eitaa logo
ازاوبگو
311 دنبال‌کننده
922 عکس
299 ویدیو
4 فایل
السلام علیک یا صاحب الزّمان اللهم عجل لولیک الفرج بحق حضرت زینب کبری سلام الله علیها ارتباط با ادمین 👇 @baray_mowood
مشاهده در ایتا
دانلود
آدم(عليه السّلام) زمين را با عبادت خدا زنده كرد، پس از آن‌كه جنّيان با كفر و طغيانشان آن را ميرانده بودند. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز زمين را با دين خدا و عبادت و عدالت و برپايى حدودش زنده خواهد كرد، بعد از مردن آن به كفر و معصيت اهل زمين. در بحار از حضرت ابوجعفرباقر(عليه السّلام) دربارۀ آيۀ: يُحْيِ اَلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهٰا؛ (سوره روم، آيه ۱۹) زمين را پس از مرگ آن زنده مى‌سازد. آمده كه فرمودند: خداوند - عزّ و جلّ - به وسيلۀ قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] زمين را بعد از مرگش زنده گرداند و منظور از مرگ آن، كفر اهل آن مى‌باشد كه كافر در حقيقت مرده است. بحار الأنوار،جلد ۵۱، صفحه ۵۴ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego
و در وسائل دربارۀ آيۀ: اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها... (سوره حدید، آیه ۱۷) بدانيد خداوند زمين را بعد از مرگ آن زنده مى‌كند... آمده كه حضرت ابوابراهيم موسى‌بن‌جعفر(عليه السلام) فرمودند: به وسيلۀ باران احيا نمى‌كند، بلكه خداوند مردانى برانگيزد[حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی) و یارانش] كه عدالت را زنده مى‌كنند، و زمين به خاطر احياى عدالت، زنده مى‌شود، و به درستى كه اگر يك حدّ در زمين برپا شود، سودمندتر از چهل روز باران است. و در همان كتاب از پيامبراكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) منقول است كه فرمودند: يك ساعت امام عادل بهتر است از عبادت هفتاد سال، و يك حدّ كه براى خدا در زمين برپا شود سودمندتر است از چهل روز باران. با اين همه تا كى و تا چند، آدم(عليه‌السّلام) و قائم[عجل‌الله‌تعالی] را باهم مقايسه كنم درحالى‌كه آدم به خاطر قائم[عجل‌الله‌تعالی]خلق شد. «إنّ الّذي خلق المكارم حازهافي صلب آدم للإمام القآئم» آن‌كه مكارم اخلاق را آفريد همه را در صلب آدم قرار داد براى امام قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۵۷۴/ الکافی، ج۷، ص۱۷۴/ وسائل الشيعه، ج ۱۸، ص ۳۰۸/ البرهان مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۳ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به هابيل(عليه السّلام) نزديك‌ترين و خويشاوندترين افراد، هابيل را كشت(يعنى برادرش قابيل) خداوند متعال در كتاب عزيز خود مى‌فرمايد: وَ اُتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ اِبْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبٰا قُرْبٰاناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمٰا وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ اَلْآخَرِ قٰالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قٰالَ إِنَّمٰا يَتَقَبَّلُ اَللّٰهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ‌؛ (سوره مائده، آیه ۲۷) و بر آنان، داستان دو پسر آدم را به حقّ تلاوت كن، كه چون قربانى‌اى تقديم داشتند، از يكى از آنان پذيرفته شد و از ديگرى پذيرفته نشد، [قابيل به هابيل] گفت: تو را خواهم كشت. گفت: خداوند تنها از تقوى‌پيشگان مى‌پذيرد. همچنين نزديك‌ترين و خويشاوندترين افراد، قصد كشتن امام قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را نمود و او عموى آن حضرت، جعفر كذّاب بود، كه از امام زين العابدين(عليه السّلام) آمده است فرمودند: گويا جعفر كذّاب را مى‌بينم كه سركش زمانش را بر تفتيش امر ولىّ خدا و آن‌كه در غيب الهى محفوظ و بر حرم پدرش موكل است وادار كند، به خاطر جهل او به ولادتش و حرص بر كشتنش - اگر بر او دست يابد - از روى طمع در ميراث پدرش تا آن را به ناحق بگيرد. کمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۳۲۰ مکیال‌المکارم ،جلد۱، صفحه ۲۱۴ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت شیث(علیه‌السّلام) هبةالله(شيث)، اجازه نيافت كه علم خودش را آشكار كند، چنان‌كه روايت شده حضرت ابوجعفر باقر(عليه السّلام) در خبرى طولانى فرمودند: وقتى هبة‌الله، پدرش آدم را دفن كرد، قابيل به نزدش آمد و گفت: اى هبة‌الله من ديدم كه پدرم آدم تو را از علم آن‌قدر عطا كرد كه به من عطا نكرد، و آن همان علمى است كه برادرت هابيل به آن دعا كرد و قربانى‌اش قبول شد، و بدين جهت او را كشتم كه فرزندانى نداشته باشد تا بر فرزندان من افتخار كنند و بگويند ما فرزندان كسى هستيم كه قربانى‌اش قبول شد و شما فرزند كسى هستيد كه قربانى او قبول نشد. و تو اگر علمى را كه پدرم به تو اختصاص داده آشكار كنى تو را هم مى‌كشم همان‌طوركه برادرم هابيل را كشتم. پس هبة‌اللّٰه و فرزندان او مخفى مى‌كردند آنچه از علم و ايمان نزد آن‌ها بود... (روضه کافی، صفحه ۱۱۴) حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز اجازه نيافته كه علم خود را آشكار كند تا روز وقت معيّن؛ چنان‌كه دربارۀ حضرتش روايت شده: هنگام ولادت بر زانو قرار گرفت و دو انگشت سبّابه‌اش را به سوى آسمان بلند كرد، و عطسه‌اى زد و گفت: «الحمدلله ربّ العالمين و صلّى‌ اللّٰه‌ على‌ محمّد و آله»؛ ستمگران پنداشته‌اند كه حجّت الهى باطل و نابود است، و حال آن‌كه اگر در سخن گفتن به ما اجازه داده شود شك از بين مى‌رود. کمال‌الدين،جلد۲، صفحه ۴۳۰ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۴ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت نوح(علیه‌السّلام)، شيخ الانبيا است. از امام صادق و امام هادى(عليهما السّلام) روايت است كه حضرت نوح عليه السّلام دو هزار و پانصد سال عمر كرد. و حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] شيخ الاوصيا است؛ که (بنا به روايت كافى) در نيمۀ شعبان سال دويست و پنجاه و پنج هجرى متولد شد. (اصول كافى، جلد۱، صفحه ۵۱۴) و عمر حضرت مهدی[عجّل‌الله‌تعالی] اکنون بیش از هزار سال است. و از امام زين العابدين(عليه السّلام) روايت است كه فرمودند: در قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] روشى از آدم و نوح است و آن طول عمر مى‌باشد. (كمال الدين، جلد۱، صفحه۳۲۲) مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۵ https://eitaa.com/az_o_bego
نوح(عليه السّلام) زمين را با سخن خود از كافرين پاك كرد و گفت: پروردگارا! بر روى زمين ديّارالبشرى از كافران بر جاى مگذار. (سوره نوح، آيه ۲۶) قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز زمين را با شمشير از لوث وجود كافرين پاك مى‌گرداند تا جايى كه هيچ اثرى از آن‌ها باقى نماند. نوح(عليه السّلام) نهصد و پنجاه سال صبر كرد، چنان‌كه خداوند مى‌فرمايد: فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاّٰ خَمْسِينَ عٰاماً فَأَخَذَهُمُ اَلطُّوفٰانُ وَ هُمْ ظٰالِمُونَ‌؛ پس در ميان آنان هزار سال منهاى پنجاه سال به سر برد، آن‌گاه طوفان آنان را فروگرفت، درحالى‌كه ايشان ستمكار بودند. (سوره عنکبوت، آیه ۱۴) قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز از اوّلِ امامتش تاكنون صبر كرده، و نمى‌دانم تا كى صبر خواهد كرد.(مؤلف) هركه از نوح(عليه السّلام) تخلّف جست هلاك شد. هركه از قائم[عجل‌الله‌تعالی] تخلف جويد نيز هلاك مى‌شود، چنان‌كه در حديث آمده. مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۵ https://eitaa.com/az_o_bego
نداهاى نوح(عليه السّلام) به شرق و غرب عالم مى‌رسيد و اين يكى از معجزات آن حضرت بود. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز هنگام ظهور، بين ركن و مقام مى‌ايستد و فريادى برمى‌آورد و مى‌گويد: اى نقبا و سرداران من؛ و اى خوّاص من؛ و اى كسانى كه خداوند پيش از ظهور، آنان را بر روى زمين براى يارى من ذخيره كرده! با خواست و رغبت به سوى من آييد. پس صداى حضرت مهدی[عجّل‌الله‌تعالی] به آن‌ها مى‌رسد درحالى‌كه در محراب‌ها و بر فرش‌ها و رختخواب‌هايشان باشند و با يك فرياد، همه صداى او را مى‌شنوند و هريك از آن‌ها به گوشش مى‌رسد، و به سوى آن صدا اجابت مى‌كنند، و يك چشم برهم زدن نمى‌گذرد كه همگى آن‌ها بين ركن و مقام قرار مى‌گيرند، چنان‌كه در حديث مفضّل از امام صادق عليه السّلام آمده است. بحارالأنوار، جلد۵۳، صفحه ۷ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۶ https://eitaa.com/az_o_bego
ادريس(عليه السّلام) از قومش غايب شد، هنگامى كه مى‌خواستند او را بكُشند - چنان‌كه در حديثى از حضرت باقر(عليه السّلام) آمده است. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور، هنگامى كه دشمنان مى‌خواستند آن حضرت را بكُشند، غايب شد. غيبت ادريس(عليه السّلام) به طول انجاميد به حدّى كه شيعيان و پيروان او در سختى و شدّت و فشار واقع شدند. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز غيبتش طولانى است تا جايى كه شيعيانش به منتهاى سختى و فشار و مشقّت واقع شوند. در بحار از پيغمبر اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) روايت شده كه فرمودند: پيوسته وضع شما چنين خواهد بود تا اين‌كه در ميان فتنه و جور، كسى متولّد شود كه مردم او را نشناسند. آن‌گاه زمين به حدّى از ظلم‌وستم پر شود كه هيچ‌كس نتواند «الله» بگويد [و نام حقّ ببرد] سپس خداوند - عزّ و جلّ - مردى از من و از عترت من برانگيزد كه او زمين را پر از عدل سازد، هم‌چنان‌كه قبل از او آن را پر از ظلم‌وستم كرده باشند. و از اميرالمؤمنين(عليه السّلام) مروى است كه فرمودند: البته زمين پر از ظلم‌وجور مى‌شود، تا جايى كه كسى - جز مخفيانه - الله نگويد. سپس خداوند قومى صالح را مى‌آورد كه آن را پر از قسط و عدل نمايند، چنان‌كه از ظلم‌وجور پر شده است. بحارالأنوار، جلد ۵۱، صفحه ۶۸ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۶ https://eitaa.com/az_o_bego
وقتى غيبت ادريس(عليه السّلام) به طول انجاميد، مردم بر توبه اتفاق كردند و به سوى خدا[عزّ و جلّ] بازگشتند؛ خداوند متعال هم او را ظاهر ساخت و شدّت و بدى را از آنان دور كرد. (کمال‌الدين/حیات‌القلوب) قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور است كه اگر مردم بر توبه اتّفاق كنند و تصميم قطعى بر يارى‌اش داشته باشند، خداى تعالى او را ظاهر خواهد ساخت هنگامى كه ادريس(عليه السّلام) ظهور كرد، پادشاه ستمگر و مردم براى او تسليم شدند. قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز چنين است: هرگاه ظاهر شود، پادشاهان و امراى جبّار و مردم عالم به آن حضرت مى‌گروند و سر فرود مى‌آورند. مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۸ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت هود(علیه‌السّلام) نام هود(عليه السّلام) عابر است، و نوح(عليه السّلام) ظهورش را بشارت داد. در كتاب كمال‌الدين از امام صادق(عليه السّلام) آمده كه فرمودند: هنگامى كه وفات نوح نزديك شد، شيعيان و پيروان خود را فراخواند و گفت: بدانيد كه پس از من غيبتى خواهد بود كه طاغوت‌ها ظاهر مى‌شوند، و البته خداوند - عزّ و جلّ - به وسيلۀ قيام‌كننده‌اى از فرزندانم كه هود ناميده مى‌شود بر شما گشايشى مى‌رساند. او هيبت و سكينه و وقار دارد، در خلقت و اخلاق شبيه من است، و خداوند هنگام ظهور او دشمنان شما را به وسيلۀ باد هلاك مى‌كند. پس پيوسته منتظر و مراقب ظهور و قيام هود بودند، تا اين‌كه مدّت بر آن‌ها طولانى شد و دل بيشترشان را قساوت گرفت. سپس خداوند متعال پيغمبرش، هود(علیه‌السّلام) را فرستاد، بعد از آن‌كه نوميد شده بودند و بلا و گرفتارى وجودشان را پر كرده بود، خداوند - عزّ و جلّ - كافرين را به وسيلۀ او هلاك كرد، و باد عظيم را بر آن‌ها فرستاد، چنان‌كه خداوند مى‌فرمايد: إِذْ أَرْسَلْنٰا عَلَيْهِمُ اَلرِّيحَ اَلْعَقِيمَ * مٰا تَذَرُ مِنْ شَيْ‌ءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلاّٰ جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ‌؛ (سوره ذاريات، آيه ۴۱ و ۴۲) بر آنان تندبادى بى‌باران فرستاديم كه بر هيچ‌چيزى نگذشت مگر اين‌كه آن را همچون استخوان خاك‌شده ساخت. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز چنان است كه خداوند متعال به وجود او جمعى از كافرين را به وسيلۀ باد سياهى نابود می‌کند. كمال الدين، جلد۱، صفحه ۱۴۵ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۱۹ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت صالح(علیه‌السّلام) صالح(عليه السّلام) از قومش غايب شد و پس از آن‌كه به سوى آن‌ها بازگشت، عدۀ كثيرى او را انكار كردند، چنان‌كه در كمال‌الدين از امام أبوعبدالله صادق(عليه السّلام) مروى است فرمودند: صالح(علیه‌السّلام)مدّتى از قومش غايب شد، روزى كه از آنان غيبت يافت، ميانسال و خوش‌هيكل و خوش‌اندام بود، ريش انبوه و شكم خفته‌اى داشت، گونه‌هايش سبك و در ميان مردمان ميان‌بالا بود. هنگامى كه به قومش بازگشت او را به صورتش نشناختند، و آن‌ها را بر سه طايفه ديد: يك طايفه منكر و كافر، و طايفۀ ديگر اهل شك و ترديد بودند، و طايفۀ سوم يقين و ايمان داشتند. دو طایفه‌ای که منکر بودند و شک داشتند به بدترین وجه از صالح(علیه السّلام) رمیدند. اما طایفه‌ای که یقین داشتند از او نشانه خواستند تا بدانند او همان صالح است و گفتند ما تردید نداریم که خداوند متعال هر کس را به هر شکل که بخواهد در می‌آورد. مثل حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] همانند صالح(علیه السّلام) است، با آنکه در سن پیری و پس از عمری طولانی ظهور می‌کند به صورت جوانی کمتر از ۴۰ ساله است؛ مردم نیز در آن زمان بر سه دسته هستند؛ آن گروه که اهل یقین هستند از حضرت نشانه می‌خواهند که به آنها ارائه می‌دهد و آنها نیز با حضرت مهدی(عج الله تعالی) بیعت می‌کنند. کمال‌الدين، جلد۱، صفحه ۱۳۶ مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۲۱ https://eitaa.com/az_o_bego
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت ابراهیم(علیه‌السّلام) ابراهيم(عليه السّلام) دوران حمل و ولادتش مخفيانه بود. قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز حمل و ولادتش مخفى بود. ابراهيم(عليه السّلام) در يك روز به‌قدرى رشد مى‌كرد كه ديگران در يك هفته رشد مى‌كنند، و در يك هفته آن‌قدر رشد داشت كه ديگران در يك ماه رشد مى‌نمايند، و در يك ماه به مقدارى كه ديگران در يك سال رشد دارند. - چنان‌كه از امام صادق (عليه‌السّلام) روايت شده است. بحارالأنوار، جلد ۱۲، صفحه ۱۹ قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز چنين بود، چنان‌كه در خبر حكيمه خاتون(عليها السّلام) آمده: پس از گذشت چهل روز به خانۀ حضرت ابومحمّد(امام عسكرى عليه‌السّلام) وارد شدم كه ناگاه مولايم صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی]را ديدم كه در خانه راه مى‌رود، از او زيباروى‌تر و فصيح‌تر نديدم. حضرت ابومحمد(عليه السّلام) به من فرمودند: اين است مولود گرامى نزد خداوند[ عزّ و جلّ] عرض كردم: اى آقاى من چهل روزه است و من اين وضع را در او مى‌بينم‌؟ فرمودند: اى عمۀ من! مگر ندانستى كه ما گروه اوصيا در يك روز به مقدار يك هفتۀ ديگران و در يك هفته به مقدار يك ماه ديگران و در يك ماه به مقدار يك سال ديگران رشد مى‌كنيم... بحارالأنوار، جلد۵۱، صفحه ۲۷ مکیال‌المکارم،جلد۱، صفحه ۲۲۱ https://eitaa.com/az_o_bego