امروز میخوام از یه شهید مدافع حرم براتون بگم

🌷شهید جواد الله کرم🌷

۲ تیر ماه سال ۶۰ در تهران دیده به جهان گشود

شهید روحیه آرامی داشت و پدر و مادر هیچوقت دغدغه اورا نداشتند

همیشه راه های خوبی را انتخاب میکرد.

پایش که به خیابان باز شد رفت به مسجد، زندگی و تفریحش شد بسیج و مسجد. اوج جوانیش را در خانه خدا گذراند.

بسیار مهربان بود از همان کودکی همینطور بود ، همینطور بزرگ شد ، در هر جمعی که می نشست دوستی و محبتش جمع را تحت تاثیر قرار می داد.

خودش را موظف می دید برای هر نعمتی  که خدا بهش داده شکر بجا آورد خیلی وقت ها سجده شکرش هم بجا می آورد.

هربار که باران می آمد سجده شکر می رفت. از نعمت های خدا بدون شکر نمی گذشت.

روز اول خواستگاری گفت اخلاق برای من مهمترین چیز است می گفت کسی که اخلاق ندارد ایمان ندارد

یک بار درخت پر باری دید حسابی رفت تو فکر محو درخت شده بود و در حال و هوای خودش بود همینطور که چشم از میوه ها برنداشته بود گفت: «این همه گناه از ما این همه نعمت از تو»

همیشه دست پدر و مادرش را می بوسید. طوری که ناگفته بچه هایش هم این را وظیفه خودشان می دانستند.