نکته بعدی درک حضور و معیت خداوند به هنگام فقدان عزیزان: در آیات متعددى خداوند همراهى خویش را با بندگانى که به وصف صبر، تقوا و نیکوکارى و... آراسته اند، اعلام کرده است
ـ«إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ» (بقره: 153)؛ خدا با صابران است.
باور به همراهى خداوند و اینکه همه امور در برابر دیدگان او انجام مىشود، خود عامل تقویت روح، در انجام دادن هر کار نیک و تحمل فشارهاى روانى از قبیل فشار روحى فقدان در آدمى است
متأسفانه انسانها به هنگام مصائب و مشکلات مى پندارند که خدا با آنها قهر کرده و آنان را تنها گذاشته است. اگر شخص مصیبت دیده، همانگونه که خدا را در خوشی ها با خویش همراه مى بیند، به هنگام مرگ عزیزان و مشکلات زندگى هم همراه خود ببیند، از فشار روحى او کاسته مىشود و توان تحمل او افزایش مى یابد.
تصور خارج بودن از قلمرو حمایتى خداوند، ترس و اضطراب را به دنبال مى آورد. اگر هنگام سختى ها خدا را دور و خارج از دسترس بدانیم، مضطرب مى شویم
آمده است هنگامى که شیرخواره ایشان در آغوش آن حضرت بود و حرمله تیرى افکند و گلوى او را درید، امام خون او را به کف دست گرفت، چون پر شد به آسمان افکند و بعد از بیان جملاتى فرمود هر مصیبتى را که بر من فرود آمده، این آسان مى کند که در محضر خداست.
آرى اگر انسان این گونه به خداوند شناخت داشته باشد، یعنى او را در خوشایند و ناخوشایند زندگى، همراه خویش ببیند و بداند همه امور در برابر دیدگان او انجام مىشود، توان تحمل مصیبت عزیزان در او تقویت مى شود
فقدان عزیزان آزمایش الهى: همه انسانها در معرض قانون آزمایش الهى قرار دارند و هیچ فردى از نوع بشر از آزمایش مستثنى نیستند: «أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَكُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ» (ملک: 2)؛ آیا مردم گمان کردند همین که بگویند ایمان آوردیم، به حال خود رها مىشوند و آزمایش نمىشوند؟!
ضربه ها، جمادات را نابود مىسازد و از قدرت آنان مى کاهد، ولى موجودات زنده را تحریک مى کند و نیرومند مى سازد. مصیبتها و شدائد براى تکامل بشر ضرورت دارد. اگر محنتها و رنجها نباشد بشر تباه مى گردد.
آرى کسى که فقدان ومصیبت عزیزان خودرا را ابزار آزمایش و لازمه حیات و تکامل بشرى بداند، توان تحمل او در غم فقدان افزایش مى یابد و بلکه بر این اساس که لازمه و ضرورى تکامل انسان وجود آزمایش الهى است، از آن در جهت تکامل خویش به بهترین نحو بهرهبردارى مى کند.
كسى كه مصیبتى به او رسد، ... پاداش او از خداى تعالى بهشت است. خدا برای مؤمن بد نمیخواهد. اگر عزیزتان را از دست دادهاید اولاً جدایی شما موقت است و در دیار باقی دوباره در کنار هم خواهید بود