روضه حضرت علی اصغر علیه السلام روضه حضرت محسن علیه السلام 《اَلسَّلَامُ عَلَی الطِّفلِ الرَّضیعِ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ فِی حِجرِ أبیهِ》🔶🔸 ا ﷽ ا ✅عُقبه بن بشیر اسدی نقل می کند که امام باقر(علیه السلام) به من فرمود : 📋《إنَّ لَنَا فِیکُم یَا بَنِی أسَدٍ دَمَاً!》 ♦️ای بنی اسد، خونی از ما بر گردن شماست. عرض کردم : 📋《فَمَا ذَنبِی أَنَا فِی ذَلِکَ رَحِمَکَ اللّهُ یَا أبَا جَعفَرٍ! وَ مَا ذَلِکَ؟》 ♦️ای ابوجعفر(ع)، رحمت خدا بر تو باد، گناه من در آن چیست و آن خون چیست؟ ایشان فرمودند : 📋《اُتِیَ الحُسَینُ(ع) بِصَبِیٍّ لَهُ، فَهُوَ فِی حِجرِهِ، إِذ رَمَاهُ أحَدُکُم یَا بَنِی أسَدٍ بِسَهمٍ فَذَبَحَهُ، فَتَلَقَّی الحُسَینُ(ع) دَمَهُ، فَلَمّا مَلَأَ کَفَّیهِ صَبَّهُ فِی الأَرضِ ثُمَّ قَالَ : رَبِّ! إِن تَکُ حَبَستَ عَنَّا النَّصرَ مِنَ السَّماءِ، فَاجعَل ذلِکَ لِما هُوَ خَیرٌ، وَانتَقِم لَنَا مِن هَؤُلاءِ الظّالِمینَ》 ♦️[در کربلا] کودکی نزد امام حسین(ع) آورده شد و او در دامانش بود که یکی از شما بنی اسد، تیری به سوی او‌ انداخت و گردن او را برید و او را کشت. پس امام حسین(ع) خون او را گرفت و چون دستش پر شد، بر زمین ریخت و گفت :  پروردگارا، اگر یاری شدن از آسمان را از ما بازداشته‌ای، آن را در چیزی که برای ما بهتر است، قرار ده و انتقام ما را از این ستمگران بگیر.(۱) در باب حضرت محسن(ع) نیز مرحوم بحرانی(متوفی قرن ۱۲) در کتاب عوالم العلوم و همچنین مرحوم میرجهانی (متوفی ۱۲۸۱ق) در کتاب نوائب الدهور روایتی را از امام صادق(ع) نقل می کند که ایشان خطاب به مفضل فرمود : در روز محشر؛ 📋《یَأتِی مُحسِنُ مُخَضَّبَاً مَحمُولاً تَحمِلُهُ خَدِیجَةُ بِنتُ خُوَیلَدِ(س) َو فَاطِمَةُ بِنتَ أَسَدِِ(س) أُمِّ أَمِيرِ المُؤمِنِينَ(ع) وَ هُمَا جَدَّتَاهُ وَ أَسمَاءَ اِبنَةِ عُمَيسِ صَارِخَاتَ أَيدِيهِنَّ عَلَى خُدُودِهِنُّ وَ نَوَاصِيهِنَّ مُنَشَّرَةً وَ المَلَائِكَةُ تُستِرُهُنَّ بِأَجنِحَتِهِنَّ》 ♦️حضرت محسن(ع) می آید در حالی که او را حضرت خدیجه(س) و فاطمه بنت اسد(س) که دو جده او هستند، حمل می کنند. اسماء بنت عمیس نیز در آنجا حضور دارد و آنها در همان حال، فریاد می زنند و دست‌ها را بر صورت می گذارند و موها پریشان کرده اند و ملائکه ایشان را با بالهایشان می پوشانند.  در همین حال؛ 📋《فَاطِمَةُ(ع) أُمُّهُ تَبکِی وَ تَصِیحُ وَ تَقُولُ : یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ!》 ♦️مادرش فاطمه(س) گریه می کند و فریاد می زند و می گوید : امروز همان روزی است که وعده داده شدید. جبرائیل از جانب محسن(ع) ناله می زند : 📋《إِنِّي مَظلُومُ فَانتَصِر》 ♦️من مظلوم واقع شده ام، خدایا مرا یاری کن! در این هنگام؛ 📋《فَيَأخُذُ رَسُولُ اللهِ(ص) مُحسِنَاً عَلَى يَدَيهِ رَافِعَاً لَهُ إِلَى السَّمَاءِ وَ هُوَ يَقُولُ : إِلَهِي وَ سَيِّدِي! صَبَرنَا فِي الدُّنيَا اِحتِسَابَاً وَ هَذَا اليَومَ الّذِّي تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مٰا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرَاً وَ مٰا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ، تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهٰا وَ بَيْنَهُ أَمَدَاً بَعِيدَاً》 ♦️حضرت رسول اکرم(ص) محسن(ع) را روی دست می گیرد و او را به آسمان بلند می کند و می گوید : الهی و سیدی! در دنیا به خاطر تو صبر کردیم و امروز وقت آن است که هر کس آنچه بدی کرده، آرزو کند که بین او و آنها فاصله زیادی باشد.(۲)(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : چه رو خیمه بَرَم این سرِ آویزان را  چه کنم مشکلِ این حنجر خون ریزان را  به سفیدیِ گلوی تو کسی رحم نکرد  رسمِ کوفی است بگیرند هدف، مهمان را  دست و پایی زدی و باز تبسّم کردی  پس خدا بوسه زند این دو لب خندان را  بوسه بر این سرِ پاشیده ز هم مشگل نیست  من چسان دفن کنم پاره ای از قرآن را  مشگل اینجاست که سر نیزه امانت ندهد  اهل غارت نکند رحم ، گُلِ پنهان را  من دهم با چه زبانی خبرت را به رباب  آب دادَست سه شعبه گلوی عطشان را  بعد از این است که بر سینۀ من جا داری  نزد مادر ببرم آهِ دِلِ سوزان را  گریه بر معجرِ عمّه نرود از یادت  وسط هلهله ها بدرقه کن یاران را  تا به محشر ز غبار غم تو گریه بپاست  ای عجب داغ تو کردَست بپا طوفان را  سند مستند کرب و بلا حنجر توست  بُرد مظلومیِ تو آبروی عدوان را  عید قربان من است و تو همان ذبحِ عظیم  و خدا مُهر قبولی زند این قربان را  👤ژولیده 📚منابع : ۱)تاريخ الامم والملوک طبری، ج۵، ص۴۴۸ ۲)نوائب الدهور میرجهانی، ج۳، ص۱۹۲ ۳)عوالم العلوم بحرانی، ج۱۱، ص۹۴۳ حضرت #علی_اصغر علیه السلام حضرت #محسن علیه السلام #روضه @azizamhosen @yaraliagham

😭😭😭❤️❤️❤️

خواهر خورشید هرچه می خواهم میسر می شود،دیدار نَه هرچه دنبال وصالم،می شود تکرار نه فرصتی دیگر نمانده کاش می دیدم تو را دل به فکر ماندن است و این تن بیمار نه شد برایم تا خراسان آمدن فرض محال هر چه می گردم تو اینجا نیستی اِنگار نه روز و شب امید دارم تا که پیدایت کُنم تابِ ماندن هست اما بی وجود یار نه خوب شد زینب نبودم تا بِبوسم حنجرت خوب شد زینب نبودم تا سرِ بازار... نه خواهری در پای نیزه، دلبری بالای نی می رود در حلقه ی نامحرمان هم پای نی خواهر خورشیدم و از نور، دور اُفتاده ام دخترِ مردِ کلیم، از طور دور افتاده ام حال غیر از سوختن یا ساختن باید چه کرد وقتی از دلدار خود این جور دور افتاده ام گر بنای دیدن تو نیست ، چشم از دستِ زهر چه ملالی هست گردد کور ،دورافتاده ام باز ماندم از وصالت شد امیدم نا امید مثل یک صید اسیر از شور دورافتاده ام فرصتی دیگر نمانده لحظه های آخری من سلامت می دهم از دور، دورافتاده ام می روم ایکاش می شد این دل از تو با خبر یا رضا هم دور از تو مانده ام هم از پدر وقت رفتن نیست پیشم دلبر لیلای من ساحل خشکیده ای شد این دل دریای من مانده ام در غربت و جان می دهم دور از رضا کس نباشد با خبر از غصه و غم های من سال های سال دور از دختر و دور از پسر چه کشیده کنج زندان بلا بابای من گر نمی بینم خراسان و نمی بینم تو را چه قَدَر خوب است به قم شد کشیده پای من سایه ی بالاسرم دلتنگی ات با من چه کرد یا رضا جان زندگی و هستی و دنیای من منکه مثل زینب و چون فاطمه مظلومه ام دختر موسی بن جعفر هستم و معصومه ام * * *** مثل زینب نیستم اینجا کجا بزمِ شراب مَردم اینجا کجا و مَردم شام خراب مثل زینب نیستم من مادر و اُمِّ شهید من علی اصغر ندادم نیستم جای رباب مثل زینب نیستم ام المصائب نیستم تا که غمهایم نگردد جا میان صد کتاب مثل زینب نیستم که در پس بی معجری با کمک از آستینِ پیرهن گیرم حجاب مثل زینب نیستم تا در میان قتلگاه بوسه گیرم از گلو و حنجری در خون خضاب دخترم اما ندیدم من سری از تن جدا دخترم اما ندیدم راس ، در طشتِ طلا... مهدی شریف زاده #شعر_شهادت_بنت_موسی_ابن_جعفر #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_معصومه #شعر_شهادت_حضرت_معصومه #شعر_شهادت_کریمه_اهل_بیت #مهدی_شریف_زاده

شور عشق اگر به دست خزان باغ بی بری بانو ولی به روی فلک سایه گستری بانو به سوی قم که قدم می نهی علم بردوش به شانه عرش خدا را می آوری بانو زشور عشق برادر به برکت قدمت نمک به سفره این شهر می بری بانو دیار قم شده صحرای حشر منتظر است به پا شود به قیام تو محشری بانو اگر رضاست حسینت تو زینبی و اگر ر ضاست ساقی کوثر تو کوثری بانو کسی که کفو تو باشد جهان ندیده و نیست مگر که زاده شود باز حیدری بانو اگرکه نایب زهرا شدی یقین داری به روی گردن ما حق مادری بانو چنین که برده قرار از تو شعله های فراق چنان سپند پریشان به مجمری بانو اگر چه سینه ات از غصه گشته مالا مال ولی دمیده به قم با تو کوکب اقبال در انتظار برادر زجاده های امید به دست هر مژه ات لاله های استقبال چه قدر پیر و شکسته شدی از این دوری که لحظه های فراق است هریکی صد سال گرفته زلف رضا را زمانه از دستت گره به زلف غمش خورده رشته آمال شبیه زینب کبری تویی تو سرتا پا حسین وجه علی وار و فاطمه تمثال ولی تفاوت شهر تا به شهر بسیار است که قم کجا و بیابان و زینب و گودال اگر تو در پی روی مه رضا هستی هلال زینب کبری به نی شد استهلال تمام شهر اگر که به پات افتادند فتاد پای حرم لشگری پی خلخال تن برادرتو غرق بین گل ها شد تن برادر او زیر نعل ها پا مال  موسی علیمرادی #شعر_شهادت_حضرت_معصومه #شهادت_فاطمه_معصومه #قم_المقدسه #ملیکه_قم #موسی_علیمرادی

#حضرت_معصومه_س_مدح_و_شهادت بیشتر آن چه که در فرقه ی ما مرسوم است سائلی کردنِ از فاطمه ی معصومه است دختر بابِ حوائج شدنش حکمت داشت چون کریمه شد و بر باب کرم موسوم است چه مقامی است که معصوم "فداها..." گوید؟! شأن او شأن امام است که نامعلوم است چهارده نور به دل دارم و این بانو هم خواهر حضرت خورشید در این منظومه است نام زوار حریمش که بهشتی شده اند در میان صُحُف مادر او مرقوم است هر کسی عرض ارادت به مقامش نکند از عنایات غریب الغربا محروم است روز محشر به محبش برسد دار نعیم سهم هر کس نشود نوکر او زقوم است حرمش جلوه به فردوس برین خواهد داد جنتِ بی حرمش باغچه ای موهوم است سال ها دوری بابا و برادر دیدن... گوشه ای از غم و دردِ دل این مظلومه است در غریبی زیادش فقط این نکته بس است شیعیانش نشنیدند که او مسموم است شاعر: #محمدجواد_شیرازی

#حضرت_معصومه_س_مدح_و_شهادت آسمان گشته سیه پوش و مَلَک در زمزمه باز مانده در غریبی یک علی بی فاطمه باز از آه کسی عرش خدا لرزیده است حضرت سلطان ایران داغ خواهر دیده است دختری شد زود راهی مثل مادر ، آه آه خواهری آمد به جان ، دور از برادر آه آه باز هم یک فاطمه از دست دنیا سیر شد آیه های غربت آل علی تفسیر شد فاطمه ها آن قَدَر مهمان دنیا نیستند فاطمه ها رو به روی فتنه ها می ایستند فاطمه ها را غم مظلوم دوران می کشد فاطمه ها را غریبی علی جان می کشد مثل هم بودند اگر چه فاطمه های خدا داشت اما قم فراوان با مدینه فرق ها شهر قم با یا علی گویان سر ِ دعوا نداشت شهر قم بر آبرویش چون مدینه پا نذاشت با ستمکاران عالم قم ید ِ واحد نداشت کوچه های تنگش اصلا قنفذ و خالد نداشت شکر حق این فاطمه دیگر شبیه مادرش قاتلانش را ندیده در کنار بسترش روی او نیلوفری و چادرش خاکی نشد هیچ کس از گریه ی روز و شبش شاکی نشد کینه های بدر ، آتش در گلستانش نشد ریسمانی مزد دستان ِ علی جانش نشد ماه قم را کس ندیده در خسوف و در هلال نیست در حالاتش اصلا حرف ِ "صارَت کَالخیال" حضرت معصومه جز هجران ، غمی در دل نداشت حضرت معصومه مردم چل نفر قاتل نداشت.... شاعر: #محمدحسین_رحیمیان © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

🌴شب زیارتی امام #حسین(علیه السلام ) 🍃حالمو تو هفته 🍃شب جمعه ها خراب دوست دارم ⏯ #استودیویی 🌷 #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله 🌷 #شب_جمعه @azizamhosen @yaraliagham

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─‌ #حضرت_معصومه_سلام‌_الله‌_علیها #گلواژه_هاے_اهل_بیت_ع بی‌دل گنبـــدت تـا کـه به خـورشید کمی مایل شد کار تشـخـیــص بــرای شــــعرا مشکل شد زشـــــت و زیــبا و بد و خوب ندارد، وقتی "اُدخُلوهــا بِسَــلامٍ" هــــمـه را شــــامل شد با دل خالی و با دسـت پر از صحن تو رفت هرکه با دســــت تهـــــی و دل پر داخل شد چـــه منافات قشـنگی‌ست کـه صـاحبخــانه بیشــــتر شد کرمـش هــرچـه گدا کاهل شد از دم "حجـــره‌ی پروین" تو برخاسته است هـــرکســی محتــشم و مفتـقـر و مقبل شد رتـــــبه‌ها پیـــش تو تــعریف جدیدی دارند شــــاه تا زائـــر درگاه تو شــد، ســــائل شد غبطه‌ها خورده همه عرش خداوند وبهشت به زمینـی کــه در اطـراف حــرم مـنـزل شد با دل آمـد به حـــــرم شــاعـر دل‌داده، ولی در مضامیــــن تو جـا مـاند دلش، بی‌دل شد شعر:مجتبی خرسندی #اللهم_عجّل_لولیک_الفرج 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12

در احوالات حضرت معصومه (سلام الله)   ای جنّ و انس و حور و ملک، سائل درت خورشید، شمعِ روی ضریح مطهّرت   جدّت بُوَد امیر عرب، جدّه فاطمه باب الحوائجت پدر و نجمه مادرت   دخت امام، اخت امام، عمۀ امام آئینه‌دارِ امّ ابیهاست منظرت   ای مه‌لقا که خواهر خورشید هشتمی صد آفتاب با خجلی گشته اخترت   حتّی گر انتظار پدر، مانعت نبود کفوی نداشتی که شود عِدل و همسرت   تو کیستی که همچو شه کربلا حسین باشد حرام، آتش دوزخ به زائرت!   آورده‌ام پناه به کویت، ردم مکن جان جواد، میوۀ قلب برادرت   عمریست بین مشهد و قم در شُدآمدیم جانم به آن مسافرت و این مجاورت!   فرداست در تلاطم امواج سیّئات حبل المتین ما همه، نخ‌های چادرت   این عرصه نیست جای ظهور مقام تو باشیم و بنگریم کراماتِ محشرت   زهرا که جای خود، به خدا جرم خلق را بخشند روز حشر، به خدّامِ محضرت   تنها نه اهل قم سر خوانت نشسته‌اند خلق جهان مدام بَرَد فیض از درت   شد ماجرای عشق حسینیّ و زینبی تکرار در حکایت تو با برادرت   تو زینب امام رضا، او حسین تو جز قرب او نبود تمنّای دیگرت   دل کندی از دیار، به امّید وصل یار مهلت نداد اجل که رسی نزد دلبرت   این را دگر حدیث و حکایت نیاز نیست حتماً رضا گرفت به دامان خود، سرت   گویند ناله کردی و غش کردی از فراق تا شد نهان برادرت از دیدۀ ترت   روز سلامتی اگر این است حال هجر پس چه کشید عمۀ محزون مضطرت!   قلب تو از فراق برادر کباب شد امّا سرش نگشت جدا در برابرت...   علیرضا قاسمی