🔊مداحی| من فدای دلبرمم 🎙حاج محمود کریمی ◾️ شب پنجم شده مرسوم... شب عبداللّٰه معصوم... 🌹#عبدالله که باشی، حلقه زدن دشمنان به دور امامت را تاب نمی آوری...

🇮🇷🇵🇸 ﷽ 🎥 منافق‌ترین فرد تاریخ را بشناسید... 🍃🌹🍃 🔸تا به حال مثل چنین فردی ندیده‌اید #ایران_قوی | #محرم

🎥🌿 شهید رئیسی چیکار کرد... 🌿فقط گوشه ای از اقدامات شهید رئیسی رو با هوش مصنوعی را تصویرسازی کردیم با عنوان اقدامات شهید جمهور💔

❣ سلام امام زمانم ❣ 🍃 ای همه هستی فدای نام زیبای شما 🍃 آسمان هرگز نبیند مثل و همتای شما 🍃 کاش می شد کاسه چشمان ما روزی شود 🍃 جایگاه اندکی خاک کف پای شما #اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج

🥀 از روز عاشورا تا انقلاب جهانیِ امام زمان علیه‌السلام 🍀 #کلیپ| #استاد_شجاعی

🔹خیمهء اباعبدالله #مضطر_تنها 🎙حجت‌الاسلام #حامد_کاشانی

🔆زنگ عبرت 🔴 سلیمانِ صرد خزاعی زمانت را بشناس... 🔻 وقتی به قیام امام حسین علیه السلام نگاه میکنیم میبینیم که تمام مولفه های لازم برای پیروزی در کف میدان را در اختیار داشتند، اما چه عاملی باعث شد آنگونه در کربلا با تعداد اندکی از یارانش به شهادت برسند؟!!! چه شد که پیروزی قطعی کف میدان، تبدیل به فجایع و جنایات صحرای کربلا شد؟! 🔻 اینجاست که نقش خواصِ جامعه هویدا و وزن آنان در پیروزی و شکست آشکار میشود. اگر خواصی همچون سلیمانِ صرد خزاعی در تدابیر راهبردی خود در مدیریت شیعیان کوفه اشتباه نمیکرد، #قطعا یزید و ابن زیاد نمیتوانستند قیام اباعبدالله رو کمر بشکنند. 🔻سلیمان صرد خزاعی با 3 خطای راهبردی هم امام زمانش را به قتلگاه فرستاد و موجبات شهادت جمع کثیری از شیعیان کوفه را فراهم کرد و باعث شد با بی تدبیری خود، ابن زیاد در کوفه قدرت بگیرد و یزید در شام 1️⃣ زمانی که هنوز جای پای ابن زیاد در کوفه محکم نشده بود، مسلم بن عقیل، نائب امام زمان فرمان جهاد داد و تدبیرش این بود که امروز باید کوفه را بگیریم و آماده ورود امام حسین علیه السلام کنیم. اما سلیمان اجتهاد کرد و گفت: نه، باید صبر کنیم تا امام حسین بیاد و بعد قیام کنیم... ♦️ این اشتباهش هم موجب شهادت نائب امامش شد و هم ابن زیاد را در کوفه مسلط کرد. 2️⃣ زمانی که میتوانست شیعیان کوفه را برای یاری امام حسین علیه السلام به کربلا بفرستد، سکوت کرد و همین امر باعث شد امام حسین علیه السلام در کربلا تنها بماند و آنگونه به شهادت برسد. اگر سلیمان قیام میکرد و با دهها هزار شیعه به سمت کربلا میرفت قطعا حادثه کربلا شکل دیگری رقم میخورد. 3️⃣ پس از شهادت امام حسین علیه السلام نیز خطای راهبردی سومش را انجام داد و با سوار شدن بر موج احساسات شیعیان، بسیاری از آنان را به قتلگاه عین الورده برد و شهید کرد. در حالی که میتوانست دست در دست مختار دهد و با تدبیرِ معقولانه او هم شیعیان را قدرتمندتر کند در جهت اداره جامعه و هم راحت تر قاتلین امام حسین علیه السلام قصاص شوند. 🔻 حضرت آقا در همین خصوص میفرمایند: "اما کسانی از خواص، به کربلا هم نرفتند. نتوانستند بروند؛ توفیق پیدا نکردند و البته، بعد مجبور شدند جزو توّابین شوند. چه فایده؟! وقتی امام حسین علیه‌السّلام کشته شد؛وقتی فاجعه اتّفاق افتاد؛ وقتی حرکت تاریخ به سمت سراشیب آغاز شد، دیگرچه فایده؟! ... ببینید! از هر طرف حرکت می‌کنیم، به خواص می‌رسیم. تصمیم‌گیری خواص در وقت لازم, تشخیص خواص در وقت لازم، گذشت خواص از دنیا در لحظه‌ی لازم، اقدام خواص برای خدا در لحظه‌ی لازم. اینهاست که تاریخ و ارزشها را نجات می‌دهد و حفظ می‌کند! در لحظه‌ی لازم، باید حرکت لازم را انجام داد. اگر تأمّل کردید و وقت گذشت، دیگر فایده ندارد." ✅ سلیمان صراد خزاعی، یک مصداق است، یک شاخص است، یک نمونه است از خواصی که نمیتوانند در لحظه‌ی لازم تصمیم درست را برای پیروزی جبهه حق بگیرد و با این غفلت باعث میشوند جبهه حق، طعم تلخ شکست را بارها و بارها بچشد... ✅ باید سلیمان صرد خزاعی های زمان مان را بشناسیم و مراقب باشیم در تبعیت از آنان قرار نگیریم و الا هم از امام زمانمان غافل میشویم و پس از غفلت شهادتمان نیز بی فایده و بی ثمر خواهد شد... 🖌 سید احمد رضوی

🌹روضه عبدالله بن الحسن علیه السلام 🥀یادگار امام‌حسن(ع) که در دامان امام حسین (ع) بزرگ شد ♦️عبدالله بن الحسن (علیه‌السّلام) در شمار آخرین شهیدانی بود که پیش از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) در ظهر عاشورا به شهادت رسید. عبدالله بن حسن بن علی (علیه‌السّلام)، نوجوان ۱۱ ساله، فرزند امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) که روز عاشورا، وقتی دید سیدالشهداء بر زمین افتاده است، برای دفاع از عمو به سوی میدان شتافت و در دفاع از عموی مظلومش جام شهادت نوشید. ♦️در مقاتل چنین نقل شده است که در واپسین لحظات حیات شریف سیدالشهداء (علیه‌السّلام)، سپاه کوفه امام (علیه‌السّلام) را محاصره کرد، در حالی که امام (علیه‌السّلام) دیگر توان ایستادن نداشت و از جنگ باز ایستاده بود. در این هنگام ندای امام حسین (علیه‌السّلام) به آسمان برخاست و سر به جانب آسمان بلند کرد و نیایشگرانه گفت: خدایا، تو خود میدانی که اینان فرزند دخت فرزانه پیامبرشان را می‌کشند.... آن تبهکاران سنگ‌دل‌ اندکی درنگ کردند و دگر باره بر امام (علیه‌السّلام) هجوم بردند. در این هنگام عبدالله بن حسن (علیه‌السّلام) که هنوز به حد بلوغ نرسیده بود خیمه‌گاه را ترک کرده، شتابان به سوی امام (علیه‌السّلام) دوید، حضرت امام حسین (علیه‌السّلام) با دیدن او خطاب به خواهرش زینب (سلام‌الله‌علیها) فرمود: «خواهرم این کودک را نگهدار.» زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) خود را به کودک رساند و سعی کرد از رفتنش جلوگیری کند و او را به خیمه‌ها بازگرداند، امّا او پایداری کرد و بازنگشت و فریاد بر آورد که: «لا افارق عمّی!» به خدای سوگند از عمویم جدا نخواهم شد و او را تنها نخواهم گذاشت! و خود را از دستان عمه‌اش رها کرد و نزد امام حسین (علیه‌السّلام) رفت تا شاید مانع از شهادت عموی بزرگوارش گردد. در این هنگام یکی از تجاوزکاران اموی به نام «بحر بن کعب» به سوی حسین (علیه‌السّلام) روی آورد که «عبداللَّه» فریاد بر آورد: ‌هان‌ ای پلیدزاده! آیا می‌خواهی عمویم را به شهادت برسانی؟ آن عنصر پلید نیز شمشیری بر آن کودک فرود آورد و عبداللَّه دست خود را سپر ساخت که دستش از بدن جدا شد! او در حالی که دستش تنها به پوست آویزان بود، فریاد بر آورد که: عمو جان مرا دریاب! حسین (علیه‌السّلام) او را در آغوش کشید و بر سینه چسباند و فرمود: یادگار برادرم! بر آنچه در راه خدا بر تو فرود آمده است شکیبایی پیشه ساز و آن را به فال نیک بگیر و خیر بدان که خدای پر مهر به زودی تو را بر پدران و نیاکان شایسته کردارت ملحق خواهد ساخت. و آن‌گاه «حرمله» گلوی آن کودک محبوب را هدف تیر بیداد خود ساخت و سرش را از پیکرش جدا کرد! حسین (علیه‌السّلام) پس از شهادت جانسوز نور چشم برادرش، «عبداللَّه» در آغوشش، رو به آسمان کرد و گفت: بار خدایا، اگر این بندگان ستمکار و گناه‌پیشه‌ات را تاکنون از نعمت‌هایت بهره‌ور ساخته‌ای، اینک آنان را تار و مار و مایه عبرت دیگران قرار ده و هرگز از آنان خشنود مباش