مسافر سفرهای طولانی شب‌های جمعه شب‌های اثبات عاشق نبودن است شب‌های اثبات منتظر نبودن و شب‌های اثبات غربت تو. اگر مسافری داشته باشی که عاشقش باشی و سفرش سال‌ها طول کشیده باشد و امروز و فرداهای آمدنش بغض دائم گلویت شده باشند و دلت تنگ و بی‌تاب آمدنش باشد و حالا شبی که گمان داشته باشی فردایش خواهد آمد شب را تا به صبح چگونه به سر خواهی کرد؟ می‌شود خوابید؟ اگر خوابیدی، خوابت آرام است یا پر از دنیایی دل‌شوره؟ می‌شود با این همه فکر و خیال خوابید ولی خواب آمدنش را ندید؟ چند بار تا صبح سراسیمه از خواب بیدار خواهی شد؟ حتّی صدای پای باد رشتۀ خوابت را پاره نمی‌کند؟ دیدی عاشق نیستم آقا! راستش من از شب‌های جمعه برای همین اثبات کردن‌هایش گریزانم. من با توهّم عاشقی دارم نفس می‌کشم. کاش می‌شد کاری کرد که بی هیچ فاصله‌ای این توهّم، به واقعیت بدل شود. اگر توهّم عاشقی را از من بگیرند و در همان دم عاشقم نکنند می‌میرم. عاشقم کن آقا! یک روز به دردت خواهم خورد. شبت بخیر مسافر سفرهای طولانی!

🔸 هم اکنون می‌توانید با کلیک بر روی لینک زیر به #تالار اعلام حضور برنامه صبحگاهی وصل شوید🔻🔻 https://eitaa.com/joinchat/1950941202Cc9bd9e5832

سلام صاحبِ زمان! و بی‌حضورتان ... چقدر، آسمان، سیاه! چقدر، سبزه‌ها کِدِر! امیدها همه تباه! چه چشمه‌ها که ناگوار! چه خنده‌ها که زهرخند! چه گریه‌ها که بی‌شمار! بهارها چه برگ‌ریز! جهان به فتنه و ستیز! کلاف در کلاف غم ... به پهنه‌ی جهان فراخ ... زِ نایِ هر گلو بلند ... رثای آخ و آخ و آخ...! و از کرانه تا کران ... تمام مردم جهان ... به انتظار رایت ظهورتان ...! سلام صاحبِ زمان! #سلام