#پرسش_و_پاسخ ❓چه کنیم که در همه اعمالمان، نیت خدایی داشته باشیم؛ یعنی مستحبات و واجبات و حتی مباحات، رنگ الهی به خود بگیرد؟ آیا باید برای همه کارها در ذهن، نیّت کرد؟ ❇️ به طور کلی در همه کارها، حتی کارهای روزمره زندگی، خدا را درنظر داشته باشید و به گونه‌ای که رضایت الهی در آن است، آن کار را انجام دهید؛ اما لازم نیست بیش از حد، تمرکز فکری و دقت روی آن داشته باشید؛ بلکه همین مقدار که خدا را در نظر دارید و به یاد او هستید، کافی است. 🌐 بازنشر از کانال آیت‌الله مظاهری 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ ❓چه کنیم که از اعمال عبادی مانند نماز و روزه لذت ببریم؟ ❇️ #اجتناب_از_گناه و #تهذیب_نفس، قلب و دل انسان را پاک می‌کند و هرگونه قساوت و آلودگی را از دل می‌زداید؛ آنگاه انسان از عبادت و ارتباط عاطفی با خداوند لذت می‌برد و حاضر نیست دو رکعت نماز در دل شب را با تمام دنیا معاوضه کند، چنانکه اهل بیت (علیهم السلام) چنین بوده‌اند. 🌐 بازنشر از کانال آیت‌الله مظاهری 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ ❓لطفا به بنده دعایی برای برآورده شدن حاجات و دعایی برای آمرزش گناهان معرفی بفرمائید. ❇️ برای برآورده شدن حاجات و رفع گرفتاری‌ها، دعای «اللهم أغنِنِي بِحَلالِكَ عَن حَرامِكَ وَ بِفَضلِكَ عَمَّن سِواكَ» را زیاد بخوانید و برای آمرزش گناهان نیز بسیار #صلوات بفرستید. 🌐 بازنشر از کانال آیت‌الله مظاهری 🆔 @balagh_ir

💡 #پرسش_و_پاسخ ❓پرسش: «ایام محسنیه» چه زمانی است؟ آیا نوعی بدعت و باعث دید نامطلوب در انظار عموم نمی‌شود؟ ✍ پاسخ: «ایام محسنیه» عنوانی است كه در سال‌های اخیر در خصوص ایام جسارت به خانه حضرت زهراء سلام الله علیها و سقط نوزاد ایشان در پایان ماه صفر و آغاز ربیع اطلاق می‌شود و تلاش می‌شود مجالس سوگواری در این رابطه برقرار گردد. فارغ از درستی یا نادرستی اضافه نمودن ایام خاص برای عزاداری اولیاء الهی به ایام مشهور و مرسوم از منظر اجتماعی و عرفی باید دانست كه این قبیل كارها را نمی‌توان تحت عنوان بدعت دانست و حرام معرفی نمود؛ زیرا بدعت هرچند در لغت به هر امر بدیع و جدید اطلاق می‌شود، اما در اصطلاح به نوعی ایجاد امری دینی و عملی دارای استناد به دین اطلاق می‌گردد. در واقع بدعت حرام زمانی است كه كسی چیزی را كه در دین نیست، و دلیلی از كتاب و سنت - هر چند به نحو عموم - بر آن وجود ندارد، به عنوان بخشی از تعالیم دین معرفی نماید و یا به جای آورد. پس بدعت مصطلح و حرام چنان كه اهل لغت گفته‌اند یعنی ایجاد امر تازه‌ای در دین كه در قرآن و سنت ریشه ندارد. مثلا عملی را كه از نظر قرآن و روایات واجب یا مستحب نیست، به عنوان مستحب دینی انجام گیرد، یا چیزی كه حرام است، به عنوان مباح انجام شود. بر این اساس انجام كارهایی نظیر عزادرای در اوقات غیر مرسوم اگر به نوعی استناد به دین و یا متون دینی داده نشود و تنها به عنوان عرض ارادت به ساحت بزرگان دین انجام شود هیچ منعی ندارد و بدعت محسوب نمی‌شود؛ هرچند به لحاظ عرفی جا دارد كه توده شیعیان در جوامع شیعی نسبت به ایجاد سنت‌های جدید و مناسبت‌های بی‌پیشینه در مورد برگزاری مراسم دینی با بزرگان و مراجع همفكری و مشورت داشته باشند تا مشكلات ثانوی و برخی پیامدهای حاشیه‌ای گریبان گیر این امور ارزشمند نگردد. به خصوص كه به دلیل تنوع و تعدد مناسبت‌های عزاداری در ایام مختلف سال اضافه نمودن یک مناسبت جدید آن هم در آغاز ماه ربیع كه ماه سرور و میلاد پیامبر أعظم (ص) و امام جعفر صادق (ع) و در انتهای عزاداری طولانی محرم و صفر محسوب می‌شود چندان مناسب به نظر نمی‌رسد. #ایام_محسنیه 🆔 @balagh_ir

❓رفتار امام حسن عسکری علیه‌السلام با دشمنان خود به چه صورت بود؟ #پرسش_و_پاسخ #شهادت_امام_عسکری 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ ❓شرایط حضور در لشکریان حضرت مهدی (عج) چیست؟ ✍ پاسخ: سلام سربازان و یاران امام مهدی (عج) در مرحله نخست؛ مانند دیگر مؤمنان پارسا، دارای ایمان و عمل صالح می‌باشند. آنان علاوه بر این خصوصیت، اما دارای امتیازات و ویژگی‌های خاصی هستند که آنها را از مؤمنان دیگر برجسته می‌سازد، آن‌گونه که امام عـلی (ع) فرمود: «نـه از نسل‌های گذشته کسی از آنان پیشی گرفته و نه از آیندگان کسی به مقام والای آنها می‌رسد».¹ ❖ امام صادق (ع) در روایتی² ویژگی‌های کلی و برنامه‌های کسانی را که می‌خواهند از یاران امام زمان(عج) باشند، چنین بیان کرده‌اند: هر کس خوشحال می‌شود و دوست دارد که در شمارِ یاران حضرت مهدی (عج) باشد، باید سه ویژگی داشته باشد: 1⃣ منتظر بودن: انتظار فرج ویژگی نخست یاران امام مهدی (عج) است. البته انتظار به معنای حقیقی آن. 2⃣ با ورع بودن: دومین ویژگی یاران امام زمان (عج) تهذیب نفس و خودسازی است. دوری از گناه، تقوا و دوری از مکروهات و شبهات. 3⃣ داشتن اخلاق نیکو: اخلاق نیکو و کریمانه از دیگر ویژگی‌های یاران و سربازان امام زمان است. ❖ این صفاتی که فطرت، به خوبی آنها شهادت می‌دهد و امامان معصوم (ع) از آنها مدح و تمجید کرده‌‌اند، باید در سربازان امام عصر (عج) وجود داشته باشد. ❖ در روایتی دیگر، امام باقر و امام صادق (ع) از امام علی (ع) در توصیف یاران امام مهدی (عج) می‌فرمایند: «مـردانـی کـه خـدا را بـه حقّ شناخته‌اند، آنها یاوران حضرت مهدی در آخرالزمان هستند».³ ❖ از روایات فوق و مجموع دیگر روایات، برداشت می‌شود که ویژگی‌هایی که گفته شد، از اصول اولیه‌ای است که یاران امام زمان (عج) باید از آن برخوردار باشند، اما در روایات پراکنده دیگر، گاه به ویژگی‌ها ظاهری و صفات خاصی برخورد می‌کنیم که ممکن است ناظر به برخی یاران حضرتشان باشد: به عنوان نمونه، امام باقر (ع) می‌فرماید: «یـاران قـائم هـمـه جـوان‌انـد و پیرمرد در میان آنان نیست، مگر مانند سرمه در چشم و نمک در غـذا، و کـم‌تـریـن چـیـز در غـذا نمک است».⁴ [1]. الاقبال بالاعمال الحسنه، ج ‏2، ص 581 [2]. ‏الغیبه (للنعمانی)، ص 200 [3]. منتخب الأنوار المضیئه فی ذکر القائم الحجه، ص 44 [4]. الغیبه (للنعمانی)، ص 316 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ #تاریخی ❓آیا حضرت خدیجه قبل از ازدواج با پیامبر ازدواج کرده بود؟ ✍️ پاسخ: در اینکه حضرت خدیجه (س) پیش از ازدواج با پیامبر (صلی الله علیه و آله) ازدواج کرده بود یا ازدواج نکرده میان مورخان اختلاف است. ❖ عده‏‌ای معتقدند حضرت خديجه پيش از ازدواج با پيامبر اسلام دوبار شوهر كرده است. اولين بار با شخصی به نام ابوهاله ازدواج كرد که از او دارای دو فرزند شد. پس از مرگ او با فرد دیگری به نام عتيق ازدواج كرد و برای او نیز فرزندی به دنيا آورد. ❖ عده‌ای هم می‌گويند: جناب خديجه اولين بار با پيامبر اسلام ازدواج كرد و در آن زمان دختر بود نه بيوه. احمد بلاذري، ابوالقاسم كوفي، سيد مرتضي و شيخ طوسي روايت كرده‌اند كه: خديجه در وقت ازدواج با پيامبر دختر بود نه بيوه. اين‌ها در مورد بچه‌هايی كه در خانه خديجه بودند و ديگران آن بچه‏ها را از شوهران قبلي مي‏دانند، گفته‏اند: خديجه خواهري به نام «هاله» داشت. هاله شوهر داشت و پسری به نام «هند» به دنيا آورد و آن شوهر ابوهند ناميده ميشد. اين شوهر دوتا دختر بچه هم به نام‏های رقيه و زينب داشت. ابوهاله درگذشت و آن دختربچه‏ها كوچک بودند. خديجه آن بچه‌ها را به خانه خودش آورد و تربيت كرد. اين دختر بچه‏ها به خديجه نسبت داده شدند، زيرا كه رسم عرب اين بود كه بچه‏ها را به مربی آن‌ها نسبت ميدادند. هند را هم به خديجه نسبت دادند، چون خديجه زن معروف و بزرگی بود و نسبت دادن به او به نفع بچه بود. 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ #هفته_وحدت ❓ سؤال: حفظ وحدت بین شیعه و اهل سنت را توضیح دهید. آیا این بدان معنا است که ما با آنها هیچ اختلافی در امور دینی و عقاید نداریم؟ ✍️ پاسخ: وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب نیست. این وحدت نه شدنی است و نه منظور داعیان این وحدت است. وحدت به معنای نادیده گرفتن اختلافات و شیعه شدن سنی، یا سنی شدن شیعه نیست. ❖ مقصود از وحدت اسلامی همبستگی مسلمانان و اتحاد پیروان مذاهب گوناگون با وجود اختلافات مذهبی، در برابر دشمنان اسلام و بیگانگان است. ❖ معنای صحیح وحدت شیعه و اهل سنت این است که با توجه به این که بین دو مذهب مشترکات بسیاری است، دو گروه باید بر محور این مشترکات به هم نزدیک شوند؛ برای حفظ و تعالی اسلام با همدیگر همکاری و همیاری داشته باشند؛ چرا که هر دو دشمن واحدی دارند. دشمنان اسلام، دشمنان هر دو مذهب هستند. در برابر این دشمنان و برای جلوگیری از سوء استفاده آنان از اختلافات باید در مقابل آنها بر وجوه اشتراک خود تکیه کنند، تا بتوانند بر دشمنان اسلام که دشمن مشترک شیعه و سنی هستند، از خود دفاع کنند. ❖ شیعه و سنی، قرن‌های طولانی است که در مسائل گوناگون اختلاف نظر دارند و این امر، گاه از سوی فتنه‌انگیزان مایه گسست‌ها، بلکه نزاع‌های فراوان در تاریخ شده است، و بی‌گمان، یکی از عللِ ضعف مسلمانان در حال حاضر در برابر هجمه استعمار غرب، همین امر بوده است. ❖ شیعه و سنی هر دو مسلمان و در اعتقادات، احکام، اخلاق و ... دارای مشترکات زیادی هستند، البته اختلاف هایی هم دارند که انکارشدنی نیست، اما این اختلاف‌ها نباید منجر به خصومت و دشمنی شود و به اساس اتحاد و برادری اسلامی ضربه وارد سازد . ❖ علامه شرف‌الدین می‌گوید: «سیاست سبب جدایی شیعه و سنی شد، همو نیز باید سبب اتحاد شیعه و سنی شود». [۱] منظور این است که سیاست استعماری و دسیسه‌های بی‌گانگان فرق اسلامی و از جمله شیعه و سنی را از هم جدا کرده است، باید سیاست اسلامی به منظور مقابله با دشمن مشترک نیز آنها را به هم پیوند دهد. 💠 وحدت و مناظرات علمی ❖ وحدت به معنای ترک و تعطیل کردن مباحثات و مناظرات علمی بین این دو مذهب نیست. با حفظ وحدت و یک پارچگی نیز میتوان در محیط‌های علمی مناظرات علمی برقرار کرد؛ به گونه‌ای که دشمنان نیز نتوانند سوء استفاده نمایند. روشن است که برای رسیدن به اتحاد، نخست باید عوامل تفرقه و موانع اتحاد را از سر راه برداشت، و به طرفین شناختی صحیح از عقاید و افکارِ یکدیگر بخشید، و این، جز با بحث و مذاکره علمی بین دانشمندان ممکن نیست. "اتحاد" به معنای نفی آزادی اندیشه و تحقیق، حقیقت­‌جویی و عدالت‌خواهی نیست. اتحادی مطلوب است که در کنار این ارزش‌ها مطرح گردد. ❖ اگر این مباحثات و مناظرات علمی با روش‌های علمی و رعایت آداب مناظره صورت گیرد، نه تنها سبب تفرقه و جدایی بین دو مذهب نخواهد شد، بلکه منجر به شناخت صحیح یکدیگر و تقریب و در نتیجه وحدت نیز می‌شود. از این رو مناظرات علمی نه تنها تفرقه‌انگیز نیست که وحدت آفرین است. 💠 وحدت در گذر زمان ❖ با مطالعه در تاریخ اسلام میتوان شواهد فراوانی از وحدت و هم‌گرایی و ثمرات آن در بین مذاهب اسلامی یافت و آنها را به عنوان اسوه و نمونه به جوامع اسلامی معرفی نمود. ❖ سیره حضرت علی (علیه‌السلام) بهترین الگو و اسوه برای برقراری اخوت و وحدت اسلامی است. ایشان برای حفظ وحدت مسلمانان نه تنها از حقوق خویش می‌گذشت، بلکه از همکاری با مخالفان خود نیز دریغ نمی‌کرد. ❖ بزرگانی از هر دو مذهب شیعه و سنی در جهت پاگرفتن این وحدت کوشیده‌اند. افرادی؛ چون آیةالله بروجردی، حضرت امام خمینی، علامه شرف‌الدین و امام موسی صدر از میان شیعه و شیخ شلتوت و دیگران از بین اهل سنت را باید نام برد که در عرصه شکل‌گیری وحدت بین مسلمانان گام‌های مؤثری برداشته ‌اند. ❖ با مراجعه به تاریخ نیز می‌توانیم شواهد فراوانی از همکاری و وحدت شیعه و سنی بیابیم. برای نمونه صاحب بن عباد شیعه، که در دوران عباسیان وزیر بود، قاضی عبدالجبار را که از بزرگان اهل سنت بود، به سمت قاضی القضاتی منصوب کرد. ❖ در بین مسلمانان زمینه‌های وحدت بسیاری وجود دارد که با محور قرار دادن آنها میتوان وحدت بین مسلمانان و قدرت یافتن آنها را شاهد بود؛ خدا، قرآن، رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، حضرت علی (علیه‌السلام)، مسئله مهدویت، محبّت اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، دفاع از مردم فلسطین، مقابله با دشمنی‌های اسرائیل و آمریکا، از زمینه‌های وحدت امت اسلامی هستند. 1⃣ اجتهاد در مقابل نص [ترجمه علی دوانی] ص ۸ 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ #هفته_وحدت ❓ نحوه نامگذاری «هفته وحدت» به چه صورتی محقق گردید؟ ✍️ پاسخ: آیةالله خامنه‌ای در کتاب "خون دلی که لعل شد" درباره چگونگی نامگذاری هفته وحدت می‌فرمایند: تقسیم‌بندی طایفه‌ای در ایرانشهر، متاسفانه به جدایی مساجد سنی از مساجد شیعه منجر شده بود. اهل سنت مساجد کوچکی داشتند که هر کدام چند نفر نمازگزار داشت، و شیعیان، یک مسجد داشتند که تمام سال تعطیل بود! ❖ پیشنهاد احیای مسجد را که دادم، بسیار تاییدم کردند. نماز و سخنرانی کوتاه بعدش، از بلندگو پخش می‌شد و این کار، نقش مهمی در احیای روحیه شیعه منطقه داشت؛ همان‌طور که اثر مثبتی بر مؤمنین اهل سنت داشت، وقتی التزام ما به نماز، قرائت فصیح، و تنوع سوره‌های قرآنی در قرائت را می‌دیدند. ‌‌ ❖ به تدریج، روابط، بین ما و علمای اهل سنت عمیق شد. به برنامه‌ای عملی، برای زدودن موانع روانی بین شیعه و سنی فکر کردم. باب گفتگو را با یکی از علمای اهل سنت باز کردم. به او گفتم: «مسئولیت اسلامی بر ما واجب می‌کند که به آینده اسلام و خطرهایی که آن را تهدید می‌کند و موانعی که مقابل آن می‌ایستد، نگاه کنیم. و تمام مسلمانان، بدون در نظر گرفتن تعلق مذهبی‌شان، با این نگاه آینده‌نگر، مسئولیت‌های خطیری خواهند داشت؛ اما اگر به نبش گذشته و جستجو در کتاب‌های قدیمی‌ها درباره مواضع اختلافی بپردازیم، این به هیچ چیز جز تشدید کینه‌ها و هیجان احساسات منجر نمی‌شود، و در این، هیچ مصلحتی برای اسلام و مسلمین نیست». ‌‌ ❖ همچنین به او گفتم: «این حرف، به این معنی نیست که اتصالمان با گذشته را قطع کنیم، ماهیت فکری و اعتقادی ما با این گذشته مرتبط است؛ ولی همکاری ما باید بر اساس آینده و این نگاه آینده‌نگر باشد». ‌‌ ❖ در چارچوب این تصور، طرح یک برنامه کوچک را ریختم: «برگزاری جشن مشترک بین اهل سنت و شیعه، در روزهای دوازدهم ربیع الأوّل، که تاریخ ولادت حضرت رسول به روایت اهل سنت است، تا هفدهم آن، که تاریخ مولود مبارک به روایت شیعه است، و بر آن توافق کردیم». 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ #هفته_وحدت ❓ پرسش: آیا بین دو مذهب شیعه و سنی اختلافات بنیادی و اساسی وجود دارد؟ ✍️ پاسخ: هرچند بعضی عوامل تاریخی اختلافاتی را بین امت اسلامی در صدر اسلام به وجود آورد، ولی اختلافات، غیربنیادی و در مقابل مشترکات، ناچیز است. ❖ حضرت امام خمینی (ره) درباره یگانگی فِرَق اسلامی فرموده است: «ما پیوستگى خودمان را به اقلیت‌هاى مذهبى اعلام مى‏کنیم. ما برادرى خودمان را به برادران اهل سنت اعلام مى‏کنیم. دشمنان اسلامند که مى‏خواهند ما را با برادرهاى خودمان مختلف کنند». ایشان در جای دیگر فرموده است: «در اسلام‏ بین شیعه و سنى ابداً تفرقه نیست؛ بین شیعه و سنى نباید تفرقه باشد. باید وحدت کلمه را حفظ کنید. ائمه اطهار ما سفارش کردند به ما که بپیوندید با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ کنیم». ❖ مقام معظم رهبری به عنوان پرچمدار اتحاد و انسجام دنیای اسلام در جمع مردم سنندج (۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸) در این باره فرمود: «بدیهى است دوتا مذهب در برخى از اصول، در برخى از فروع با هم اختلاف دارند؛ البته در بسیارى هم با هم اتحاد دارند. اما اختلاف به معناى دشمنى نیست. فتاواى فقهاى شیعه در مواردى صد و هشتاد درجه با هم اختلاف دارد. فتاواى ائمه اهل سنت در مواردى بسیار با همدیگر اختلاف دارد». ❖ همچنین رهبری معظم، در سخنرانی اول فروردین سال ۱۳۸۶ که سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» نامگذاری شده بود منظور از انسجام اسلامی را همراهی همه ملت‌های مسلمان با هم دانست و فرمود: «... انسجام اسلامی، یعنی ملت‌های مسلمان با هم همراه باشند، ملت ایران رابطه خود را با ملت‌های اسلامی محکم‌تر کند». 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ #وحدت ❓ معنای «وحدت اسلامی» چیست؟ ● معتقدین به اندیشه وحدت اسلامی می‌گویند هیچ ضرورتی ایجاب نمی‌کند که مسلمین به خاطر اتحاد اسلامی، صلح و مصالحه و گذشتی در مورد اصول یا فروع مذهبی خود بنمایند، همچنانکه ایجاب نمی‌کند که مسلمین درباره اصول و فروع اختلافی فیمابین بحث و استدلال نکنند و کتاب ننویسند. ● تنها چیزی که وحدت اسلامی، از این نظر، ایجاب می‌کند، این است که مسلمین - برای اینکه احساسات کینه‏توزی در میانشان پیدا نشود یا شعله‏ور نگردد - متانت را حفظ کنند، یکدیگر را سبّ و شتم ننمایند، به یکدیگر تهمت نزنند و دروغ نبندند، منطق یکدیگر را مسخره نکنند و بالاخره عواطف یکدیگر را مجروح نسازند و از حدود منطق و استدلال خارج نشوند و در حقیقت - لااقل- حدودی را که اسلام در دعوت غیرمسلمان به اسلام لازم دانسته است، درباره خودشان رعایت کنند: «اُدْعُ إلی‏ سَبیلِ رَبِّک بِالْحِکمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِی احْسَنُ‏» (نحل/۱۲۵). ● نتیجه آنکه منظور علمای روشنفکر اسلامی از وحدت اسلامی، حصر مذاهب به یک مذهب و یا اخذ مشترکات مذاهب و طرد مفترقات آنها و ایجاد مذهبی جدید که نه معقول و منطقی است و نه مطلوب و عملی، نیست؛ منظور از وحدت اسلامی متشکل شدن مسلمین است در یک صف در برابر دشمنان مشترکشان. 🆔 @balagh_ir

#پرسش_و_پاسخ ❓ سؤال: چرا به نیت سلامتی امام زمان (عج) صدقه می‌دهیم؟ مگر ایشان ولی خدا نیستند و خدا مراقب ایشان نیست، پس احتیاجی ندارند که کسی برایشان صدقه بدهد. ✍️ پاسخ: امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از جهت بدن مبارک با انسان‌های ديگر تفاوتی ندارد و امکان دارد در معرض آسيب‌هايی که به طور طبيعی انسان‌ها را تهديد می‌کند مانند بيماری‌ها قرار بگيرد. خداوند متعال طول عمر مبارک حضرت را تضمين کرده است نه سلامتی حضرت را. حضرت نيز مانند مردم عادی بر اثر غم و اندوه و ... ناخوش احوال می‌شوند. 🔹 همان‌طور که ساير ائمه در زمان خود بيمار می‌شدند ايشان نيز مانند ساير ائمه معصومين ممكن است در معرض برخی آفات قرار گرفته و بيمار شود. به طور مثال در زندگانی امام صادق (علیه السلام) چنين آمده كه بر حضرت تبی عارض گشت، حضرت چندين بار «يا فاطمه» گفتند. 🔸 در جای ديگر آمده كه امام صادق (علیه السلام) در شب بيست و سوم ماه رمضان مريض بودند دستور دادند با همان حال بيماری، ايشان را به مسجد ببرند، ظاهراً به خاطر اهميت احياء شب بيست و سوم رمضان. 🔹 امام هادی (علیه السلام) نيز برای برآورده شدن حاجات خود از يکی از شيعيان خواستند تا در زير قبه امام حسين (علیه السلام) برای ايشان دعا کند. 🔸 در حقيقت در زندگی ائمه اطهار (علیهم السلام) مشاهده می‌شود كه امامان بزرگوار مريض می‌شدند و در بعضی موارد دستور ذبح گوسفند، قربانی و اطعام می‌دادند. 🔹 وجود مقدس امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم يكی از ائمه معصوم است و از آن قاعده مستثنی نيست. نكته‌ای كه هست اينكه ائمه (علیهم السلام) در معرض آسيب‌های ديگر بوده‌اند و در جنگ با دشمنان ممكن بود دچار جراحت شده و يا به شهادت برسند، ليكن اراده خداوند سبحان بر اين قرار گرفته كه وجود مقدس حضرت ولی عصر (ع) حفظ شود تا زمان ظهور برسد و چشم منتظران روشن گردد. 🔸 پس اين صدقه در حقيقت صدقه برای سلامتی حضرت و دور شدن اين آسيب‌ها می‌باشد. علاوه بر اينکه صدقه دادن ما نوعی ابراز علاقه و اهميت ما نسبت به سلامتی وجود مقدس حضرت می‌باشد که نوعی اثر تربيتی برای خود ما نيز دارد. نبايد هيچ شخصی عزيزتر و گرامی‌تر از وجود مقدس امام زمان ارواحنا فداه نزد ما باشد بلکه حضرتش بايد محبوب‌تر از نفس خودمان باشد و اگر چنين اعتقادی نداشته باشيم در ايمان و معرفتمان نسبت ‏به آن حضرت ضعف و خللی وجود دارد. 🔹 لذا سيد، رحمة الله عليه، به فرزند خود سفارش می‌فرمايد که: ابتدا کن به صدقه دادن برای آن حضرت قبل از اينکه برای خود و عزيزانت صدقه بدهی بنابراين اين عمل، از شؤون بندگی و ادای بعضی از حقوق بزرگ آن حضرت است و خود يک نوع اظهار محبت و دوستی به آن جناب است و اين عمل راه و سببی است برای جلب رضای پروردگار و حصول قرب به خداوند در قضای حوائج و دفع بلا. 🆔 @balagh_ir