eitaa logo
بانوان فرهیخته ی فلارد
142 دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
9.5هزار ویدیو
377 فایل
ارتباط با مدیر کانال https://eitaa.com/hosseini12345
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
پرسیدند چرا زیر وزنه پاکت خالی میذاری؟ گفت من چای میفروشم، نه پاکت!!! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ببینید چقدر خوب داره به گفته‌های قرآن عمل می‌کنه تا مشمول آیه وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ نباشه! 💚 کانال‌آموزش‌حفظ‌قرآن|مصباح‌القرآن ┄┅═✧❁✧═┅┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️غزه شاهد معجزات الهی است 🔸 کودکی از زیر انبوه آوارهای سنگین سالم نجات پیدا کرد 🆔 @sahyoon_nist
امام علي(ع) فرمود: همانا خداى سبحان روزى فقراء را در اموال سرمايه داران قرار داده است، پس فقيرى گرسنه نمى ماند جز به كاميابى توانگران، و خداوند از آنان در باره گرسنگى گرسنگان خواهد پرسيد. حکمت 328
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اشک شوق امدادگر پس از نجات کودکی در غزه از زیر آوار ♥️🇵🇸 @Afsaran_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌼🍂صاحبدلی می گفت: هیچ پناهگاهی از امام زمانمان محکمتر نیست، 🌼🍂و نه هیچ فریادرسی از ایشان دلسوزتر و مهربانتر، و نه هیچ مشکل گشایی از او تواناتر و نه هیچ دستی از او کریمتر و بخشنده تر. 🌼🍂با این اوصاف بهتر نیست به جای چنگ زدن به هر تخته پاره ای، به امید نجات ، از این کشتی نجات تمنای کمک کنیم؟" 🌼🍂امتحان کنیم امام زمانمان را صدا بزنیم و با او سخن بگویم و بخواهیم! 🌼الّلهُـمَّ عَجِّـلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَــرَج 🌼
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴جواب اونهایکه می گویند:تا وقتی که اقتصاد درست نشده تذکر حجاب ندهید! ‼️برین جلوی اختلاس رو بگیرین 🔹 برشی از سخنرانی در رابطه با توجیه غیر منطقی درمقابل امر به معروف @samen_esf1399
ملکه‌های شده‌اند بعضی محجبه های ایران هم از خودشون یا خجالت می‌کشند یا افسرده و گوشه گیرند و تازه بی حجابها رو باکلاس میدونن🥺😖😣 🔻با اطلاع دقیق از فرهنگ غرب می‌گوییم با رشد آگاهی‌های زنان اروپایی از مفهوم آزادی، وقتی زنی محجبه را می‌بینند، به آزادی فکری او، به مدیریت او روی بدنش ، از اینکه رسانه غربی نتوانسته این زن را اسیر مصرف گرایی کند، عمیقا غبطه خورده، او را تحسین می‌کنند. 🔻خانم عزیزا پائولادی بلو، روانشناس اروگوئه‌ای است که پنج سال پیش اسلام آورده ، او دراین‌باره می‌گوید: ۲۳بودم که برای اولین بار زنی با حجاب را دیدم. قلبم فلج شد. من فوراً ماهیت آن را فهمیدم. این زن یک ملکه بود که توانست همه چیز را به چالش بکشد. او از تأثیرات مد آزاد بود و اهمیتی به پیروی از توده ها نداشت. آن تصویر سال ها با من ماند. تا ده سال بعد خودم هم اسلام آوردم. من شروع به پوشیدن حجاب کردم و از همان لحظه اول فواید آن را احساس کردم. حجاب فقط پوشاندن مو نیست، بلکه شامل حیا نیز می شود. تنها پس از تجربه آن متوجه شدم که حجابم به من هویتی به عنوان یک زن مسلمان، مؤمن و محترم می دهد. حجاب از من نه تنها در مقابل چشم مردان، بلکه از هر کسی که می تواند من را بر اساس هر چیزی غیر از توانایی، عقل و قلب ارزیابی کند مراقبت می‌کند‌. ⏪خیلی عجیب است احساس زنان بی حجاب غربی نسبت به زنان محجبه اینگونه زیباست ، چون زنان محجبه در غرب با حجاب خود پز می‌آورند که ملکه اند و فریب خورده نیستند... ✅منبع: https://www.aljazeera.com/features/2016/11/29/what-the-hijab-means-to-me @maktabozrynab
آیه ۵۸ سوره اعراف.mp3
108.7K
🌷 آیه ۵۸ سوره اعراف 🌷 قاری قرآن: پرهیزکار
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 آیه ۵۸ سوره اعراف 💥وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ : و سرزمین پاک گیاهش به اذن پروردگارش بیرون می‌ آید، و زمینی كه ناپاک است، جز محصولی اندک و بی‌ سود از آن بیرون نمی‌ آید؛ این گونه آیات را برای گروهی كه سپاس گزارند بیان می کنیم. 🌷 : سرزمین 🌷 : پاک 🌷 : بیرون می آید 🌷 : گیاه 🌷 : ناپاک 🌷 : به معنای چیزی است که در آن فایده ای نباشد. 🌷 : بیان می کنیم این آیه در نازل شده است. در اين آيه براى اين كه گمان نشود يكنواخت بودن دليل آن است كه همه سرزمين ها يكسان زنده شوند، و براى اين كه روشن گردد، استعدادها و آمادگی هاى متفاوت سبب استفاده‌ هاى مختلف از مواهب الهى مى‌ شود، مى‌ فرمايد: {وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ: و سرزمین پاک گیاهش به اذن پروردگارش بیرون می آید} {وَ الَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاّ نَكِداً: و زمینی که ناپاک است ، جز محصولی اندک و بی سود از آن بیرون نمی آید} منظور زمین های شوره زار چیزی جز محصولات ناچیز و کم ارزش نمی رویاند. و در پايان آيه مى‌ فرمايد: {كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ: این گونه آیات را برای گروهی که سپاس گزارند بیان می کنیم} 🔹پيامهای آیه ۵۸ سوره اعراف 🔹 ✅ تنها نزول رحمت براى سعادت كافى نیست، قابلیّت و ظرفیّت محل هم لازم است. ✅ اگرچه نظام طبیعت، بر قوانین خاص خود استوار است، اما همه چیز زیر نظر و با اراده و اذن پروردگار صورت مى‏ پذیرد. ✅ اصل بر پاكى و پاک بودن است. ✅ نه یک تذكّر كافى است و نه تذكّرات یكنواخت كارساز است، بلكه ارشاد و تبلیغ باید متعدّد و متنوّع باشد تا به نتیجه نزدیک شویم. ✅ اگرچه براى همه مایه‏ ى هدایت است، امّا تنها شکرگزاران بهره مى‏ گیرند. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
آیت الله مجتهدی (ره): ❤️پنج چیز قلب را نورانی می‌کند: ①زیاد قل هوالله احد را خواندن ②کم خوردن ③نشستن با علماء ④نماز شب خواندن ⑤و راه رفتن در مساجد 📚مواعظ العددیه ص۲۵۸ @NOSANAD2030
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌷قسمت پنجاه و پنجم 🌷 تو مصطفاست تا جلوی آسانسور ،بدرقشان کردم. برگشتم دیدم باز روی تخت دور خودت می چرخی. - چی شده مصطفی؟ -هیچی نگو سمیه. دارم می سوزم! - میخوای پرستار رو صدا کنم؟ - فقط حرف نزن! مشت می کوبیدی به لبه تخت:((می گم حرف نزن می فهمی؟نزن!)) بدجوری عصبی شده بودی. پتویی انداختم رویت،کمی پاهایت را ماساژ دادم و ساکت نشستم. انگار نیاز داشتی بخزی در غار تنهایی ات. - دارم می سوزم حاجی،چرا تنهام گذاشتی؟اونم اینجوری. چرا شرمنده ام کردی؟ چرا خجالتم دادی؟ لامروت،ندیدی زنت چطور نگام می کرد. ندیدی نگاه های پسرت رو. حاجی این رسم رفاقته؟ تنهام گذاشتی که منو رو سیاه کنی؟ دو ساعت تمام زمزمه می کردی و اشک می ریختی. بعد که آرام گرفتی، گفتم:((من می رم پایین ببینم دکتر چی می گه!)) آرام گفتی :((اگه گفتن باید زایمان کنی به من خبر بده!)) رفتم پایین پیش دکتر:((وضعیتت اصلاً مناسب نیست، برو ام آر آی بگیر وگرنه مسئولیتش پای خودت!)) آمدم بالا،هنوز زیر پتو ناله می کردی.چقدر دلشوره داشتم. صبح بود که مامان و بابام آمدند جلوی بیمارستان. هنوز ساعت ملاقات نشده بود که زنگ زدند. گفتم:((من باید برم ام آر آی. میای با هم بریم!)) به تو که هنوز زیر پتو بودی گفتم:((آقا مصطفی شنیدی؟دارم می رم ولی پولش را چه کنم؟هیچی نباشه،صد هزار تومن می شه!)) بلند شدی نشستی:((نگران نباش،من یه مقدار پول دارم!)) - حقوقمون رو که هنوز ندادن! - این بار که رفتم سیصد دلار تشویقی گرفتم. گوشی رو بده به من! زنگ زدی به پدرت و قرار شد که پول را تبدیل کند . رفتم پایین. با مادرم به جاهای مختلفی برای ام آر آی مراجعه کردیم،اما دست خالی برگشتیم. - توی این وضعیت که بچه وقت تولدشه خطرناکه! پدرت با درمانگاهی هماهنگ کرد. - فردا می بریمت اونجا. روز بعد ام آر آی گرفتم،از اونجا آمدیم پیش تو. اتاق پر بود از مهمان،نگاهم کردی:((چیزی شده؟)) - ام آر آی گرفتم! - پس برو بلوک زایمان نشون بده ،رنگ به صورت نداری! مامانم رسید .با او رفتیم . همان لحظه گفتند آماده شو برای اتاق عمل. پدرت آمد و کار های پرونده را انجام داد. در حالی که برای رفتن به اتاق عمل آماده می شدم پرستاری آمد :((ملاقات کننده داری،بیا بیرون ولی اون طرف پرده نیا!)) آمدم دم در،آنجا سُرُم در دست روی ویلچر ،جلوی بلوک زایمان زده بودند نشسته بودی. - آقامصطفی بااین حالت چطور آمده بودی؟ لب هایت می جنبیدن،چند بار به سمتم فوت کردی:"آیت الکرسی برات خواندم، نگران نباشی ها!"مراقب خودت باش!" سرت رااز لای پرده پیش آوردی وپیشانی ام را بوسیدی. پرستار گفت:"عجله کن! باید بری اتاق عمل!" نگاهت که کردم،چشم هایت پراز اشک بود. داخل ریکاوری بودم که به هوش آمدم. مامانم در گوشم گفت:" بچه ات پسره وخوشگل." وقتی آوردنم بخش، نگاه چرخاندم دلم. می خواست می دیدمت. مامان متوجه شد:" الان مویش را آتش می‌زنند ومیاد:" آمدی با همان ویلچر. - بچه کو آقا مصطفی؟ - الان میارن. کمی بعد پرستاری آمد :" بیاین بچه رو تحویل بگیرین.نیم ساعت تو دستگاه گذاشتیم وحالش خوبه." مادرت رسید . بامادرم رفتند سراغ بچه وتو آمدی بالای سرم باشوق پرسیدی:" چه شکلیه" - مگه ندیدیش؟ - می خوام خودت برام بگی! ادامه دارد.......✅🌹
🌷قسمت پنجاه وششم🌷 تو مصطفاست - اصلا شبیه من وتو نیست! - چراچنین فکری می کنی؟ - آخه خیلی سفیده! نه به من رفته نه به تو! مامانم بچه به بغل امد،نگاهت که به او افتاد خندیدی،بچه راگرفتی بغلت. - این چه حرفیه که به پسرمون می زنی؟ در گوشش اذان گفتی،درحالی که اذان فاطمه راپدرت گفته بود..در همان حال گوشی ات را روشن کردی وگفتی:" از من وپسرم فیلم بگیر." آن شب تاصبح بارهاوبارها رفتی وامدی، به حدی که پرستارها از دستت عاصی شده بودند. وقتی می خواستند داروها را تزریق کنند ومی دیدند نیستی،کلافه می شدند. یک بار هم پرستار آمد وضعیت مرا چک کند، دید روی تخت کنارم دراز کشیدی.لباس من آبی کم رنگ بود ولباس توآبی پررنگ. به شوخی گفت:" حالا کدومتون زایمان کردین؟" پرستاردیگری آمد وگفت:" آقاتخت برای یه نفره بیاپایین! - مادونفر وزنمون به اندازه یه نفره! وقتی خبر رسید مرخصم کردند،باردیگرآمدی برای بدرقه. بچه را مادرت گرفته بود و وسایل را مادرم برداشته بود. تا جلوی در بیمارستان دنبال ما آمدی. حالا لنگان لنگان قدم بر می داشتی. مراسوار ماشین بابا کردی وبا خیال راحت برگشتی به اتاق. روز سوم باید پسرمان راکه حالاصدایش می کردیم محمدعلی، میبردیم غربالگری. بعدهم می رفتیم بخش نوزادان وتست زردی می گرفتیم، پزشک متخصص هم باید محمدعلی را ویزیت می کرد. خبردار شدی وباهمان لباس بیمارستان درحالی که انژوکت به دستت بود،آمدی درمانگاه. لنگ لنگان با هم رفتیم داخل مطب وبه دکترگفتی:" پدر این بچه م!" - دکتر باتعجب نگاهت کرد:" پس چرا این لباس تنته؟" - کمی ناخوش احوالم، توبیمارستان بستری ام. دکتر از محمدعلی تست زردی گرفت وآمدیم بالاداخل اتاقت. همان ساعت ناهار آوردند:" بخور عزیز!" - متشکر ،میل ندارم! - باید بخوری، چون میخوای بچه شیر بدی! قاشق قاشق غذا رو گذاشتی دهنم . غذا خورشت کرفس بود.تاآن زمان غذایی به این خوشمزگی نخورده بودم،حتی بعداز آن. گوشی دردستم لرزید:" امروز مرخصی سمیه، به سبحان بگو بیاد دنبالم!" خیلی خوشحال شدم،چون می توانستم تو رادر کنارم داشته باشم.گرچه خانه مامانم بودم. - می فرستم بیاد! - اگه گفتی کی اینجاست؟ - نمی دونم ؟ - پدر ومادر شهید قاسمی، باید برن سوریه! - برای ناهار با خودت بیارشون! وقتی قبول کردی،مامان بلند شد غذا درست کردکه تلفن زدی:" پرو از اینا جلوتره،باید برسونمشون فرودگاه بعد بیام!" وقتی از فرودگاه آمدی، عصرشده بود. دوستانت وفامیل به دیدنت آمدندواین برنامه تا یک هفته ادامه داشت. مثل همه بچه های کوچکی که بدنیا می آیند. محمدعلی هم زردی گرفته بود.نگرانش بودم، دل داریم دادی.بعداز یک هفته پدرومادر شهید قاسمی از سوریه برگشتند.رفتی آن ها رااز فرودگاه برگرداندی.یک شب پیش ما ماندند.فردایش آن ها رارسوندی فرودگاه که بروند مشهد.دیگر مثل زمانی که فاطمه بدنیا امده بود،نمی گفتم این کار رابکن ان کاررانکن. سعی می کردم بیشترکارها را خودم بکنم. بعدازاینکه کمی سرت خلوت شدگفتی:" بریم برای محمدعلی شناسنامه بگیریم!" من ومحمدعلی آمدیم داخل ماشین،فرصت خوبی بود کنارت باشم.ساعتی بعدشناسنامه راگرفتی وامدی. - بفرما اینم شناسنامه شازده،فقط یه مهر کم داره! - مهرچی؟ - شهادت! - از حالا؟ - آرا دیگه، یادت باشه قراره بره! نگاهی به شناسنامه کردم ونگاهی به محمدعلی:" قبول!" جلوی قنادی ایستادی:" بذاریه کیلو شیرینی بگیرم ببریم خونه.شیرینی شناسنامه محمدعلی!" همان شب بعداز شام آمدیم خانه خودمان. دیگر بایدبیدار خوابی هارابین خودمان تقسیم می کردیم. ادامه دارد.......✅
🌷قسمت پنجاه و هفتم 🌷 تو مصطفاست گفتی:" شبا محمد علی مال تو،روز! مال من! قبول؟" - قبول! نسبت به زمانی که فاطمه بدنیا آمده بود، مادری پخته تر شده بودم.حالا بیشتر آرامش تو برایم مهم بود. بعدازتولد محمد علی ،پنچاه روز پیشم ماندی، یعنی پنچاه شب تمام،ماه در آسمان بودونبود، گاه هلال،گاه نیمه،گاه کامل.....امامن تورا همیشه ماه کامل می خواستم.بودن نصفه نیمه ات اعصابم را به هم می ریخت،برای همین سرگردان بودم،نگاهم مدام به آسمان زندگی ام بود.کی برام هستی؟ کی برایم می تابی؟ پنچاه شبانه روز زمان کمی نیست، اما برای من که بی تاب بودم.زمان کمی بود. بر عکس تولد فاطمه،تولد محمد علی سخت بود. و هم گریه وزاری اش بیشتر، هنوز آثار مجروحیت درتو بود. اگر به طور ناگهانی از زمین بلند می شدی یا زیاد حرکت می کردی یا عصبی می شدی، ،کمر درد می گرفتی یا پهلویت تیر می کشید، طوری که نمی توانستی حرکت کنی. فقط حضور دوستان وخانواده آرامت می کرد. همین روزها بود که خانم صابری زنگ زد: " با حاج آقا و دخترا و نوه ام اومدیم تهران وداریم میایم منزل شما." وکلی روحیه گرفتی،همان شب اول دختر کوچک آقای صابری گفت: " عمو قول داده بودی ما رو ببری شمال!" خندیدی:" حتما عمو،صبح زود راه می افتیم!" زنگ زدی به یکی از دوستانت در شمال و خانه ای رابرای اقامتمان هماهنگ کردی. صبح زود همه را راهی کردی وگفتی:" صبحونه روهم توراه می خوریم." نرسیده به کندوان ماشین خراب شد. به امداد خودرو زنگ زدی.آمدند درست کردند و راه افتادیم. نرسیده به سیاه بیشه دوباره خراب شد. این بار چرثقیل آمد و ماشین را یدک کش کرد. با وجودی که ناراحت بودی سعی می کردی باشوخی وخنده نگذاری ناراحت شوم. پاهایت را روی فرمان گذاشته و می گفتی:" از من فیلم بگیر سمیه. ببین چقدر راننده م! بدون نیاز به پا ماشین می رونم !" رو به‌ لنز گوشی می گفتی:" دوستان تلگرامی، اصلا همکاری نداشته باشید توی یه دورهمی خانوادگی هستید. مهم اینه که تلگرام ودوستاتون چی میگن. سرتون رو از تو گوشی در نیارین!" فیلم می گرفتم و می خندیدیم رسیدیم تعمیرگاه، بچه ها خسته شده بودند،محمدعلی گریه می کرد و فاطمه نق می زد. وقتی تعمیر کار گفت سرسیلندرماشین سوخته وبرای فردا حاضرمی شود و باید ماشین راهمان جا بگذارید، خنده از لبت پرید. به یکی از دوستانت زنگ زدی،آمد. به اتفاق او و خانواده آقای صابری رفتیم کنار رودخانه و ناهار خوردیم، بعد هم رفتیم منزلش استراحت، آن ها قرار بود بروند سوریه وخانواده آقای صابری هم قم. خانم قاسمی ازمشهد زنگ زد:"اینطرفا نمیاین؟" گفتی:" فعلا کار داریم، ولی دعا کنین کارمون جور بشه!" گفت:" کار شما دست امام رضا علیه السلام گیره،بیایین خدمت آقا،اذن بگیرین ببینین چطورگره هابازمی شه!" فردا که از دو خانواده جدا شدیم، رفتیم طرف تعمیرگاه، رو تخت رستوران رو به روی تعمیر گاه نشستیم وتو می رفتی سر به ماشین می زدی وبر می گشتی.هر بارکه می رفتی و می آمدی می گفتی:" بیابریم اتاق بگیریم،این طوری اذیت می شین!" اما من همان تخت سایبان دار را ترجیح می دادم. دلم نمی خواست از تودور باشم. اذان مغرب را گفتند و هنوز ماشین درست نشده بود. در این فاصله توپی خریدی و بافاطمه بازی کردی. درد را در پهلو و کمرت احساس می کردم.ایستادی به نماز و استخاره کردی:" سمیه این همه خرج ماشین کردیم یه مشهد نریم؟" -ولی من برای بچه ها به اندازه یکی دو روز لباس برداشتم و برای خودم هیچی! - هرچی لازم داشتیم سر راه می خریم! شبانه راه افتادیم سمت مشهد.در طول راه محمدعلی بدقلقی می کرد،طوری که گاهی مجبور می شدی نگه داری وپیاده شویم تا هوایی بخورد. محمدعلی وفاطمه که خوابیدند، همان طور که می راندی گفتی:" عزیز،دعای ندبه رو برام می خونی؟" خواندم.گفتی:" یه دعای دیگه!"گفتم: " اصلا نگران نباش آقامصطفی! من مفاتیح شمام، هرچه خواستی بگو رو دروایسی نکن!" خندیدی:" تو که برام می خونی یه جوردیگه کیف می کنم!" نزدیک مشهد باز ماشین خراب شد. بردی تعمیر گاه، تعمیر کار گفت:" آرام آرام ببرین تانمایندگی خودش." بقیه راه خیلی اذیت شدیم: ماشین خرابی که باید آرام می راندی، محمدعلی که بداخلاقی می کرد، دردی که گاهی درپشت وکمرت می پیچید،خستگی ادامه دارد......✅
🌷قسمت پنجاه و هشتم🌷 تو مصطفاست خستگی خودم و نق نق فاطمه. بالاخره بعد از ۲۴ ساعت رسیدیم مشهد و رفتیم خانه خانم قاسمی . ما را که دید خیلی خوشحال شد:" خدا روشکر . میخواستم برای میلاد امام زمان علیه السلام جشن بگیرم .خوب شد که آمدید!" یک هفته ماندیم مشهد .خانم قاسمی دانا جشن گرفت و تمام دوستانش وخانواده رزمندگان راهم دعوت کرد.بعداز یک هفته به تهران برگشتیم. ماه رمضان از راه رسید ومن نمی توانستم روزه بگیرم،دوست داشتم سحرها بیدار شوم ودر کنار تو بنشینم. دلم می خواست لحظه به لحظه ی بودنت راحس کنم، ولی تو نمی خواستی صدایم بزنی. بی تابی محمدعلی نمی گذاشت خواب پیوسته داشته باشم . دوست داشت یکی با او بازی کند و تو بیشتر وقت ها او را بغل می کردی واز پیش من می بردی تا راحت بخوابم . طبق روال همیشگی در ماه رمضان،در فامیل هر شب افطاری منزل یکی بود. شبی که منزل عمو جعفر بودیم گفتم:" آقامصطفی الآن که همه هستند دعوت کن تا یه شبم بیان منزل ما!" آهسته گفتی :" نمی تونم زمان مشخص کنم، هر لحظه ممکنه زنگ بزنن ومجبور بشم برم!" اخم هایم در هم رفت .بلند گفتی:" شنبه هفته دیگه،همگی برای افطار منزل ما!" اما دو روز مانده بود به آن شب تلفن خانه زنگ خورد:" سلام عزیز،من دارم میرم!" - کجا؟ - سوریه! ورفتی به همین راحتی .اولین کاری که کردم این بود.که زنگ بزنم مهمانی رو به هم بزنم وبعد نشستم به حال خودم گریه کردم. محمدعلی نمی خوابید، او هم گریه می کرد گریه هایش دلم را به آشوب می کشید. لابد قراربود اتفاقی بیفتد. عرق نعنا به او دادم. جایش را عوض کردم، بغلش گرفتم و راه بردم، روی پا خواباندمش ، ولی آرام نمی گرفت. پدرم زنگ زد:" باباجون بلند شو بیا خونه ما." ولی من با دو تا بچه راحتتر بودم که خانه خودمان بمانم .شب های تنهایی وبی خوابی شروع شده بود. سایه ات همه جابود. اما خودت نبودی. به خودم می گفتم: باید بزرگ بشی، باید طاقت وصبرت را زیاد کنی ،تو حالا مادر دو تا بچه ای. یه هفته شد دو هفته . دوهفته شد سه هفته .سه هفته شدچهار هفته . پس توکجابودی؟ پس چطور من وبا گریه های سوزناک و نفس گیر محمد علی تنها گذاشته بودی؟ درست روز سی ام بود . بعداز گذشت یک شب سخت،شبی که محمدعلی نگذاشته بودخوب بخوابم ،تازه پلک هایم روی هم رفته بودکه فاطمه صدایم کرد:" مامان پاشو گرسنمه !" - توی یخچال نون وپنیر هست! - نه تو باید بهم صبحانه بدی! - فاطمه جان بزار بخوابم داداشی تا صبح گریه می کرد! - من گرسنمه! بلند شدم به حال خودم ومحمدعلی وفاطمه وبعد برای کل زندگی ام گریه کردم .بعد هم رفتم صبحانه فاطمه را آماده کردم گذاشتم جلویش . تا که آمدم بخوابم گفت:" مامان چشماتو باز کن،می ترسم!" - من که اینجام،تلویزیون هم روشنه،بذار بخوابم! تو راباید بیدار باشی، نباید بخوابی ! دیگر نتوانستم طاقت بیاورم به خصوص که محمد علی افتاده بود به گریه زنگ زدم به تو:" مصطفا کم آوردم.کی میای مصطفی!" - اتفاقا می خواستم زنگ بزنم بگم دارم میام! یک مرتبه دل شوره افتاد بجانم:" چیزی شده؟" - نه بابا ابو علی مجروح شده میاریمش ، تهران! خوش حال شدم به دور و ورخانه نگاه کردم باید می افتادم به نظافت. شروع کردم به خانه تکانی .دیگر خواب از سرم پریده بود. ملحفه ها رو درآوردم وریختم داخل ماشین لباسشویی. پرده ها را بازکردم و شستم. محمدعلی وفاطمه راگذاشتم پیش مامانم ودوان دوان رفتم خرید: قند ، چای، رب، روغن، باید همه چیز توخونه می بود تا وقتی که می آمدی یک لحظه هم از تو دور نشوم. سر راه یک ادکلن هم برایت خریدم وکادو پیچ کردم، اما یک فکرکوچولو مثل خوره افتاده بود به جانم ومدام بزرگتر می شد. چطور مصطفی برای هیچ کدام از دوستانش که مجروح شدند نیامده وحالا برای ابوعلی می خواهد بیاید؟ پیام دادم :" آقامصطفی نکنه خوت طوریت شده؟" - نه بابا !فقط ابوعلی مجروح شده. - راستش بگواقامصطفی! ادامه دارد .....✅
🌷قسمت پنجاه و نهم 🌷 تو مصطفاست _همین که گفتم! قانع نشدم و به دوستانت پیام دادم حتی به خود ابوعلی که گفت :«فقط کمی پشت پای مصطفی آسیب دیده.» دیگر مطمئن شده بودم که مجروح شدی. در حالی که سبزی خُرد می کردم، به مادرم و مادرت زنگ زدم:«دوباره مصطفی مجروح شده!» به خانم قاسمی هم خبر دادم و او به یکی از کسانی که در سوریه می شناخت پیام داد. دیدم که ابوعلی از طریق تلگرام عکس خودش و تو را فرستاد. هر دو لباس بیمارستان پوشیده بودید و سرپا. به مامانم گفتم:«خداروشکر، حتی راضی ام با دست و پای قطع شده بیاد، اما باشه!» باز قیافه مادرم در هم رفت. با تو تماس گرفتم:«چه ساعتی می رسی؟» _خونه نمیام، مستقیم ما رو می برن بیمارستان! ساعت چهار عصر پروازت بود . باید خود را برای صبح فردا آماده می کردم. آیا می توانستم بخوابم؟ پرده ها را که خشک شده بودند زدم ، ملحفه ها را کشیدم و نگاه آخر را به وسایل هال و اتاق انداختم . همه چیز تمیز، منظم و سر جای خودش بود، حتی لباس هایی را که باید تن بچه ها می کردم آماده گذاشته بودم. جز انتظار چه کار می توانستم بکنم؟! بلند شدم و شروع کردم و شام درست کردن، تا صبح هنوز خیلی مانده بود. ظرف آب میوه (سیب و هویج مخلوط) دستم بود و داخل طبقات می چرخیدم. چرا گُم شده بودم؟ بالاخره بخش را پیدا کردم. بوی بیمارستان به سرگیجه ام می انداخت. فاطمه و محمدعلی را پیش مامان گذاشته بودم و حالا همان جایی بودم که باید. سمت راست تو بودی، روی تخت کناری ابوعلی و تخت سوم یکی دیگر از دوستانت. تا مرا دیدی ملحفه را کشیدی روی پایت. آمدم جلو سلام کردم و ظرف آب میوه را گذاشتم روی میز جلوی تخت. _سالمی آقا مصطفی؟ _آره، ببین هیچی نیست! سالمم و تندرست. _اذیت نکن، بگو مجروحیتت چیه؟ _چند تا ترکش خورده پشت پام! همان پایی که دفعه قبل مجروح شده بود. قبلاً مچ پا، این دفعه ترکش نشسته بود پشت زانو. تعدادی ترکش را درآورده بودند و هنوز چندتایی در پایت بود. همان موقع دکتر آمد، پایت را معاینه کرد و گفت:«بعد از ظهر عملت می کنم.» دستورات لازم را به پرستار داد. دکتر که رفت گفتی:«حالا برو سمیه!» گفتم:«میمونم تا عملت کنند!» _بچه کوچیک داری، برو! _بچه ها پیش مامانم هستند، برم همه فکرم اینجاست! _برو خونه اینجا مرد هست، نمی تونی راحت باشی! _مرد من که تو باشی هستم و راحتم! مامان، بچه ها را آورد. زمان عمل نزدیک می شد. مامان می گفت:«منم می مونم!» او را با اصرار فرستادم رفت. دو سه تا دوست دیگرت آمدند که یکی از آن ها داخل اتاق روضه خواند و مداحی کرد، بعد تا جلوی در اتاق عمل آمدیم. سه چهار مجروح با هم نشسته بودند روی یک نیمکت تا نوبتشان بشود. شعر می خواندند و شوخی می کردند. تو را که بردند اتاق عمل، آمدم داخل حیاط. یک ساعت و نیم طول کشید. سبحان هم رسیده بود و کنار هم بودیم. رفتیم سالن انتظار، مانیتوری داشت که اسامی و وضعیت افراد را اعلام می کرد. جلوی اسمت نوشته بود در حال عمل. _سبحان نکنه این دستگاه خرابه؟ چقدر طول کشید! آمدیم جلوی اتاق عمل و از وضعیتت پرسیدیم. _عملش تمام شده و بردنش! _کی؟ _یه ساعت قبل! _ولی روی مانیتور نوشته در حال عمل! _از ساعت پنج از کار افتاده! به اتاق آمدیم. در حال خوردن شام بودی. ناراحت شدم:«خوش انصاف من پایین جگرم در اومد، اون وقت تو اینجا نشستی شام می خوری!» خندیدی:«حالا که می بینی سالمم! صبحم مرخصم و خودم میام!» _میام که با هم بریم خونه! _عزیز خواهش می کنم نیا! لااقل تا یازده صبح نیا! این بار را می خواستم به حرفت گوش کنم، چون واقعا از خستگی داشتم از پا در می آمدم. ادامه دارد.......✅
🌷قسمت شصتم 🌷 تو مصطفاست در حال شستن ظرفا بودم که از پشت سر دست انداختی دورگردنم. - وای چیه ترسیدم! - تولدت مبارک! - مگه چندمه؟ - دوازده مرداد روز تولدت ! - دستت درد نکنه که یادت بود! - فکر نکنی که این سری هدیه ای در کار نیست ها! حتما برات می گیرم ! - همین که یادم بودی برام بسه! راه افتادیم سر راه فاطمه را پیش مامانم گذاشتیم وبا محمدعلی رفتیم.در طول راه در ماشین،تولدت مبارک را می خواندی و مداحی ومولودی. در حاشیه خیابانی نگه داشتی ومدارک را بردی دادی وبرگشتی. - حالا کجا پارک کنیم بریم بازار؟ - بازار ؟کدوم بازار؟ - پانزده خرداد. - ما الان افسریه ایم. - پس بریم سید الکریم برای زیارت وتشکر از یکی از بند گان خاص خدا. - یعنی بریم شهر ری؟ - یعنی نریم؟ - چرا که نه! رفتیم زیارت .چقدر هم دل چسب بود.زیارت باتو و محمدعلی کوچولو. بعد هم رفتیم ناهار کباب وریحان خوردیم.لقمه می گرفتی ودر دهانم می گذاشتی.ازداخل بازارشلوار خریدی. وآدرس بازار طلا را هم گرفتی. - سمیه اشکال نداره از همین جا برایت طلا بخرم؟ - بااین وضعیت طلا نمی خوام.چیزای واجب تری لازم داریم! - اذیت نکن !انتخاب کن. دوتا گزینه روی میزه: طلا یا ماشین ظرف شویی! - همون طلا خوبه! رفتیم چند تا نیم ست دیدیم. بالاخره نیم ستی انتخاب کردی که هر دو خوشمان آمد. گرفتیم ودیدم باید با تتمه حقوق یعنی باپانصدوشصدهزار تومان زندگی کنیم. - نگران نباش پول بازم دستم میاد! فکرش رو نکن! - ولی برای تولد معمولا یه چیز کوچک میخرن! - من چند تا بدهکاری داشتم که همه رو یه دفعه حساب کردم! جعبه طلا رو داخل کیفم گذاشتم.شادبودم، شاد وسرحال.دیگر سنگینی محمد علی را روی شانه ام احساس نمی کردم واز دست دادن تو رادرقلبم.یکی دوبار گفته بودی آنجا به تو نیاز دارند،اما من به پایت که می لنگید نگاه کرده وامیدواربودم که به این زودیها خوب نشود. سوار ماشین شدیم وبرگشتم واز خانه مامان، فاطمه رابرداشتیم.وبه مامانم :" گفتی امشب بیاید خونه ما تولد عزیزه!" - حواسمون بود! بعدازشام می‌آیم. به خانه که رسیدیم گفتم:" آقامصطفی بااین بچه چطوری شام درست کنم؟" - با کمک هم.توبرنج بگذار ،من هم از بیرون کباب می گیرم.سبزی خوردن بامن! اتاق راباسلیقه خودت مرتب کردی.ساعتی بعد برای نمازمغرب رفتی مسجد مامانم این ها وبرادرم وزن دادشم آمدند.توکه رسیدی شام خوردیم وبعداز شام،وقتی شیرینی وچای آوردم،نیم ست را آوردی ونشان همگی دادی گردن بند راگردنم انداختی،اما گوشواره را گوشم نکردی:" دلم نمیاد!" نشستی کنارم،شادی کردی وانگشتررادستم کردی.به زن دادشم گفتی:" آبجی اگه تواجازه بدی شوهرت بره سوریه،برات از این کارا می کنه!" خندید وگفت:" نه این چیزارو می خوام،نه اجازه میدم بره سوریه!" نگاهی به اطرافم می کنم.چه آرامشی دارد اینجا! کنار مزار رفقای شهیدت. درست است که برای ما گمنامند،اما آنجا حتما باهم دوستید و قهقه ی مستانه می‌زنید. - پانزده مرداد توی بهشت زهرا سالگرد بچه های گردان عماره.یعنی فردا! - می خوای بری؟ - حتما صبحونه هم می دن. - مصطفی،بگوصبحونه راما می دیم! - واقعا می تونی؟ - آره،بروعدس بگیر بیارخیس کنم تا فردا می پزم ومی بریم! صبح بودکه گفتم،اما عدس راساعت یک بعدازظهرها از مسجدجامعی گرفتی. - می خواستی از جایی بگیری که عدسش خوب باشه! - از آقا رحمان گرفتم.با این بدبختی مغازه اش راراه انداخته به امید من وتو.از تهرون که نمیان ازش بخرن.من وتوبایدبخریم! ادامه دارد.......✅
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
لازانیا فوری😍😋 مواد لازم : پیاز ۱ عدد ¼ فلفل دلمه گوشت چرخ‌کرده ۲۵۰ گرم رب گوجه ۲ ق غ هویج ۱ عدد سیر ۱ حبه ادویه‌ها : پنیر پیتزا ورقه لازانیا ۴ عدد نمک، فلفل سیاه آب جوش آویشن ╲\╭┓ ╭ 🎂🍃 ┗╯\╲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔖منبر کوتاه 🔖 🎥 🔅یک نکته مهم برای حل دعوای زن وشوهرها •✾🔸🔹@Quran_Me 🔹🔸✾•
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 آیات ۵۹ تا ۶۴ سوره اعراف 🌹 بخش اول 💥لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُٓ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۵۹) 💥قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِٓ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (۶۰) 💥قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلَالَةٌ وَ لَٰكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۶۱) 💥أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (۶۲) 💥أَوَ عَجِبْتُمْ أَنْ جَآءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۶۳) 💥فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْنَاهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَآ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا عَمِينَ (۶۴) : قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم، پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، كه شما را جز او معبودی نیست، من قطعاً از عذاب روزی بزرگ بر شما می‌ترسم (۵۹) اَشراف‌ و سران قومش گفتند: قطعاً ما تو را در گمراهی آشكار می‌ بینیم (۶۰) گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده‌ ای از سوی پروردگار جهانیان هستم (۶۱) پیام‌ های پروردگارم را به شما می‌ رسانم، و برای شما خیرخواهی می‌ كنم و از سوی خدا حقایقی را می‌ دانم كه شما نمی‌ دانید. (۶۲) آیا تعجّب كردید كه بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر این كه شما تقوا پیشه کنید شوید و مورد رحمت قرار گیرید؟ (۶۳) پس او را تكذیب كردند، ما هم او و كسانی كه در كشتی همراهش بودند نجات دادیم و كسانی كه آیات ما را تكذیب كردند، غرق نمودیم؛ زیرا آنان گروهی كوردل بودند. (۶۴) 🌷 : فرستادیم 🌷 : گفت 🌷 : معبود 🌷 : می ترسم 🌷 : روز 🌷 : بزرگ 🌷 : اشراف و سران 🌷 : قطعا تو را می بینیم 🌷 : گمراهی 🌷 : آشکار 🌷 : گمراهی 🌷 : فرستاده 🌷 : پروردگار جهانیان 🌷 : به شما می رسانم 🌷 : پیام ها 🌷 : خیرخواهی می کنم 🌷 : می دانم 🌷 : آیا تعجب کردید 🌷 : برای شما آمد 🌷 : مرد 🌷 : تا شما را هشدار دهد 🌷 : تا تقوا پیشه کنید 🌷 : او را تکذیب کردند 🌷 : او را نجات دادم 🌷 : کشتی وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا 🌷 : کور دلها، بی بصیرت ها ⬅️ ادامه در جلسه بعدی... ✍تهیه و تنظیم : عاشوری
سلام آیا میتونم نماز های پدر مرحومم را نشسته هم بخونم در حالی که میتونم ایستاده هم بخونم مرجع تقلیدم سید علی خامنه ای ✅✅✅✅✅ جواب شما سلام علیکم شبیه سوال شما را از بخش استفتائات دفتر مقام معظم رهبری پرسیدند که سوال و جواب را برای شما ارسال می کنیم 👇👇👇👇👇 سوال: با توجه به اینکه نماز قضای پدر بر پسر بزرگ واجب است، اگر پسر نتوانست ایستاده بخواند، آیا می تواند نماز قضای پدر را به صورت نشسته بخواند یا باید حتما اجیر بگیرد؟ ✍🏻 پاسخ: اگر نمازهای خود را نشسته می خواند و به بهبودی در آینده امید ندارد، می تواند نمازهای قضای پدر را نشسته بخواند و لازم نیست اجیر بگیرد. 🌿🌿🌿🌿🌿 🆔 @namazmt
🔴 💠 همسرم آمد. سریع خریدها را گذاشت خانه و رفت که به کارش برسد. وسایل را که باز کردم سبزی‌ها را دیدم. یک کیلو و نیم نبود از این بسته‌های کوچک آماده سوپری بود که من را جواب نمی‌داد. جا خوردم! بعد با خودم حرف زدم که بی‌خیال کمتر می‌ذارم سر سفره. سلفونش را باز کردم بوی سبزی آمد. از دستش عصبانی شدم یک لحظه خواستم به شوهرم زنگ بزنم و یک دعوا راه بیاندازم. ولی بی‌خیال شدم. گفتم شب که آمد یک تذکر درست وحسابی بهش میدم. بعد با خودم گفتم: خوب شد زنگ نزدم! شب که آمد نرم‌تر می‌کنم. رفتم سراغ بقیه کارها و نیم ساعت بعد به این نتیجه رسیدم که اصلا اتفاق نیفتاده و ارزش ندارد همسرم را به خاطرش سرزنش کنم. حالا! مگر چه شده؟! 💠 نتیجه‌ی صبرم این شد که دم غروب، به شوهرم آرام گفتم: راستی سبزی‌ها پلاسیده بود، فکرکنم داشتی حواست نبوده! همسرم هم در ادامه گفت: آره عزیزم می‌خواستم از سبزی فروشی بخرم، گفتم تو امروز خیلی کار داری و میشی، دیگه نخوای سبزی پاک کنی. آن شب سر سفره، سبزی نگذاشتم و هیچ اتفاق و غریبی هم نیفتاد. اگر اون موقع زنگ می‌زدم امکان داشت روز قشنگم تبدیل به یک هفته شود. 💠 مکث کردن و را تمرین کنیم. گاهی زندگی سخت است اما با بی‌صبری، می‌کنیم. گاهی آرامش داریم، ولی با دست خودمان ناآرامی را وارد زندگی می‌کنیم. 🆔 @khanevadeh_313