حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری :
#زیارت #امام_رضا
🔻اصولاً گاهی بی نصیبی ها که انسان در حرمها مثل حرم آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام دارد، به خاطر عدم مراعات است.
🔸مثلا آداب زیارت اقتضا میکند که فقط انسان از پایین پا وارد حرم بشود؛ نه از این طرف و آن طرف. توفیقات و برکاتش هم زیادتر است.
🔹خدا رحمت کند مرحوم آیت الله مولوی قندهاری را، می فرمود: حضرت بقیة الله روحی له الفداء را دیده اند که اولاً از بیرون صحن و از پایین پای امام رضا علیه السلام کفشهایشان را درآورده اند و مسیر را با بدون کفش به سمت قبر مطهر آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام طی می کردهاند. اگر این مراعات ها بشود انسان بهره اش زیاد می شود.
ادامه دارد...
ادامه مطلب قبل...
#زیارت #امام_رضا
🔻در گذشته بالا سر حضرت بسته بود و یک پنجره بود که مردم تا پشت این پنجره می آمدند؛ ولی اخیراً اینجا را باز کردهاند و مردم گاهی میروند و میآیند. بالای سر امام نباید رفت و آمد کرد. پشت سر مبارک یک جایی برای نماز بود، اشکالی هم نداشت. خیلی جای خوبی هم بود؛ اما بالا سر حضرت رفت و آمد زیاد، جرأت میخواهد.
🔹بعضی در حرم فریاد می زنند! دعوا می کنند! خیلی عادی و راحت می روند و میآیند! به خاطر همین کارهاست که انسان بی نصیب می شود.
🔸مخصوصاً آقا علی بن موسی الرضا یک سبک و حالی داشتند که در ایام حیاتشان هم در خانه شان بسیار رفت و آمد میشد؛ ولی هیچ کس با افراد، بلند صحبت نمیکرد؛ بلکه همه آهسته صحبت می کردند. اینجا هم یکی از مصادق این آیه است که فرمود:
یَا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَکمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کجَهْرِ بَعْضِکمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُکمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُون (الحجرات،2)
(ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید! صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید و در برابر او بلند سخن مگویید (و داد و فریاد نزنید) آن گونه که بعضی از شما در برابر بعضی بلند صدا می کنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالی که نمی دانید)
#زیارت در کلام حضرت #آیت_الله_بهجت (ره)
نه نکته از نکات الهام بخش این عالم وارسته تقدیم می شود:
١. توفیق زیارت ربطی به داشتن پول ندارد؛[6]
٢. ایرانی ها باید نعمت حرم امام رضا (علیه السلام) را که زیارت آن برای شان فراهم است، مغتنم بشمارند؛[7]
٣. حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) نعمت بزرگ و گران قدری است که در اختیار ایرانی هاست و عظمتش را خدا می داند؛[8]
۴. انسان اگر هر یک از مشاهد مشرفه را طواف کند، همه مشاهد مشرفه را در همه جا زیارت کرده و برایش مفید است؛[9]
۵. به امام زاده ها بروید؛ زیرا این بزرگواران هم چون میوه ها که هر کدام خاصیتی دارند، هر کدام شان خواص و آثاری دارند؛[10]
۶. یکی از کرامت های شیعه، قبور و مزارهای امام زادگان است، لذا نباید از زیارت آن ها غافل باشیم و خود را محروم سازیم؛[11]
٧. اهم آداب زیارت این است که بدانیم بین حیات معصومین (علیهم السلام) و مماتشان هیچ فرقی وجود ندارد؛[12]
٨. دیده و شنیده شده که اشخاص در مشاهد مشرفه به امامی که صاحب ضریح است، سلام کرده و جواب شنیده اند؛[13]
٩. اگر کسی بخواهد عطش دیدار آن ها (معصومین علیهم السلام) را در وجود خود تخفیف دهد، زیارت مشاهد مشرفه به منزله ملاقات آن ها و دیدارامام عصر (عج) است؛ زیرا آن ها در هر جا حاضر و ناظرند. 14
[6] در محضر ج١ ص ٣٢٩
[7] همان ج ١ ص ٣٢٩
[8] همان ج ١ ص ٣٢٨.
[9] همان ج٢ ص ١٠۴.
[10] گوهرهای حکیمانه ص ١٠۴.
[11] در محضر ج ۵۵ ٢.
[12] برگی از دفتر آفتاب ص ١۴٠.
[13] در محضر ج ١ ص ۶٩.
[14] همان.
#زیارت رجبیه اعمال مشترک ماه رجب: متعلق به همه ماه است و اختصاصی به روز معیّن ندارد و آن چند امر است: هفتم و نيز شيخ روايت كرده از جناب ابو القاسم حسين بن روح رضي الله عنه كه نايب خاص حضرت صاحب الامر عليه السلام است كه فرمود زيارت كن در هر مشهدى كه باشى از مشاهد مشرفه در ماه رجب به اين زيارت مى گويى چون داخل شدى
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِيَائِهِ فِي رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَيْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ
ستايش خداى راست كه ما را به حضور اولياء و دوستانش در ماه رجب رسانيد و بر ما از حق آنها واجب كرد آنچه واجب كرد
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ عَلَى أَوْصِيَائِهِ الْحُجُبِ
و درود خداى بر محمد برگزيده (ص) و بر اوصياى او كه در پرده محجوبند
اللَّهُمَّ فَكَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ (مَشَاهِدَهُمْ) فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ
بار خدايا پس چنانكه ما را به حضورشان رسانيدى به وعدهگاه آنها هم كه بهشت است برسان
وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَيْرَ مُحَلَّئِينَ عَنْ وِرْدٍ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ وَ الْخُلْدِ
و به منزل و مأواى آنها ببر و در دار آنها كه دار ابدى و بهشت مخلد است وارد گردان
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ إِنِّي (قَدْ) قَصَدْتُكُمْ وَ اعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْأَلَتِي وَ حَاجَتِي وَ هِيَ فَكَاكُ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
و سلام بر شما باد من قصد درگاه شما كردم و كرم شما را به گرو حاجت و سؤال خود گرفته ام و آن سؤال آزاد شدنم از آتش دوزخ است
وَ الْمَقَرُّ مَعَكُمْ فِي دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِيعَتِكُمُ الْأَبْرَارِ وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ
و منزل يافتن با شما و با شيعيان پاكتان بر قرارگاه بهشتى و سلام بر شما باد كه صبر در بلا كرديد پس چه نيكو مقام بهشت را يافتيد
أَنَا سَائِلُكُمْ وَ آمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ وَ عَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ
من سائل به درگاه شمايم و اميدم به خيرى است كه مفوض به شماست و عوض آن بر شماست پس بواسطه آن دلهاى شكسته جبران مى شود
وَ يُشْفَى الْمَرِيضُ وَ مَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِيضُ
و مريض شفا مى يابد و رحمها زياد يا كم مى زايد
إِنِّي بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ (مُؤَمِّمٌ) وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اللَّهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ
من به حقيقت شما ايمان دارم و به قول شما تسليم و بر خدا به شما سوگند ياد مى كنم
فِي رَجْعِي بِحَوَائِجِي وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاحِهَا (إِيزَاحِهَا) وَ بِشُئُونِي لَدَيْكُمْ وَ صَلاَحِهَا
در بازگشتم در حوايج واداى حوايجم و امضاء و برآوردن حاجتهايم و بزرگ شدنش مطابق شئونى كه مرا نزد شماست و مصلحت آنها
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ وَ لَكُمْ حَوَائِجَهُ مُودِعٍ (مُودِعٌ)
و سلام بر شما سلام وداع كننده كه حاجتهايش نزد شما وديعه است
يَسْأَلُ اللَّهَ إِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْيَهُ (سَعْيُهُ) إِلَيْكُمْ غَيْرَ (غَيْرُ) مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ يَرْجِعَنِي مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ
و از خدا درخواست مى كند بازگشت بسوى شما را و سعى او بسوى شما منقطع بشود و از درگاه شما بسوى بهترين بازگشت رجوع كند
إِلَى جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَيْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَةٍ وَ مَهَلٍ إِلَى حِينِ (خَيْرِ) الْأَجَلِ
به آستان با خير و بركت و عيش وسيع و راحت و پاينده تا هنگام اجل
وَ خَيْرِ مَصِيرٍ وَ مَحَلٍّ فِي النَّعِيمِ الْأَزَلِ وَ الْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ
و منزل و محلم را نيكو در بهشت پر نعمت ازلى و زندگانى پسنديده
وَ دَوَامِ الْأُكُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِيقِ وَ السَّلْسَلِ (السَّلْسَبِيلِ) وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لاَ سَأَمَ مِنْهُ وَ لاَ مَلَلَ
و اكل و شرب دائم و رحيق و سلسبيل و آشاميدن گوارا كه هيچ از آن ناگوار و ملال نباشد
وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِكُمْ وَ الْفَوْزِ فِي كَرَّتِكُمْ وَ الْحَشْرِ فِي زُمْرَتِكُمْ
و رحمت خدا و بركاتش و تحيت و لطفش تا هنگام بازگشت به حضور شما و فايز شدن در بازگشت شما و محشور شدن در زمره شما
وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ
و رحمت و بركات خدا بر شما باد و درود او و تحيت و ثناى آن خدا و او ما را كفايت است و نيكو وكيلى است.
#زیارت رجبیه👆
دوستانیکه حس وحال زیارت پیداکردند زیارت رجبیه رو خطاب به امام هشتم باهم بخونیم
حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری :
#زیارت #امام_رضا
اصولاً گاهی بی نصیبی ها که انسان در حرمها مثل حرم آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام دارد، به خاطر عدم مراعات است.
مثلا آداب زیارت اقتضا میکند که فقط انسان از پایین پا وارد حرم بشود؛ نه از این طرف و آن طرف. توفیقات و برکاتش هم زیادتر است.
خدا رحمت کند مرحوم آیت الله مولوی قندهاری را، می فرمود: حضرت بقیة الله روحی له الفداء را دیده اند که اولاً از بیرون صحن و از پایین پای امام رضا علیه السلام کفشهایشان را درآورده اند و مسیر را با بدون کفش به سمت قبر مطهر آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام طی می کردهاند. اگر این مراعات ها بشود انسان بهره اش زیاد می شود.
ادامه دارد...
ادامه مطلب قبل...
#زیارت #امام_رضا
در گذشته بالا سر حضرت بسته بود و یک پنجره بود که مردم تا پشت این پنجره می آمدند؛ ولی اخیراً اینجا را باز کردهاند و مردم گاهی میروند و میآیند. بالای سر امام نباید رفت و آمد کرد. پشت سر مبارک یک جایی برای نماز بود، اشکالی هم نداشت. خیلی جای خوبی هم بود؛ اما بالا سر حضرت رفت و آمد زیاد، جرأت میخواهد.
بعضی در حرم فریاد می زنند! دعوا می کنند! خیلی عادی و راحت می روند و میآیند! به خاطر همین کارهاست که انسان بی نصیب می شود.
مخصوصاً آقا علی بن موسی الرضا یک سبک و حالی داشتند که در ایام حیاتشان هم در خانه شان بسیار رفت و آمد میشد؛ ولی هیچ کس با افراد، بلند صحبت نمیکرد؛ بلکه همه آهسته صحبت می کردند. اینجا هم یکی از مصادق این آیه است که فرمود:
یَا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَکمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کجَهْرِ بَعْضِکمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُکمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُون (الحجرات،2)
(ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید! صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید و در برابر او بلند سخن مگویید (و داد و فریاد نزنید) آن گونه که بعضی از شما در برابر بعضی بلند صدا می کنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالی که نمی دانید)