#احیاء_شب_نیمه_شعبان_۱۳۹۸ 🔻قرائت ادعیه شب نیمه‌شعبان با نوای آیت‌الله‌مهدوی 📆 ۱شنبه، ۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ ⏱مدت زمان: ۱۸دقیقه 🔸گلستان شهدای اصفهان @abolhasanmahdavi

🌸ولادت با سعادت یگانه منجی عالَم بشریت حضرت بقیة‌الله‌الأعظم«ارواحنافداه» را به محضر محبین و ارادتمندان و منتظرین آن حضرت تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم. @abolhasanmahdavi

#فواید_یاد_امام_زمان علیه‌السلام (۸) ✅سنخیت روحی 🔻خورشید ناطق، امام صادق«علیه‌السلام» دربارهٔ دوران غیبت فرمودند: صاحب این امر ناگزیر است از نظرها غایب شود و ناچار است در حال غیبت، عزلت پیشه کند. «طیبه» چه جای خوبی است برای منزل‌کردن و با وجود ۳۰ نفر، نگرانی نیست. 🔹اکنون باید گفت بودن به یاد آن حضرت، یاد کردن از آن سی نفری نیز هست که در زمان غیبت، همواره با آن بزرگوار همراه‌اند. 🔸این توجه انسان را وا می‌دارد که مهدی‌گونه شود تا از این رهگذر، با آن بزرگوار سنخیت روحی پیدا کند و امید پیدا کند که توفیق قرارگرفتن در بین آن سی نفر را بیابد و ان‌شاءالله بتواند به محضر آن حضرت برسد و از مجلس نورانی حضرتش بهره‌مند شود. ✅خداوند در سوره‌ی کهف آیه۱۱۰ فرموده است: پس هر کس امیدوار است به لقای پروردگارش نائل شود، باید عمل صالح انجام دهد [و نیکوکاری در پیش گیرد]. 👈نکته اینکه امید به لقای حجت عالَمیان نیز از مصادیق امید به لقای خالق عالَمیان است. @abolhasanmahdavi

🔹 #ویژگی_منتظران امام زمان ۵ 🔻شناخت ولی‌فقیه و ارتباط با او @abolhasanmahdavi

هم اکنون سخنرانی رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای دام ظله از شبکه‌ یک سیما

#انواع_تشرف ۱ ✅نوع اول: تشرف اختیاری یا مشاهده 🔻در زمان غیبت کبرا، تشرف اختیاری به محضر امام زمان«علیه‌السلام» ممکن نیست. تشرف اختیاری یعنی اینکه شخص هر زمان که خواست، بتواند حضرتش را زیارت کند. این امکان در دوره غیبت کبری وجود ندارد. 🔹تشرف اختیاری در زمان غیبت صغرا ممکن بوده؛ اما به چهار نایب خاص حضرت ولی‌عصر«علیه‌السلام» مخصوص و منحصر بوده است. 👈به بیان دیگر، این چهار نفر به اختیار خودشان و البته با اجازه‌ی امام«علیه‌السلام» می‌توانستند خدمت حضرتش مشرّف شوند؛ ولی تشرف دیگران فقط با اجازه و لطف آن حضرت محقق می‌شده و می‌شود و اراده و تصمیم مشرّف‌شدگان هیچ تاثیری در کسب این توفیق ندارد. 🔸به تشرّف اختیاری، « #مشاهده» هم می‌گویند. امام زمان«علیه‌السلام» در آخرین نامه‌ی خود که در ۹ شعبان ۳۲۹ هجری صادر فرموده‌اند، به آخرین نایب خاصشان، جناب علی بن محمد«رحمه‌الله» چنین دستور داده‌اند: «اَلا مَنِ ادَّعَی المُشَاهَدَهَ ...فَهُوَ کَاذبٌ مُفتَر»؛ بدانید کسیکه ادعای مشاهده کرد، دروغ‌گو و افترازننده است. ✅در این عبارت، مشاهده به معنای «رویت» نیست، بلکه به‌معنای تشرف اختیاری است؛ یعنی اگر کسی ادعا کند که من هرگاه اراده کنم، خدمت امام زمان«علیه‌السلام» می‌رسم، بدون هیچ تردید و واهمه‌ای بگویید: دروغ می‌گویی! 👈این دستور، صریح است و هیچ استثنایی هم ندارد و حتی همان ۳۰نفر مرتبط با امام«علیه‌السلام» را که در دوران غیبت کبرا با ایشان مرتبط‌اند، دربرمی‌گیرد: این افراد نیز حق ندارند رویت اختیاری و مشاهده‌ی ارادی را ادعا کنند. @abolhasanmahdavi

#انواع_تشرف ۲ ✅تشرف غیراختیاری‌ یا‌ رؤیت‌ توفیقی 🔻وقتی توفیقی از عالم بالا نصیب فرد شود، او به دیدار غیر اختیاری امام عصر«علیه‌السلام» نائل می‌شود. 🔹این دیدار را «رؤیت» نامیده‌اند. این روؤیت علاوه بر اینکه امکان دارد، واقع هم شده است. 🔸تعداد کسانیکه به این توفیق دست یافته‌اند، بسیار است. مرحوم آیت‌الله شیخ علی‌اکبر نهاوندی«رحمه‌الله» می‌فرمودند: بیش از هزار نفر از کسانیکه خدمت امام زمان«علیه‌السلام» رسیده‌اند، داستان تشرفشان ثبت شده است و تعداد کسانیکه تشرف آنها ثبت نشده، چندین برابر این افراد است. ▫️علت ثبت‌نشدن بسیاری از تشرفات آن است که معمولا افراد مشرّف‌شده به محضر حضرت، می‌کوشیده‌اند تا این تشرف را مخفی نگه دارند؛ لذا ماجرای تشرف را نقل نمی‌کرده‌اند. 👈در زمان غیبت، مصلحت آن است که عموم مردم از دیدن ظاهری آن سَرور عزیزتر از جان محروم باشند؛ ولی گاهی حکمت الهی اقتضا می‌کند که توفیق شرفیابی به خدمت آن امام غایب از نظر«علیه‌السلام» نصیب بعضی مردم شود. این تشرفات فایده های پر ارزشی دارد. @abolhasanmahdavi

#پیشنهاد_دانلود 🔊بشنوید | مناجات با امام زمان«علیه‌السلام» ⏰مدت زمان: ۳دقیقه @abolhasanmahdavi

🔻استغاثه به درگاه الهی جهت فرج امام زمان«علیه‌السلام» به دستور امام‌صادق«علیه‌السلام» @abolhasanmahdavi

#بیان_کوتاه 📹 ببینید | امام زمان«علیه‌السلام» را برای خودشان بخواهیم #پیشنهاد_دانلود ⏰مدت زمان: ۹دقیقه @abolhasanmahdavi

#فواید_تشرف_غیر_اختیاری ۱ ✅دست‌یابی به عین‌الیقین 🔻عالی‌ترین کمال انسان این است که خدای عزّوجل را با تمام وجودش بیابد؛ نه اینکه برای اثبات وجود او به استدلال بسنده کند. البته استدلال، مرحلهٔ اول اعتقاد به خداوند سبحان است و مرحلهٔ دوم، یافتن خداست. 🔹نشانهٔ یافتن خدا این است که فرد بعد از دیدن او با چشم دل، دیگر برای اثبات وجود خداوند در نزد خود، به‌دنبال دلیل نیست؛ زیرا گم‌شده‌ای ندارد تا به اثباتش نیاز داشته باشد. گرچه برای اثبات خداوند برای دیگرانی که هنوز او را نیافته‌اند، آوردن دلیل لازم است. ▫️برای روشن‌ترشدن مطلب، این مثال راهگشاست: فرض کنید برف آمده است و شخص، کسی را نمی‌بیند؛ اما روی برف جای پایی می‌بیند. با دیدن جای پا بر روی برف، استدلال می‌کند که کسی از روی برف عبور کرده است. علت آنکه فرد دلیل می‌آورد، این است که شخص را نمی‌بیند. حال اگر جای پا باشد و خود شخص هم در فاصلهٔ پنج‌متری ایستاده باشد، دیگر برای اثبات وجود آن شخص نیازی به استدلال نیست؛ زیرا خودش حاضر است. 👈انسان تا خدای لطیف را نیافته و نور او در دلش روشن نشده است، برای اثبات پروردگار به دنبال دلیل می‌گردد؛ اما اگر به جایی رسید که او را با تمام وجود یافت، از دلیل بی‌نیاز می‌شود. 🔸یافتن خدا در دل، مانند درک تشنگی است: انسان هیچ‌گاه برای اثبات تشنگی‌اش برای خودش، دلیل نمی‌آورد؛ زیرا تشنگی را با تمام وجودش می‌فهمد. اما برای دیگران که از تشنگی او بی‌خبرند، به لب‌های خشکیده اشاره می‌کند تا آنها را از تشنگی خود با خبر سازد. ادامه دارد...... @abolhasanmahdavi