قلعه آوارسین در نزدیکی روستای آوارسین شهرستان خدا افرین استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این قلعه در دوران آبادی ۳۰۰ متر طول و ۱۰۰ متر عرض داشته و اینک در قسمت های شمال و جنوب قلعه آثاری از بقایای معماری به چشم می خورد.
در قسمت شمال قلعه برج دیده‌بانی وجود دارد و ورودی قلعه نیز از این سمت است و دلیل آن وجود پلکان‌های است که قسمتی از آن باقی مانده است و این پلکان ها روی صخره های طبیعی کنده شده اند.
قدمت اثر بر اساس یافته های سفالی مربوط به هزاره اول و قرون میانه اسلامی است. این قلعه به لحاظ تاسیسات معماری برجای مانده شامل برج ها، دیوارها و آب انبارها حائز اهمیت است.
قلعه خورمیز مهریز سازه ای خشتی و سنگی با قدمتی بیش از ۱۶۰۰ سال، متعلق به دوره ساسانیان می باشد که بر بلندای صخره ای از رشته كوه های شیركوه روستای خورمیز و ارتفاع ۵ متری زمین قرار گرفته است. و قلعه خورمیز مهریز با شماره ثبتی ۲۳۳۸ در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۷۸ به فهرست آثار ملی کشور اضافه و ثبت گردیده است.
این قلعه در مقایسه با سایر قلعه های منطقه بسیار سالم و مرتب مانده که از این حیث بسیار بی نظیر می باشد. به نظر اکثر باستان شناسان، قلعه خورمیز نمونه کوچکی از ارگ قدیم بم بوده و تا حدود ۱۵ سال پیش از آن استفاده و بهره برداری می شده است.
طبق اسناد تاریخی، روستای خورمیز توسط« شاه هرمز پسر انوشیروان ساسانی» احداث شده که نام این روستا در ابتدا« هورمیز» بوده و اكنون به« خورمیز» تغییر یافته است.
شهر اقلید در استان فارس زمانی گوشه‌ای از شاهنشاهی هخامنشیان به نام آزارگاتا و مرکز تربیت اسب جنگی کوروش به‌شمار می‌آمده‌است.
وجه تسمیه اقلید: در زبان_یونانی به معنای کلید است هر آن که آن را فتح نمود گویا فارس را فتح نموده‌است. مردم (دال) کلمه کلید را به (لام) تبدیل کرده و در محاورات خود کلیل می‌گفته‌اند. دهخدا، در واژه‌نامه خود می‌نویسد: اقلید شهرکی است واقع در استخر فارس، دارای ولایات و مزارع بیشمار، دارای یک بخش مرکزی و مهم به نام سرحد چهاردانگه که سابقاً دشت_روم گفته می‌شده‌است.
تصویر مربوط به خانه تاریخی هوشیار میباشد.
کشور پهناور ایران در منطقه‌ای قرار گرفته که باستان‌شناسان از آن به‌عنوان «گهواره تمدن» یاد می‌کنند !
به این جهت، محوطه‌های باستانی چند ده هزار ساله در فلات ایران عجیب نیست. از شواهد مختلف باستان‌شناسی اینطور بر می‌آید که در فلات ایران اقوام و تمدن‌های متنوعی زندگی می‌کردند و از آثاری که برجای مانده می‌توان به پیچیدگی‌ها و پیشرفته بودن این فرهنگ‌های ماقبل تاریخی پی‌برد. براساس آنچه اکنون دانسته می‌شود، ایران حداقل از ۱۲ هزار سال قبل دارای سکنه بوده است و در نقاط مختلف آن اقوامی با زبان‌ها، فرهنگ‌ها و آداب و رسوم مختص به خود زندگی می‌کردند.
💠کانال رسمی مدح و مرثیه
اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام
🦋🦋🦋🦋🦋
┏━━━ 🍃🍂━━━┓
eitaa.com/azo9zl
┗━━━ 🍂🍃━━━┛