.
یعنی اولا اصلاح جامعهء بشرى بدون ایمان و دعوت بحق و مبارزه با فساد ممکن نیست، و دوم اینکه این دو وظیفهء بزرگ، با وسعتى که در اسلام دارد در آئین هاى پیشین نبوده است.
👈 اما چرا امت اسلام، بهترین امتها باید باشند؟ زیرا این امت پیرو آخرین ادیان آسمانى هستند و آخرین دین بر اساس حساب تکامل، کاملترین آنهاست.
👈 👈 نکتهء مهمی که در این آیه وجود دارد اینست که امر به معروف و نهى از منکر، بر ایمان به خدا مقدم شده و این نشانهء اهمیت و عظمت این دو فریضه بزرگ الهى است که البته بخش عمدهء آن بر عهدهء حکومتهاست و وظیفهء مومنین، همکاری است.
چرا که اگر این دو وظیفه اجرا نگردد ریشه هاى ایمان در دلها سست شده، و پایه هاى آن فرو مى ریزد، و به همین جهات بر ایمان مقدم شده است.
👈 👈 از این بیان روشن مى شود، مسلمانان تا زمانى یک امت ممتاز محسوب مى شوند که دعوت بسوى نیکیها و مبارزه با فساد را فراموش نکنند، و آنروز که این دو وظیفه فراموش شد، نه بهترین امتند و نه به سود جامعهء بشریت خواهند بود. (دقت کنیم).
✔ سپس اشاره مى کند: مذهبى به این روشنى و قوانینى با این عظمت، منافعش براى هیچکس قابل انکار نیست. بنابراین اگر اهل کتاب ایمان بیاورند به سودشان است اما متاسفانه فقط اقلیتی از آنان اسلام را می پذیرند.
🟢 اما مومنان، هیچگاه از جانب کفار و اهل کتاب نگران نباشند، زیرا:
🌹لَن يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِن يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ.
آنها هرگز نمى توانند به شما زیان برسانند، جز آزارهاى مختصر. و اگر با شما پیکار کنند، به شما پشت خواهند کرد (و شکست مى خورند). سپس یارى نخواهند شد. ۱۱۱ آل عمران.
✅ دو بشارت بزرگ به مسلمانان و مومنین که هر دو در زمان نبی مکرم اسلام واقع شد و این بشارتها مادامی که گوش به فرمان خدا باشیم به تحقق می رسد.
بشارت اول اینکه دشمنان، با تمام قدرتی که دارند هرگز نمیتوانند آزار جدی به مومنین برسانند و دوم اینکه اگر به پیکار با مومنین دست بزنند، پشت کرده و فرار میکنند.
(خدا را شکر بیش از ۴۰ سال است که شاهدیم).
👈 و البته فراموش نکنیم این بشارتها فقط زمانی محقق میشود که استقامت کنیم نه سازش، که در اینصورت دیگر منتظر تحقق این بشارتها نباشیم.
✨ توصیف مومن ✨ ( ۳ )
🌹🌹وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ.
چه بسیار پیامبرانى که مردان الهى فراوانى به همراه آنان جنگ کردند. آنها (هیچگاه) در برابر آنچه در راه خدا به آنان مى رسید، سستى نکردند و ناتوان نشدند و تن به تسلیم ندادند. و خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد. ۱۴۶ آل عمران.
تفسیر: رِبِّیُون، به کسانی گفته مى شود که ارتباط و پیوندشان با خدا محکم باشد، با ایمان، با استقامت و با اخلاص باشند.
👈 آنان زمانیکه با ناکامی و شکست مواجه می شدند می گفتند:
🌹وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ.
سخنشان تنها این بود که: پروردگارا! گناهان و تندروى هاى ما را در کارها بر ما ببخش. قدمهاى ما را استوار بدار. و ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان. ۱۴۷ آل عمران.
✔ آنها هنگامیکه بر اثر اشتباهات یا سستى ها، یا لغزش ها گرفتار مشکلاتى در برابر دشمن مى شدند به جاى اینکه میدان را به او بسپارند یا تسلیم شوند، روى به درگاه خدا مى آوردند و ضمن تقاضاى عفو و بخشش از گناهان خود، از پیشگاه خداوند تقاضاى صبر و استقامت و پایمردى مى کردند.
ضمن اینکه ناکامیها را هرگز به دیگران نسبت نمی دادند و سرچشمهء آنرا در خودشان جستجو می کردند و در صدد جبران اشتباهاتشان بر می آمدند در صورتیکه اگر علت شکستها را بر گردن این و آن بیندازیم، هرگز به فکر جبران نخواهیم افتاد.
👈 اما نتیجهء این طرز تفکر و عمل، و صبر و استقامت چیست؟
🌹فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ.
از اینرو خداوند پاداش دنیا، و پاداش نیک آخرت را به آنها داد. و خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد. ۱۴۸ آل عمران.
✅ دو نکتهء مهمی که در این آیات وجود دارد اینست که در آیهء اول مى فرماید: وَ اللّهُ یُحِبُّ الصّابِرِیْنَ، و در این آیه مى فرماید: وَ اللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ .
اشاره به اینست که نیکوکارى بدون استقامت ممکن نیست، چرا که در برابر هر شخص نیکوکار، هزاران مشکل وجود دارد که اگر فاقد استقامت باشد بزودى کار خود را رها خواهد ساخت.
✅ نکتهء دوم اینکه در آیات فوق، از پاداش دنیا تعبیر به ثَوابَ الدُّنْیا شده، اما از پاداش آخرت تعبیر به حُسْنَ ثَوابِ الآخِرَةِ شده، اشاره به اینست که پاداش دنیا هر چه باشد بالاخره آمیخته با فنا و پاره اى ناملایمات است، در حالیکه پاداش آخرت سراسر حُسن است و از هر نظر خالص و دور از ناراحتیها.
🌸با سلام و تبریک میلاد فخر عالم.
🌺 معراج 🌺
پیامبر خاتم، یکسال قبل از هجرت از مکه به مدینه، در شب میلادشان، شب هفدهم ربیع الاول، به فرمان خدا به معراج رفتند تا بعضی از آیات عظمت الهی را از نزدیک و با چشم سر مشاهده کنند.
🌹🌹بسم الله الرحمن الرحیم، سُبْحانَ الَّذِی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ.
پاک و منزه است خدائى که بنده اش را در یک شب از مسجد الحرام به مسجد الاقصى که گرداگردش را پر برکت ساخته ایم برد، تا برخى از آیات خود را به او نشان دهیم چرا که او شنوا و بیناست. ۱ اسراء.
✨ لیل یعنی شب، و اسراء یعنی سفر شبانه.
کلمهء عبد نشان می دهد این سفر شبانه، نه فقط یک سفر روحانی در خواب یا مکاشفه بلکه یک سفر جسمانی، روحانی و در بیداری بوده است. عبد یعنی بنده ای که بیدار و مشغول بندگی است.
همچنین در ادامه، در آیات سورهء نجم هم خواهیم خواند.
✨ اما در معراج چه گذشت؟
🌹🌹بسم الله الرحمن الرحیم، وَ النَّجْمِ إِذا هَوى........
سوگند به ستاره هنگامیکه افول مى کند.
که دوست شما منحرف نشده و گمراه نیست.
و از روى هواى نفس سخن نمى گوید!
آنچه مى گوید چیزى جز وحى که بر او نازل شده نیست!
آن کسیکه قدرت عظیمى دارد او را تعلیم داده است.
آنکه توانائى فوق العاده دارد. آنگاه او سلطه یافت.
در حالیکه در افق اعلى قرار داشت!
سپس نزدیک تر و نزدیک تر شد.
تا آنکه فاصله او (با مقام عظمت خدا، یا با جبرئیل. تفاسیر متفاوت است) به اندازه فاصله دو کمان یا کمتر بود.
در اینجا خداوند آنچه را وحى کردنى بود به بنده اش وحى نمود.
قلب (پاک او) در آنچه دید هرگز دروغ نگفت.
آیا با او درباره آنچه (با چشم خود) دیده مجادله مى کنید؟!
و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد (اگر او جبرئیل باشد، یکبار هم پیامبر خاتم، او را در غار حرا در زمان نزول اولین وحی مشاهده فرموده بود).
نزد سدرة المنتهى .
که جنّت المأوى در آنجاست.
در آن هنگام که چیزى (نور خیره کننده اى)، سدرة المنتهى را پوشانده بود.
چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد.
او پاره اى از آیات و نشانه هاى بزرگ پروردگارش را دید. ۱ تا ۱۸ نجم.
👈 اما هدف این سفر چه بوده است؟
🌸 امام صادق در بارهء هدف معراج فرموده اند:
خداوند هرگز مکانى ندارد، و زمان بر او جریان نمى یابد، و لکن مى خواست فرشتگان و ساکنان آسمانش را با قدم گذاشتن پیامبر در میان آنها، احترام کند و نیز از شگفتى هاى عظمتش به پیامبرش نشان دهد، تا پس از بازگشت براى مردم بازگو نماید ( و درک و دید تازه ای برای هدایت و رهبری انسانها بیابد ).
تفسیر برهان، ج۲، صفحه ۴۰۰.
بحار الانوار ، ج۳، صفحه ۳۱۵.
👈 نکتهء بسیار مهم دیگر اینکه:
در مسئلهء معراج، هیچیک از مشکلات سفر به فضا، مانع این سفر جسمانی، روحانی نشده اند.
خداوند، مرکب سریع السیر و ناشناخته ای که متناسب این سفر فضائى بوده، در اختیار پیامبرش گذارده است، و او را از خطراتى که در این سفر وجود داشته، زیر پوشش حمایت خود گرفته است. خطرات نیروی جاذبه، فقدان هوا، گرمای سوزان آفتاب در قسمتی که می تابد و سرمای کشنده در قسمتی که نمی تابد، اشعه های خطرناک که در ماوراء جو وجود دارند، مشکل بی وزنی و بالاخره ششمین و آخرین مشکل در سفرهای فضایی، مشکل زمان.
تمام این موانع در سفر معراج حضرت رسول از مقابل ایشان برداشته شد و ایشان را با وسیله ای خاص به میهمانی آسمانیها بردند.
🌺 اللهم صل علی النبی و آله الطیبین الطاهرین 🌺
✨ توصیف مومن ✨ ( ۴ )
🌹🌹فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ.
(ای پیامبر) به سبب رحمت الهى، در برابر مؤمنان، نرم و مهربان شدى! و اگرخشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراکنده مى شدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب. و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامیکه تصمیم گرفتى، (قاطع باش و) بر خدا توکل کن. زیرا خداوند توکل کنندگان را دوست دارد. ۱۵۹ آل عمران.
تفسیر: فَظّ، در لغت به معنى کسى است که سخنانش تند و خشن است، و غلیظ القلب هم به کسى مى گویند که سنگدل باشد، و عملاً انعطاف و محبتى نشان ندهد.
پس از آن خطاب به پیامبر فرمود تو از این دو صفت ناشایست، مبرا هستی، دستور مى دهد: از تقصیر آنان بگذر، آنها را مشمول عفو خود گردان و براى آنها طلب آمرزش کن.
🟢 و اینگونه الگوی انسان کامل را به مومنین معرفی می فرماید.
👈 و با فرمان عفو عمومی، گوشزد می فرماید: اگر کسیکه بد می کند سپس در صدد عذرخواهی بر می آید، باید از حق خود بگذریم و او را عفو کنیم.
البته مراقب باشیم عفو ما منجر به ظلم بیشتر طرف مقابل نشود.
✅ و خداوند با فرمان عفو عمومی که به پیامبر داد، به ما می آموزد که وقتی مومنی در مقام بزرگتر قرار دارد، حالا یا در خانواده و یا در سطح اجتماع، باید در قبال زیر دستان و یاران و افراد تحت تکلف خود رئوف و مهربان باشد و اگر در موردی آنها دچار خطا و اشتباه شدند و سپس پشیمان شده و عذرخواهی کردند، او باید مهربان باشد و عفو کند و از حق خود بگذرد (البته توکل بر خدا تا مبادا بخشش ما منجر به ظلم دوبارهء آنها شود).
👈 سپس در ادامه می فرماید عزم در امور داشته باش. سپس از توکل می فرماید.
توکل یعنی اعتماد مطلق داشتن به خدا. لذا در آیهء بعد می فرماید:
🌹إِن يَنصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ ۖ وَإِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ.
اگر خداوند شما را یارى کند، هیچکس بر شما غلبه نخواهد کرد. و اگر دست از یارى شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یارى کند؟! و مؤمنان باید، تنها بر خداوند توکل کنند. ۱۰۶ آل عمران.
💚 (وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ. هر که بر خدا توکل کند، خدا برای او بس است. ۳ طلاق).
به این معنی که خداوند ضمانت کرده هر که توکل کند، در نمى ماند.
👈 👈 در حقیقت توکل یعنی ما در حیطهء قدرت و اختیاراتمان، و با استفاده از تجربیات خود و دیگران و مطالعهء کافی، تصمیماتمان را اتخاذ میکنیم و راه را پیش می رویم اما از عهدهء ما بر نمی آید تا بتوانیم مسائل پیش بینی نشده را لحاظ کنیم و نمی دانیم آینده چه چیز در انتظار است، پس نیاز به یک قدرت برتر از خود داریم و آن خداست، و خداوند بر ما منت گذاشت و این فرصت ناب و طلایی را در اختیارمان قرار داد و به ما اجازه داد تا انجام امور خود را به او بسپاریم و در نهایت، بهترین نتیجه را از تصمیمات و تلاش خود بگیریم چون توکل یعنی:
🌼 وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ.
من کار خود را به خدا وامى گذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست. ۴۴ غافر.
✨ وصف مومن ✨ ( ۵ )
🌹🌹الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ.
کسانیکه دعوت خدا و پیامبر را، پس از جراحاتى که به ایشان رسید، اجابت کردند. (و بسوى میدان دیگرى شتافتند)، براى کسانى از آنها، که نیکى کردند و تقوا پیشه نمودند، پاداش بزرگى است. ۱۷۲ آل عمران.
تفسیر: این آیات در مورد مومنانی است که به فرمان خدا و پیامبر در جنگ احد شرکت کردند و پس از شکست، دوباره جمع شدند و تا مسافتی بدنبال سپاه دشمن حرکت کردند تا دشمن تصور نکند مسلمانان بواسطهء شکستشان ضعیف و دچار تزلزل شدند.
اما بعضی از مسلمانان به بهانه ای به فرمان دوم عمل نکردند و بعضی از آنها که عمل کردند خلوص نداشتند، لذا خداوند فرموده برای بعضی از آنها پاداش بزرگی است.
کلمهء مِنْهُمْ، به معنی بعضی از آنهاست.
👈 آنگاه در آیهء بعد، یکى از نشانه هاى پایمردى و استقامت آنها را به این صورت بیان مى فرماید:
🌹الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ.
(همان) کسانیکه (بعضى از) مردم، به آنان گفتند: دشمنان براى (حمله به) شما گرد آمده اند. از آنها بترسید! اما این سخن، بر ایمانشان افزود و گفتند: خدا ما را بس است و او بهترین حامى ماست. ۱۷۳ آل عمران.
🟢 و بدنبال این استقامت و ایمان و پایمردى آشکار، خداوند نتیجهء عمل آنها را بیان کرده و مى فرماید:
🌹فَانقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ.
به همین جهت، آنها (از این میدان) با نعمت و فضل پروردگار، بازگشتند. در حالیکه (بر خلاف تصور دیگران) هیچ بدى به آنان نرسید. و خشنودى خدا را بدست آوردند. و خداوند داراى فضل و بخشش بزرگى است. ۱۷۴ آل عمران.
👈 فرق میان نعمت و فضل، از این نظر است که نعمت، پاداشى است به اندازهء استحقاق، و فضل، اضافه بر استحقاق است.
یعنی خداوند به مومنانی که با خلوص در جنگ با دشمنان دین شرکت می کنند، و گوش به فرمان ولی امر خود هستند، بیشتر از استحقاقشان نعمت عطا می فرماید، ضمن اینکه خشنودی خداوند را هم بدست می آورند.
👈 سپس برای اطمینان بخشیدن به مومنین که در جنگ با دشمنان هراسی نداشته باشند می فرماید:
🌹إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ.
این فقط شیطان است که پیروان خود را (با سخنان و شایعات بى اساس) مى ترساند. از آنها نترسید. و تنها از (مخالفت) من بترسید اگر ایمان دارید. ۱۷۵ آل عمران.
✅ یادآور یاران آقا اباعبدالله که با خلوص، گوش به فرمان مولایشان بودند و خداوند از نعمت و فضل خود به آنها بخشید و از آنها راضی شد
✨ وصف مومن ✨ ( ۶ )
🌹🌹مَّا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ.
ممکن نبود که خداوند، مؤمنان را به همین گونه که شما هستید واگذارد. مگر آنکه ناپاک را از پاک جدا سازد. و ممکن نبود که خداوند شما را از اسرار غیب، آگاه کند (تا مؤمنان و منافقان را از این راه بشناسید). ولى خداوند از میان پیامبران خود، هر که را بخواهد برمى گزیند. (و براى رهبرى مردم از غیب آگاهش مى کند) پس به خدا و پیامبران او ایمان بیاورید، و اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، پاداش بزرگى براى شماست. ۱۷۹ آل عمران.
تفسیر: این یک حکم عمومى و همگانى است و یک سنت جاودانى پروردگار است که هر که ادعاى ایمان کند و در میان صفوف مسلمین براى خود جائى باز کند به حال خود رها نمى شود، بلکه با آزمایشهاى پى در پى خداوند، بالاخره اسرار درون او فاش مى گردد.
👈 اما سوالی که ممکن است در این رابطه به ذهن برسد اینست که خدا از اسرار درون همه آگاه است، پس چه مانعى دارد که مردم را از وضع آنها آگاه کند و از طریق علم غیب، مؤمن از منافق شناخته شود و همه درون یکدیگر را بشناسند؟
✔ قسمت دوم آیه، به این سؤال پاسخ مى دهد که: هیچگاه خداوند اسرار پنهانى و علم غیب را در اختیار شما نخواهد گذارد (وَ ما کانَ اللّهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَى الْغَیْبِ).
👈 زیرا آگاهى بر اسرار نهانى، مشکلى را براى مردم، حل نمى کند، بلکه در بسیارى از موارد باعث هرج و مرج و از هم پاشیدن پیوندهاى خانوادگی و اجتماعى، خاموش شدن شعله هاى امید و از بین رفتن تلاش و کوشش در میان تودهء مردم مى گردد.
باید با مطالعه و کسب تجربه و توجه کافی به اطراف، سعی کنیم دشمنان و منافقان را از روی اعمالشان بشناسیم، که راه شناسائى همهء افراد، اعمال آنهاست.
نکتهء مهم دیگری که در این آیه وجود دارد اینست که حتی پیامبران هم ذاتاً عالم به غیب نیستند و بر اثر تعلیم الهى قسمتى از اسرار غیب را مى دانند. بنابراین افرادى هستند که از غیب آگاه مى شوند و همچنین مقدار آگاهى آنها بسته به مشیت خداوند است.
و منظور از مشیت، و خواست خدا همان ارادهء آمیخته با حکمت است، یعنى خدا هر که را شایسته ببیند و حکمتش اقتضا کند، از اسرار غیب آگاه مى سازد.
🟩 در پایان آیه، خاطر نشان مى سازد، اکنون که میدان زندگى، میدان آزمایش و جداسازى پاک از ناپاک، و مؤمن از منافق است، پس شما براى اینکه از این بوتهء آزمایش، خوب به در آئید، به خدا و پیامبران او ایمان آورید (فَآمِنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ).
اما تنها به ایمان آوردن اکتفا نمى کند، بلکه مى فرماید: اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، اجر و پاداش بزرگ در انتظار شماست (وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَکُمْ أَجْرٌ عَظیمٌ).
✅ این نکته، در آیه قابل توجه است که از مؤمن، تعبیر به طَیِّب (به معنی پاکیزه) شده است و مى دانیم طیب، چیزى است که بر همان آفرینش نخست باقى بماند، و اشیاء خارجى و بیگانه، آنرا خبیث و ناپاک نسازد. آب طیب تا زمانی پاک است که عوامل آلودهء خارجى به آن نرسیده باشد. یعنی فطرت و آفرینش نخستین انسان، همان ایمان است.
اگر این فطرت خدشه دار شد فورا توبه و جبران کنیم.
اما بهتر آنست که قبل از ارتکاب گناه، از آن پیشگیری نماییم.
قطعا پاک کردن آلودگی، زحمت زیادی دارد.
و من الله توفیق إن شاءالله.
✨ وصف مومن ✨ ( ۷ )
🌹🌹وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً...
هیچ فرد باایمانى مجاز نیست که مؤمنى را به قتل برساند، مگر اینکه (این کار) از روى خطا و اشتباه باشد. و اگر کسى مؤمنى را از روى خطا به قتل رساند، باید یک بردهء مؤمن را آزاد کند و خونبهایى به کسان او بپردازد. مگر اینکه آنها خونبها را ببخشند. و اگر مقتول، از گروهى باشد که دشمن شما هستند (و کافرند)، ولى مقتول با ایمان بوده، (تنها) باید یک بردهء مؤمن را آزاد کند (و پرداختن خونبها به کافران لازم نیست). و اگر از گروهى باشد که میان شما و آنها پیمانى برقرار است، باید خونبهاى او را به کسان او بپردازد، و یک برده مؤمن (نیز) آزاد کند. و کسیکه نمى تواند (برده آزاد کند) باید دو ماه پى در پى روزه بگیرد. این (یک نوع تخفیف، و) توبهء الهى است. و خداوند، دانا و حکیم است. ۹۲ نساء.
تفسیر: از نظر اسلام آنقدر ریختن خون مردم از اهمیت بالا و مسئولیتی سنگین برخوردار است که اینطور با جزئیات به آن پرداخته.
✔ اصولاً هرگز مؤمن به خود اجازه نمى دهد، دست خویش را به خون فرد بى گناهى بیالاید.
جملهء اِلاّ خَطَأً، به معنی مگر از روى اشتباه، به این معنى نیست که آنها مجازند از روى اشتباه این عمل را انجام دهند. بلکه منظور اینست که مؤمنان جز در موارد اشتباه، آنزمان که عقلشان به دلیل خشم و کینه مختل شده، آلودهء چنین گناه بزرگى نخواهند شد. البته یک مومن واقعی در طول عمر و فرصتی که دارد آنقدر برای فرو بردن خشم، تمرین می کند که به مرتبهء کاظم الغیظ برسد. ( دقت کنیم).
◾ آنگاه جریمه و کفارهء قتل خطا را در سه مرحله بیان مى فرماید.
سپس برای تاکید دوباره برای نهی از قتل، می فرماید:
🌹وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا.
و هر که، فرد با ایمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است. در حالیکه جاودانه در آن خواهد بود. و خداوند بر او غضب مى کند. و او را از رحمتش دور مى سازد. و مجازات بزرگى براى او آماده ساخته است. ۹۳ نساء.
👈 اما در آیات بسیاری خوانده ایم راه توبه باز است و خداوند گناهان را می بخشد، پس اگر قاتلی از کار خود پشیمان شود و توبه کند چگونه تا ابد در دوزخ خواهد بود؟
موضوع بسیار مهم است.
می دانیم بخشش گناهان بزرگ از جانب خدا منوط است به توبه و جبران ( توبوا و اصلحوا)، این تعبیر بارها در قرآن تکرار شده.
آیا خسارتی که از قتل یک انسان، آنهم انسان مومن، بر خانوادهء او و بر جامعه و بر اذهان عمومی و بر خانوادهء خود قاتل وارد میشود جبران پذیر است؟!! واقعا اگر قاتل توبه کند آیا میتواند قتلی را که مرتکب شده جبران کند؟
و خداوند اینگونه با بیان دوزخی شدن قاتل الی ابد، زشتی این گناه کبیره را گوشزد می فرماید.
◾ 👈 خیال نکنیم ما از ارتکاب به این جنایت مبرا هستیم.
کافیست فقط یک لحظه خشم بر ما غالب شود و عقل را مختل کند.
پس قبل از اینکه گرفتار این خسارتهای سنگین شویم، تمرین صبر کنیم.
◾ 👈 خیال نکنیم اگر در مشاجره ها، کوتاه بیائیم و خشم خود را فرو بریم، چیزی از ارزش ما کم میشود. هرگز.
در اینصورت علاوه بر اینکه فرمان خدا را مبنی بر حفظ آرامش و فرو بردن خشم اطاعت کرده ایم، با عقل و منطق و گذشت و بزرگواری، از وقوع یک جنایت بزرگ و هول انگیز توانسته ایم جلوگیری کنیم و این شکیبایی نه تنها حقارت نیست بلکه بسیار بزرگوارانه است و عزت و احترام چنین فردی چه در پیشگاه خداوند منان و چه در دید عموم مردم، محفوظ و از درجهء بالایی برخوردار خواهد بود.
/إن شاءالله هر روز ساعت ۱۶ یک پیغام قرآنی در کانال قرار می‌گیرد/
✨ وصف مومن ✨ ( ۸ )
🌹🌹لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا.
(پاداشهاى الهى) به آرزوهاى شما و آرزوهاى اهل کتاب نیست. هر که عمل بدى انجام دهد، مطابق آن کیفر داده مى شود. وکسى را جز خدا، ولىَّ و یاور خود نخواهد یافت. ۱۲۳ نساء.
تفسیر: در این آیه، یکى از اساسى ترین پایه هاى اسلام بیان شده است، که ارزش وجودى اشخاص و پاداش و کیفر آنها هیچگونه ربطى به ادعاها و آرزوهاى آنها ندارد، بلکه تنها بستگى به عمل و ایمان دارد، این اصلى است ثابت، سنتى است تغییرناپذیر، و قانونى است که تمام ملتها در برابر آن یکسانند.
🌸 پیامبر بزرگوار اسلام در این رابطه فرموده اند:
قسم به آن کسیکه جانم بدست اوست، مطلب، همان است که در این آیه نازل شده، ولى این بشارت را به شما بدهم که موجب قرب شما به خدا و تشویق به انجام کارهاى نیک گردد، مصائبى که به شما مى رسد کفارهء گناهان شماست حتى خارى که در پاى شما مى رود.
نورالثقلین، ج۱، ص۵۵۳.
سپس آیهء بعد نازل شد که فرموده است:
🌹وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا.
و کسانیکه کار شایسته اى انجام دهند، خواه مرد باشند یا زن، در حالیکه ایمان داشته باشند، چنین کسانى داخل بهشت مى شوند. و کمترین ستمى به آنها نخواهد شد. ۱۲۴ نساء.
👈 و به این ترتیب، یک فرد مومن، به وابستگیهاى اجتماعى، نژادى، خیالی و مانند آن، نسبت به یک مذهب یا یک فرد و یا یک گروه و نژاد خاص، نمی بالد و آن وابستگیها را اساس برتری خود نسبت به دیگران قرار نمی دهد بلکه اساس را ایمان و عمل به فرامین خدا می داند.
👈 نکتهء قابل توجه اینکه: آنجا که فرموده است گناهکار، هیچکس را سرپرست و یاور در برابر گناهان نمى بیند، منافاتی با مسئلهء شفاعت ندارد.
زیرا معنى شفاعت این نیست که شفیعان که پیامبران، امامان و صالحان هستند، دستگاه مستقلى در برابر خداوند دارند، بلکه شفاعت آنها نیز به فرمان خداست و بدون اجازهء او، و شایستگى و لیاقت شفاعت شوندگان، هیچگاه اقدام به شفاعت نخواهند کرد.
بنابراین، هر شفاعتى سرانجام به خدا باز مى گردد، و شعبه اى از ولایت، نصرت و کمک و یارى خداوند محسوب مى شود.
/إن شاءالله هر روز ساعت ۱۶ یک پیغام قرآنی در کانال قرار می‌گیرد/
✨ وصف مومن ✨ ( ۹ )
🌹🌹وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ.
و از روزی هاى حلال و پاکیزه اى که خداوند به شما داده است، بخورید و از (مخالفت) خداوندى که به او ایمان دارید، بپرهیزید. ۸۸ مائده.
تفسیر: آنچه خداوند به شما روزى داده است حلال و پاکیزه بخورید، تنها شرط آن اینست که رعایت اعتدال و تقوا و پرهیزکارى در بهره گیرى از این مواهب را فراموش نکنید.
🌸 روزى پیامبر بزرگوار اسلام دربارهء رستاخیز و وضع مردم در آن دادگاه بزرگ الهى بیاناتى فرمودند، این بیانات مردم را تکان داد و جمعى گریستند.
به دنبال آن، جمعى از یاران پیامبر تصمیم گرفتند، پاره اى از لذائذ و راحتى ها را بر خود تحریم کرده و به جاى آن به عبادت پردازند و بر خود سخت گرفتند.
این سخن به گوش پیامبر رسید، فرمان داد همهء مسلمانان به مسجد آیند، و پس از حمد و ثناى پروردگار فرمودند:
چرا بعضى از شما چیزهاى پاکیزه را بر خود حرام کرده اید؟
من سنت خود را براى شما بازگو مى کنم هر که از آن روى گرداند از من نیست.
آگاه باشید من هرگز به شما دستور نمى دهم که مانند کشیشان مسیحى و رهبان ها دنیا را ترک گوئید زیرا اینگونه مسائل و همچنین دیرنشینى، در آئین من نیست، رهبانیت امت من در جهاد است (اگر مى خواهید ترک دنیا گوئید، جهاد کنید).
بر خود سخت نگیرید، زیرا جمعى از پیشینیان شما بر اثر سخت گرفتن بر خود، هلاک شدند.
سپس آنها که سوگند یاد کرده بودند این امور را ترک کنند، برخاسته عرض کردند: اى پیامبر! ما در این راه سوگند یاد کرده ایم وظیفهء ما در برابر سوگندمان چیست؟ که آیهء بعد نازل شد.
وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۲۱ و ۱۰۷. و بسیاری منابع دیگر.
🌹لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ...
خداوند شما را بخاطر سوگندهایى که بدون توجه یاد مى کنید مؤاخذه نمى کند. ولى در برابر سوگندهایى که (از روى اراده) محکم کرده اید، مؤاخذه مى نماید.کفارهء اینگونه سوگندها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهایى است که غالباً به خانوادهء خود مى دهید. یا لباس پوشاندن بر آن ده نفر. و یا آزاد کردن یک برده. و هرکه نمى توند، باید سه روز روزه بگیرد. این، کفارهء سوگندهاى شماست به هنگامیکه سوگند یاد مى کنید (و مخالفت مى نمایید). و سوگندهاى خود را حفظ کنید (و نشکنید). خداوند آیات خود را اینچنین براى شما بیان مى کند، شاید شکر بجا آورید. ۸۹ مائده.
👈 اول اینکه اگر انسان به چیزى یقین داشته باشد و بر اساس آن سوگند یاد کند، سپس معلوم شود اشتباه کرده است، آن جزء قسم لغو است.
پس فورا قسم یاد نکنیم. اول مطمئن شویم بعد سوگند یاد کنیم.
دوم، لازم است محتواى قسم، کار نامشروع و یا مکروهى نباشد.
بنابراین، اگر انسان در حال اختیار از روى اراده و تصمیم سوگند یاد کند که عمل حرام یا مکروهى را انجام دهد آن قسم نیز بى ارزش است، و وفاى به آن لازم نیست.
و سوم اینکه سوگند جز به نام خدا معتبر نیست.
بنابراین، اگر کسى از روی اراده و بطور جدی و به نام خدا سوگند یاد کند که عمل نیک یا لااقل عمل مباحى را انجام دهد، واجب است به سوگند خود عمل کند و اگر آنرا شکست کفاره دارد.
🟢 همهء تلاش خود را بر این گذاریم که قسم یاد نکنیم 🟢
✨وصف مومن✨ ( ۱۰ )
🌹🌹فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ.
از (گوشت) آنچه نام خدا (هنگام ذبح) بر آن گفته شده، بخورید (و از غیر آن نخورید) اگر به آیات او ایمان دارید. ۱۱۸ انعام.
تفسیر: یعنى ایمان فقط به ادعا و گفتار و عقیده نیست، بلکه باید در عمل هم آشکار گردد، کسیکه به خداى یکتا ایمان دارد تنها از گوشتهایی مى خورد که نام خدا هنگام ذبح بر آنها برده شده.
تحریم گوشتهائى که نام خدا به هنگام ذبح آنها برده نشده، نه فقط از نظر جنبه هاى بهداشتى است تا گفته شود چه اثرى در بردن نام است، بلکه مربوط به جنبه هاى معنوى، اخلاقى و تحکیم پایهء توحید و یگانه پرستى است.
آنچه به مرگ طبیعى مى میرد، غالباً بیمار است و خونهاى کثیف در لابلاى گوشتهاى آن مانده، فاسد شده و گوشت را هم آلوده و فاسد مى کنند، به همین دلیل خداوند دستور داده تنها از گوشت حیواناتى بخورند که با شرایط خاصى ذبح شده و خون آن بیرون ریخته است.
علاوه بر این جهات، چون به غیر از دین اسلام، به هنگام ذبح مقید به بردن نام خدا بر آن نیستند لذا ذبیحه های غیر اسلامی حرام است. ( دقت کنیم).
پس حیوانى که خودش مرده یا ذبح اسلامی نشده، هم آلودگیهاى خونى و گوشتى دارد، و غیر بهداشتى است و هم از جنبهء معنوى بى بهره است.
در آیه های ۱۴۳ و ۴ سورهء انعام مشخصا چهار زوج از چهارپایان را حلال شمرده: میش، بز، شتر، و گاو، همه دو زوج.
بنابراین یک فرد مومن، فقط و فقط از آن گوشتهایی می خورد که خداوند آنها را حلال کرده ضمن اینکه با ذکر نام خدا ذبح شده باشند و به غیر از اینرا هرگز استفاده نمیکند.