و من هر بار که چشمانم را می‌بندم موکب‌های در مسیر طریق را میبینم که خادمانش  تا زوار ایرانی می بینند دست و پا شکسته به فارسی  خوش آمد می گویند و دلشان میخواهد تورا مهمان کنند و هرچه دارند را برایت بیاورند و تو مات این مهمان نوازی شوی، که در هیچ جای دنیا نشانی از آن نیست و نخواهد بود جز در طریق الحسین

«خذني إليك، وخذ ماشئتَ من عُمُري ‏ إلا الرحيل، فإني لستُ أقواهُ!⁩» مرا نزد خود ببر، و هر آن‌چه خواستی از جانم بگیر ‏مگر رفتن را، که در قدرتم نمی‌گنجد!

با دلی پرخون و دیده ای پر اشک به سمت حرم میرویم موج جمعیت، کربلا را فراگرفته است ازدحام بحدیست که عبور ازجمعیت بسیار مشکل است هوا کم کم سنگین میشود و هرکسی سر در گریبان دارد و… بوی کربلا می آید … نفس ها در سینه محبوس می گردند .. در طول مسیر کسی گرد وخاک از رخت و لباس نمیزداید گویی همه میدانند خاک راه در مسیر زیارت اباعبدلله برتر از غسل زیارت است . تاحرم راهی نمانده است ..

اربعین، عمود آخر است! عمودِ آخر که ابتدای آغوش امام است. و چه نزدیک است عمودِ آخر تاریخ، تا جانِ تاول زده‌ی بشرِ خسته از فساد را به ابتدای آغوش امن امامش برساند! قلبم برخاک حریمت سجده می کند …الحمدالله رب العالمین … اسمان هم گرفته است ….گرفته از تن بی سر حسین گرفته از مصیبتهای زینب و لحظه دیدار زمین و زمان سوگوار حسین ومصیبت زینبند…. هر کسی حال خودش را دارد ….

سلام بر تو ای ولی خدا… سلام بر تو ای دوستدار و محبوب و برگزیده خدا، سلام بر بنده خالص و فرزند بنده خاص خدا، سلام بر حسین علیه السلام….