اینم از توپ های رنگی که با همکاری و همیاری بچه ها رسیدن به هدف😍😍 به خودمون قول دادیم هر هدفی توی زندگی مون مثل این توپ ها باشه که برسونیمش یک روزی به سرمنزلِ خودش😎😎😎

مرحله ی سوم بچه ها باید به سه گروه تقسیم میشدن و طبق مسیرهایی که براشون تعریف کردیم حرکت می کردن... 🌹با لی لی پریدن از روی برگ های پاییزی و موانع پیچ در پیچ مثل وقتی که از مشکلات زندگی باید گذر کنند.... 🌹بعد دور حلقه می‌چرخیدن، مثل وقتی که دور خانواده مثل پروانه باید بچرخن🦋 🌸بعدش باید قطار رو با سرعت پشت سر هم طی میکردن.... 🌾طناب میزدن و میرفتن سوار چرخ و فلک میشدن و میچرخیدن و با تمام وجودشون میخندیدن و خدا رو شکر میکردن❤️❤️

🌸مرحله چهارم اومدیم سراغِ عروسک سازی😍 و خواستیم خودمون با خلاقیت مون عروسک مون رو خلق کنیم.....☺️

دوخت و دوز و کوک و خیاطی تجربه ی جالبیه.....یک هنرِ دخترونه که انگار با هر آرزو و استعدادی هستیم؛ لازمه و باید همه مون یاد بگیریمش تا دخترِ مسلمانی که هنرمند و توانمند هست باشیم.....می‌خواستیم در این کارگاه در کنار هم، یادگیری این مهارت رو شروع کنیم و تجربه کسب کنیم..❤️ ✂️📌

ما اینجا خوشحالیم از این که می‌خوایم در این مسیر قدم برداریم و رویاهامون رو به هم کوک بزنیم...🙃😍😉

اول باید سرِ عروسک رو درست می کردیم😇 هر کدوم مون از مربی یک جوراب گرفتیم و با پشم شیشه، صورت عروسک رو درست کردیم😌

حالا نوبت چشم های عروسک بود🤩 با این مرواریدهای سیاه باید برای عروسک مون چشم درست می کردیم و به خودمون قول می دادیم که مسیرِ نگاه مون همیشه به سمت خدا جون باشه😍

حالا نوبت موهای این عروسک های دست ساز مون بود😍 که باید دوباره از مربی کاموا ها رو تحویل می گرفتیم و با سلیقه خودمون موهای عروسک رو به سرش می دوختیم😇 البته در این لحظه یاد گرفتیم که باید موها مرتب باشه😅😅😅

این وسط نارنگی هایی که بوی پاییز میداد رو نوش جان کردیم تا خستگی در کنیم😁😁

نوبت پُر کردن تَن عروسک هامون بود😅 دوباره رفتیم سراغ پشم شیشه ها 😅

خب این سبدِ مربی مون بود که مواد اولیه عروسک در اینجا بود و همه ی ما دوست داشتیم همه چیش رو امتحان کنیم😅 هر چی اولش تمیز و منظم بود، آخرِ کارگاه باید می دیدینش😉

حالا لبخندِ عروسک ها مون رو کشیدیم و به خودمون قول دادیم که لبخند هدیه کنیم به خوبی ها....☺️☺️☺️