🎙 #سخنرانی استاد میرباقری 🔺 مراسم روز پنجم ۱۴۰۲ هیئت ثارالله قم eitaa.com/banoyealam

🎙#روضه استاد میرباقری 🔺 مراسم روز پنجم ۱۴۰۲ هیئت ثارالله قم eitaa.com/banoyealam

مشارکت درهزینه های عزاداری محرم وصفر کلیک کنید http://eitaa.com/joinchat/3548053534C77f6131815 التماس دعای فرج...

حوادث زندگیِ فردی و اجتماعی ما اتفاقی و مبتنی بر تصادف نیست، بلکه مقدراتی است که با دست تقدیر الهی رقم خورده است. آیت‌الله میرباقری: "قرار گرفتنِ مسئولیتِ «خدمتِ به آستان اهل بیت(ع) و سربازی امام زمان(عج)» بر دوش اشخاص، با دستِ تقدیرِ خداوند متعال رقم می‌خورد و ناشی از #تصادف نیست. خداوند متعال در قرآن کریم وقتی ماجرای #یوسف_صدیق را بیان می‌کند می‌فرماید که برادران یوسف، او را در چاه انداختند و ماجراهایی پیش آمد تا آنجا که به خانۀ یکی از بزرگان مصر راه پیدا کرد. این بزرگ مصر، وقتی یوسف را از بازار خرید، عظمت و بزرگی را در چهره او دید و به همسرش که فرزندی نداشت گفت "[وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَأَتِهِ] أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَىٰ أَنْ يَنْفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا" گفت برده‌وار با او برخورد نکن، او شخصیت بزرگی است و روزی به کارمان می‌آید. و اصولاً او را به عنوان فرزند خودش انتخاب کرد و از آن جا بود که حضرت یوسف به عنوانِ فرزندخواندۀ یکی از بزرگان مصر شد، در حالی که در چند روز قبل، او یک کودک افتاده در چاه، در یک بیابان بود. اگر یک #قصه‌نویس بخواهد این داستان را روایت کند، همه ماجرا را بر اساس تصادفات تحلیل می‌کند: تصادفاً برادرانِ یوسف، او را در چاه انداختند، تصادفاً کاروان تشنه‌ای که مسیرش هیچ‌گاه از این‌جا عبور می‌کرد، گذرش به این جا افتاد، تصادفاً در اینجا تشنه شدند، تصادفاً رفتند آب بیاورند و آب نبود و به‌خاطر تشنگی، مجبور شدند که از آبِ تلخِ چاهی که حضرت یوسف در آن بود استفاده کنند، تصادفاً از این چاه آب برداشتند و تصادفاً یوسف صدیق بالا آمد، تصادفاً ماجرا چنین پیش رفت که او را ببرند و بفروشند، تصادفاً در مصر فروختند، تصادفاً یکی از بزرگان مصر، مشتریِ یوسف شد، تصادفاً عظمت را از چهره او فهمید و دانست که آینده روشنی دارد، تصادفاً خدا به آن‌ها بچه نداده بود، و تصادفاً حضرت یوسف را به عنوانِ فرزندخوانده انتخاب کردند... و تصادفات دیگر... . ما #مقدرات_الهی را این‌گونه تحلیل می‌کنیم! ولی خداوند متعال در #قرآن_کریم می‌فرماید «وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْض»؛ #ما_به_یوسف_مکنت_دادیم. و تازه، این اولِ تقدیری است که ما با این بنده خوب انجام دادیم، «وَلِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ ۚ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ». این درس بزرگی است: «وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ». خداوند بر کار خود غالب است و هر کاری را که بخواهد، انجام می‌دهد. خداوند یک گِله‌ای هم از ما می‌کند «وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ»، اگر مردم این را می‌دانستند، به درِ هیچ خانۀ دیگری نمی‌رفتند. این نکته را عرض کردم که ما تلقی نکنیم که تصادف شده و تصادفات دست به دست هم داده و ما آمده‌ایم و اینجا نشسته‌ایم! خیر! بلکه تقدیری پشت‌سرِ این امر هست. یک دستی ما را به اینجا آورده است و فقط یک طرفِ ماجرا ما هستیم، طرفِ اصلیِ ماجرا خداوند متعال و ولیّ او وجود مقدس امام زمان (ارواحنا فداه) است. بنابراین، فرصت‌ها را باید یک نعمت الهی تلقی کرد.‌ نعمت‌های الهی وقتی به سراغ انسان می‌آید، با «شکر» و «کفرِ» انسان است که این نعمت، یا افزون می‌شود یا از دست می‌رود." (کتاب تربیت ولایی، ص۵۳) eitaa.com/banoyealam

#روضه 🏴 چگونگی شهادت حضرت عبدالله بن الحسن { علیه‌السلام } 🏴 از حضرت علی اصغر و حضرت عبدالله بن الحسن { علیهم السلام } بگوییم که هر دو در طفولیت فدای حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } شدند. شهادتشان هم خاص است. علی اصغر { علیه السلام } روی دست های حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } شهید شدند و عبدالله بن الحسن {علیه السلام } هم روی سینه آن حضرت. ▪️این ها را ما اسرار می گیریم و بر خلاف عده ای ، با آن ساده برخورد نمی کنیم. عبدالله بن الحسن { علیه السلام } ، فرزند امام حسن مجتبی { علیه السلام } ، بچه بود، البته نه در سن و سال حضرت علی اصغر { علیه السلام } ، یازده سال سن داشت، هر چند زیاد مشخص نیست ؛ ولی بچه ای بوده که خودش راه می رفته. شهادتی دارد که بسیار دقیق است. ▪️ از آنهایی که قرار بوده روز عاشورا فدا بشوند، آن هم روی سینه حضرت ابا عبدالله { علیه السلام } و در لحظات خاص آخر ، لحظاتی که حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } حالت خاصی داشتند. روز عاشورا در آن لحظات آخر که حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } در آن جایگاه افتاده بودند و آن شیاطین و پست فطرت ها دور حضرت هجوم آورده بودند تا به بدن شریف حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } ضربه وارد کنند ، حضرت نگران اهل خیام و آل الله بودند. اینجور گفته اند که گه گاه نگاهی می کردند به سوی خیمه ها. ▪️در یکی از نگاه هایشان عبدالله {علیه السلام } را دیدند که از داخل خیمه ها به سوی حضرت می آمد. نقل کرده اند ، حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } وقتی دیدند عبدالله بن الحسن { ع } که یادگار برادرشان بود، به سوی این جمعیت پست و خبیث و قاسی می آید _ و جریان حضرت علی اصغر { علیه السلام } گذشته بود _ حضرت زینب {سلام الله علیها } را صدا زدند که نگذارند عبدالله بیاید. زینب کبری {سلام الله علیها } خواستند ممانعت کنند ، ولی بچه دست بردار نبود و قسم یاد کرد که ▪️ وَالله لا اُفارِقُ عَمّی ▪️، قسم به خدا از عمویم دست بردار نیستم. آمد. در این لحظه یکی از پست فطرت ها شمشیرش را بلند کرده بود تا ضربه ای بر بدن حضرت سیدالشهداء { علیه السلام } وارد کند. عبدالله بن الحسن { علیه السلام } که دیگر بیش از این نمی توانست از مولای خود دفاع کند ، فریاد زد ؛ (( یَابن الخَبیثَةِ أَ تَقْتُلُ عَمّی )) ، ای ناپاک زاده، ای فرزند خبیث، آیا می خواهی عموی مرا به قتل برسانی؟ ▪️اما گفتارکه موثر نبود. از این رو خودش را با عجله به اباعبدالله {علیه السلام } رساند. دستش را گرفت جلوی آن شمشیر تا شمشیر به حضرت وارد نشود. شمشیر به دست کوچک آن طفل اصابت کرد و دستش را برید. کاملا هم برید. گفته اند که از پوستش آویزان شد. بچه فریادی زد و (( وا عَمّاه )) گفت. بعضی ها گفته اند و (( یا ٱُمّاه )) گفت. یعنی مادرش را صدا زد و خودش را روی سینه اباعبدالله {علیه السلام } انداخت. حضرت هم دست هایش را آورد و آن بچه را به سینه اش چسباند. آن شیاطین در اینجا همان رفتاری را کردند که با علی اصغر { علیه السلام } کرده بودند ، با همین بچه هم کردند. تیری آمد و روی سینه حضرت سیدالشهداء { علیه السلام }، حضرت عبدالله بن الحسن { علیه السلام } را به شهادت رساند. برگرفته از کتاب #چراغ_هدایت ، صفحه ۷۹ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " ▪️التماس دعا▪️ eitaa.com/banoyealam

⁣اَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللَّهُ الشِّفاءَ في تُرْبَتِهِ... سلام بر كسى كه خداوند شفا را در خاك قبرش قرار داد... #زیارت_ناحیه_مقدسه eitaa.com/banoyealam