آمدنت را زمین از نخستین صبح آفرینش، با تمام لهجههایش سروده است!
وقتی که توبهٔ آدم به برکت نامت پذیرفته شد و فطرسِ ملَک، انکسار بالهایش را به یمن تبرک قنداقهات، عافیت بخشید.
آمدی و چون پلک گشودی، جامهای عالم از شرابی ناب لبریز شد.
به راستی پیش از آمدنت، خورشید به تماشای کدام صبح دلانگیز امید بسته بود، در هر طلوعش؟!
و خون خدا پیش از تو، چگونه در رگهای زمین جاری میشد؟
آمدنت، تمام حس باریدن بود بر تشنگی دیرین زمین و چشمان نافذت، تمام دلیل عاشقشدن!
و خون تو ای قامت تمامنمای حقیقت، سرنوشت فصل آخر هستی را بر جریدهٔ عالم رقم خواهد زد، وقتی که منجی، با پرچمی از نام تو بر دوش، بازمیگردد و نجوای «انا المنتقم» او، اهل زمین را فراخواهد خواند!
📖 #دلنوشته_مهدوی ؛ ویژه ولادت #امام_حسین علیهالسلام
جهت مشارکت در طرح قربانی نیمه شعبان کلیک کنید
http://eitaa.com/joinchat/3548053534C77f6131815
التماس دعای فرج...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلام فرمانده خیلی مخلصیم،
شماره تلفن حرم امام حسین علیهالسلام 💌
📞 شماره تلفن 1640
مستقیم به میکروفن ضریح امام حسین(ع) وصله، هر درد دلی دارید به آقا بگید.
(بدون پیش شماره است)
کاملا رایگانه
تا آخر شب وصله
التماسدعا
یکی از اعمال روز سوم شعبان، قرائت دعای سوزناک امام حسین علیه السلام در روز عاشورا است.
به فرموده امام صادق علیه السلام این دعا آخرین دعایی است که امام حسین علیه السلام بر زبان جاری فرمودهاند.
لذا میتوان نتیجه گرفت این مناجات در گودی قتلگاه و در اوج مصیبت حضرت بوده است.
از نکات مهمی که در این مناجات به چشم میخورد، دعا برای تعجیل فرج و فرا رسیدن روز انتقام است. یعنی وجود نازنین امام حسین علیه السلام در آخرین لحظات عمر شریف خود و در آن لحظات جانکاه، دعاگوی ظهور فرزند خویش بوده است.
سفارش امام صادق علیه السلام به خواندن این دعا در روز ولادت امام حسین علیه السلام نشان میدهد که یکی از اعمال سوم شعبان، یاد کردن از مصائب کربلا و دعا برای ظهور است.
4_5933943467741810854.mp3
6.06M
اللّٰهُمَّ أَنْتَ مُتَعالى الْمَكانِ، عَظِيمُ الْجَبَرُوتِ، شَدِيدُ الْمِحالِ ، غَنِيٌّ عَنِ الْخَلائِقِ، عَرِيضُ الْكِبْرِياءِ، قادِرٌ عَلىٰ مَا تَشاءُ، قَرِيبُ الرَّحْمَةِ، صَادِقُ الْوَعْدِ، سَابِغُ النِّعْمَةِ، حَسَنُ الْبَلاءِ، قَرِيبٌ إِذا دُعِيتَ، مُحِيطٌ بِما خَلَقْتَ، قابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تابَ إِلَيْكَ، قادِرٌ عَلىٰ مَا أَرَدْتَ، وَمُدْرِكٌ مَا طَلَبْتَ، وَشَكُورٌ إِذا شُكِرْتَ، وَذَكُورٌ إِذا ذُكِرْتَ، أَدْعُوكَ مُحْتاجاً، وَأَرْغَبُ إِلَيْكَ فَقِيراً، وَأَفْزَعُ إِلَيْكَ خائِفاً، وَأَبْكِى إِلَيْكَ مَكْرُوباً، وَأَسْتَعِينُ بِكَ ضَعِيفاً، وَأَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ كافِياً، احْكُمْ بَيْنَنا وَبَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ ، فَإِنَّهُمْ غَرُّونا وَخَدَعُونا وَخَذَلُونا وَغَدَرُوا بِنا وَقَتَلُونا، وَنَحْنُ عِتْرَةُ نَبِيِّكَ وَوَلَدُ حَبِيبِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّٰهِ الَّذِى اصْطَفَيْتَهُ بِالرِّسالَةِ وَائْتَمَنْتَهُ عَلىٰ وَحْيِكَ، فَاجْعَلْ لَنا مِنْ أَمْرِنا فَرَجاً وَمَخْرَجاً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
هرسال...
میآمد درِ خانهی محبوبش...
خرجِ سالش را میگرفت و میرفت!
آن روز اما...
بیخبر از همهجا...
وقتی دَر زد...
و خدمتکار آمد...
نهتنها محبوبش را ندید؛
که از همان راهی که آمده بود، برگشت!
جویایِ حضرت عباس شده بود و...
خادمِ خانه گفت که: عباسِ این خانه را...
در کربلا کشتند!
کنیز که به داخل خانه رفت...
بانوی خانه پرسوجو کرده بود که...
قضیه از چهقرار است و...
او هم تعریف کرده بود!
میگویند:
اُمُّ البَنین(سلاماللهعلیها)...
چادر سَر کرده...
داخل کوچه رفته...
و کارِ سائل را مثل هرسال...
که عباس...
خواستهاش را اجابت میکرده...
راه انداخته!
و شاید فرموده باشد:
عباس نیست؛ مادرش که هست!
آخرِ سال است آقا!
ما آمدهایم دَرِ خانهتان...
صدقهای...
عنایتی...
گوشهچشمی به ما کنید!
محتاجِ محبت شماییم آقا!