خودکشی امارات، اسرائیل را نجات نمی دهد 🔸شیخ نشین امارات، روابط پنهانی خود با رژیم اشغالگر قدس را تحت فشار دولت آمریکا علنی کرد. نشریه صهیونیستی اسرائیل هیوم خبر داده که نتانیاهو در دو سال گذشته، دوبار به امارات رفته است. 🔸برخی رژیم های مرتجع که ترامپ از بزرگ آنها به عنوان "گاو شیرده" یاد کرد، طی سال های اخیر، خیانت به آرمان فلسطین و ملت های مسلمان و عرب منطقه را شدت بخشیده و به بیگاری برای رژیم صهیونیستی تن داده اند. 🔸اما همکاری با اسرائیل که مصداق شرّ مطلق است، آورده ای جز خسارت راهبردی برای طرف شراکت و همکاری نداشته است. سند روشن، آمریکا که با فشار و فریب صهیونیست ها، وارد چاه ویل جنگ در افغانستان و عراق شد. 🔸نتیجه این تحریک و تحمیق، هفت هزار میلیارد دلار خسارت، سرشکستگی سیاسی- نظامی، و جا ماندن آمریکا از رقابت اقتصادی با چین بلکه ورشکستگی بود. واقعیت خسارت دو جنگ مذکور، مورد اتفاق ترامپ و اوباماست؛ هر چند که مجبور به حمایت از اسرائیل بوده اند. 🔸سند قابل تامل، افشای مکالمه خصوصی سارکوزی و اوباما (روسای جمهور فرانسه و آمریکا) در حاشیه نشست سران گروه ۲۰ است. آن دو فکر می کردند میکروفون خاموش است؛ اما میکروفون‌ روشن بود و خبرنگاران می‌شنیدند. 🔸سارکوزی در این مکالمه که مربوط به۱۷ آبان ۱۳۹۰ است، می گوید "من دیگر نمی‌توانم نتانیاهو را ببینم و تحملش را ندارم؛ او یک دروغگو است". اوباما هم پاسخ می دهد "از دستش خسته شده‌ای؟ من چی بگم که هر روز باید با او سر و کار داشته باشم؟". 🔸تردیدی نیست خیانت روابط با اسرائیل، دیر یا زود دامن ابوظبی و ریاض را خواهد گرفت؛ همچنان که صهیونیست ها نقش مهمی در تحمیق و ترغیب این دو رژیم برای جنایت علیه ملت مظلوم یمن و گرفتاری در باتلاق داشتند. 🔸امام خمینی خرداد سال 61 نکته مهمی را درباره اسرائیل مورد تاکید قرار دادند: "همه اینها (حامیان اسرائیل) و خود اسرائیل هم این مطلب را احراز کرده که اگر اسرائیل انگشتش را به بحر محیط بزند، نجس می‌شود، اسرائیل می داند موافقت او، موجب بدنام کردن است". 🔸جمهوری اسلامی ایران همواره اصرار داشته میان دولت های بد عمل منطقه و رژیم صهیونیستی تفاوت قائل شود. هنوز هم معتقدیم دشمن شماره یک همه ملت های منطقه، آمریکا و اسرائیل هستند و باید بر همان ها متمرکز شد 🔸در عین حال، روشن است هر کس سرنوشت خود را با رژیم نامشروع اسرائیل پیوند بزند، خود را در معرض بی ثباتی و تهدید قرار داده است. این آتش، از گور اسرائیل بلند می شود که بر لبه پرتگاه ایستاده و با یافتن سپر بلا می خواهد سقوط خویش را به تاخیر اندازد. ✍ محمدایمانی #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

🌴🌴 سلام و عرض ادب خدمت شما عزیزان 🌸🌹🌼 امشب در خدمت شما هستیم با قسمت های صد و بیست و پنجم و صد و بیست و ششم داستان #جان_شیعه_اهل_سنت

📖 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت 🖋 #قسمت_صد_و_بیست_و_پنجم دقایقی به همان حال بودم تا سرگیجه‌ام فروکش کرد و دردهایم تا حدی آرام گرفت. کمی میان چشمانم را گشودم و دیدم هنوز چشمان مهربان مجید به تماشای صورتم نشسته است. نگاهش که به چشمان نیمه بازم افتاد، لبخندی زد و با لحنی لبریز محبت پرسید: «بهتری؟» و آهنگ کلامش به قدری گرم و با احساس بود که دریغم آمد باز هم با سردی جوابش را بدهم و با لبخندی خیالش را راحت کردم که تازه متوجه شدم پیراهن سیاه پوشیده و صورتش را اصلاح نکرده است. نیازی نبود دلیلش را بپرسم که امشب، شب اول محرم بود و او آنقدر دلبسته امام حسین (علیه‌السلام) بود که از همین امشب به استقبال عزایش برود. هر چند دیگر پیش من از احساسات مذهبی‌اش چیزی نمی‌گفت و خوب می‌دانست که پس از مصیبت مادر، چقدر نسبت به عقاید و باورهایش بدبین شده‌ام، ولی دیدن همین پیراهن سیاه هم کافی بود تا کابوس روزهایی برایم زنده شود که دست به دامان امام حسین (علیه‌السلام) شب تا سحر برای شفای مادرم گریه کردم و چه ساده مادرم از دستم رفت و همین خاطرات تلخ بود که روی آتش عشقم به مجید خاکستر می‌پاشید و مشعل محبتش را در دلم خاموش می‌کرد. عقربه‌های ساعت دیواری اتاق به عدد چهار بعد از ظهر نزدیک می‌شد که بلاخره خودم را از جا کَندم و خواستم برخیزم که باز سرم گیج رفت و نفسم به شماره افتاد. مجید با عجله دستانم را گرفت تا زمین نخورم و همچنانکه کمکم می‌کرد تا بلند شوم، گفت: «الهه جان! رنگت خیلی پریده، می‌خوای یه چیزی برات بیارم بخوری؟» لب‌های خشکم را به سختی از هم گشودم و گفتم: «نه، چیزی نمی‌خوام.» و با نگاهی گذرا به ساعت، ادامه دادم: «فکر کنم دیگه بابا اومده.» از چشمانش می‌خواندم که بعد از اوقات تلخی‌های این مدت، چه احساس ناخوشایندی از حضور در جمع خانواده دارد و از رو به رو شدن با دیگران به خصوص پدر و ابراهیم تا چه اندازه معذب است، ولی به روی خودش نمی‌آورد و صبورتر از آنی بود که پیش من پرده از ناراحتی‌های دلش بردارد. در طول راه پله دستم را گرفته بود تا تعادلم را از دست ندهم، ولی برای کمر دردم نمی‌توانست کاری کند که از شدت دردم تنها خودم خبر داشتم. پشت در که رسیدیم، نگاهم کرد و باز پرسید: «خوبی الهه جان؟» سرم را به نشانه تأیید تکان دادم، دستم را از دستش جدا کردم و با هم وارد اتاق شدیم. پدر با پیراهن سفید عربی‌اش روی مبل بالای اتاق نشسته و بقیه هم دور اتاق نشسته بودند و انگار فقط منتظر من و مجید بودند. سلام کردیم که لعیا پیش از همه متوجه حالم شد و با نگرانی پرسید: «چیه الهه؟!!! چرا انقدر رنگت پریده؟!!!» لبخندی زدم و با گفتن «چیزی نیس!» کنارش نشستم و پدر مثل اینکه بیش از این طاقت صبر کردن نداشته باشد، بی‌مقدمه شروع کرد: «خدا مادرتون رو بیامرزه! زن خوبی بود!» نمی‌دانستم با این مقدمه‌چینی چه می‌خواهد بگوید که چین به پیشانی انداخت و با لحنی خسته ادامه داد: «ولی خُب ما هم زندگی خودمون رو داریم دیگه...» نگاهم به چشمان منتظر عبدالله افتاد و دیدم او هم مثل من احساس خوبی از این اشاره‌های مبهم ندارد که سرانجام پدر به سراغ اصل مطلب رفت و قاطعانه اعلام کرد: «منم تصمیمم رو گرفتم و الان می‌خوام برم نوریه رو عقد کنم.» #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد کانال داستانهای18+ را در پیام‌رسان‌های تلگرام و ایتا دنبال کنید ♨ تلگرام. T.me/dastanhaye_18 ♨ ایتا. Eitaa.com/dastanhaye_18

📖 #رمان_جان_شیعه_جان_اهل_سنت 🖋 #قسمت_صد_و_بیست_و_ششم درد عجیبی در سرم پیچید و برای چند لحظه احساس کردم گوش‌هایم هیچ صدایی نمی‌شنود که هنوز باورم نمی‌شد چه کلامی از دهان پدرم خارج شده و نمی‌فهمیدم چه می‌گوید و با زنی ناشناس به نام نوریه چه ارتباطی دارد که همانطور که سرش پایین بود، در برابر چشمان بُهت‌زده ما، توضیح داد: «خواهر یکی از همین چند تا تاجریه که باهاشون قرارداد دارم. اینا اصالتاً عربستانی هستن، ولی خیلی ساله که اینجا زندگی می‌کنن...» که ابراهیم به میان حرفش آمد و با صورتی که از عصبانیت کبود شده بود، اعتراض کرد: «لااقل می‌ذاشتی کفن مامان خشک شه، بعد! هنوز سه ماه نشده که مامان مُرده...» و پدر با صدایی بلند جواب داد: «سه ماه نشده که نشده باشه! می‌خوای منم بمیرم تا خیالت راحت شه؟!!!» چشمان عطیه و لعیا از حیرت گرد شده و محمد در سکوتی سرد و سنگین سر به زیر انداخته بود. ابراهیم همچنان می‌خروشید، صورت غمزده عبدالله در بغض فرو رفته بود و می‌دیدم که مجید با چشمانی که به غمخواری و دلداری من به غصه نشسته، تنها نگاهم می‌کند و سوزش قلبم را به خوبی حس کرده بود که با نگاه مهربانش التماسم می‌کرد تا آرام باشم، ولی با نمکی که پدر بر زخم دلم پاشیده بود، چطور می‌توانستم آرام باشم که چه زود می‌خواست جای خالی مادرم را با حضور یک زن غریبه پُر کند و هنوز مات و مبهوت سخنان سرمستانه‌اش مانده بودم که با شعفی که زیر نگاه حق به جانبش پنهان شده بود، مشتلق داد: «من الان دارم میرم نوریه رو عقد کنم! البته قرارمون امروز نبود، ولی خُب قسمت اینطوری شد. خلاصه من امشب نوریه رو میارم خونه.» پدر همچنان می‌گفت و من احساس می‌کردم که با هر کلمه سقف اتاق در سرم کوبیده می‌شود. از شدت سردرد و سرگیجه، حالت تهوع گرفته و آنچنان رنگ زندگی از چهره‌ام رفته بود که نگاه مجید لحظه‌ای از چشمانم جدا نمی‌شد و با دلشوره‌ای که برای حالم به جانش افتاده بود، نمی توانست سر جایش بنشیند که پدر نگاهی گذرا به صورت گرفته عبدالله کرد و ادامه داد: «من می‌خواستم زودتر بهتون بگم تا عبدالله برای خودش دنبال یه جایی باشه، ولی حالا که اینجوری شد و باید همین امشب یه فکری بکنه. من نظرم این بود که مجید و الهه از اینجا برن و عبدالله بره بالا بشینه، ولی حالا هر جور خودتون می‌خواید با هم توافق کنید.» از شنیدن جمله آخر پدر، چهارچوب جانم به لرزه افتاد که من تاب دوری از خانه و خاطرات مادرم را نداشتم و عبدالله اضطراب احساسم را فهمید که در برابر نگاه منتظر پدر، زیر لب پاسخ داد: «من میرم یه جایی رو اجاره می‌کنم.» و مثل اینکه دیگر نتواند فضا را تحمل کند، از جا بلند شد که پدر تشر زد: «هنوز حرفام تموم نشده!» و باز عبدالله را سرِ جایش نشاند و با لحنی گرفته ادامه داد: «اینا وهابی هستن! باید رعایت حالشون رو بکنین، با همه تون هستم!» به مجید نگاه کردم و دیدم همانطور که به پدر خیره شده، خشمی غیرتمندانه در چشمانش شعله کشید و خواست حرفی بزند که پدر پیش دستی کرد و با صدایی سنگین جواب نگاه مجید را داد: «دلم نمی‌خواد بدونن که دامادم شیعه اس! اینا مثل ما نیستن، شیعه رو قبول ندارن. من بهشون تعهد دادم که با هیچ شیعه‌ای ارتباط نداشته باشم، با هیچ شیعه‌ای معامله نکنم، رفت و آمد نکنم، پس پیش نوریه و خونواده‌اش، تو هم مثل الهه و بقیه سُنی هستی. حالا پیش خودت هر جوری می‌خوای باش، ولی نوریه نباید بفهمه تو شیعه‌ای!» نگاه نجیب مجید از ناراحتی به لرزه افتاده و گونه‌هایش از عصبانیت گل انداخته بود که پدر ابرو در هم کشید و با تندی تذکر داد: «الانم برو این پیرهن مشکی رو در آر! دوست ندارم نوریه که میاد این ریختی باشی!» بی‌آنکه به چشمان مجید نگاه کنم، احساس کردم نگاهش از داغ غیرت آتش گرفته و دلش از زخم زبان‌های پدر به خون نشسته است و شاید مراعات دست‌های لرزان و رنگ پریده صورتم را می‌کرد که چیزی نگفت و پدر که خط و نشان کشیدن‌هایش تمام شده بود، با شور و شوق عجیبی که برای وصال همسر جدیدش به دلش افتاده بود، از خانه بیرون رفت. با رفتن پدر، اتاق نشیمن در سکوت تلخی فرو رفت و فقط صدای گریه‌های یوسف و شیطنت‌های ساجده شنیده می‌شد که آن هم با تشر ابراهیم آرام گرفت. #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد کانال داستانهای18+ را در پیام‌رسان‌های تلگرام و ایتا دنبال کنید ♨ تلگرام. T.me/dastanhaye_18 ♨ ایتا. Eitaa.com/dastanhaye_18

🗓 امروز شنبه 25 مرداد 1399 هجری شمسی 25 ذی‌الحجه1441 هجری قمری 15 آگوست 2020 ميلادی 🔆 روز نزول سوره هَل أتیٰ (سوره انسان) در شأن آل عبا 🔅روز خانواده و تکریم بازنشستگان •••••••••••••••••••••••••••••• ✨ فداکاری ✨بیست‌وپنجم ذی‌الحجه یادآور گذشت و فداکاری اهل بیت علیهماالسلام است؛ 🔸اهل بیتی که پس از سه روز روزه‌داری از افطار خود گذشتند تا به درخواست بنده‌ای از بندگان خدا دست رد نزنند؛ 🔸در این فداکاری، درس‌های بسیار زیادی نهفته است! ( پیام آیه هَل أتیٰ...) ┈•✾•🍃🌺🍃•✾•┈ #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

🔴سید حسن نصرالله: اگر انفجار بندر بیروت کار اسرائیل باشد، صهیونیست ها هزینه‌‎ای معادل انفجار پرداخت خواهند کرد 🔹بیش از دو هفته پیش اسرائیل به تجاوز کرد و یکی از نیروهای حزب‌الله به شهادت رسید. صهیونیست‎ها می‌دانند که حزب‌الله به شهادت نیروی خود در فرودگاه دمشق پاسخ می‌دهد. پاسخ حزب‌الله پابرجاست؛ انتظار کشیدن اسرائیلی‌ها بخشی از مجازاتشان است. 🔹امارات با توافق با اسرائیل برای ترامپ خدمت انتخاباتی و سیاسی کرده و برآورد حزب الله این است که از امروز تا انتخابات آمریکا (۱۳ آبان) این رژیم‌ها توافق صلح با اسرائیل را امضا خواهند کرد. #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

درباره رای سه کشور اروپایی 🔸ماجرای رای نیاوردن قطعنامه پیشنهادی آمریکا در شورای امنیت را چگونه باید تحلیل کرد؟ از پانزده عضو شورای امنیت، فقط چین و روسیه بودند که با قطعنامه مخالفت کردند. 🔸این دو کشور تهدید کرده بودند که حتی در صورت تصویب قطعنامه پیشنهادی، آن را وتو خواهند کرد. اما انگلیس و فرانسه و آلمان، حاضر به مخالفت با عهد شکنی آمریکا نشدند و صرفا رای ممتنع دادند. 🔸اگر کسی می خواهد تفاوت و علت ترجیح چین و روسیه بر سه کشور اروپایی را بفهمد، نوع رای هر یک از دو طرف به اندازه کافی گویاست. 🔸طبق توافق برجام و قطعنامه 2231، تحریم تسلیحاتی ایران باید 27 مهر ماه امسال به پایان برسد و بنابراین شیطنت آمریکا برای تمدید این تحریم -آن هم در حالی که توافق و قطعنامه را زیر پا گذاشته- اقدامی گزافه و باطل است. 🔸در اصل، درست این بود که تروئیکای اروپایی، از شورای امنیت می خواستند نشست رسمی برگزار کند تا آمریکا را به خاطر نقض صریح قطعنامه 2231 محاکمه و مواخذه آمریکا کنند. اما آنها حتی با عهدشکنی جدید این رژیم یاغی مخالفت نکردند. 🔸این، سند دیگری بر خباثت اروپاست. آنها ماه گذشته، با وجود ادعای بسته شدن پرونده موسوم به PMD در برجام، قطعنامه ای ضد ایرانی را به آژانس بردند و به تصویب رساندند تا مستمسکی برای دعاوی بعدی آمریکا باشد. 🔸اما فراتر از دو خیانت اروپا در رای ممتنع دیروز و قطعنامه ضد ایرانی آژانس، باید عنایت داشت که هدف ایران از انعقاد برجام -چنان که بارها از سوی آقای روحانی تصریح شد- لغو تحریم های مالی و بانکی و نفتی بوده و نه تحریم تسلیحاتی، که حاشیه ای بر اصل توافق است. 🔸اروپا در اینجا مرتکب خیانت شد. اما اکنون با استفاده از فشار های پلیس بد (آمریکا)، سعی می کند نقش پلیس خوب را اجرا کند و ایران را به تنازل از حداقل حقوق خود در برجام وادار نماید. 🔸آنها ادعا می کنند ایران برای برخورداری از حداقل حقوق (نسیه!) خود در برجام، باید تغییرات در برجام و تمدید برخی محدودیت ها را در کنار مذاکره برای قبول محدودیت های جدید نظامی و منطقه ای بپذیرد! 🔸این همان چیزی است که ترامپ با زور گویی می خواهد و دموکرات ها (چه در دولت اوباما و چه اکنون با نامزدی بایدن) با فریبکاری و پشت هم اندازی دنبالش بوده اند. 🔸برجام -با همه خسارت هایش برای ما- توافقی منعقد شده است و امکان زدن تبصره و حاشیه جدید برای این که به غرب به حداقل تعهداتش عمل کند، وجود ندارد. 🔸تروئیکای اروپایی برای چندمین بار رفوزه شد و حال آن که اگر استقلال رای داشتند و منافع خود را پیگری می کردند، می توانستند مانند چین و روسیه با عهد شکنی آمریکا مخالفت کنند. 🔸اروپایی ها دیروز ثابت کردند که حاضر نیستند حداقل حقوق ایران را به رسمیت بشناسند. آنها اگر به اجرای یکطرفه برجام نیاز نداشتند، به قطعنامه رای مثبت می دادند و اگر چنین نکردند، صرفا برای حفظ خط یکطرفه شده برجام و استفاده از در فریبکاری های آینده است. 🔸رای مثبت آنها همچنین، شورای امنیت را هم به خاطر پایبند نبودن به قطعنامه خودش، بی اعتبار تر از گذشته می کرد؛ و این در حالی بود که می دانستند قطعنامه آمریکا قطعا توسط روسیه و چین و تو خواهد شد. 🖌 محمد ایمانی #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

من دیگه حرفی ندارم! 🙄🤔😐 #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

🚨هشدار سپاه به آمریکا نسبت به آینده توافق امارات و رژیم صهیونیستی 🔺سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه‌ای با محکومیت شدید توافق عادی سازی روابط امارات و رژیم صهیونیستی ، این اقدام را خطایی راهبردی ، حماقتی تاریخی و خنجری زهر آگین در پیکر امت اسلامی توصیف و تاکید کرد: این اقدام نه تنها منافع رژیم صهیونیستی را تامین نخواهد کرد بلکه با باطل سازی رویایی خاورمیانه جدید ، آینده ای خطرناک را در انتظار امریکا و حامیان توافقنامه قرار خواهد داد. #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

❌ وقتی از بیشرفی لیبرال های وطنی حرف میزنیم یعنی همین... در ابتدا حرف از گشایش اقتصادی زده میشه که نیازمند تایید رهبری هست،بعد مشخص میشه که این به اصطلاح گشایش اقتصادی چیزی نیست جز مقروض کردن دولت آینده و در انتها بعد از بلند شدن بوی گند جریان قبل از عملی شدن،مجددا هزینه کردن از رهبری در دستور کار زنجیره ای ها قرار میگیره این شما و این دولت دروغ و تزویر... #دولت_حرف_مفت #گشایش_اقتصادی #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

💢 عضویت تاجگردون درهیئت علمی یک مرکز آموزشی حساس و پاتوق لیبرال های دولتی! 🔹🔸طبق خبرهای رسیده، تاجگردون به عضویت هیئت علمی موسسه نیاوران موسوم به موسسه "آموزش و پژوهش و مدیریت وبرنامه ریزی" وابسته به نهاد ریاست جمهوری، درآمده است! ♦️ریاست این موسسه حساس آموزشی ابتدا با مسعود نیلی بوده وهم اکنون محمدنهاوندیان ریاست آن رابرعهده دارد و افراد آن در دولت روحانی به سمت های اقتصادی خاص رسیده اند! ♦️موسسه نیاوران از ابتدای تاسیس محل حضور جریان های لیبرال و افرادی همچون علینقی مشایخی، مسعود نیلی، محمدطبیبیان و محمدنهاوندیان بوده است! ♦️عضویت مفسده آمیز "تاجگردون" در هیئت علمی این موسسه حساس آموزشی درحالی است که او دارای مدرک کارشناسی ارشد است وبه تازگی اعتبار نامه او توسط نمایندگان رد شده و ازمجلس اخراج شده است. ♦️عضویت تاجگردون در این موسسه، نشان از نفوذ و زدوبندهای گسترده در رده های بالای اقتصادی دولت روحانی است. ♦️ترتیب جالب هیئت امنای این موسسه: محمد نهاوندیان رئیس موسسه، محمد باقر نوبخت رئیس سازمان برنامه بودجه کشور، محمود واعظی رئیس دفتر روحانی ومحمود غلامی وزیر علوم تحقیقات وفناوری #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110

📖 #رمان_جان_شیعه_جان_اهل_سنت 🖋 #قسمت_صد_و_بیست_و_هفتم مجید از چشمان دل شکسته‌ام دل نمی‌کَند و با نگاهی که از طعنه‌های تلخ پدر همچون شمع می‌سوخت، به پای دردِ دل نگاه مظلومانه‌ام نشسته و از جراحت جان خودش دم نمی‌زد. ابراهیم سری جنباند و با عصبانیت رو به محمد کرد: «نخلستون‌هاش کم بود که حالا همه زندگی شو به باد داد! فقط همین ارث خور اضافی رو کم داشتیم!» لعیا با دلسوزی به من نگاه می‌کرد و از چشمان عطیه پیدا بود چقدر دلش برایم سوخته که محمد در حالی که از جا بلند می‌شد، با پوزخندی عصبی عقده‌اش را خالی کرد: «خُب ما بریم دیگه! امشب می‌خوان عروس خانم رو بیارن!» و با اشاره‌ای عطیه را هم بلند کرد و پیش از آنکه از خانه خارج شود، دستی سر شانه مجید زد و با لحنی خیرخواهانه نصیحت کرد: «شما هم از اینجا بری بهتره! دست الهه رو بگیر، برو یه جای دیگه رو اجاره کن! می‌خوای زندگی کنی، باید راحت باشی، اسیر که نیستی داداش من!» مجید نفس عمیقی کشید و دست محمد را که به سمتش دراز شده بود، به گرمی فشرد و با هم خداحافظی کردند. لعیا می‌خواست پیش من بماند که ابراهیم بلند شد و بی‌آنکه از ما خداحافظی کند، از خانه بیرون رفت و لعیا هم فقط فرصت کرد به چند کلمه کوتاه دلداری‌ام بدهد و بلافاصله با ساجده به دنبال ابراهیم رفتند. عبدالله مثل اینکه روی مبل چسبیده باشد، تکانی هم نمی‌خورد و فقط به نقطه‌ای نامعلوم خیره مانده بود. مجید کنارم نشست و آهسته صدایم کرد: «الهه جان...» چشمانم به قدری سیاهی می‌رفت که حتی صورت مجید را به درستی نمی‌دیدم، شاید هم فشار سر درد و حالت تهوع، تمرکز ذهنم را از بین برده بود که حتی نمی‌فهمیدم چه می‌گوید و فقط چشمان مضطربش را می‌دیدم که برای حال خرابم بی‌قراری می‌کرد. به پیراهن سیاهش نگاه می‌کردم و مانده بودم با این عشقی که در سینه دارد، چطور می‌تواند شیعه بودن خود را پنهان کند و چه خوب ردّ نگاهم را خواند که با لبخندی دلنشین زیر گوشم زمزمه کرد: «الهه جان! غصه نخور! من ناراحت نیستم!» و چطور می‌توانست ناراحت نباشد که باید همین امشب پیراهن عزایش را عوض می‌کرد. عبدالله هنوز به دیوار روبرویش خیره مانده بود که مجید نگاهش کرد و پرسید: «امشب کجا میری؟» با این حرف مجید مثل اینکه تازه به خودش آمده باشد، آهی کشید و با گفتن «نمی دونم!» جگرم را آتش زد و دردِ دلم را دو چندان کرد. مجید لحظه‌ای مکث کرد و بعد با لحنی جدی جواب داد: «خُب امشب بیا پیش ما.» در برابر پیشنهاد برادرانه مجید، لبخندی کمرنگ بر صورتش نشست که من هم پشتش را گرفتم: «حالا امشب بیا بالا، تا سرِ فرصت یه جایی رو پیدا کنیم.» نگاه غمگینش را به زمین دوخت و زیر لب جواب داد: «دیگه دلم نمی‌خواد تو این خونه بمونم. فکر کنم من نباشم بابا هم راحت‌تره!» سپس از جا بلند شد و با حالتی درمانده ادامه داد: «امشب میرم مدرسه پیش حاج سلیم می‌خوابم، تا فردا هم خدا بزرگه.» و دیگر منتظر پاسخ ما نشد و با قامتی خمیده از خانه بیرون رفت. دستم را به دسته مبل گرفتم و به سختی بلند شدم که مجید گفت: «الهه جان! همین جا وایسا، برم چادرتو بیارم، بریم دکتر.» همانطور که دستم را به دیوار گرفته بودم تا بتوانم قدم‌های سُستم را روی زمین بکشم، با صدایی آهسته پاسخ دادم: «می‌خوام بخوابم.» دستش را پیش آورد، انگشتان سردم را از دیوار جدا کرد و میان دستان گرمش گرفت. به خوبی حس می‌کرد که حاضرم دستم را به تن سرد دیوار بکشم، ولی به گرمای محبت او نسپارم و آفتاب عشقش پُر شورتر از آنی بود که به سردی رفتار من، دست از سخاوت بردارد و همچنان به جانم می‌تابید. #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghelabi110