✨ میلاد نور مبارک ✨ ✨ تکریم والدین ✨ ( ۱۴ ) 🌺 بیست و چهارمین دعای صحیفهء سجادیه. دعای آقا امام سجاد در حق والدین. / این دعا هفده فراز دارد که در دو پیغام می خوانیم إن شاءالله / هشت فراز اول : 🌺 خداوندا! درود فرست بر پیامبر، بنده و رسولت، و بر خاندان پاک او و نیکوترین درود و رحمت و برکت و تحیتت را بر آنها مخصوص گردان. خداوندا! کرامت و درود و رحمت نامنتهای خودت را به والدینم اختصاص ده، ای مهربانترین مهربانان. خداوندا! درود فرست بر پیامبر و آل پاکش، و با الهام خود حقوق واجبی را که والدینم بر من دارند به من بیاموز. و بعد از آنکه جمیع حقوق واجب آنها را بر من الهام فرمودی و بصیرت دادی، مرا به آن حقوق و وظایف، مشغول ساز و موفقم بدار، تا حدی که در این علمی که به من آموختی، هیچ عملی از من فوت نشود و ارکان وجودم از آنچه به من الهام فرمودی، ثقیل و سنگین نگردد. خداوندا! درود فرست بر پیامبر و آل پاکش، که ما را به وجود او شرافت بخشیدی و به واسطه ی آن حضرت، اهل بیت او را حق امامت بر خلق عطا فرمودی. خداوندا! جلال پدر و مادرم را در نظرم همچون یک سلطان قرار ده و مرا نسبت به آنها همچون مادری رئوف و مهربان بفرما و عطوفت و مهربانی در حقشان را چنان بر من لذت بخش بگردان که روشنی بخش تر از خواب راحت خواب آلودگان باشد، و گواراتر از آب گوارای تشنه کامان، تا آرزوی ایشان را بر آرزوی خودم ترجیح دهم و خشنودیشان را بر خشنودی خودم برگزینم و احسان آنها را بسیار شمارم حتی اگر کم است و نیکی خود را کم شمارم حتی اگر زیاد است. خداوندا! صدای مرا بر آنان آهسته گردان و گفتار و سخنم را با آنان نیکو نما و رفتارم را با آن دو، دلپسند ساز و دلم را با ایشان مهربان کن و مرا رفیق شفیق آنها بگردان. خداوندا! در مقابل زحمت تربیت من به آنها جزای خیر عطا فرما و پاداش زحمتهایی را که در کودکی برای من کشیدند، برایشان محفوظ دار. خداوندا! اگر از من آزار و اذیت به آنها رسیده، یا امر ناپسندی از طرف من دیده اند، یا حقی از حقوق آنها نزد من ضایع گشته، پس تو این تضییع حق را برایشان سبب نابودی گناهانشان و علو درجاتشان و ازدیاد حسناتشان قرار ده. ای خدایی که سيئات را چندین برابر به حسنات تبدیل میکنی. / ادامه در پیغام فرداإن شاءالله /

✨ تکریم والدین ✨ 🌺 بخش دوم از بیست و چهارمین دعای صحیفهء سجادیه، دعا برای پدر و مادر 🌺 👈 (به سوء رفتارهایی که گاها از جانب والدین، خواسته و ناخواسته در قبال اولاد صورت می گیرد و در این دعای مهم به آن اشاره شده توجه کنیم و عکس العمل درستی را که امام سجاد با ذکر این دعا به ما آموخته، داشته باشیم). نه فراز باقی: خداوندا! آنچه آنها در قول و گفتار، تعدی کرده اند، یا در کردار و عمل، تفریط کرده اند، یا حقی از حقوق مرا ضایع کرده اند، یا به حد کافی و کامل ادا نکرده اند، همه را به آنها بخشیدم و بکلی از آنها گذشتم و از تو می خواهم که بار مجازات آنها را از دوششان برگیری. من در بارهء خویش، نسبت به آنان بدگمانی ندارم و در مهرورزی به خود، سهل انگاری از ایشان ندانم و از رفتارشان ناراضی نیستم ای پروردگار! زیرا حقوق والدینم بر من واجب و احسانشان بر من مقدم تر و نعمت منتشان بر من بزرگتر از آنست که من بتوانم به عدالت جبران کنم یا به مثل آن پاداش دهم. ای خدای من! پس کجا رفت طول مدتی که برای تربیت من صرف کردند؟ و کجا رفت رنج و زحمتی که در حراست از من کشیدند؟ و کجا رفت آن تنگی و سختی زندگانی که برای آسایش من به خود می دادند؟ هرگز آنها حق خود را بطور کامل از من نگرفتند و آنچه بر عهدهء من از ادای حق واجب آنها بود درنیافتند و من در خدمت آنان انجام وظیفه نکردم. خداوندا! درود فرست بر پیامبر و آل پاکش، و مرا یاری فرما، ای خدایی که تو بهترین کسی هستی که از او یاری طلبند! و موفق بدار مرا ای بهترین راهنمایانی که میشود به او روی آورد! و قرار مده مرا در زمرهء کسانیکه باعث خوار شدن پدر و مادر خود میشوند، در آنروزیکه همهء نفوس را بدون هیچ ستمی جزا میدهند ۲۲ جاثیه. خداوندا! درود فرست بر پیامبر و آل پاک و ذریهء او، و والدین مرا به عطایی نیکوتر از آنچه به والدین سایر بندگان باایمانت مرحمت کردی، اختصاص ده ای مهربان ترین مهربانان! ای خدا! ذکر و دعا بر آنانرا بعد از هر نمازم، فراموشم مگردان و همچنین در هیچ لحظه ای از شب و هیچ ساعتی از روز. خداوندا! درود فرست بر پیامبر و آل پاکش، و دعا برای والدینم را موجب آمرزش من قرار ده و آنها را هم به نیکی و محبتهایی که به من کرده اند، ببخش و مغفرت حتمی را شامل حالشان بگردان و راضی باش از آنها به شفاعت من (اگر پیش از آنها مرا بیامرزی، شفاعتشان را میکنم)، و به کرامت و لطف ازلی خویش، آنها را به منازل سلامت ابدی برسان. خداوندا! اگر مغفرتت بر آنها سبقت گرفته، پس مرا به شفاعت آنها ببخش و اگر مغفرتت پیش از آنها شامل حال من بوده، پس آنها را به شفاعت من مشمول گردان تا آنکه به رأفت و عنایتت، همگی در دار کرامت و سرای مغفرت و رحمتت با هم همنشین باشیم که همانا تویی صاحب فضل بزرگ بی پایان و احسان قدیم و تویی مهربان ترین مهربانان عالم. 💚 الهی والدین آسمانی همنشین حضرت امیر باشند و دعاگوی زمینیان 💚

⚫ تسلیت شهادت بانو زینب کبری سلام الله علیها ⚫ در بارهء تاریخ، چگونگی رحلت و محل دفن بانو زینب کبری در میان تاریخ‌نویسان و علماء اختلاف وجود دارد. بعضی گفته اند ایشان بعلت غم شدید کربلا و مصائب اسارت، بیمار شده و به رحمت خدا رفته اند. بعضی عنوان کرده اند یزید که دید، زینب کبری بانویی است خردمند، فصیح و دانا، و شاهدی بزرگ بر وقایع کربلا، پس می‌تواند روشنگر مهمی بر علیه دستگاه حکومتش باشد لذا او را به شهادت رساند. در مورد تاریخ رحلت ایشان تقریبا همهء نقل‌ها ۱۸ ماه بعد از عاشورای حسینی است. و در مورد محل تدفین بانو، بعضی گفته اند چون یزید از روشنگریهای ایشان سخت در فشار و تنگنا قرار داشته، بانو را بالاجبار به شام کوچانده و ایشان در آنجا رحلت کرده یا به شهادت رسیده و آرامگاهش در آنجاست. 👈 اما با رجوع به منابع شیعی در میابیم، امام سجاد بشدت از طرف حکومت تحت فشار بوده و هیچگونه ارتباطی با مردم نداشته اند، در چنین شرایطی مهمترین رابط ایشان با مردم حضرت زینب بوده است. بنابراین بانو مهره ای مهم بوده بر علیه حکومت. عزاداریها و برپایی روضه ها و روشنگریهای حضرت زینب هم از طرف دیگر، چهرهء خبیث حکومت یزید و یزیدیان را بیش از پیش به همگان‌ معرفی می کرده است. لذا از طرف دستگاه حکومتی مسموم و به شهادت رسید و محل دفن او در مدینه است و مخفی. 🖤 مثل مادرش 🖤 👈 صد البته که شدت غم بانو بسیار بزرگ و عظیم بوده اما خیلی بعید است بزرگترین پیام آور عاشورا، با آن درجه از صبر و تحمل، از شدت غم بیمار شده باشد. بعید است در چنان شرایطی، چنین بانویی زانوی غم بغل گرفته باشد. او لحظه ای از روشنگری دست نکشیده و حرکت ایشان که قبل از واقعهء عاشورا آغاز شده لحظه ای متوقف نشده است. چطور ممکن است غم بر او غالب شده باشد؟!! بهرحال بانویی که در سوریه دفن است یکی از دختران حضرت امیر و خواهر اباعبدالله است که در کربلا حضور داشته و رنج اسارت را کشیده است.

👈 تکرار آخرین پیغام قبل از دههء فاطمیه. ✨ وصف مومن ✨ ( ۳ - ۴۲ ) چه شد که مسلمانان در جنگ احد شکست خوردند؟ 👈 در ماجراى جنگ احد، مسلمانان در آغاز جنگ با اتحاد و شجاعت خاصى جنگیدند، و بزودى پیروز شدند، لشکر دشمن از هم پراکنده شد و موجى از شادى سراسر لشکر اسلام را فرا گرفت. ولى نافرمانى جمعى از تیراندازان که در شکاف کوه عینین به فرماندهی عبداللّه بن جبیر مى جنگیدند و رها کردن آن سنگر حساس، و مشغول شدن بعضی از آنها و دیگران به جمع آورى غنائم، سبب شد که ورق برگردد و شکست سختى به لشکر اسلام وارد شود. هنگامیکه مسلمانان با دادن تلفات و خسارات سنگین به مدینه بازگشتند با یکدیگر مى گفتند مگر خداوند به ما وعدهء فتح و پیروزى نداده بود؟ پس چرا در این جنگ شکست خوردیم؟ در این هنگام آیهء ۱۵۲ آل عمران نازل شد: 🌹 وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ ... خداوند، وعدهء خود را بشما (دربارهء پیروزى) تحقق بخشید. در آن هنگامکه دشمنان را به فرمان او، به قتل مى رساندید. تا اینکه سست شدید. و در کار (حفظ سنگرها) به نزاع پرداختید. و بعد از آنکه خداوند آنچه را دوست مى داشتید (از غلبه بر دشمن) به شما نشان داد، نافرمانى کردید. بعضى از شما، خواهان دنیا بودند. و بعضى خواهان آخرت. سپس خداوند شما را از غلبه بر آنان بازگرداند. (و پیروزى شما به شکست انجامید) تا شما را بیازماید. و او شما را بخشید (بعد از توبه) و خداوند نسبت به مؤمنان، داراى احسان و بخشش است. ✔✔ وعدهء پیروزى تا زمانیکه دست از استقامت و پیروى از فرمان پیغمبر برنداشته بودند ادامه داشت. شکست از آن زمان شروع شد که سستى و نافرمانى، آنها را فرا گرفت. /یعنى اگر تصور کنیم که وعدهء پیروزى بدون قید و شرط است، سخت در اشتباهیم، تمام وعده هاى پیروزى مشروط به پیروى از فرمان خداست. و همیشه نگهدارى پیروزیها از بدست آوردن آن مشکل تر است/ در آیهء بعد، خداوند صحنهء پایان احد را به مسلمانان یادآورى مى کند و مى فرماید: 🌹 إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ... (بخاطر بیاورید) هنگامى را که از کوه بالا مى رفتید و (یا در بیابان) پراکنده مى شدید، و به هیچکس (از عقب ماندگان) نگاه نمى کردید، در حالیکه پیامبر از پشت سر، شما را صدا مى زد. سپس (خداوند)، اندوهها را یکى پس از دیگرى به شما جزا داد. این بخاطر آن بود که دیگر نه براى از دست رفتن چیزى (مانند غنایم جنگى) غمگین شوید، و نه بخاطر مصیبتهایى که بر شما وارد مى گردد. و خداوند از آنچه انجام مى دهید، آگاه است. ۱۵۳ آل عمران. 👈 👈 خداوند به یاد مسلمانان می آورد آن زمانی را که فرار مى کردند و نگاه به عقب سر نمى کردند که سایر برادرانشان در چه حالند، در حالیکه پیامبر از پشت سر، آنها را صدا مى زد. پیامبر فریاد مى زد بندگان خدا بسوى من بازگردید بسوى من بازگردید من رسول خدایم (اِلِىَّ عِبادَ اللّهِ اِلَىَّ عِبادَ اللّهِ فَاِنِّى رَسُولُ اللّهِ). ولى هیچیک از آنها به سخنان او توجه نداشتند. در این هنگام غم و اندوه، یکى پس از دیگرى بسویشان رو آورد (فَأَثابَکُمْ غَمّاً بِغَمّ). اندوه شکست، اندوه از دست دادن جمعى از افسران و سربازان شجاع، اندوه مجروحان، اندوه شایعهء شهادت پیامبر و واقعیت جراحات ایشان..... اینها همه نتیجهء آن مخالفتها بود. 👈 چرا خداوند، لحظات آخر جنگ احد را یادآوری کرده است: چون بعضی از آنها با فریب خود چیزى بر خلاف آنچه در میدان جنگ واقع شده بود، ادعا میکردند و با کتمان اشتباهات، ادعای پیروزی می کردند!! خداوند به این دسته، یادآور شده است که شکست را بپذیرید و به آن اقرار کنید و عبرت بگیرید و هرگز بخاطر از دست رفتن غنائم جنگی و جراحات وارده ناراحت نشوید و احساس سستی، و ضعف و شکست نکنید.

لجبازی یعنی چه و به چه کسی لجباز می گویند؟ لجبازی یعنی خودرای، کله شق و یک دنده. متضاد لجبازی فقط یک کلمه است 👈 منطقی. فرد لجباز از موضع خود پایین نمی آید و خواستار اجرا شدن تصمیماتش است. فرد لجباز دلیلی برای این مقاومت ندارد؛ او می گوید من موافق نیستم و کسی هم نمی تواند مرا مجبور به انجام کاری کند. دلائل لجبازی افراد: ✔ جلب توجه. در این حالت او فکر می‌کند مورد توجه کافی از سوی اطرافیان نیست. ✔ عنوان نکردن دلیل. در این حالت حق با اوست ولی او به دلائلی مثل کمروئی یا خراب نشدن رابطه، از گفتن دلیل برحق خود امتناع می ورزد و لجبازی می کند. ✔ داشتن خانوادهء لجباز. ممکن است فرد لجباز در خانواهء لجباز بزرگ شده باشد لذا لجبازی الگوی اوست. ✔ غرور. در این حالت، فرد لجباز بدون هیچ دلیل منطقی با دیگران مخالفت می کند. ✔ احساسات پنهان، خصومت. در این حالت، فرد بخاطر ناراحتی که از کسی دارد و نمی‌خواهد مستقیما آنرا مطرح کند بوسیلهء لجبازی، ناراحتی درونش را تلافی می کند. ✔ کمبود اعتماد به نفس. در این حالت، فرد خود را ضعیف می بیند و برای پر کردن این خلا لجبازی می کند. 👈 👈 خود را بررسی کنیم. ممکن است در یکی از این گروه‌ها باشیم، پس خود را اصلاح کنیم. 👈 👈  اگر این رفتار را در اطرافیان می بینیم، به آنها کمک کنیم تا این مشکل رفع شود. ◾ بدترین رفتار در مقابل فرد لجباز مقابل به مثل است. با یکدیگر مهربان‌تر باشیم، یکدیگر را تحقیر نکنیم، نسبت بهم انعطاف بیشتری داشته باشیم و برای سازندگی خود و دیگران کوشا باشیم. 👈 👈 اگر لجبازی درمان نشود تبدیل به گستاخی خواهد شد.

✨ وصف مومن ✨ ( ۴۳ ) 🌹🌹 فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَن....... اما انسان هنگامیکه پروردگارش او را برای آزمایش، گرامی می دارد و نعمت می بخشد (مغرور شده) و می گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته. و اما هنگامیکه برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می گیرد (مأیوس شده) و می گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است. ۱۵ و ۱۶ فجر. تفسیر: این آیات مربوط است به زمانیکه رزق و روزی انسان، کم یا زیاد میشود. 👈 گاهی با عطای نعمت و گاهی با سلب آن، آزمایش می شویم. عطای نعمت به معنی قرب الهی نیست، پس مغرور نشویم؛ و سلب نعمت هم به معنای دوری از خدا نیست، پس مأیوس نگردیم. انسان مومن در هر دو حالت فقط جانب تقوا را پیش می گیرد و در بارهء کسی هم قضاوت نمیکند. در ادامه، خداوند با گوشزد کردن چهار عمل نادرست، به انسان می گوید که کم شدن رزق او به معنای خوارشدنش به درگاه خدا نیست، بلکه اگر مرتکب این اعمال شود، به درگاه خدا خوار خواهد شد 👇👇 کَلاّ بَلْ لاتُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ. وَ لاتَحَاضُّونَ عَلى طَعامِ الْمِسْکِینِ. وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمّاً. وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبّاً جَمّاً. چنان نیست، بلکه شما یتیمان را گرامى نمى دارید. و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمى کنید. و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده مى خورید. و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و به خاطر آن گناهان زیادى مرتکب مى شوید). ۱۷ تا ۲۰ فجر. 👈 اکرام یتیم. این اکرام، علاوه بر رسیدگی مالی، جبران کمبودهای عاطفی هم هست، تا کسیکه با ازدست دادن پدر و یا مادر خود، یتیم شده، احساس ذلت و حقارت نکند. امام صادق فرموده اند: هیچ بنده ای دست مرحمت بر سر یتیمی نمی کشد مگر اینکه خداوند به تعداد موهایی که از زیر دست او می گذرد، نوری در قیامت به او می بخشد. بحارالانوار، ج۱۵، ص۱۲۰. 👈 و عمل دوم، تشویق نکردن دیگران به إطعام مسکین است. يعنی نه تنها بايد خودمان مقيد به انجام إطعام مسكين باشيم، بلكه بايد ديگران را هم به انجام این عمل، تشويق كنيم. 👈 سومین عمل، خوردن میراث است. خوردن میراث مشروع، کار مذمومی نیست. اما اگر به یکی از این چند صورت انجام شود، مورد نکوهش است: اول، خوردن سهم دیگران و تقسیم ناصحیح ارث. دوم زمانیست که وارث از این مال بدون زحمت، به محرومان و نیازمندان انفاق نکرده و بخل می ورزد. و سوم، خوردن اموالی است که ارث یتیم و صغیر است. 👈 چهارمین عمل زشت، حب دنیاست. چون کسیکه علاقهء شدید به دنیا داشته باشد، احتمال اینکه حلال و حرام را با هم مخلوط کند بسیار است، و در ضمن، بخاطر این علاقهء شدید به اموال، حقوقی را که خداوند برای او مشخص کرده نمی پردازد و یا کم می گذارد. 👈 👈 هر چهار عملی که خداوند به انسان گوشزد فرموده، جنبهء مالی دارند. این بخاطر اینست که اگر کسی بتواند از عهدهء آزمایشهای مالی، بخوبی برآید، آزمایشهای دیگر برای او آسان خواهد شد. ✅ زمان تذکر به خود، همین حالاست. فرصت را از دست ندهیم که با مرگ همه چیز تمام می‌شود و دیگر کسی به فکر ما نیست.

✨ وصف مومن ✨ ( ۴۴ ) 👈 در پیغام قرآنی روز گذشته در آیات ۱۵ تا ۲۰ سورهء فجر خواندیم: تنگ شدن رزق، خوار شدن در پیشگاه خدا نیست. بلکه این ۴ عمل هست که انسان را در پیشگاه پروردگار، خوار و پست می کند: 👇 تکریم نکردن یتیم. تشویق نکردن به إطعام مسکین. خوردن مال ارث به ناحق. و علاقهء شدید به مال دنیا. سپس در ادامه فرموده اند: 🌹🌹 کَلاّ إِذا دُکَّتِ الأَرْضُ دَکّاً دَکّاً........ چنان نیست، در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود. و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند. و در آنروز جهنم را حاضر کنند. در آنروز انسان ( به خودش ) متذکر مى شود. اما این تذکر چه سودى براى او دارد؟! مى گوید: ایکاش براى ( این ) زندگیم چیزى از پیش فرستاده بودم. در آنروز هیچکس مانند او عذاب نمى کند. و هیچکس همچون او کسى را به بند نمى کشد! ۲۱ تا ۲۶ فجر. ✔ تفسیر: با برپایی قیامت، دیگر، تذکر دادن فرمانهای خالق، توسط انسان به خودش، چه سودی دارد؟ زمان متذکر شدن آیات الهی به خود و به دیگران همین حالاست. پس نباید فرصت را از دست دهیم، و نفوس خود را به خسران گرفتار کنیم. 🟩 اما نقطهء مقابل نفوسی که خود را به زیان انداخته اند، نفس مطمئنه است که در پایان آیات، خداوند با خطابی بسیار زیبا، با آن سخن می گوید: 🌹یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ. ارْجِعِی إِلى رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً. فَادْخُلِی فِی عِبادِی. وَ ادْخُلِی جَنَّتِی. تو اى روح آرام یافته! بسوى پروردگارت بازگرد در حالیکه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است. پس در سلک بندگانم در آى. و در بهشتم وارد شو! ۲۷ تا ۳۰ فجر. 💚💚 دعوت مستقیم پروردگار، از نفوسى که در پرتو ایمان به حالت اطمینان و آرامش رسیده اند. دعوتى که آمیخته با رضایت طرفین است. و به دنبال آن، تاج افتخار عبودیت را بر سر او می‌نهد، و او را به لباس بندگى مفتخر می کند و در سلک خاصان درگاهش جاى می دهد و خودش مستقیما و بی واسطه به او می فرماید: در بهشت من داخل شو 💚💚 👈 حضرت امیر در اینباره فرمایش بسیار مهمی دارند: 🌷جاهِدْ نَفْسَكَ و حاسِبْها مُحاسَبةَ الشَّريكِ شَريكَهُ، و طالِبْها بِحُقوقِ اللّه‏ِ مُطالَبَةَ الخَصْمِ خَصْمَهُ. با نفْس خود جهاد كن و از او حساب كِش، همچنان كه شريك از شريكش حساب مى كِشد ، و حقوق خداوند را از او مطالبه كن، همچنان كه طرف دعوا، حقوق خود را از ديگرى مطالبه مى کند. غررالحکم. ................................. بزرگترین شریک انسان، نفس اوست. از او غافل نشویم. 👈 نفس انسان سه مرحله دارد: امّاره، لوّامه و مطمئنّه. ⚫ چیرگی نفس به عقل، نفس اماره است که هنوز عقل، رشد کافی نکرده و مغلوب هوا و هوس می‌شود. 🟢 در مرحلهء لوامه، نفس انسان بواسطهء ایمان و تقوا و پرهیزکاری، ارتقاء یافته و عقل، کنترل بیشتری روی نفس دارد و بهتر می‌تواند هوا و هوس را مهار کند. و به محض مغلوب شدن، متوجه وخامت اوضاع می‌شود و در صدد عذرخواهی و جبران بر می آید‌ ( توبه و جبران ). و این مرحله آنچنان از اهمیت بالای برخوردار است که خداوند در آیهء دوم سورهء قیامة به آن قسم یاد فرموده. ✅ اما نفس مطمئنه....... و این مرحله ای از نفس است که غرائز سرکش در برابر انسان رام می‌شوند. که نفس انسان پس از تصفیه، تهذیب و تربیت کامل، به آن مى رسد. برای رسیدن به این مرحله، جهاد اکبر لازم است و پیروزی در این جهاد میسر نخواهد شد مگر در مکتب الهی.... مکتب الهی 👈 خداوند در قرآن مجید بیش از ۱۰ مرتبه فرموده است: خدا و پیامبر را اطاعت کنید. 💚 این مقام انبیاء و اولیا و پیروان راستین آنهاست. البته که رسیدن به این مرحله، آسان نیست اما لذت رسیدن به مقام قرب الهی، سختیها را آسان می کند. 🌺 و من الله توفیق.

✨ وصف مومن ✨ ( ۴۵ ) 🌹🌹 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ....... سوگند به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند، و سوگند به روز هنگامیکه جلوه گر شود، و سوگند به آن کسیکه جنس مذکر و مؤنث را آفرید، که سعی و تلاش شما گوناگون است. ۱ تا ۴ لیل. 👈 یعنی عملکرد انسانها با هم متفاوت است. بعضی خوب و بعضی بد. اینطور نیست که همه در پیشگاه خالق یکسان باشند. سپس توضیح بیشتری فرموده است. دقت کنیم 👇 🌹فَأَمّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى..... اما کسیکه انفاق کند و پرهیزگارى پیش گیرد. و جزاى نیک (الهى) را تصدیق کند. ما او را در مسیر آسانى قرار مى دهیم! ۵ و ۶ و ۷ لیل. 🌹 وَ أَمّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى.... اما کسیکه بخل ورزد و بى نیازى طلبد. و پاداش نیک را انکار کند. بزودى او را در مسیر دشوارى قرار مى دهیم. ۸ و ۹ و ۱۰ لیل. ◾ و آنگاه عذابی دیگر علاوه بر دشواری مسیر بیان فرموده است: 🌹وَ ما یُغْنی عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدّى. و در آن هنگام که سقوط مى کند (یا در دنیا، و یا در روز قیامت)، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت! ۱۱ لیل. تفسیر: در پیشگاه خدا، شب از آنجایی ارزش قسم خوردن دارد که علاوه بر زمان استراحت و تجدید قوا، زمان انجام عبادات شبانه است که بسیار سفارش شده ایم. و ارزش روز، به این است که در روشنایی آن می توان کار و تلاش کرد و عمل صالح انجام داد و گره از مشکلات دیگران گشود. مذکر و مؤنث در عالم انسان و حیوان و نبات هم آیاتی است از نشانه های خدا. ✅ قسم به اینها که انسان در تلاش است. یعنی انسان در هر شرایطی که باشد، سرمایه های وجودش را در مسیری به کار می گیرد. مهم اینست که چه مسیری را انتخاب می کند. مسیر درست یا نادرست. و در مورد انفاق هم فرموده است: هر که با نیت پاک انفاق کند، انفاقی بدور از هر آزار و منت، و امید به پاداش الهی هم داشته باشد و آنرا تصدیق کند، خداوند، سختی مسیر را بر او آسان می کند بطوریکه انفاق و انجام تمام اعمال نیک برای او لذتبخش میشود و پاداش فراوان عایدش خواهد شد. ◾ اما کسیکه بخل می ورزد، و پاداش الهی را تکذیب می کند و یا خود را از آن بی نیاز میداند، مسیرش سخت خواهد شد. در واقع چنین فردی گرفتار حب دنیاست و مدام نگران از دست دادن اموالش است. و مدام در اضطراب اینست که خسارت و یا ضرری متوجه دارائیش شود. و مرتب در حال شمارش و حساب و کتاب است. چنین فردی بطور خود به خود در سختی قرار دارد و از زندگیش نه بهره ای می برد و نه لذتی. و چه بسا برای کسب دارائی بیشتر، حدود الهی را هم در نظر نگیرد. و حب دنیا اینگونه تمام فرصتها را برای آباد کردن آخرتش از او می گیرد. 👈 سپس توضیحات بیشتری فرموده است که إن شاءالله در پیغام فردا می خوانیم.

✨ وصف مومن ✨ ( ۴۶ ) در پیغام قرآنی روز گذشته در سورهء لیل، در بارهء کسانی خواندیم که انفاق می کنند و فرمانهای خداوند را تصدیق می کنند. و همچنین در بارهء کسانیکه بخیل هستند و فرمانهای خدا را انکار میکنند. و خواندیم دارائی آنها هنگام سقوط، سودی به حالشان ندارد. سپس فرموده اند: 🌹🌹إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدى..... به یقین هدایت کردن بر ماست. و آخرت و دنیا از آن ماست. ۱۲ و ۱۳ لیل. 👈 خداوند فرموده است هدایت و تبیین راه با ماست که بخوبی آنرا انجام داده ایم.(هدایت تکوینی از راه عقل، و هدایت تشریعی توسط پیامبران و کتب آسمانی). حالا این شما هستید که راه درست را انتخاب کنید یا راه نادرست. و این خداوند نیست که به‌ شما نیاز دارد بلکه شما به او نیازمندید. او صاحب آخرت و دنیاست. و اگر مسیر هدایت را روشن می‌کند، به این دلیل است که بندگانش را دوست دارد و عاقبت گناه و سرکشی از مسیر حق را می داند 👇 🌹 فَأَنْذَرْتُکُمْ ناراً تَلَظّى..... من شما را از آتشى که زبانه مى کشد بیم مى دهم. کسى جز بدبخت ترین مردم وارد آن نمى شود. همان که ( فرمان خدا را ) تکذیب کرد و به آن پشت نمود! ۱۴ و ۱۵ و ۱۶ لیل. 💚 آنگاه در بارهء پرهیزکاران می فرماید: 🌹 وَ سَیُجَنَّبُهَا الأَتْقَى...... و بزودى باتقواترین مردم از آن دور داشته مى شود. همان که مال خود را مى بخشد تا پاک شود. و هیچکس را نزد او حقى نیست تا بخواهد او را جزا دهد. بلکه هدفش جلب رضاى خداى بزرگ است. ۱۷ تا ۲۰ لیل. ✅ 👈 انسانهای باتقوا از آتش دور نگه داشته می‌شوند. آنها از اموال خود برای پاک شدن انفاق می کنند. پاک‌ شدن نفس از بخل و پلیدی و پاک شدن اموالشان. و در برابر این انفاق، هیچ حقی از او بر ذمهء کسی نمی آید تا لازم باشد از فرد انفاق کننده تشکر کند. خود او هم هیچ انتظار تشکر ندارد بلکه تنها برای رضای خدا از اموالش بخشش می کند. ( انفاق صحیح شرایطی دارد که إن شاءالله در زمان مقتضی آیات مربوطه را خواهیم خواند). و در پایان از وعده ای بزرگ خبر داده اند: 🌹 وَ لَسَوْفَ یَرْضى. و بزودى راضى مى شود! ۲۱ لیل. ✅ خداوند، چنین بنده ای را بزودی راضی می کند. یا در دنیا یا در آخرت یا در هر دو. 👈 👈 فرمانهای خداوند را با خلوص، دقت کافی، نیت پاک، و تمام و کمال انجام دهیم و از درگاه خداوند به کم هم راضی نشویم. ✅ 👈 👈 اما بزرگترین درخواستی که می‌توانیم از خداوند داشته باشیم چیست؟ چه چیزی از همه بزرگتر است و تمام خواسته های دیگر را در خود جا داده؟!!! 👇👇👇 🌹وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنّات تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاْ َنْهارُ خالِدینَ فیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فی جَنّاتِ عَدْن وَ رِضْوانٌ مِنَ اللّهِ أَکْبَرُ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ. خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغ هائى از بهشت وعده داده که نهرها از زیر درختانش جارى است. جاودانه در آن خواهند ماند. و مسکن هاى پاکیزه اى در بهشت هاى جاودان، و رضاى خدا ( از همهء اینها ) برتر است و پیروزى بزرگ، همین است. ۷۲ توبه. یا مَن أَرجوُهُ لِکُلِ خَیر! سائل آمده........🤲 و از تو رضای تو را می خواهد.

✨ وصف مومن ✨ ( ۴۷ ) 🟩 معرفی الگوهایی بزرگ از میان پیامبران الهی. 🌹🌹 وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ....... و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان نیرو و بصیرت. و ما آنها را خالص گرداندیم که همان یادآوری سرای آخرت بود. و آنها نزد ما از برگزیدگان و نیکان بودند. و به خاطر بیاور اسماعیل و الیسع و ذوالکفل را که همه از نیکان بودند. این یک یادآوری است (یادآوری برای انسان که از آنها الگو بگیرد). و به یقین برای پرهیزکاران فرجام نیکویی است. ۴۵ تا ۴۹ ص. تفسیر: بندگی، نخستین توصیفی است که خداوند برای شش پیامبری که در آین آیات از آنان یاد کرده، بیان فرموده است. پس تنها با بندگی خدا میتوان به او نزدیک شد و در صف صالحان قرار گرفت. بندگی خدا یعنی وابستگی مطلق به او. یعنی در برابر ارادهء او، از خود اراده ای نداشته و تسلیم او باشیم و در همه حال سر بر فرمان او گذاریم. بندگی خدا یعنی بی نیازی و بی اعتنایی به غیر خدا و تنها چشم بر لطف او دوختن (البته کمک خواستن از دیگرانی که می توانند کمک کنند، منافاتی با بندگی خدا ندارد، اگر: کسیکه از او یاری می خواهیم، عبد صالح خدا باشد، و دوم، در همین حال هم یادمان نرود، تنها خداست که گشایندهء امور است، به بندگان منت گزارده و وسیله خیر قرارشان می دهد). 👈 و دو پشتوانه ای که برای آن مردان بزرگ بیان فرموده، نیرو است و بصیرت. یعنی نیروی عمل، و نیروی درک و تشخیص و معرفت. پس بندهء مقرب خدا در سایهء ایمان به او، و کسب علم دین، صاحب معرفت می شود ( کسب معرفت بوسیلهء تهذیب نفس است )، و به این ترتیب دارای درک و تشخیص شده و با عملکرد صحیح بر پایهء ایمان و علم دین، و معرفت الله حرکت می کند ( عمل و بصیرت ). 👈 👈 چه بسا کسانیکه دارای سواد دینی هستند اما از معرفت دینی بی بهره اند، چون تهذیب نفس نمی کنند. و کسانیکه سواد دینی کافی ندارند اما بطور کامل به معرفت الله رسیده و شجرهء طیبه اند برای خود و دیگران. 👈 و چهارمین توصیف برای آن الگوهای انسانیت که در چهل و ششمین آیه بیان فرموده، خلوصشان است که با یادآوری سرای آخرت حاصل گشته ( إِنّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَة ذِکْرَى الدّارِ ). يعنی آنان پیوسته به یاد جهان آخرت بودند و پیوسته خود را برای آن آماده می کردند و به دیگران هم متذکر می شدند. ادامهء این آیات، فرداإن شاءالله.

✨ وصف مومن ✨ ( ۴۸ ) 👈 روز گذشته در بارهء ۶ پیامبر که بعنوان الگوی بشر معرفی شده بودند خواندیم. سپس وصف بهشت را فرموده برای هر دو گروه. ◾ سپس دو گروه دیگر را معرفی فرموده که آنها هم یکی الگوی دیگریست اما گرفتار دوزخ خواهند شد. در بیان شرایط آنها در دوزخ دقت کنیم 👇👇 🌹🌹 هَٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ....... (رؤسای گمراه به یکدیگر مى گویند) این گروهى (از پیروان شما) است که همراه شما وارد دوزخ مى شوند. خوشامد بر آنها مباد. همگى در آتش خواهند سوخت. آنها به (رؤسای خود) می گویند: بلکه خوشامد بر شما مباد که این (عذاب) را شما برای ما فراهم ساختید و چه بد قرارگاهی است. (سپس) می گویند: پروردگارا! هر که این (عذاب) را برای ما فراهم ساخته، عذابی مضاعف در دوزخ بر او بیفزا. آنها (در ادامهء این گفتگو) می گویند: چرا مردانی را که ما از اشرار می شمردیم، (در آتش دوزخ) نمی بینیم؟! آیا ما آنها را (بی جهت) مسخره می کردیم یا چشمان ما آنها را نمی بیند؟ گفتگوی خصمانهء دوزخیان، یک واقعیت است ( و حتما و قطعا واقع خواهد شد ). ۵۹ تا ۶۴ سورهء ص. تفسیر: مجازاتی دیگر برای اهل دوزخ که در این آیات بیان شده، گفتگویی مملو از سرزنش میان آنهاست. میان همان رؤسا و پیروانشان که در دنیا، یکی دستور می داد و دیگری بی چون و چرا می پذیرفت، یکی گمراه می کرد و دیگری بدون تفکر گمراه می شد، یکی ارباب بود و دیگری زیردست. حالا همانها در دوزخ به سرزنش یکدیگر می پردازند. و پیروان گمراه از خدا می خواهند که عذاب رؤسای گمراه آنانرا مضاعف کند. یکبار برای گمراهی خودشان و یکبار برای گمراه کردن دیگران. در این زمان چنانکه در آیهء ۳۸ اعراف میخوانیم، خداوند می فرماید: هر دو عذاب مضاعف دارید. چون همین پیروان بودند که تکیه گاه و قدرت سرکردگان گمراهشان شدند و آنها بواسطهء پیروی پیروانشان توانستند به اهداف شوم و انحرافی خود برسند. پس عذاب هر دو مضاعف است. ◾ و بالاخره دوزخیان بدبخت، بدنبال کسانی می گردند که در دنیا آنها را از اشرار می شمردند و آنها را مسخره می کردند. غافل از اینکه بخاطر عدم درک حقایق، واقعیات را به سخره گرفته و حقيقت و مومنین را مسخره کرده اند. در سورهء مطففين می خوانيم، حالا در قیامت این مؤمنین هستند که به آنها می خندند. 🌹 آیات ۲۹ تا ۳۶ مطففین. بدکاران (دردنیا) پیوسته به مومنان می خندیدند و هنگامیکه ازکنارشان می گذشتند، آنانرا با اشاره تمسخر میکردند و چون بسوی خانوادهء خود باز می گشتند، مسرور (ومغرور) و خندان بودند (ازاینکه جزو آنان نیستند). و هنگامیکه آنانرا می دیدند، می گفتند: به یقین اینها گمراهانند در حالیکه مأموریت آنها مراقبت از مومنان نبود (پس به چه حقی دربارهء آنها اظهار نظر کرده وسخنان باطل میگفتند؟). ولی امروز مؤمنان هستند که به کافران می خندند. در حالیکه برتختهای بهشتی نشسته و (به نعم الهی وکیفر گناهکاران) می نگرند. آیا (با این وضع)، کافران، پاداشی براعمال خودگرفته اند؟!