. آیت الله سید عزیز الله امامت کاشانی: 🔹 گاه در زندگی ما مشکلاتی به وجود می آید که شبیه به گره کور هستند و گشودن آنها غیر ممکن به نظر می رسد ، اما توسل به ائمه اطهار (علیهم السلام) و توکل به خداوند موجب می شود بتوانیم این گره ها را بگشاییم. ✳️ @bahjat_alabd

🍂🍀🍂🍀🍂🍀🍂🍀🍂🍀 چرا پدرم موقع عکس گرفتن زانوهایش را خم می کرد؟ دکتر محسن زندی چند وقت پیش پدرم عکس‌های قدیمی آلبومش را بیرون آورده بود و به من نشان می‌داد. عکس‌هایی از دوران نوجوانی و جوانی خودش در کنار پدرش. چیزی گفت که هنوز هم نتوانسته‌ام این حجم از ادب و توجه و احترام را درک کنم. در تمام عکس‌ها زانوهایش را شکسته بود تا هم قدِ پدرِ کوتاه قدش باشد. می‌گفت آنقدر حواسم به احترام و جایگاه پدرم بود که همیشه در کنارش طوری می‌ایستادم تا بلندتر از او به نظر نرسم؛ و مهم‌تر آنکه او احساس نکند بلندتر از او هستم. راستش هر چقدر سنم بالاتر می‌رود و بادِ چرخِ نخوت و تکبر و همه‌چیز دانیِ ایام جوانی‌ام کمتر می‌شود، به اهمیت وجود بزرگسالان و حفظ جایگاهشان در هر خانواده‌ای بیشتر پی می‌برم. بزرگترها اساس و بنیان و محور هر خانواده‌ای هستند. وقتی می‌میرند یا جایگاهشان را از دست می‌دهند، خیمه آن خانواده از هم می‌پاشد. چه بسیار خانواده‌هایی را دیده‌ایم که حتی با وجود فرهیختگی و صمیمیت اعضای آن، بعد از مرگ والدین از هم دور شده‌اند. حتی اگر سالی یک بار هم دور هم جمع شوند، دیگر خانواده نیستند؛ بلکه ازدحامی از تنهایانند. پدرم همیشه به مادربزرگ ساکت و نحیف و رنجورم اشاره می‌کرد و می‌گفت: همین یک مشت پوست و استخوان را می‌بینی که چگونه همه را دور خودش جمع کرده؟ اگر روزی نباشد دیگر این جمع پا نخواهد گرفت. و دقیقاً همان شد که می‌گفت. به جرات می‌گویم یکی از آیتم‌های به شدت تاثیرگذار بر خانواده بودن یک خانواده و نه اینکه صرفاً ازدحامی از تنهایان باشند، میزان ادب و احترام و حفظ جایگاه بزرگترها در هر خانواده‌ای بود. چقدر تفاوت بود بین آنها که بچه‌هایشان را طوری تربیت کرده بودند که با هر رفت و آمد بزرگترها، حتی به دستشویی، به احترامشان تمام قد از جایشان بلند می‌شدند؛ با آنها که حتی یک حرف و کلام ساده و معمولی را با تندخویی و بی‌اعتنایی و بی‌توجهی به بزرگترها می‌زدند. نه اینکه بزرگترها هميشه درست می‌گویند، یا همیشه بیشتر و بهتر می‌فهمند، یا هیچ‌گاه حرف زور و بی‌حساب نمی‌زنند، و گاهی ناخواسته و خواسته آسیب نمی‌رسانند. ابداً منظورم این نیست. مقصودم حفظ جایگاه و شأن آنها، محبت، ادب، احسان، خشوع باطنی و ظاهری به آنها، حفظ بزرگی‌شان در هر خانه؛ و ازین مهمتر، القای این حسِ بزرگی و ادب و جایگاه به آنها، حتی در صورت مخالفت با نظرشان است. این وضعیتی است که سودش به جیب همه می‌رود. سالخورده‌ای که در برابر خود غبارِ غمناک مرگ را می‌بیند، دل‌خوشی‌ای جز ثمره‌ها و محصولات باغش ندارد. چه مصیبت دردناکی‌ست آنکه در برابرش هم باغی سوخته از گذشته می‌بیند و هم پایانِ آینده را. پدرم که خودش یک کشاورز و باغدار حرفه‌ای است همیشه درخت‌ها را کج و معوج و نادرست می‌کاشت. می‌پرسیدم چرا این کار را می‌کنی وقتی می‌دانی غلط است؟ می‌گفت: می‌دانم غلط است. اما پدرم این‌گونه خوشش می‌آید. چرا باید برای ۴ کیلو میوه بیشتر، دلش را بشکنم و بعدش سال‌ها حسرتش را بخورم؟ و البته پدرش هم همیشه از او راضی بود و از دیدنش لذت می‌برد و دعایش می‌کرد. با اینکه ۲۰ سال از مرگش گذشته است هنوز هم پدرم با احترام و جلالت از او یاد می‌کند و اشک در چشمانش حلقه می‌زند. به راستی این ادب چیست که مولانا می‌گوید: از خدا جوییم توفیقِ ادب بی‌ادب، محروم گشت از لطفِ رب بی‌ادب، تنها نه خود را داشت بد بلکه آتش در همه آفاق زد از ادب پُر نور گشته‌ست این فلک وز ادب معصوم و پاک آمد مَلَک دوست بسیار ثروتمندی دارم که از هر لحاظ انسان موفق و حسرت‌انگیزی است. یک‌بار خاطره‌ای تعریف می‌کرد که هروقت آن را تعریف می‌کنم گریه‌ام می‌گیرد. می‌گفت: مادری داشتم که سال‌ها زمین‌گیر بود و لگن زیرش می‌گرفتیم برای دفع ادرار و مدفوع. مادرم که بسیار ماخوذ به حیا بود، از شدت خجالت، ادرار و مدفوعش را تا آنجا که ممکن بود نگه می‌داشت که نکند ما را به زحمت بیندازد. هر ساعت هم از خدا مرگش را می‌خواست تا از رنجِ این سرشکستگی و سربار بودن رها شود. هر چقدر به او می‌گفتم که مادرجان این کار را نکن. ما وظیفه‌مان است حفظ و نگهداری از تو؛ به خرجش نمی‌رفت که نمی‌رفت. یک روز بعد از دفع ادرارش در لگن، مشتم را پر از آن کردم و به صورتم مالیدم و التماس کردم که تا زنده است توفیق خدمتگزاری به خودش را از ما نگیرد. و این کار را به خاطر ما بکند. ماییم که محتاج اویم، و نه او محتاج ما. با این کارم بهت زده شد و شروع به گریه کرد. از عمق جان دعایم کرد و همان دعا شد توشه دنیا و آخرت من. آری. بزرگترها مثل هوایی هستند که نفس می‌کشیم. تا هست قدرش را نمی‌دانیم، اما وقتی نیست، احساس خفگی بیچاره‌مان می‌کند: هر که جز ماهی زِ آبش سیر شد هر که بی‌ روزی است، روزش دیر شد ✳️ @bahjat_alabd

لذت محبت خداوند متعال آیت الله العظمی جوادی آملی: عاشقان حق با سوز و گدازی وصف ناشدنی می گويند: و قلبی بحبّك متيّماً درخواست فزونی محبت در دعاها از آن روست كه اگر كسی لذّت محبت خدا را بچشد، سراغ محبت ديگری نخواهد رفت و از اين پس، عشقِ عاشقِ حق، افزون خواهد شد. بر همين اساس كلمه «محبت» از كلمات رايج در مناجات و دعاست؛ حتّی مناجاتی مستقل به نام «مناجات المحبّين» (مناجات نهم از پانزده مناجات امام سجاد "عليه‌ السلام" ) در فرهنگ نيايش درخشندگی خاص دارد. علاوه بر تعليم درخواست محبت به خدا، تعليم می دهند كه قلبمان را چنان از محبت خدا پر كنيم كه جايی برای محبت غير نماند: و اجعل لساني بذكرك لهجاً و قلبي بحبّك متيّماً![۱] زيرا اگر كسی لذّت محبت خدا را بچشد، چيزي ديگر را هدف خود قرار نخواهد داد: إلهی! من ذا الّذی ذاق حلاوة محبّتك فرام منك بدلاً؛ و من ذا الّذی أنس بقربك فابتغي عنك حولاً.[۲] [۱]اقبال الاعمال ص۲۴۴ [۲]مناجات المحبین 📚تسنیم ج۱۴ ص۵۹،۶۰ آیت الله العظمی #جوادی_آملی ✳️ @bahjat_alabd

🏴نهضت نوجوانان اربعین 🔸فرصت ویژه برای کاروان نوجوانان زیارت اربعین 🔹اگر مسئول هیئت و یا کاروان زیارتی هستید پیشنهاد می کنم عضو این کانال بشید تا از برنامه فوق العاده این مجموعه برای جوانان استفاده کنید 🏴 @nn_arbaeen

⭕️رحلت آیت الله "میرزا محمد ثقفی" 🔹 آیت اللَّه میرزا محمد ثقفی سال ۱۲۷۳ شمسی در تهران متولد شد. ایشان پس از گذراندن مقدمات علوم اسلامی، برای ادامه تحصیل، راهی حوزه علمیه قم شد و نهایتا اجازه اجتهاد و روایت گرفت. ♦️از این عالم ربانی که پدر همسر امام خمینی(ره) می باشد، تألیفات ارزنده ای به یادگار مانده است که تفسیر روان جاوید، حاشیه بر تقریرات منظومه سیدابوالحسن رفیعی و دیوان اشعار از آن جمله اند. 🔻سرانجام آیة الله ثقفی پس از عمری مجاهدت و کوشش‌های فرهنگی با تربیت طلابی فاضل و پرورش فرزندانی پر مایه، در ۱۸ مرداد ۱۳۶۴ دار فانی را وداع گفت و به سرای جاوید شتافت. #تقویم_تاریخ #۱۸مرداد ✳️ @bahjat_alabd

📽نماهنگ راه منتشر شد 📝شاعر:محمدحسین ملکیان 🎙با خوانش و حضور:نجیب بارور 🎼موسیقی،ادیت و میکس مسترینگ:استودیو ماهور 🎬کارگردان:علی جعفری 📹تصویربردار:احمد شریفی اصل 💠 محصول مشترک ماوا و ایراف

⭕️رحلت استاد بزرگ اخلاق ميرزا "محمد علی شاه آبادی" 💠محمدعلی بیدآبادی مشهور به شاه آبادی فیلسوف، عارف و فقیه شیعی و از اساتید اخلاق و عرفان در حوزه علمیه قم و تهران بود. مشهورترین شاگرد او امام خمینی(ره) است. او در اعتراض به اقدامات رضاخان، ۱۵ ماه در حرم عبدالعظیم حسنی تحصن کرد. 🔺او در سال 1292 قمری در اصفهان در بیت آیت الله میرزا محمد جواد اصفهانی دیده به جهان گشود. محمدعلی در سن 12 سالگی، زمانی که پدرش توسط ناصرالدین شاه به تهران تبعید شد، به تهران مهاجرت کرد و در طول اقامت 16 ساله در تهران به کسب علم پرداخت. 🔻آیت الله شاه آبادی 18 سال داشت که به درجه اجتهاد نایل آمد و هنگامی که 30 سال داشت از اصفهان به همراه خانواده به نجف اشرف رفت تا از علمای بزرگ آن حوزه، مخصوصا آخوند خراسانی بهره برد. ایشان در سن 55 سالگی به حوزه جدیدالتأسیس قم عزیمت کرد و به ترویج علم و تربیت طلاب همت گماشت. 🔹برجسته ترین شخصیتی که از انفاس قدسیه این عارف بهره برد، امام خمینی بود که در تمام مدت 7 سال اقامت ایشان در قم، در زمینه عرفان از ایشان کسب فیض کرد. مرحوم شاه آبادی پس از 77 سال زندگی پربرکت، در روز پنج شنبه 3 صفر 1369 قمری ( آذر 1328) بدرود حیات گفت و پیکر مطهرش در جوار مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) به خاک سپرده شد. #تقویم_صفر #3صفر #آیت_الله_شاه‌آبادی ✳️ @bahjat_alabd

▪️حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خطاب به امام حسین علیه السلام عرض می‌کنند: اگر زمانه مرا به تاخیر انداخت و دست تقدیر مرا از ياري تو بازداشت و نبودم كه با دشمنانت بجنگم، (در عوض) هر صبح و شام بر تو گریه می‌کنم و به‌جای اشک بر تو خون می‌گریم. فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِي الدُّهُورُ وَ عَاقَنِي عَنْ نُصْرَتِكَ الْمَقْدُورُ وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حَارَبَكَ مُحَارِباً وَ لِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَدَاوَةَ مُنَاصِباً فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً 📚 زیارت ناحیه مقدسه. #امام_حسین_علیه_السلام ✳️ @bahjat_alabd

❞ آیت‌الله یعقوبی‌قائنی: 🔹اشک چشم در عزاداری‌های امام حسین(علیه‌السلام) نشانه‌ی شکستن قلب و پاک شدن از گناهان است. ✳️ @bahjat_alabd

#نصر_بن_ابی‌نیزر #خواص_عاشورایی #بصیرت #شیدایی_ها ✳️ @bahjat_alabd

🔻شيخ حسنعلي نخودکی(ره) در اواخر حيات خود كتابی نوشت درباره اذکار وختومات آن را به آیت الله حاج سيد علي رضوي(ره) دادند. 🔹شيخ حسنعلی نخودکی(ره) در آخر آن كتاب مرقوم فرموده اند: 🔻ای كاش اين اذكار و ختومات و اين اوراد و زحمات را در راه نزديك شدن و تقرب به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) انجام می دادم. ✳️ @bahjat_alabd