چه می‌دانیم؟ شاید فردای قیامت، ما به حال اینها غبطه بخوریم!

🔸🔹شفاعت پیامبر رحمت از گریه کنندگان بر مصیبت سیدالشهدا علیه السلام 💥 يا فَاطِمَةُ ... َإِذَا كَانَ اَلْقِيَامَةُ تَشْفَعِينَ أَنْتِ لِلنِّسَاءِ وَ أَنَا أَشْفَعُ لِلرِّجَالِ وَ كُلُّ مَنْ بَكَى مِنْهُمْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَيْنِ أَخَذْنَا بِيَدِهِ وَ أَدْخَلْنَاهُ اَلْجَنَّةَ . 🌴رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به حضرت زهرا علیهاالسلام فرمودند: 💥ای فاطمه! روز قيامت که برپا می‌شود تو زنان را شفاعت می‌کنی و من مردان را؛ 💥و هر که بر مصيبت حسين علیه السلام گريه کرده است، دست او را می‌گیریم و وارد بهشت می‌کنیم. 📚 بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۹۳

السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرضِه السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا عَينَ اللَّهِ فِي خَلقِه السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا نُورَ اللَّهِ الَّذِي يَهتَدِي بِهِ المُهتَدُون و يُفَرَّجُ بِهِ عَنِ المُؤمِنِين السَّلاَمُ عَلَيكَ أَيُّهَا المُهَذَّبُ الخَائِف السَّلاَمُ عَلَيكَ أَيُّهَا الوَلِيُّ النَّاصِح السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا سَفِينَةَ النَّجَاة السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا عَينَ الحَيَاة السَّلاَمُ عَلَيكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيكَ و عَلَى آلِ بَيتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِين السَّلاَمُ عَلَيكَ عَجَّلَ‌اللَّهُ‌لَكَ‌مَا وَعَدَكَ‌مِنَ‌النَّصرِ وَظُهُورِ‌الأَمر السَّلاَمُ عَلَيكَ يَا مَولاَيَ أَنَا مَولاَكَ عَارِفٌ بِأُولاَكَ وَ أُخرَاكَ‏ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِكَ وَ بِآلِ بَيتِك و أَنتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الحَقِّ عَلَى يَدَيك وأَسأَلُ اللَّهَ أَن يُصَلِّيَ‌عَلَى مُحَمَّدٍوَآلِ مُحَمَّد و أَن يَجعَلَنِي مِنَ المُنتَظِرِينَ لَك و التَّابِعِينَ وَ النَّاصِرِينَ لَكَ عَلَى أَعدَائِك والمُستَشهَدِينَ بَينَ‌يَدَيكَ فِي‌جُملَةِ أَولِيَائِك يَا مَولاَيَ يَا صَاحِبَ الزَّمَان صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيكَ وَ عَلَى آلِ بَيتِك هَذَا يَومُ الجُمُعَةِ وَ هُوَ يَومُك المُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُك و الفَرَجُ فِيهِ لِلمُؤمِنِينَ عَلَى يَدَيك و قَتلُ الكَافِرِينَ بِسَيفِك و أَنَا يَا مَولاَيَ فِيهِ ضَيفُكَ وَ جَارُك و أَنتَ يَا مَولاَيَ كَرِيمٌ مِن أَولاَدِ الكِرَام و مَأمُورٌ بِالضِّيَافَةِ وَ الإِجَارَة فَأَضِفنِي وَ أَجِرنِي صَلَوَاتُ اللَّهِ‌عَلَيكَ‌وعَلَى‌أَهلِ بَيتِكَ‌الطَّاهِرِين @ppt_doa

#یک_اربعین_با_امام💕 3⃣ مشخصات یک حماسه مقدس 📌#حسین_یک_شخصیت حماسی،وحرکت او همه#حماسه است. این #حماسه_مقدس مشخصاتی دارد .👇👇 1⃣ حماسه مقدس آن کسی است که روحش برای خود و برای نژاد و ملت یا قاره ای موج نمی زند؛ او فقط حق و حقیقت را می بیند. جهتی که این حماسه مقدس می شود هدفش است که مقدس ومنزه والهی و پاک است. 👈 سوره آل عمران/۶۴. 👇 «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلّا نَعْبُدَ إِلَّا اللهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللهِ ...» بگو: «اى اهل كتاب! بياييد به‌سوى سخنى كه ميان ما و شما يكسان است؛ كه جز خداوند يگانه را نپرستيم و چيزى را همتاى او قرار ندهيم؛ و بعضى از ما، بعض ديگر را ‌ غير از خداى يگانه به ربوبيّت نپذيرد ...». این آیه👆 یک #آیه_حماسی است. 2⃣ جهت تقدس این گونه قیام ها و نهضت ها این است که؛ در شرایط خاص در یک فضای بسیار تاریک و ظلمانی یک شعله روشن می شود که هیچ کس گمان نمی برد؛ #ابراهیم در دل تاریخ تاریک #نمرود؛ #موسی در ظلمات #فرعون؛ #محمد در ظلمت وخاموشی #عصر_خودش؛ شعله های روشن است. و شعله #حسین_ابن_علی در تاریکی #بنی_امیه، که تمام نیروها را به نفع خودش تجهیز کرده است حتی نیروی مذهب را. 3⃣ جهت# تقدس نهضت حسینی این است که در آن یک #رشد و بینش نیرومند وجود دارد؛ از آن جهت مقدس است که قیام کننده چیزی را می بیند که دیگران نمی بینند، اثر کار خودش را می بیند. #ابن عباس #ابن حنیفیّه و عده ی زیادی در کمال خلوص نیّت #حسین_ابن_علی را از رفتن به کربلا نهی می کردند. ولی #حسین چیزی را می دید که آنها نمی دیدند. #حسین می گوید: ⬇️ ⬇ «به خداقسم اینها مرا خواهند کشت و به خدا قسم که با کشته شدن من اوضاع اینها زیر و رو خواهد شد. 🌹گردآورنده: دوستان شما؛ خانم فهیمی و خانم خلیل زاده. 📚منبع: حماسه حسینی اثر متفکر شهید استاد مطهری.

وصیت نامه شهید همدانی سپاس خدای را که نعمت‌ها فراوان بر ما ارزانی داشت و فراوان شکر که در عصر خمینی (ره) حیاتمان قرار داد، همه پدران و مادران ما در آرزوی این دوران بودند و ندیدند اما ما دیدیم. دوران احیای اسلام عزیز و عزتمندی ملت‌های مسلمان، مقاومت مجاهدان سپاه اسلام، عصر تحول و شکوه و عظمت در جهان اسلام، عصر بیداری ملت‌ها، عصر زوال طاغوت‌ها، عصر فروپاشی قدرت‌های استکباری و عصر برگشتن به خویشتن. خدا را هزاران شکر به خاطر نعمت‌هایش، نعمت زندگی در هشت سال دفاع مقدس، زندگی با مجاهدینی که محبوب خدا بودند و میهمان خدا شده‌اند. زندگی در کنار ملتی که خوش درخشیدند و در مقابل همه توطئه‌ها و فشارهای سنگین دشمنان تسلیم نشدند و مدل شدند، نمونه شدند در بین ملت‌ها که سرآمد همه آنها پدران، مادران، همسران و فرزندان شهیدان گرانقدر ما هستند. چه افتخاری بالاتر از آنکه آزادگان ما و جانبازان ما و خانواده مقاومشان صبر را شرمنده کردند و 10 سال در اردوگاه‌های حزب بعث صفحه زرین بر تاریخ این ملت نگاشتند. جانبازان ما با تحمل دردهای فراوان حجت را بر ما تمام کردند که باید مقاومت را ادامه داد. خدای بزرگ را شکر به خاطر نعمت‌ برخورداری از ولایت، ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع). مگر می‌توان از نعمت بزرگی که خدای مهربان به ما داده برآییم. نعمت ولایت فقیه، امام بزرگوارمان، آن پیر جمارانی؛ نعمت جانشین خلف آن، علی زمانمان که ادامه‌دهنده همان راه و کاروان انقلاب را چه مدبرانه و زیبا از همه گردنه‌ها و کمین‎ها عبور می‎دهد اما نه، باید بیش از این شاکر باشیم نه زبانی، بلکه عملی مثل شهیدانمان لبیک بگوییم. بنده حقیر، حسین همدانی، شاگرد تنبل دفاع مقدس اعتراف می‎کنم که وظایف خودم را به خوبی انجام ندادم و بعضی موقع‎ها این نفس سرکش سراغ من می‎آمد و مرا گول می‎زد، وسوسه می‎شدم، نق می‎زدم، در درونم اعتراض ایجاد می‌شد اما خدا مرا کمک می‌کرد، متوجه می‌شدم، پشیمان می‌شدم، توبه می‌کردم و از خدا طلب عفو و بخشش می‌کردم و مرا می‌پذیرفت و این اواخر هم خیلی دلم هوای رفتن کرده بود. خدا کند که در موقع جان دادن راضی باشد خدای مهربان و خودم به رحمت او امیدوار هستم نه به عملکرد خودم. از همه دوستان و آشنایان حلالیت می‎طلبم، از امام و مولایم حضرت آیت‌الله‎العظمی سید علی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) که نتوانستم سرباز خوبی باشم عذرخواهی و کوتاهی مرا ان‌شاءالله به لطف و بزرگواری خودشان ببخشند. از خانواده شهیدان، جانبازان و آزادگان همیشه شرمنده بودم که نمی‌توانستم خدمتگذار خوبی باشم؛ مرا حلال کنند. تشکر دارم از همسر عزیزم که همسنگر و همراه خوبی بودند، خداوند ان‌شاءالله این عمل شما را ذخیره آخرت قرار دهد و اما سفارش می‌کنم مثل گذشته بدهکار به انقلاب و نظام باشی نه طلبکار. قانع باش در مقابل کمبودها یا کم‎مهری‌ها صبر داشته باش و مراقب باش فضا سازان تو را ناسپاس نکنند، عشق به ولایت فقیه و اطاعت کامل از ایشان سعادتمندی دنیا و آخرت را دارد. فرزندانم را سفارش می‌کنم و تأکید بر حفظ ارزش‌های اسلام عزیز و نظام مقدس جمهوری اسلامی که با حفظ ارزش‌هایش می‌توانند تأثیرگذار و مدل و الگو باشند، حجاب برتر بر شما واجب است رضایت پدر پیر شما با حفظ ارزش‌هاست. سعادتمندی و عاقبت به خیری شما را از خدای مهربان خواستارم. برای خواهرانم و برادرم و فرزندان عزیزشان آرزوی سعادتمندی دارم، بسیار دوستان خوبی داشتم که یکایک آنها و زندگی با آنها همیشه در ذهن و خاطراتم ماندگار است و به این دوستی مفتخر هستم. از همه آشنایان و دوستان می‌خواهم در صورت امکان یک روز برایم نماز و روزه به جای آورند؛ اگر ان‌شاءالله در آن عالم دیگر باز هم در کنار شما عزیزان باشم، جبران کنم! هیچگونه بدهی ندارم و به کسی هم بدهکار نیستم، اما اگر کسی طلبکار بود بدهی را بدهید شاید یادم رفته باشد، به امید رحمت خدایم، خداحافظی با شما و طلب مغفرت بنده گنهکار  حسین همدانی.

‌‌‌‌: فردای عید غدیر بود. قرار بود قبل از اعزام مجددش و رفتن به ماموریت به کارهای اداری و غیر اداریش بپردازد و سر و سامانش بدهد. مدتی در اتاق مشغول بودم. جانمازش مانند همیشه رو به قبله باز بود.  بلند شدم و بیرون رفتم. چشمهایم از تعجب گرد شد؛ حاج آقا جلوی در فریزر بود و مشغول تمیز کردن آن. گفتم : مگه شما بیرون نبودید؟کی آمدین من متوجه نشدم؟! چرا زحمت می کشید؟ نگذاشت حرفم را ادامه بدهم؛ لبخندی زد و گفت: دیدم کمرت درد می کند گفتم قبل از رفتن دستی به این فریزر بکشم شما اذیت نشی...

‌‌‌‌: عملیات تمام شده بود در گوشه‌ای خسته  نشسته بودم، دیدم بچه‌ها دارند می‌گویند ابووهب آمده. تا آن زمان ابووهب را ندیده بودم و نمی‌شناختم. چه کسی است؟ وقتی که خوب چشمانم را دقیق کردم سردار شهید حاج حسین همدانی را در مقابل خود دیدم. تا من را دید گفت: فلانی اینجا چه کار می‌کنی؟ گفتم سردار شما اینجا چه کار می‌کنی؟ من هم به همان دلیل اینجا هستم. خندید و در آغوشم گرفت. سردار همدانی زمانی فرمانده من بود و من فرمانده یکی از گردان‌های ابووهب. اما تا آن موقع نمی‌دانستم که کنیه ایشان در سوریه ابووهب است، بعد از مدتی یک ایرانی در خط دیده بودم و بسیار از این موضوع خوشحال شدم، با سردار صحبت کرده و گفتیم و خندیم به طوری که خستگی‌ام به کلی از یادم رفت. وی ادامه داد: موقع ناهار رسیده بود، به همراه سردار همدانی شروع به خوردن ناهار کردیم، وقتی غذایم تمام شد، یک لحظه متوجه شدم سردار قسمتی از غذایش که از قبل جدا کرده بود را در گوشه کاغذی ریخت. تعجب کردم و به خودم گفتم سردار غذا رو کجا می‌بره؟  گفتم شاید غذا را برای کسی می‌خواد، اما دیدم ابووهب به سمت مرغی می‌رود که پایش شکسته و نمی‌تواند به دنبال غذا بگردد، شهید همدانی غذا را در نزدیکی مرغ ریخت و مرغ هم شروع به خوردن کرد، با خود گفتم چگونه می‌شود یک نفر به حدی از کرامت انسانی برسد که به حیوانات نیز در بحبوحه جنگ توجه کند و از آن طرف نیزآدم‌ها به حدی از قساوت برسند که به انسان و همنوع خود رحم نکند.